مُتَرَدّیه(حیوان پرت شده)

متردیه: حیوانی که به سبب پرت شدن از بلندی جان داده است.

ردى: هلاكت. تردى: قرار گرفتن در معرض هلاكت. (مفردات)؛ «فَلا يَصُدَّنَّكَ عَنْها مَنْ لا يُؤْمِنُ بِها وَ اتَّبَعَ هَواهُ فَتَرْدى » طه: 16. تو را آنكه به قيامت ايمان ندارد و تابع هواى نفس است از قيامت باز ندارد که هلاك مي گردى.

«قالَ تَاللَّهِ إِنْ كِدْتَ لَتُرْدِينِ » صافات:56؛ گفت به خدا قسم نزديك بود هلاكم كنى. «وَ ما يُغْنِي عَنْهُ مالُهُ إِذا تَرَدَّى » ليل: 11؛ يعنى چون در معرض هلاكت قرار گيرد، مال وى بى نيازش نمي كند. «مترديه» به معنى ساقط شده و آن حيوانى است كه از بلندى افكنده شود تا بميرد و آن در جاهليت رسم بود كه اسلام آنرا ممنوع كرد؛ «وَ الْمَوْقُوذَةُ وَ الْمُتَرَدِّيَةُ وَ النَّطِيحَةُ ...» مائده: 3.

در نهج البلاغه خطبه 87 فرموده : «وَ ظَهَرَتْ أَعْلَامُ الرَّدَى»، و در دعاى 17 صحيفه آمده : «وَ أسألُكْ بِنَا مِنَ التُّقَى خِلَافَ سَبِيلِهِ مِنَ الرَّدَى ».

منبع: قاموس قرآن، ج 3، صص81-82