خوّات بن جبير انصاری

برادر تنى عبد الله است. فرزندان خوات به اين شرح اند: صالح و حبيب كه مادرشان از خاندان فقيم از بنى ثعلبه است. سالم و امّ سالم و امّ قاسم كه مادرشان عميرة دختر حنظلة بن حبيب بن احمر بن اوس بن حارثه از بنى انيف است. حنظلة همپيمان بنى ثعلبة بن عمرو بن عوف است، و داود و عبد الله و كنيه خوات به گفته عبد الله بن محمد بن عمارة انصارى و برخى ديگر از دانشمندان ابو عبد الله و به گفته واقدى ابو صالح بوده است. حبيب پسر خوّات روز حره كشته شده است.

عبد الملك بن عمرو عقدى از فليح بن سليمان، از ضمرة بن سعيد، از قيس بن ابى حذيفة نقل مى كند كه خوات خود مى گفته است كنيه اش ابو عبد الله است. گويند: خوات در جاهليت زنى را كه دو خيك روغن داشت گول زد و از او كام گرفت، و سپس مسلمان شد و اسلامى پسنديده داشت.

واقدى از عبد الملك بن ابى سليمان، از خوات پسر صالح، از پدرش، همچنين از ابو بكر بن عبد الله بن ابى سبرة، از مسور بن رفاعة، از عبد الله بن مكنف نقل مى كند خوات بن جبير در جنگ بدر همراه رسول خدا از مدينه بيرون آمد، چون به روحاء رسيد سنگى تيز به او خورد و زخمى شد، پيامبر صلی الله علیه و آله او را به مدينه برگرداندند و سهم او را از غنايم پرداخت فرمودند و مانند كسانى بود كه در بدر شركت داشته اند. گويند: خوات در احد و خندق و تمام جنگهاى ديگر همراه پيامبر صلی الله علیه و آله بوده است.

واقدى از قول صالح بن خوات بن صالح [نواده خوات بن جبير] نقل مى كند كه خويشاوندان خوات بن جبير مى گفته اند او در مدينه به سال چهلم هجرت در هفتاد و چهار سالگى درگذشته است، اعقاب او باقى هستند خوات مردى چهارشانه بوده و موهاى خود را با حنا و كتم رنگ مى كرده است.

منبع: ترجمه الطبقات الكبرى،ج 4،ص:401