سوره
نام سوره
نوع0
کتاب0
مذهب0
زبان0
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
حمٓ1
تَنزِيلُ ٱلۡكِتَٰبِ مِنَ ٱللَّهِ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡحَكِيمِ2
مَا خَلَقۡنَا ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَآ إِلَّا بِٱلۡحَقِّ وَأَجَلࣲ مُّسَمࣰّىۚ وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ عَمَّآ أُنذِرُواْ مُعۡرِضُونَ3
قُلۡ أَرَءَيۡتُم مَّا تَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ أَرُونِي مَاذَا خَلَقُواْ مِنَ ٱلۡأَرۡضِ أَمۡ لَهُمۡ شِرۡكࣱ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِۖ ٱئۡتُونِي بِكِتَٰبࣲ مِّن قَبۡلِ هَٰذَآ أَوۡ أَثَٰرَةࣲ مِّنۡ عِلۡمٍ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ4
وَمَنۡ أَضَلُّ مِمَّن يَدۡعُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَن لَّا يَسۡتَجِيبُ لَهُۥٓ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ وَهُمۡ عَن دُعَآئِهِمۡ غَٰفِلُونَ5
وَإِذَا حُشِرَ ٱلنَّاسُ كَانُواْ لَهُمۡ أَعۡدَآءࣰ وَكَانُواْ بِعِبَادَتِهِمۡ كَٰفِرِينَ6
وَإِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتُنَا بَيِّنَٰتࣲ قَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لِلۡحَقِّ لَمَّا جَآءَهُمۡ هَٰذَا سِحۡرࣱ مُّبِينٌ7
أَمۡ يَقُولُونَ ٱفۡتَرَىٰهُۖ قُلۡ إِنِ ٱفۡتَرَيۡتُهُۥ فَلَا تَمۡلِكُونَ لِي مِنَ ٱللَّهِ شَيۡـًٔاۖ هُوَ أَعۡلَمُ بِمَا تُفِيضُونَ فِيهِۚ كَفَىٰ بِهِۦ شَهِيدَۢا بَيۡنِي وَبَيۡنَكُمۡۖ وَهُوَ ٱلۡغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ8
قُلۡ مَا كُنتُ بِدۡعࣰا مِّنَ ٱلرُّسُلِ وَمَآ أَدۡرِي مَا يُفۡعَلُ بِي وَلَا بِكُمۡۖ إِنۡ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰٓ إِلَيَّ وَمَآ أَنَا۠ إِلَّا نَذِيرࣱ مُّبِينࣱ9
قُلۡ أَرَءَيۡتُمۡ إِن كَانَ مِنۡ عِندِ ٱللَّهِ وَكَفَرۡتُم بِهِۦ وَشَهِدَ شَاهِدࣱ مِّنۢ بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ عَلَىٰ مِثۡلِهِۦ فَـَٔامَنَ وَٱسۡتَكۡبَرۡتُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّـٰلِمِينَ10
وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لِلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَوۡ كَانَ خَيۡرࣰا مَّا سَبَقُونَآ إِلَيۡهِۚ وَإِذۡ لَمۡ يَهۡتَدُواْ بِهِۦ فَسَيَقُولُونَ هَٰذَآ إِفۡكࣱ قَدِيمࣱ11
وَمِن قَبۡلِهِۦ كِتَٰبُ مُوسَىٰٓ إِمَامࣰا وَرَحۡمَةࣰۚ وَهَٰذَا كِتَٰبࣱ مُّصَدِّقࣱ لِّسَانًا عَرَبِيࣰّا لِّيُنذِرَ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ وَبُشۡرَىٰ لِلۡمُحۡسِنِينَ12
