سلمة بن هشام

سلمة بن هشام بن مغيره مخزومى از سابقان در اسلام و از مهاجران حبشه [1] است كه پس از مهاجرت در جنگ موته شركت نمود.[2] مفسّران آيات 75 و 97 نساء (4) را در شأن وى و آن دسته از مسلمانان مستضعفى دانسته اند كه به رغم تمايل به هجرت و پيوستن به مسلمانان، تا پس از صلح حديبيّه از آن بازماندند و پيامبر صلى الله عليه و آله بارها براى آزادى ايشان دعا كرد.[3]

منبع: فرهنگ قرآن[4] ، ج 16، ص284

[1] . المغازى، ج 1، ص 46 و 350؛ الطبقات، ج 4، ص 96-/ 98؛ الاصابه، ج 3، ص 130-/ 131

[2] . المغازى، ج 2، ص 765؛ اسدالغابه، ج 2، ص 531-/ 532

[3] . جامع البيان، ج 4، جزء 5، ص 321؛ مجمع البيان، ج 3-/ 4، ص 117 و 151؛ تفسير ابن كثير، ج 1، ص 554-/ 555؛ الدرالمنثور، ج 2، ص 648

[4] . آيت الله هاشمى رفسنجانى و برخى از محققان مركز فرهنگ ومعارف قرآن، فرهنگ قرآن، 33جلد، موسسه بوستان كتاب - قم، چاپ: اول، 1384.