سوره
نام سوره
نوع0
کتاب0
مذهب0
زبان0
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِي لَهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَهُ ٱلۡحَمۡدُ فِي ٱلۡأٓخِرَةِۚ وَهُوَ ٱلۡحَكِيمُ ٱلۡخَبِيرُ1
يَعۡلَمُ مَا يَلِجُ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَمَا يَخۡرُجُ مِنۡهَا وَمَا يَنزِلُ مِنَ ٱلسَّمَآءِ وَمَا يَعۡرُجُ فِيهَاۚ وَهُوَ ٱلرَّحِيمُ ٱلۡغَفُورُ2
وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَا تَأۡتِينَا ٱلسَّاعَةُۖ قُلۡ بَلَىٰ وَرَبِّي لَتَأۡتِيَنَّكُمۡ عَٰلِمِ ٱلۡغَيۡبِۖ لَا يَعۡزُبُ عَنۡهُ مِثۡقَالُ ذَرَّةࣲ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَلَا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَآ أَصۡغَرُ مِن ذَٰلِكَ وَلَآ أَكۡبَرُ إِلَّا فِي كِتَٰبࣲ مُّبِينࣲ3
لِّيَجۡزِيَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِۚ أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُم مَّغۡفِرَةࣱ وَرِزۡقࣱ كَرِيمࣱ4
وَٱلَّذِينَ سَعَوۡ فِيٓ ءَايَٰتِنَا مُعَٰجِزِينَ أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمۡ عَذَابࣱ مِّن رِّجۡزٍ أَلِيمࣱ5
وَيَرَى ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡعِلۡمَ ٱلَّذِيٓ أُنزِلَ إِلَيۡكَ مِن رَّبِّكَ هُوَ ٱلۡحَقَّ وَيَهۡدِيٓ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡحَمِيدِ6
وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ هَلۡ نَدُلُّكُمۡ عَلَىٰ رَجُلࣲ يُنَبِّئُكُمۡ إِذَا مُزِّقۡتُمۡ كُلَّ مُمَزَّقٍ إِنَّكُمۡ لَفِي خَلۡقࣲ جَدِيدٍ7
أَفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًا أَم بِهِۦ جِنَّةُۢۗ بَلِ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ فِي ٱلۡعَذَابِ وَٱلضَّلَٰلِ ٱلۡبَعِيدِ8
أَفَلَمۡ يَرَوۡاْ إِلَىٰ مَا بَيۡنَ أَيۡدِيهِمۡ وَمَا خَلۡفَهُم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِۚ إِن نَّشَأۡ نَخۡسِفۡ بِهِمُ ٱلۡأَرۡضَ أَوۡ نُسۡقِطۡ عَلَيۡهِمۡ كِسَفࣰا مِّنَ ٱلسَّمَآءِۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةࣰ لِّكُلِّ عَبۡدࣲ مُّنِيبࣲ9
وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا دَاوُۥدَ مِنَّا فَضۡلࣰاۖ يَٰجِبَالُ أَوِّبِي مَعَهُۥ وَٱلطَّيۡرَۖ وَأَلَنَّا لَهُ ٱلۡحَدِيدَ10
أَنِ ٱعۡمَلۡ سَٰبِغَٰتࣲ وَقَدِّرۡ فِي ٱلسَّرۡدِۖ وَٱعۡمَلُواْ صَٰلِحًاۖ إِنِّي بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرࣱ11
