سوره
نام سوره
نوع0
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
وَٱلسَّمَآءِ ذَاتِ ٱلۡبُرُوجِ1
وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡمَوۡعُودِ2
وَشَاهِدࣲ وَمَشۡهُودࣲ3
قُتِلَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡأُخۡدُودِ4
ٱلنَّارِ ذَاتِ ٱلۡوَقُودِ5
إِذۡ هُمۡ عَلَيۡهَا قُعُودࣱ6
وَهُمۡ عَلَىٰ مَا يَفۡعَلُونَ بِٱلۡمُؤۡمِنِينَ شُهُودࣱ7
وَمَا نَقَمُواْ مِنۡهُمۡ إِلَّآ أَن يُؤۡمِنُواْ بِٱللَّهِ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡحَمِيدِ8
ٱلَّذِي لَهُۥ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءࣲ شَهِيدٌ9
إِنَّ ٱلَّذِينَ فَتَنُواْ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتِ ثُمَّ لَمۡ يَتُوبُواْ فَلَهُمۡ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمۡ عَذَابُ ٱلۡحَرِيقِ10
إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ لَهُمۡ جَنَّـٰتࣱ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُۚ ذَٰلِكَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡكَبِيرُ11
إِنَّ بَطۡشَ رَبِّكَ لَشَدِيدٌ12
إِنَّهُۥ هُوَ يُبۡدِئُ وَيُعِيدُ13
وَهُوَ ٱلۡغَفُورُ ٱلۡوَدُودُ14
ذُو ٱلۡعَرۡشِ ٱلۡمَجِيدُ15
فَعَّالࣱ لِّمَا يُرِيدُ16
هَلۡ أَتَىٰكَ حَدِيثُ ٱلۡجُنُودِ17
فِرۡعَوۡنَ وَثَمُودَ18
بَلِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فِي تَكۡذِيبࣲ19
وَٱللَّهُ مِن وَرَآئِهِم مُّحِيطُۢ20
بَلۡ هُوَ قُرۡءَانࣱ مَّجِيدࣱ21
فِي لَوۡحࣲ مَّحۡفُوظِۭ22
ترجمه
تفسیر
حدیث
واژه‌نامه
اعلام و اسما
موضوعات
اعراب قرآن
آیات مرتبط
آیات در کتب
نوع
عناصر چهارگانه2
گیاهان1
3 مورد یافت شد
اَلنّٰارِ ذٰاتِ اَلْوَقُودِ
هیزم، سوخت
گروه: گیاهان, نوع: علم
{هیزم، سوخت} وقود: (بفتح واو) هيزم و نحو آن كه وسيله آتش افروزى است.[1] این واژه چهار بار در قرآن آمده است. مانند:«فاتقوا النار التي وقودها الناس و الحجارة»[2] یعنی بترسيد از آتشيكه خوراك و هيزم آن مردم و سنگهاست. منبع: قاموس قرآن، ج 7، ص 234 [1]قاموس قرآن، ج 7، ص 234 [2]بقره: 24
اَلنّٰارِ
آتش
گروه: عناصر چهارگانه, نوع: علم
{آتش} آتش، عنصرى همراه با گرمى، روشنايى و شعله و نيز سَبُك و بالارونده است كه از موادّ سوختنى پديد مى آيد. برابر عربى آتش، «نار» و 145 بار در قرآن آمده است.[1] راغب، «نار» را شعله اى قابل رؤيت معنا كرده و آن را با نور* از يك ريشه دانسته كه به طور معمول ملازمند و افزوده است كه نور، توشه آخرتى، و...
ذٰاتِ اَلْوَقُودِ
آتش
گروه: عناصر چهارگانه, نوع: صفت
{آتش} آتش، عنصرى همراه با گرمى، روشنايى و شعله و نيز سَبُك و بالارونده است كه از موادّ سوختنى پديد مى آيد. برابر عربى آتش، «نار» و 145 بار در قرآن آمده است.[1] راغب، «نار» را شعله اى قابل رؤيت معنا كرده و آن را با نور* از يك ريشه دانسته كه به طور معمول ملازمند و افزوده است كه نور، توشه آخرتى، و...