إِنَّ ٱلَّذِينَ قَالُواْ رَبُّنَا ٱللَّهُ ثُمَّ ٱسۡتَقَٰمُواْ فَلَا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ13
أُوْلَـٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَنَّةِ خَٰلِدِينَ فِيهَا جَزَآءَۢ بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ14
وَوَصَّيۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ بِوَٰلِدَيۡهِ إِحۡسَٰنًاۖ حَمَلَتۡهُ أُمُّهُۥ كُرۡهࣰا وَوَضَعَتۡهُ كُرۡهࣰاۖ وَحَمۡلُهُۥ وَفِصَٰلُهُۥ ثَلَٰثُونَ شَهۡرًاۚ حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُۥ وَبَلَغَ أَرۡبَعِينَ سَنَةࣰ قَالَ رَبِّ أَوۡزِعۡنِيٓ أَنۡ أَشۡكُرَ نِعۡمَتَكَ ٱلَّتِيٓ أَنۡعَمۡتَ عَلَيَّ وَعَلَىٰ وَٰلِدَيَّ وَأَنۡ أَعۡمَلَ صَٰلِحࣰا تَرۡضَىٰهُ وَأَصۡلِحۡ لِي فِي ذُرِّيَّتِيٓۖ إِنِّي تُبۡتُ إِلَيۡكَ وَإِنِّي مِنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ15
أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ نَتَقَبَّلُ عَنۡهُمۡ أَحۡسَنَ مَا عَمِلُواْ وَنَتَجَاوَزُ عَن سَيِّـَٔاتِهِمۡ فِيٓ أَصۡحَٰبِ ٱلۡجَنَّةِۖ وَعۡدَ ٱلصِّدۡقِ ٱلَّذِي كَانُواْ يُوعَدُونَ16
وَٱلَّذِي قَالَ لِوَٰلِدَيۡهِ أُفࣲّ لَّكُمَآ أَتَعِدَانِنِيٓ أَنۡ أُخۡرَجَ وَقَدۡ خَلَتِ ٱلۡقُرُونُ مِن قَبۡلِي وَهُمَا يَسۡتَغِيثَانِ ٱللَّهَ وَيۡلَكَ ءَامِنۡ إِنَّ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقࣱّ فَيَقُولُ مَا هَٰذَآ إِلَّآ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ17
أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ حَقَّ عَلَيۡهِمُ ٱلۡقَوۡلُ فِيٓ أُمَمࣲ قَدۡ خَلَتۡ مِن قَبۡلِهِم مِّنَ ٱلۡجِنِّ وَٱلۡإِنسِۖ إِنَّهُمۡ كَانُواْ خَٰسِرِينَ18
وَلِكُلࣲّ دَرَجَٰتࣱ مِّمَّا عَمِلُواْۖ وَلِيُوَفِّيَهُمۡ أَعۡمَٰلَهُمۡ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ19
وَيَوۡمَ يُعۡرَضُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ عَلَى ٱلنَّارِ أَذۡهَبۡتُمۡ طَيِّبَٰتِكُمۡ فِي حَيَاتِكُمُ ٱلدُّنۡيَا وَٱسۡتَمۡتَعۡتُم بِهَا فَٱلۡيَوۡمَ تُجۡزَوۡنَ عَذَابَ ٱلۡهُونِ بِمَا كُنتُمۡ تَسۡتَكۡبِرُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ بِغَيۡرِ ٱلۡحَقِّ وَبِمَا كُنتُمۡ تَفۡسُقُونَ20
وَٱذۡكُرۡ أَخَا عَادٍ إِذۡ أَنذَرَ قَوۡمَهُۥ بِٱلۡأَحۡقَافِ وَقَدۡ خَلَتِ ٱلنُّذُرُ مِنۢ بَيۡنِ يَدَيۡهِ وَمِنۡ خَلۡفِهِۦٓ أَلَّا تَعۡبُدُوٓاْ إِلَّا ٱللَّهَ إِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمࣲ21
