چادر

جلابيب جمع جلباب و در معنى آن اختلاف است؛ راغب آنرا پيراهن و روسرى گفته (قميص و خمار) مجمع البيان در لغت فرموده: روسرى زن كه وقت خروج از منزل سر و صورتش را با آن ميپوشاند. صحاح آنرا ملحفه (چادر مانند) گفته. ابن اثير در نهايه آنرا چادر و رداء معنى كرده و ميگويد: گفته شده مانند چارقد و مانند ملحفه است. در قاموس هست كه آن پيراهن و لباس گشاد كوچكتر از ملحفه يا چيزى است مثل ملحفه كه زن لباسهاى خود را بآن ميپوشاند يا آن ملحفه است.

در نهج البلاغه هست: «سَتَرَنِي عَنْكُمْ جِلْبَابُ الدِّينِ». خطبه4 ؛ جلباب دين مرا از شما مستور كرد و نیز «مَنْ أَحَبَّنَا أَهْلَ الْبَيْتِ فَلْيَسْتَعِدَّ لِلْفَقْرِ جِلْبَاباً». حكمت112 ؛ هر كه ما اهل بيت را دوست دارد براى فقر لباسى آماده كند و ايضا به بعضى از عمّالش مي نويسد: «فَالْبَسْ لَهُمْ جِلْبَاباً مِنَ اللِّينِ». نامه19 به جهت مردم لباسى از نرمى بپوش.

با اين قرائن و آنچه از نهايه و صحاح و قاموس نقل شد مي شود گفت: جلباب ملحفه و لباس بالائى و چادر مانند است نه فقط روسرى و خمار معنى آيه اين است: اى پيغمبر به همسرانت و دخترانت و زنان مؤمنان بگو لباسهاى چادر مانند خود را به خود نزديك كنند و خود را با آن جمع و جور كنند و جلباب را طورى از خود دور نگاه ندارند و بدن خود را از آن بيرون نكنند كه پوشيدن آن مانند نپوشيدن باشد. از ماده جلب فقط دو صيغه[1] در قرآن هست.[2]

منبع: قاموس قرآن، ج 2، صص41-42 ؛ با اندکی تصرف

[1] . «أجلب» و «جلابیب»

[2] . قرشى، على اكبر، قاموس قرآن - تهران، چاپ: ششم، 1371 ه.ش.