وَلِسُلَيۡمَٰنَ ٱلرِّيحَ غُدُوُّهَا شَهۡرࣱ وَرَوَاحُهَا شَهۡرࣱۖ وَأَسَلۡنَا لَهُۥ عَيۡنَ ٱلۡقِطۡرِۖ وَمِنَ ٱلۡجِنِّ مَن يَعۡمَلُ بَيۡنَ يَدَيۡهِ بِإِذۡنِ رَبِّهِۦۖ وَمَن يَزِغۡ مِنۡهُمۡ عَنۡ أَمۡرِنَا نُذِقۡهُ مِنۡ عَذَابِ ٱلسَّعِيرِ12
يَعۡمَلُونَ لَهُۥ مَا يَشَآءُ مِن مَّحَٰرِيبَ وَتَمَٰثِيلَ وَجِفَانࣲ كَٱلۡجَوَابِ وَقُدُورࣲ رَّاسِيَٰتٍۚ ٱعۡمَلُوٓاْ ءَالَ دَاوُۥدَ شُكۡرࣰاۚ وَقَلِيلࣱ مِّنۡ عِبَادِيَ ٱلشَّكُورُ13
فَلَمَّا قَضَيۡنَا عَلَيۡهِ ٱلۡمَوۡتَ مَا دَلَّهُمۡ عَلَىٰ مَوۡتِهِۦٓ إِلَّا دَآبَّةُ ٱلۡأَرۡضِ تَأۡكُلُ مِنسَأَتَهُۥۖ فَلَمَّا خَرَّ تَبَيَّنَتِ ٱلۡجِنُّ أَن لَّوۡ كَانُواْ يَعۡلَمُونَ ٱلۡغَيۡبَ مَا لَبِثُواْ فِي ٱلۡعَذَابِ ٱلۡمُهِينِ14
لَقَدۡ كَانَ لِسَبَإࣲ فِي مَسۡكَنِهِمۡ ءَايَةࣱۖ جَنَّتَانِ عَن يَمِينࣲ وَشِمَالࣲۖ كُلُواْ مِن رِّزۡقِ رَبِّكُمۡ وَٱشۡكُرُواْ لَهُۥۚ بَلۡدَةࣱ طَيِّبَةࣱ وَرَبٌّ غَفُورࣱ15
فَأَعۡرَضُواْ فَأَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ سَيۡلَ ٱلۡعَرِمِ وَبَدَّلۡنَٰهُم بِجَنَّتَيۡهِمۡ جَنَّتَيۡنِ ذَوَاتَيۡ أُكُلٍ خَمۡطࣲ وَأَثۡلࣲ وَشَيۡءࣲ مِّن سِدۡرࣲ قَلِيلࣲ16
ذَٰلِكَ جَزَيۡنَٰهُم بِمَا كَفَرُواْۖ وَهَلۡ نُجَٰزِيٓ إِلَّا ٱلۡكَفُورَ17
وَجَعَلۡنَا بَيۡنَهُمۡ وَبَيۡنَ ٱلۡقُرَى ٱلَّتِي بَٰرَكۡنَا فِيهَا قُرࣰى ظَٰهِرَةࣰ وَقَدَّرۡنَا فِيهَا ٱلسَّيۡرَۖ سِيرُواْ فِيهَا لَيَالِيَ وَأَيَّامًا ءَامِنِينَ18

فَقَالُواْ رَبَّنَا بَٰعِدۡ بَيۡنَ أَسۡفَارِنَا وَظَلَمُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ فَجَعَلۡنَٰهُمۡ أَحَادِيثَ وَمَزَّقۡنَٰهُمۡ كُلَّ مُمَزَّقٍۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتࣲ لِّكُلِّ صَبَّارࣲ شَكُورࣲ19

وَلَقَدۡ صَدَّقَ عَلَيۡهِمۡ إِبۡلِيسُ ظَنَّهُۥ فَٱتَّبَعُوهُ إِلَّا فَرِيقࣰا مِّنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ20
وَمَا كَانَ لَهُۥ عَلَيۡهِم مِّن سُلۡطَٰنٍ إِلَّا لِنَعۡلَمَ مَن يُؤۡمِنُ بِٱلۡأٓخِرَةِ مِمَّنۡ هُوَ مِنۡهَا فِي شَكࣲّۗ وَرَبُّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٍ حَفِيظࣱ21
قُلِ ٱدۡعُواْ ٱلَّذِينَ زَعَمۡتُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ لَا يَمۡلِكُونَ مِثۡقَالَ ذَرَّةࣲ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَلَا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَمَا لَهُمۡ فِيهِمَا مِن شِرۡكࣲ وَمَا لَهُۥ مِنۡهُم مِّن ظَهِيرࣲ22
وَلَا تَنفَعُ ٱلشَّفَٰعَةُ عِندَهُۥٓ إِلَّا لِمَنۡ أَذِنَ لَهُۥۚ حَتَّىٰٓ إِذَا فُزِّعَ عَن قُلُوبِهِمۡ قَالُواْ مَاذَا قَالَ رَبُّكُمۡۖ قَالُواْ ٱلۡحَقَّۖ وَهُوَ ٱلۡعَلِيُّ ٱلۡكَبِيرُ23