قَالُوٓاْ أَجِئۡتَنَا لِتَأۡفِكَنَا عَنۡ ءَالِهَتِنَا فَأۡتِنَا بِمَا تَعِدُنَآ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّـٰدِقِينَ22
قَالَ إِنَّمَا ٱلۡعِلۡمُ عِندَ ٱللَّهِ وَأُبَلِّغُكُم مَّآ أُرۡسِلۡتُ بِهِۦ وَلَٰكِنِّيٓ أَرَىٰكُمۡ قَوۡمࣰا تَجۡهَلُونَ23
فَلَمَّا رَأَوۡهُ عَارِضࣰا مُّسۡتَقۡبِلَ أَوۡدِيَتِهِمۡ قَالُواْ هَٰذَا عَارِضࣱ مُّمۡطِرُنَاۚ بَلۡ هُوَ مَا ٱسۡتَعۡجَلۡتُم بِهِۦۖ رِيحࣱ فِيهَا عَذَابٌ أَلِيمࣱ24
تُدَمِّرُ كُلَّ شَيۡءِۭ بِأَمۡرِ رَبِّهَا فَأَصۡبَحُواْ لَا يُرَىٰٓ إِلَّا مَسَٰكِنُهُمۡۚ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡمُجۡرِمِينَ25
وَلَقَدۡ مَكَّنَّـٰهُمۡ فِيمَآ إِن مَّكَّنَّـٰكُمۡ فِيهِ وَجَعَلۡنَا لَهُمۡ سَمۡعࣰا وَأَبۡصَٰرࣰا وَأَفۡـِٔدَةࣰ فَمَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُمۡ سَمۡعُهُمۡ وَلَآ أَبۡصَٰرُهُمۡ وَلَآ أَفۡـِٔدَتُهُم مِّن شَيۡءٍ إِذۡ كَانُواْ يَجۡحَدُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ26
وَلَقَدۡ أَهۡلَكۡنَا مَا حَوۡلَكُم مِّنَ ٱلۡقُرَىٰ وَصَرَّفۡنَا ٱلۡأٓيَٰتِ لَعَلَّهُمۡ يَرۡجِعُونَ27
فَلَوۡلَا نَصَرَهُمُ ٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ قُرۡبَانًا ءَالِهَةَۢۖ بَلۡ ضَلُّواْ عَنۡهُمۡۚ وَذَٰلِكَ إِفۡكُهُمۡ وَمَا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ28
وَإِذۡ صَرَفۡنَآ إِلَيۡكَ نَفَرࣰا مِّنَ ٱلۡجِنِّ يَسۡتَمِعُونَ ٱلۡقُرۡءَانَ فَلَمَّا حَضَرُوهُ قَالُوٓاْ أَنصِتُواْۖ فَلَمَّا قُضِيَ وَلَّوۡاْ إِلَىٰ قَوۡمِهِم مُّنذِرِينَ29
قَالُواْ يَٰقَوۡمَنَآ إِنَّا سَمِعۡنَا كِتَٰبًا أُنزِلَ مِنۢ بَعۡدِ مُوسَىٰ مُصَدِّقࣰا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيۡهِ يَهۡدِيٓ إِلَى ٱلۡحَقِّ وَإِلَىٰ طَرِيقࣲ مُّسۡتَقِيمࣲ30
يَٰقَوۡمَنَآ أَجِيبُواْ دَاعِيَ ٱللَّهِ وَءَامِنُواْ بِهِۦ يَغۡفِرۡ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمۡ وَيُجِرۡكُم مِّنۡ عَذَابٍ أَلِيمࣲ31
وَمَن لَّا يُجِبۡ دَاعِيَ ٱللَّهِ فَلَيۡسَ بِمُعۡجِزࣲ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَيۡسَ لَهُۥ مِن دُونِهِۦٓ أَوۡلِيَآءُۚ أُوْلَـٰٓئِكَ فِي ضَلَٰلࣲ مُّبِينٍ32
أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّ ٱللَّهَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَلَمۡ يَعۡيَ بِخَلۡقِهِنَّ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يُحۡـِۧيَ ٱلۡمَوۡتَىٰۚ بَلَىٰٓۚ إِنَّهُۥ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءࣲ قَدِيرࣱ33
