سراقه بن مالك

«سُراقة بن مالك جُعْشُم» از «بنى مُدلَج» و از اشراف «كنانه» است. مفسّران در شأن نزول آيه 48 انفال گفته اند: شيطان در جنگ بدر به صورت سراقه تمثّل يافت و به كافران قريش وعده همكارى و امداد داد.

مفسّران مقصود از «قوم» در آيه 90 نساء را نیز «بنى مدلج» دانسته اند كه سراقه به نمايندگى از آنان با پيامبر صلى الله عليه و آله ميثاق بست كه با قريش همكارى نظامى نكنند.

منبع: فرهنگ قرآن، ج 16، ص: 192