قُلۡ مَن يَرۡزُقُكُم مِّنَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ قُلِ ٱللَّهُۖ وَإِنَّآ أَوۡ إِيَّاكُمۡ لَعَلَىٰ هُدًى أَوۡ فِي ضَلَٰلࣲ مُّبِينࣲ24
قُل لَّا تُسۡـَٔلُونَ عَمَّآ أَجۡرَمۡنَا وَلَا نُسۡـَٔلُ عَمَّا تَعۡمَلُونَ25
قُلۡ يَجۡمَعُ بَيۡنَنَا رَبُّنَا ثُمَّ يَفۡتَحُ بَيۡنَنَا بِٱلۡحَقِّ وَهُوَ ٱلۡفَتَّاحُ ٱلۡعَلِيمُ26
قُلۡ أَرُونِيَ ٱلَّذِينَ أَلۡحَقۡتُم بِهِۦ شُرَكَآءَۖ كَلَّاۚ بَلۡ هُوَ ٱللَّهُ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ27
وَمَآ أَرۡسَلۡنَٰكَ إِلَّا كَآفَّةࣰ لِّلنَّاسِ بَشِيرࣰا وَنَذِيرࣰا وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعۡلَمُونَ28
وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا ٱلۡوَعۡدُ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ29
قُل لَّكُم مِّيعَادُ يَوۡمࣲ لَّا تَسۡتَـٔۡخِرُونَ عَنۡهُ سَاعَةࣰ وَلَا تَسۡتَقۡدِمُونَ30
وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَن نُّؤۡمِنَ بِهَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانِ وَلَا بِٱلَّذِي بَيۡنَ يَدَيۡهِۗ وَلَوۡ تَرَىٰٓ إِذِ ٱلظَّـٰلِمُونَ مَوۡقُوفُونَ عِندَ رَبِّهِمۡ يَرۡجِعُ بَعۡضُهُمۡ إِلَىٰ بَعۡضٍ ٱلۡقَوۡلَ يَقُولُ ٱلَّذِينَ ٱسۡتُضۡعِفُواْ لِلَّذِينَ ٱسۡتَكۡبَرُواْ لَوۡلَآ أَنتُمۡ لَكُنَّا مُؤۡمِنِينَ31
قَالَ ٱلَّذِينَ ٱسۡتَكۡبَرُواْ لِلَّذِينَ ٱسۡتُضۡعِفُوٓاْ أَنَحۡنُ صَدَدۡنَٰكُمۡ عَنِ ٱلۡهُدَىٰ بَعۡدَ إِذۡ جَآءَكُمۖ بَلۡ كُنتُم مُّجۡرِمِينَ32
وَقَالَ ٱلَّذِينَ ٱسۡتُضۡعِفُواْ لِلَّذِينَ ٱسۡتَكۡبَرُواْ بَلۡ مَكۡرُ ٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ إِذۡ تَأۡمُرُونَنَآ أَن نَّكۡفُرَ بِٱللَّهِ وَنَجۡعَلَ لَهُۥٓ أَندَادࣰاۚ وَأَسَرُّواْ ٱلنَّدَامَةَ لَمَّا رَأَوُاْ ٱلۡعَذَابَۚ وَجَعَلۡنَا ٱلۡأَغۡلَٰلَ فِيٓ أَعۡنَاقِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْۖ هَلۡ يُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ33
وَمَآ أَرۡسَلۡنَا فِي قَرۡيَةࣲ مِّن نَّذِيرٍ إِلَّا قَالَ مُتۡرَفُوهَآ إِنَّا بِمَآ أُرۡسِلۡتُم بِهِۦ كَٰفِرُونَ34
وَقَالُواْ نَحۡنُ أَكۡثَرُ أَمۡوَٰلࣰا وَأَوۡلَٰدࣰا وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ35
قُلۡ إِنَّ رَبِّي يَبۡسُطُ ٱلرِّزۡقَ لِمَن يَشَآءُ وَيَقۡدِرُ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعۡلَمُونَ36