وَيَوۡمَ يُعۡرَضُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ عَلَى ٱلنَّارِ أَلَيۡسَ هَٰذَا بِٱلۡحَقِّۖ قَالُواْ بَلَىٰ وَرَبِّنَاۚ قَالَ فَذُوقُواْ ٱلۡعَذَابَ بِمَا كُنتُمۡ تَكۡفُرُونَ34
فَٱصۡبِرۡ كَمَا صَبَرَ أُوْلُواْ ٱلۡعَزۡمِ مِنَ ٱلرُّسُلِ وَلَا تَسۡتَعۡجِل لَّهُمۡۚ كَأَنَّهُمۡ يَوۡمَ يَرَوۡنَ مَا يُوعَدُونَ لَمۡ يَلۡبَثُوٓاْ إِلَّا سَاعَةࣰ مِّن نَّهَارِۭۚ بَلَٰغࣱۚ فَهَلۡ يُهۡلَكُ إِلَّا ٱلۡقَوۡمُ ٱلۡفَٰسِقُونَ35
ترجمه
تفسیر
حدیث
واژه‌نامه
اعلام و اسما
موضوعات
اعراب قرآن
آیات مرتبط
آیات در کتب
فیلتر بر اساس کتاب
نوع ترجمه
ترجمه معنایی قرآن119
ترجمه برگرفته24
ترجمه لفظی قرآن14
ترجمه آزاد قرآن10
ترجمه کهن قرآن6
ترجمه منظوم قرآن3
ترجمه آهنگین قرآن2
کتاب
ترجمه پاینده1
ترجمه کاویان‌پور1
ترجمه مشکینی1
ترجمه مکارم (مطابق صوت)1
ترجمه الهى قمشه‌اى1
ترجمه آیتی1
ترجمه معزی1
ترجمه انصاریان1
ترجمه رضایی1
ترجمه مصباح‌زاده1
ترجمه تشکری1
ترجمه گرمارودی1
ترجمه رهنما1
ترجمه فارسی1
ترجمه صلواتی1
ترجمه مرکز فرهنگ و معارف1
ترجمه امینیان1
ترجمه برگرفته از تفسیر أحسن‌الحديث1
ترجمه برگرفته از ترجمه ‌تفسیر طبرى1
ترجمه برگرفته از ترجمه‌ تفسیر الميزان1
ترجمه دهلوی1
ترجمه طاهری1
ترجمه یاسری1
ترجمه شعرانی1
ترجمه سراج1
ترجمه برگرفته از تفسیر صفی1
ترجمه برگرفته از بيان السعادة1
ترجمه مجد1
ترجمه برگرفته از تفسیر آسان1
ترجمه برگرفته از تفسیر جامع1
ترجمه برگرفته از تفسیر حجة التفاسير1
ترجمه برگرفته از تفسیر خسروى1
ترجمه برگرفته از تفسیر عاملى1
ترجمه برگرفته از روان جاويد1
ترجمه حجتی1
ترجمه برزی1
ترجمه برگرفته از تفسیر نسفى1
ترجمه انصاری1
ترجمه ارفع1
ترجمه فیض‌الاسلام1
ترجمه حلبی1
ترجمه پورجوادی1
ترجمه صادق نوبری1
ترجمه مجتبوی1
ترجمه صفارزاده1
ترجمه خواجوی1
ترجمه اشرفی1
ترجمه بهرام پور1
ترجمه قرآن (دهم هجری)1
ترجمه برگرفته از تفسیر جوامع الجامع1
ترجمه برگرفته از ترجمان فرقان1
ترجمه برگرفته از تفسير نور (خرم دل)1
ترجمه کرمی1
ترجمه برگرفته از تفسیر كاشف1
ترجمه برگرفته از کلمة الله العلیا1
ترجمه یزدی1
ترجمه برگرفته از تفسیر نور (قرائتی)1
ترجمه صفوی1
ترجمه حدادعادل1
اردو- جالندهرى1
چينى - محمد مكين1
بلغارى - تيوفانوف1
ژاپنى - ترجمه گروهی1
روسى - كراچكوفسكى1
روسى - عثمانف1
روسى - والريا1
آذربايجانى - مهدى‌اف و جعفرلى1
لهستانى - بيلاوسكى1
بوسنيايى - كوركوت1
هوسا - محمود غومي1
بنگالى - ظهورالحق1
تاميلى - مدنى و مبارك1
هندى - فاروق‌خان و ندوى1
كره‌اى - يونغ كيل1
اردو - جوادى1
روسى - كوليف1
اردو - نجفى1
انگليسى - شاكر1
انگليسى - ايروينگ1
