کبود چشم

«أزرق » به كسى گفته مى شود كه سفيدى چشم او سياهى آن را بپوشاند (لسان العرب). اين حالت نشانِ چشم دوختن و خيره شدن مجرمان است و از اضطراب شديد درونى آنان حكايت دارد. برخى گفته اند: سفيد شدن چشم، ملازم با كورى آن است (لسان العرب).

ممكن است مراد از «أزرق » (مفرد «زُرْق») رنگ لاجوردى باشد كه به آن، كبود آسمانى و يا نيلگون نيز اطلاق مى شود. اين وصف گرچه غالباً براى توصيف چشم به كار مى رود، ولى در غير چشم نيز كاربرد دارد (لسان العرب).[1]

منبع: تفسير راهنما، ج 11، صص155-156

[1] . آيت الله هاشمى رفسنجانى و برخى از محققان، تفسير راهنما، 20جلد، انتشارات دفتر تبليغات - قم، چاپ: سوم، 1379.