حِزقائيل علیه السلام

اسم فرشته ای از فرشتگان خداست.

امام صادق عليه السّلام از جدش نقل فرموده است كه خداوند را فرشته اى است به نام «حزقائيل». اين فرشته هيجده هزار بال دارد و فاصله ميان بالهاى او پانصد سال است. در ذهن اين فرشته خطور كرد كه آيا بالاى عرش خدا هم چيزى وجود دارد؟ خداوند بالهاى او را دو برابر كرد؛ يعنى سى و شش هزار بال به او داد و فاصله بالها را از ديگر پانصد سال قرار داد، آنگاه دستور داد پرواز كن. اين فرشته بيست هزار سال پرواز كرد، ولى به يك پايه از پايه هاى عرش نرسيد. سپس خداوند بالها و توان او را چندين برابر كرد و آن فرشته سى هزار سال ديگر پرواز كرد، باز به يك پايه عرش نرسيد. خداوند به وى وحى فرمود: اى فرشته اگر با تمام توان با اين بالها تا روز قيامت هم پرواز كنى، نمى توانى به ساق عرش من برسى. آنگاه فرشته گفت: «سبحان ربى الاعلى». پس خداوند «سبح اسم ربك الاعلى» را نازل فرمود. پيامبر صلّى اللّه عليه و آله فرمود: گفته حزقائيل را ذكر سجود قرار دهيد.

منبع: تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب، ج 14، ص: 233