انگليسى - صفارزاده1
انگليسى - قرايى1
انگليسى - پيكتال1
انگليسى - محمد و سميرا1
انگليسى - مسلمانان مترقى1
انگليسى - يوسف على1
انگليسى - آربرى1
آلبانيايى - شريف احمدى1
آلمانى - احمديه1
آلمانى - الازهر1
آلمانى - زيدان1
آلمانى - محمد رسول1
آلمانى - پارت1
آلمانى - كورى1
اسپانيايى - خوليو كورتس1
اندونزيايى - ترجمه گروهی1
ايتاليايى - پيكاردو1
پرتغالى - سمير الحائك1
تركى - قدرى چليك1
تركى - گلپنارلى1
سواحلى - على بروانى1
فرانسه - فخرى1
فرانسه - حميدالله1
فرانسه - ماسون1
كردى - وارلى1
مالايى - باسميح1
انگليسى - سرور1
اسپرانتو - فاضل تیموری1
پشتو - عبدالولي خان1
ترکی - کاویان‌پور1
انگلیسی - میر احمد علی1
تاجیکی - میرزا ملا احمد1
اردو - میر احمد علی1
ازبکی - علاء الدین منصور1
فرانسه - گلتون1
فرانسه - حمزه بوبکر1
کردی - باموکی1
ترجمه ابراهیمی1
سوئدی - برنستروم1
ترجمه ملکی1
اردو - جونا کرهی1
ترجمه میبدی1
ترجمه استادولی1
ترجمه آیت اللهی1
ترجمه رسولی محلاتی1
ترجمه قرآن قدس1
ترجمه شاهین1
ترجمه نور الدین کاشانی1
ترکی - سعات ییلدیریم1
ترجمه شیخ الهند1
ترجمه برگرفته از تفسیر روض الجنان1
ترجمه برگرفته از ترجمه تفسیر مجمع البیان1
ترجمه برگرفته از تفسیر مخزن العرفان1
ترجمه برگرفته از تفسیر نسیم رحمت1
ترجمه فاضلی1
ترجمه یزدان پناه1
ترجمه امامی1
ترجمه ایران پناه1
ترجمه برگرفته از تفسیر ابو بکر عتیق نیشابوری1
ترجمه شیروانی1
ترجمه برگرفته از تفسیر کوثر1
ترجمه مکارم (ویرایش جدید)1
آذربایجانی - بنیادوف1
انگلیسي - فروتن1
آلمانی - بوبنهایم1
ترجمه ریاعی1
مذهب
شيعه91
سني46
مسيحى8
زبان
فارسی82
انگليسى12
آلمانی7
اردو5
فرانسوی5
روسى4
تركى استانبولى 3
آذربايجانى2
چينى1
بلغارى1
ژاپنى1
لهستانى1
بوسنيايى1
هوسا1
بنگالى1
تاميلى1
هندى1
كره‌اى1
آلبانیایی1
اسپانیایی1
اسپرانتو1
اندونزیایی1
ایتالیایی1
پرتغالی1
سواحلی1
مالزیایی1
کردی1
پشتو1
ترکی آذری1
تاجیکی1
ازبکی1
کردی(لاتین)1
سوئدی1
145 مورد یافت شد

مرتب سازی:

پیش فرضقرن
ترجمه ابراهیمی
[اى پيامبر ،ياد كن] آنگاه كه گروهى از جنّ را [در حين عبور از فراز مكّهّ‌] به سوى تومتوجه كرديم، تا قرآن را بشنوند، و چون به [شنيدن] قرآن حاضر شدند ،[به همديگر] گفتند:ساكت شويد، پس چون [شنيدن قرآن] تمام شد، به سوى قومشان برگشتند، در حالى كه [به آنها] هشدار مى‌دادند
ترجمه ارفع
اى رسول ما! به ياد آور هنگامى را كه گروهى از جن را به نزد تو آورديم تا تلاوت قرآن را گوش دهند و وقتى در برابر قرآن حضور يافتند، به يكديگر گفتند: با رعايت سكوت گوش فرا دهيد. و چون تلاوت به پايان رسيد، براى بيم دادن قوم خود به تبليغ رفتند