وَمَآ أَمۡوَٰلُكُمۡ وَلَآ أَوۡلَٰدُكُم بِٱلَّتِي تُقَرِّبُكُمۡ عِندَنَا زُلۡفَىٰٓ إِلَّا مَنۡ ءَامَنَ وَعَمِلَ صَٰلِحࣰا فَأُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمۡ جَزَآءُ ٱلضِّعۡفِ بِمَا عَمِلُواْ وَهُمۡ فِي ٱلۡغُرُفَٰتِ ءَامِنُونَ37
وَٱلَّذِينَ يَسۡعَوۡنَ فِيٓ ءَايَٰتِنَا مُعَٰجِزِينَ أُوْلَـٰٓئِكَ فِي ٱلۡعَذَابِ مُحۡضَرُونَ38
قُلۡ إِنَّ رَبِّي يَبۡسُطُ ٱلرِّزۡقَ لِمَن يَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦ وَيَقۡدِرُ لَهُۥۚ وَمَآ أَنفَقۡتُم مِّن شَيۡءࣲ فَهُوَ يُخۡلِفُهُۥۖ وَهُوَ خَيۡرُ ٱلرَّـٰزِقِينَ39
وَيَوۡمَ يَحۡشُرُهُمۡ جَمِيعࣰا ثُمَّ يَقُولُ لِلۡمَلَـٰٓئِكَةِ أَهَـٰٓؤُلَآءِ إِيَّاكُمۡ كَانُواْ يَعۡبُدُونَ40
قَالُواْ سُبۡحَٰنَكَ أَنتَ وَلِيُّنَا مِن دُونِهِمۖ بَلۡ كَانُواْ يَعۡبُدُونَ ٱلۡجِنَّۖ أَكۡثَرُهُم بِهِم مُّؤۡمِنُونَ41
فَٱلۡيَوۡمَ لَا يَمۡلِكُ بَعۡضُكُمۡ لِبَعۡضࣲ نَّفۡعࣰا وَلَا ضَرࣰّا وَنَقُولُ لِلَّذِينَ ظَلَمُواْ ذُوقُواْ عَذَابَ ٱلنَّارِ ٱلَّتِي كُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ42
وَإِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتُنَا بَيِّنَٰتࣲ قَالُواْ مَا هَٰذَآ إِلَّا رَجُلࣱ يُرِيدُ أَن يَصُدَّكُمۡ عَمَّا كَانَ يَعۡبُدُ ءَابَآؤُكُمۡ وَقَالُواْ مَا هَٰذَآ إِلَّآ إِفۡكࣱ مُّفۡتَرࣰىۚ وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لِلۡحَقِّ لَمَّا جَآءَهُمۡ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرࣱ مُّبِينࣱ43
وَمَآ ءَاتَيۡنَٰهُم مِّن كُتُبࣲ يَدۡرُسُونَهَاۖ وَمَآ أَرۡسَلۡنَآ إِلَيۡهِمۡ قَبۡلَكَ مِن نَّذِيرࣲ44
وَكَذَّبَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ وَمَا بَلَغُواْ مِعۡشَارَ مَآ ءَاتَيۡنَٰهُمۡ فَكَذَّبُواْ رُسُلِيۖ فَكَيۡفَ كَانَ نَكِيرِ45
قُلۡ إِنَّمَآ أَعِظُكُم بِوَٰحِدَةٍۖ أَن تَقُومُواْ لِلَّهِ مَثۡنَىٰ وَفُرَٰدَىٰ ثُمَّ تَتَفَكَّرُواْۚ مَا بِصَاحِبِكُم مِّن جِنَّةٍۚ إِنۡ هُوَ إِلَّا نَذِيرࣱ لَّكُم بَيۡنَ يَدَيۡ عَذَابࣲ شَدِيدࣲ46
قُلۡ مَا سَأَلۡتُكُم مِّنۡ أَجۡرࣲ فَهُوَ لَكُمۡۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَى ٱللَّهِۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءࣲ شَهِيدࣱ47
قُلۡ إِنَّ رَبِّي يَقۡذِفُ بِٱلۡحَقِّ عَلَّـٰمُ ٱلۡغُيُوبِ48
قُلۡ جَآءَ ٱلۡحَقُّ وَمَا يُبۡدِئُ ٱلۡبَٰطِلُ وَمَا يُعِيدُ49
قُلۡ إِن ضَلَلۡتُ فَإِنَّمَآ أَضِلُّ عَلَىٰ نَفۡسِيۖ وَإِنِ ٱهۡتَدَيۡتُ فَبِمَا يُوحِيٓ إِلَيَّ رَبِّيٓۚ إِنَّهُۥ سَمِيعࣱ قَرِيبࣱ50
