زید بن سمین

یکی از یهودیان ساکن مدینه بود. براساس نقلی آیه 105 نساء در پی اتهام سرقت توسط بنی ابیرق به وی نازل گردید.

طعمة بن أبيرق (از خاندان بنى ظفر مدينه) زرهى از همسايه اش قتادة بن نعمان -كه در هميان آردى بود- سرقت كرد، چون ذرات آرد از شكاف هميان مى ريخت آنرا نزد زيد بن سمين يهودى پنهان كرد، صاحب زره به سراغ طعمه رفت، طعمه قسم ياد كرد كه آنرا نگرفته و هيچ اطلاعى از آن ندارد، پس آنرا رها كردند و دنبال آرد را گرفتند، علامت آرد به منزل يهودى منتهى شد، پس يهودى را گرفتند، يهودى گفت: طعمه به من داده و جماعتى از يهودان بر اين مطلب گواهى دادند و جماعتى به نفع طعمه شهادت دادند و كارشان به محضر پيامبر -صلّى اللّه عليه و آله و سلّم- كشيد. درباره اين جريان آيه آمد كه: «إِنَّا أَنْزَلْنا إِلَيْكَ الْكِتابَ بِالْحَقِّ لِتَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ بِما أَراكَ اللَّهُ ...»[1] ... و مفاد آيات اين بود كه: طعمه و شهود او دروغگويند و يهودى از اين جرم برى ء است.[2]

منبع: حجة التفاسير و بلاغ الإكسير، ج2، مقدمه، ص1127(با تصرف)

[1] . نساء/105

[2] . تفسير روح البيان ج 1 سوره نساء ص 488 بترجمه و خلاصه به نقل ازحجة التفاسير و بلاغ الإكسير، جلد دوم مقدمه، ص1127