ترجمه استادولی
استادولی، حسین, جلد 1, صفحه 506
و [ياد كن] آن‌گاه كه تنى چند از جنّيان را به‌سوى تو متوجه ساختيم كه قرآن را مى‌شنيدند، پس چون نزد آن حاضر شدند گفتند: خاموش باشيد [و گوش فرادهيد]؛ و چون به پايان رسيد به‌سوى قوم خود بازگشتند در حالى‌كه آنان را بيم مى‌دادند
ترجمه اشرفی
اشرفی تبریزی، محمود, جلد 1, صفحه 852
و هنگامى كه گردانيديم بسوى تو جماعتى را از جن كه مى‌شنيدند قرآن را پس چون حاضر شد آن را گفتند خاموش باشيد پس چون گذارده شد برگشتند بسوى قومشان بيم دهندگان
ترجمه الهى قمشه‌اى
و (ياد آر) وقتى كه ما تنى چند از جنّيان را متوجه تو گردانيديم كه استماع آيات قرآن كنند، چون نزد رسول رسيدند با هم گفتند: گوش فرا دهيد. چون قرائت تمام شد به سوى قومشان براى هشدار (و تبليغ و هدايت) باز گرديدند
ترجمه امامی
هر گاه پريانى چند را به سوى تو فرستيم كه قرآن را بشنوند،چون رسند،گويند:گوش سپريد. پس،چون به سر رسد،به سوى مردم خويش بازگردند و بيم دهند
ترجمه امینیان
اين‌سان شد و از مردم جنّ چند نفرشان
داديم توجّه كه به‌سوى تو گذرشان،
افتاد و سپردند [همه] گوش به قرآن
حاضر چو شدند آنها، در پيشگه آن،
گفتند بمانيد شما [يكسر] خاموش
[لب‌بسته بداريد و گشاييد همه گوش]
بعد از سپرى گشتن هشدارگرانه
گشتند سوى طايفۀ خويش روانه
ترجمه انصاریان
و [ياد كن] هنگامى كه گروهى از جن را به سوى تو متوجه كرديم كه قرآن را بشنوند، پس وقتى كه نزد قرائت آن حاضر شدند، گفتند: [براى شنيدن قرآن] خاموش باشيد. پس چون قرائت پايان يافت به سوى قومشان در حالى كه بيم دهنده بودند، بازگشتند
ترجمه انصاری
انصاری، مسعود, جلد 1, صفحه 506
و چون گروهى از جنّيان را متوجّه تو ساختيم،قرآن را مى‌شنيدند. آنگاه چون[در نزد]او(پيامبر اكرم)حضور يافتند،گفتند:خاموش باشيد.پس چون[تلاوت قرآن كريم]به پايان آمد،بيم‌كنان به‌سوى قومشان بازگشتند
ترجمه ایران پناه
و گروهى از جن را نزد تو روانه كرديم تا صداى قرآن را بشنوند،چون به حضورش رسيدند،گفتند:گوش فرا دهيد،چون به آخر رسيد همانند تذكّركنندگان نزد قوم خود باز گشتند
ترجمه آیت اللهی
و چون عدّه‌اى از جنّيان به‌سوى تو فرستاديم تا صداى تلاوت قرآن را بشنوند همين‌كه حاضر شدند (به يكديگر) گفتند: گوش فرادهيد و چون تمام شد بيم‌دهنده به‌سوى قوم خود بازگشتند
ترجمه آیتی
آیتی، عبدالمحمد, جلد 1, صفحه 507
و گروهى از جن را نزد تو روانه كرديم تا قرآن را بشنوند. چون به حضرتش رسيدند گفتند: گوش فرادهيد. چون به پايان آمد، همانند بيم‌دهندگانى نزد قوم خود بازگشتند
ترجمه برزی
برزی، اصغر, جلد 1, صفحه 506