وَلَوۡ تَرَىٰٓ إِذۡ فَزِعُواْ فَلَا فَوۡتَ وَأُخِذُواْ مِن مَّكَانࣲ قَرِيبࣲ51
وَقَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِهِۦ وَأَنَّىٰ لَهُمُ ٱلتَّنَاوُشُ مِن مَّكَانِۭ بَعِيدࣲ52
وَقَدۡ كَفَرُواْ بِهِۦ مِن قَبۡلُۖ وَيَقۡذِفُونَ بِٱلۡغَيۡبِ مِن مَّكَانِۭ بَعِيدࣲ53
وَحِيلَ بَيۡنَهُمۡ وَبَيۡنَ مَا يَشۡتَهُونَ كَمَا فُعِلَ بِأَشۡيَاعِهِم مِّن قَبۡلُۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ فِي شَكࣲّ مُّرِيبِۭ54
ترجمه
تفسیر
حدیث
واژه‌نامه
اعلام و اسما
موضوعات
اعراب قرآن
آیات مرتبط
آیات در کتب
فیلتر بر اساس کتاب
نوع ترجمه
ترجمه معنایی قرآن120
ترجمه برگرفته24
ترجمه لفظی قرآن14
ترجمه آزاد قرآن10
ترجمه کهن قرآن7
ترجمه منظوم قرآن3
ترجمه آهنگین قرآن2
کتاب
ترجمه پاینده1
ترجمه کاویان‌پور1
ترجمه مشکینی1
ترجمه مکارم (مطابق صوت)1
ترجمه الهى قمشه‌اى1
ترجمه آیتی1
ترجمه معزی1
ترجمه انصاریان1
ترجمه رضایی1
ترجمه مصباح‌زاده1
ترجمه تشکری1
ترجمه گرمارودی1
ترجمه رهنما1
ترجمه فارسی1
ترجمه صلواتی1
ترجمه مرکز فرهنگ و معارف1
ترجمه امینیان1
ترجمه برگرفته از تفسیر أحسن‌الحديث1
ترجمه برگرفته از ترجمه ‌تفسیر طبرى1
ترجمه برگرفته از ترجمه‌ تفسیر الميزان1
ترجمه دهلوی1
ترجمه طاهری1
ترجمه یاسری1
ترجمه شعرانی1
ترجمه سراج1
ترجمه برگرفته از تفسیر صفی1
ترجمه برگرفته از بيان السعادة1
ترجمه مجد1
ترجمه برگرفته از تفسیر آسان1
ترجمه برگرفته از تفسیر جامع1
ترجمه برگرفته از تفسیر حجة التفاسير1
ترجمه برگرفته از تفسیر خسروى1
ترجمه برگرفته از تفسیر عاملى1
ترجمه برگرفته از روان جاويد1
ترجمه حجتی1
ترجمه برزی1
ترجمه برگرفته از تفسیر نسفى1
ترجمه انصاری1
ترجمه ارفع1
ترجمه فیض‌الاسلام1
ترجمه حلبی1
ترجمه پورجوادی1
ترجمه صادق نوبری1
ترجمه مجتبوی1
ترجمه صفارزاده1
ترجمه خواجوی1
ترجمه اشرفی1
ترجمه بهرام پور1
ترجمه قرآن (دهم هجری)1
ترجمه برگرفته از تفسیر جوامع الجامع1
ترجمه برگرفته از ترجمان فرقان1
ترجمه برگرفته از تفسير نور (خرم دل)1
ترجمه کرمی1
ترجمه برگرفته از تفسیر كاشف1
ترجمه برگرفته از کلمة الله العلیا1
ترجمه یزدی1
ترجمه برگرفته از تفسیر نور (قرائتی)1
ترجمه صفوی1
ترجمه حدادعادل1
اردو- جالندهرى1
چينى - محمد مكين1
بلغارى - تيوفانوف1
ژاپنى - ترجمه گروهی1
روسى - كراچكوفسكى1
روسى - عثمانف1
روسى - والريا1
آذربايجانى - مهدى‌اف و جعفرلى1
لهستانى - بيلاوسكى1
بوسنيايى - كوركوت1
هوسا - محمود غومي1
بنگالى - ظهورالحق1
تاميلى - مدنى و مبارك1
هندى - فاروق‌خان و ندوى1
كره‌اى - يونغ كيل1
اردو - جوادى1
روسى - كوليف1
