كعب بن اشرف

كعب بن اشرف از سران يهود [بنى نضير] و دشمن سرسخت پيامبر و از شاعرانى بود كه با زبان شعر پيوسته در هجأى آن حضرت و مسلمانان شعر مى سرود.[1] مفسّران، مقصود از «سفهاء» در آيه 142 بقره (2) را وى و شمارى ديگر از يهود دانسته اند كه درباره تغيير قبله از بيت المقدّس به كعبه اعتراض داشتند.[2] نيز آيه 159 بقره (2) درباره وى و ديگر هم كيشان وى دانسته شده كه رسالت پيامبر صلى الله عليه و آله و نشانه هاى وى را كتمان مى كردند.[3] همچنين آيه 51 نساء (4) درباره وى و ديگر هم كيشان وى دانسته شده است.[4]

منبع: فرهنگ قرآن[5] ، ج 24، ص135

[1] . السّيرة النبويّه، ابن هشام، ج 2، ص 514؛ الطبقات، ج 2، ص 24.

[2] . جامع البيان، ج 2، جزء 2، ص 5؛ الدرالمنثور، ج 1، ص 344.

[3] . التبيان، ج 2، ص 46؛ مجمع البيان، ج 1-/ 2، ص 441.

[4] . الكشاف، ج 1، ص 521؛ تفسير التحريروالتنوير، ج 3، جزء 5، ص 86.

[5] . آيت الله هاشمى رفسنجانى و برخى از محققان مركز فرهنگ ومعارف قرآن، فرهنگ قرآن، 33جلد، موسسه بوستان كتاب - قم، چاپ: اول، 1384.