و [ياد آر] زمانى كه گروهى از جن را به‌سوى تو متوجّه ساختيم كه به قرآن گوش بسپارند، و هنگامى كه نزد آن [قرآن] حضور يافتند، گفتند: «خاموش باشيد.» و چون پايان يافت، به‌سوى قوم خويش هشدارگران بازگشتند
ترجمه برگرفته از بيان السعادة
سلطان علی‌شاه، سلطان محمد بن حیدر, جلد 13, صفحه 235
و چنين بود كه گروهى از جنّ را متوجّه تو ساختيم كه به قرآن گوش سپردند؛ و چون نزد او حضور يافتند گفتند خاموش باشيد [و گوش دهيد]؛ و چون سپرى شد، هشدارگر به سوى قومشان بازگشتند
ترجمه برگرفته از ترجمان فرقان
و چون تنى چند از جنّيان را سوى تو روانه كرديم، حال آنكه قرآن را به‌خوبى مى‌شنوند؛ پس هنگامى كه به محضرش رسيدند (به يكديگر) گفتند: «(خودتان و ديگران را) ساكت كنيد.» و چون به انجام رسيد، هشداردهندگان سوى قوم خود بازگشتند
ترجمه برگرفته از ترجمه‌ تفسیر الميزان
و به ياد آر آن زمان را كه عده‌اى از افراد جن را بسوى تو متوجه كرديم تا صداى تلاوت قرآن را بشنوند همين كه در آن مجلس حاضر شدند به يكديگر گفتند: خاموش باشيد ببينيم چه مى‌گويد و چون تمام شد به سوى قوم خود برگشتند و به انذار آنان پرداختند
ترجمه برگرفته از ترجمه ‌تفسیر طبرى
باز گردانيديم سوى تو گروهى از پريان كه مى‌شنيدند قرآن خواندن، و چون آمدند بدان گفتند: خاموش باشيد، و چون گزارده شد برگشتند سوى گروه ايشان بيم‌كنندگان
ترجمه برگرفته از ترجمه تفسیر مجمع البیان
به يادآور هنگامى را كه گروهى از جنيان بسوى تو روى آوردند تا به آيات قرآن گوش دهند، و چون حضور يافتند، بيكديگر گفتند: گوش دهيد، همين كه تلاوت قرآن تمام شد براى هدايت و تبليغ قومشان بسوى آنان بازگشتند
ترجمه برگرفته از تفسیر ابو بکر عتیق نیشابوری
و[ياد كن يا محمّد]چون گردانيديم ما بسوى تو گروهى را از پرّيان [و ايشان نه تن بودند از پريان نصيبين نام ايشان حسّا مسّا شاصا فاصا ناصرا ازدانين احقب ابن الاردانين]مى‌شنودند قرآن را.چون حاضر آمدند[برسول عليه السّلم] گفتند[يك‌ديگر را ]خاموش ايستيد[تا چه مى‌خواند].چون برگزاردند[يعنى رسول عليه السّلم فارغ شد از قرآن خواندن]بازگشتند ايشان با قوم ايشان بيم‌كننده [ايشان را]
ترجمه برگرفته از تفسیر أحسن‌الحديث
ياد آر كه گروهى از جن را به سوى تو فرستاديم به قرآن گوش مى‌دادند، چون به قرائت قرآن حاضر شدند، گفتند: ساكت باشيد
ترجمه برگرفته از تفسیر آسان
نجفی، محمدجواد, جلد 18, صفحه 257
يا محمد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم بخاطر آور آن هنگامى را كه ما گروهى از (جن) را متوجه تو كرديم تا به قرآن، گوش فرادهند هنگامى كه حاضر شدند به يكديگر مى‌گفتند: ساكت باشيد و بشنويد هنگامى كه (تلاوت قرآن) پايان يافت به‌سوى قوم خويشتن بازگشتند و آنها را از مخالفت با امر خدا برحذر داشتند