اردو - نجفى1
انگليسى - شاكر1
انگليسى - ايروينگ1
انگليسى - صفارزاده1
انگليسى - قرايى1
انگليسى - پيكتال1
انگليسى - محمد و سميرا1
انگليسى - مسلمانان مترقى1
انگليسى - يوسف على1
انگليسى - آربرى1
آلبانيايى - شريف احمدى1
آلمانى - احمديه1
آلمانى - الازهر1
آلمانى - زيدان1
آلمانى - محمد رسول1
آلمانى - پارت1
آلمانى - كورى1
اسپانيايى - خوليو كورتس1
اندونزيايى - ترجمه گروهی1
ايتاليايى - پيكاردو1
پرتغالى - سمير الحائك1
تركى - قدرى چليك1
تركى - گلپنارلى1
سواحلى - على بروانى1
فرانسه - فخرى1
فرانسه - حميدالله1
فرانسه - ماسون1
كردى - وارلى1
مالايى - باسميح1
انگليسى - سرور1
اسپرانتو - فاضل تیموری1
پشتو - عبدالولي خان1
ترکی - کاویان‌پور1
انگلیسی - میر احمد علی1
تاجیکی - میرزا ملا احمد1
اردو - میر احمد علی1
ازبکی - علاء الدین منصور1
فرانسه - گلتون1
فرانسه - حمزه بوبکر1
کردی - باموکی1
ترجمه ابراهیمی1
سوئدی - برنستروم1
ترجمه ملکی1
اردو - جونا کرهی1
ترجمه میبدی1
ترجمه استادولی1
ترجمه آیت اللهی1
ترجمه رسولی محلاتی1
ترجمه قرآن موزه پارس1
ترجمه قرآن قدس1
ترجمه شاهین1
ترجمه نور الدین کاشانی1
ترکی - سعات ییلدیریم1
ترجمه شیخ الهند1
ترجمه برگرفته از تفسیر روض الجنان1
ترجمه برگرفته از ترجمه تفسیر مجمع البیان1
ترجمه برگرفته از تفسیر مخزن العرفان1
ترجمه برگرفته از تفسیر نسیم رحمت1
ترجمه فاضلی1
ترجمه یزدان پناه1
ترجمه امامی1
ترجمه ایران پناه1
ترجمه برگرفته از تفسیر ابو بکر عتیق نیشابوری1
ترجمه شیروانی1
ترجمه برگرفته از تفسیر کوثر1
ترجمه مکارم (ویرایش جدید)1
آذربایجانی - بنیادوف1
انگلیسي - فروتن1
آلمانی - بوبنهایم1
ترجمه ریاعی1
مذهب
شيعه91
سني47
مسيحى8
زبان
فارسی83
انگليسى12
آلمانی7
اردو5
فرانسوی5
روسى4
تركى استانبولى 3
آذربايجانى2
چينى1
بلغارى1
ژاپنى1
لهستانى1
بوسنيايى1
هوسا1
بنگالى1
تاميلى1
هندى1
كره‌اى1
آلبانیایی1
اسپانیایی1
اسپرانتو1
اندونزیایی1
ایتالیایی1
پرتغالی1
سواحلی1
مالزیایی1
کردی1
پشتو1
ترکی آذری1
تاجیکی1
ازبکی1
کردی(لاتین)1
سوئدی1
146 مورد یافت شد

مرتب سازی:

پیش فرضقرن
ترجمه ابراهیمی
پس از روى ناشكرى گفتند:پروردگارا، ميان سفرهاى ما فاصله انداز و [بدين سان] به خودشان ستم كردند، پس آنها را قصه هايى بر سر زبان ها قرار داديم و با نهايت پراكنده گى ،آنها را پراكنده نموديم ،بى گمان، در اين [سرگذشت] نشانه هايى براى هر بسيار شكيباى سپاسگزارى است
ترجمه ارفع
گفتند: پروردگارا! سفرهاى ما را دور و دراز گردان! به خود ظلم كردند و ما آنها را زبانزد ديگران قرار داديم و آنان را پراكنده ساختيم كه در اين كار براى هر انسان صبور و شاكر، نشانه‌هايى است
ترجمه استادولی
استادولی، حسین, جلد 1, صفحه 430
اما گفتند: پروردگارا، ميان مسيرهاى ما دورى افكن! و به خود ستم كردند، ما هم آنان را [هلاك نموديم و] سرگذشت‌ها [يى عبرت‌آموز] ساختيم و كاملا پراكنده نموديم. همانا در اين سرگذشت نشانه‌هايى است براى هر صبرپيشۀ سپاسگزار
ترجمه اشرفی
اشرفی تبریزی، محمود, جلد 1, صفحه 723
پس گفتند پروردگارا دور ساز ميان سفرهاى ما و ستم كردند بر خودشان پس گردانيديمشان حكايت‌ها و پراكنديمشان بهر پراكندگى به‌درستى كه در آن هرآينه آيتهاست هر شكيباى شكرگزار را
ترجمه الهى قمشه‌اى
باز آنها گفتند: بار الها، سفرهاى ما را دور و دراز گردان، و (به اين تقاضاى بى‌جا) بر خويش ستم كردند، ما هم آنها را داستانها و مثلهاى عبرت‌آموز كرديم و به كلى متفرق و پراكنده ساختيم. در اين عقوبت براى مردمان پر صبر و شكر آياتى (از عبرت و حكمت) آشكار است
ترجمه امامی
پس گفتند:اى پروردگار ما،سفرهاى ما را دور ساز.بر خود ستم كردند و ما افسانه‌شان ساختيم و سخت از هم بپراكنديم‌شان.در اين نشانه‌هايى است براى هر شكيباى سپاس‌گزارى
ترجمه امینیان
سپس گفتند كاى پروردگارا
ز هم، دورى بنه اَسفار ما را
به خود اين‌سان ستم كردند، آنگاه
چنان افسانه‌شان كرديم [جا را]
و از هم پاره‌شان كرديم و منفكّ‌
و اندر اين گمانى نيست موجود
كه بهر هر شكور و صابرى هست
در اين‌ها مايه‌هاى عبرت‌آلود
ترجمه انصاریان
پس [اين مغرورشدگان به رفاه و خوشى و ناسپاسان در برابر نعمت] گفتند: پروردگارا! ميان سفرهاى ما را دورى و فاصله انداز. [اين را درخواست كردند تا تهيدستان و پا برهنگان نتوانند در كنار آنان سفر كنند]، و [اين‌گونه آنان] بر خودشان ستم كردند، پس ما آنان را داستان‌هايى [براى عبرت آيندگان] قرار داديم و جمعشان را به شدت متلاشى و تار و مار كرديم، همانا در اين [سرگذشت‌ها] براى هر صبركنندۀ سپاس گزارى عبرت‌هاست
ترجمه انصاری
انصاری، مسعود, جلد 1, صفحه 430
آنگاه گفتند:پروردگارا،بين سفرهاى ما فاصله بگذار.و بر خود ستم كردند پس آنان را افسانه گردانيديم و آنان را سخت پخش و پراكنده كرديم،بى‌گمان در اين[امر]براى هر شكيباى سپاسگزار مايه‌هاى عبرتى است
ترجمه ایران پناه
آنها بر خويشتن ستم كردند و گفتند:اى پروردگار ما:منازل ما را از هم دور گردان،ما نيز افسانۀ روزگارشان گردانيديم،و سخت متفرّق ساختيم و در اين براى بردباران سپاسگزار عبرت هاست
ترجمه آیت اللهی
گفتند: پروردگارا بين سفرهاى ما فاصلۀ زياد قرار داده، و به خود ستم كردند، پس آن‌چنان هلاكشان كرديم كه عبرتى براى آيندگان شدند، و آن‌چنان پراكنده‌شان كرديم كه بالاتر از آن تصوّر نمى‌شود و در اينها نشانه‌هايى است بر پرشكيبايان شكرگزار