ترجمه برگرفته از تفسیر جامع
اى رسول ما به ياد آور آن وقتى كه ما چند نفر از جنيان را متوجه تو گردانيديم تا استماع قرآن كنند چون نزد رسول حاضر شدند با هم گفتند گوش فرادهيد تا آيات خدا را بشنويد و چون قرائت تمام شد ايمان آورده و بسوى قوم خود بازگشتند براى هدايت و انذار آنها
ترجمه برگرفته از تفسیر خسروى
و به ياد آور زمانى را كه ما چند نفرى از جنّ را متوجّه تو ساختيم كه قرآن را گوش بدهند و چون در برابر قرآن يا پيمبر حاضر شدند (به يكديگر) گفتند ساكت شويد (كه قرائت او را بشنويم و چيزى مانع شنيدن ما نشود) و زمانى كه پيمبر از تلاوت قرآن فارغ شد بسوى قوم خود برگشتند و آنها را از عذاب خدا ترسانيدند
ترجمه برگرفته از روان جاويد
و هنگامى كه متوجّه ساختيم بسوى تو جماعتى را از جنّ كه مى‌شنيدند قرآن را پس چون حاضر شدند آن را گفتند خاموش باشيد پس چون تمام شد بازگشتند بسوى قومشان با آنكه بودند بيم‌دهندگان
ترجمه برگرفته از تفسیر صفی
و هنگامى كه گردانيديم بسوى تو جماعتى را از جن كه مى‌شنيدند قرآن را پس چون حاضر شدند آن را گفتند خاموش باشيد پس چون گذارده شد برگشتند بسوى قومشان بيم‌كنندگان
ترجمه برگرفته از تفسیر عاملى
[اكنون از اين سرگذشت به ياد مردم آر كه] چند تن از جنّيان را رو به تو كرديم تا قرآن بشنوند و چون به گوششان رسيد با يكدگر گفتند: گوش فرادهيد. و چون آخر شد رفتند بسوى ملّت خود تا بيم و نويدشان دهند
ترجمه برگرفته از تفسیر كاشف
و گروهى از جن را نزد تو روانه كرديم تا قرآن را بشنوند. چون به حضرتش رسيدند گفتند: گوش فرادهيد. چون به پايان آمد، همانند بيم‌دهندگانى نزد قوم خود بازگشتند
ترجمه برگرفته از تفسیر کوثر
و هنگامى كه گروهى از جنّ را به سوى تو روانه كرديم كه قرآن را بشنوند.پس چون نزد آن حاضر شدند، گفتند:ساكت شويد و گوش فرا دهيد.پس چون به پايان رسيد به سوى قوم بازگشتند در حالى كه بيم دهنده بودند
ترجمه برگرفته از تفسیر نور (قرائتی)
و آنگاه كه گروهى از جن را به‌سوى تو روانه ساختيم تا قرآن را بشنوند، پس چون نزد آن حاضر شدند، گفتند: خاموش باشيد! (و گوش فرادهيد) پس چون (شنيدن آيات) به انجام رسيد، به‌سوى قوم خود بازگشتند تا آنان را هشدار دهند
ترجمه برگرفته از تفسير نور (خرم دل)
(اى پيغمبر! خاطرنشان ساز) زمانى را كه گروهى از جنّيان را به‌سوى تو روانه كرديم تا قرآن را بشنوند. هنگامى كه حاضر آمدند، به يكديگر گفتند: خاموش باشيد و گوش فرادهيد. هنگامى كه (تلاوت قرآن) به پايان آمد، به عنوان مبلّغان و دعوت‌كنندگان (همجنسان خود، به آئين آسمانى) به‌سوى قوم خود برگشتند