ترجمه آیتی
آیتی، عبدالمحمد, جلد 1, صفحه 431
بر خويشتن ستم كردند و گفتند: اى پروردگار ما، منزلگاه‌هاى ما را از هم دور گردان. ما نيز افسانۀ روزگارشان گردانيديم و سخت پراكنده‌شان ساختيم و در اين عبرتهاست براى شكيبايان سپاسگزار
ترجمه برزی
برزی، اصغر, جلد 1, صفحه 430
پس گفتند: «اى پروردگار ما! در بين سفرهاى ما فاصله انداز.» و بر نفسشان ستم روا داشتند، آن‌گاه ما از آنان افسانه‌ها ساختيم و سخت پريشانشان كرديم، به راستى در اين [امر] براى هر شكيباى سپاسگزارى عبرت‌هاست
ترجمه برگرفته از بيان السعادة
سلطان علی‌شاه، سلطان محمد بن حیدر, جلد 12, صفحه 44
سپس گفتند پروردگارا بين سفرهاى ما فاصله انداز و بدين‌سان بر خويشتن ستم كردند آنگاه همچون افسانه‌شان گردانديم و پاره و پراكنده‌شان ساختيم؛ بى‌گمان در اين براى هر شكيباى شاكرى مايه‌هاى عبرت است
ترجمه برگرفته از ترجمان فرقان
پس (از آن) گفتند: «پروردگارمان! ميان (جايگاه‌هاى) سفرهايمان فاصله بينداز.» و بر خويشتن ستم كردند. پس آنها را (براى آيندگان، نمونه‌ى) حكايت‌هايى تازه گردانيديم، و به كلى تار و مارشان كرديم، بى‌چون در اين (ماجرا) براى هر شكيبايى بسيار سپاسگزار نشانه‌هايى است
ترجمه برگرفته از ترجمه‌ تفسیر الميزان
گفتند: پروردگار ما بين سفرهاى ما فاصله زياد قرار داده، و به خود ستم كردند، پس آن چنان هلاكشان كرديم كه داستان آيندگان شدند، و آن چنان متفرقشان كرديم كه ما فوق آن تصور ندارد، و در اين آيت‌ها است براى هر پر صبر و پر شكرى
ترجمه برگرفته از ترجمه ‌تفسیر طبرى
گفتند: اى خداوند ما دور كن ميان شهرهاى ما، و ستم كردند بر تنهاى خويش، و كرديم ايشان را حديثى، و بپراكنديم ايشان را هر جاى پراكنده. كه اندر آنست آيتهاى هر صبر كننده‌اى را بسپاس
ترجمه برگرفته از ترجمه تفسیر مجمع البیان
و گفتند پروردگارا ميان منزلهاى سفر ما دورى افكن و به خود ستم كردند و قضاياى اهل سبا را موضوع داستانها قرار داديم و ايشان را بمنتهاى پراكندگى پراكنده نموديم جدّا در اين قصه براى هر شكيبايى - سپاسگزار عبرتهايى است
ترجمه برگرفته از تفسیر ابو بکر عتیق نیشابوری
گفتند اى بارخداى ما دورى افگن ميان شهرهاى ما [و راه‌رو آن]و بيداد كردند بر تنهاى ايشان كرديم ايشان را سمرها[و عبرتها]و از هم بيوگنديم ايشان را تمام‌ترين پراكندگى.بدرستى كه در هلاك كردن ايشان عبرتهاست مر هر شكيبائى را [در محنت]سپاس‌دارى را[در نعمت]
ترجمه برگرفته از تفسیر أحسن‌الحديث
گفتند: خدايا ميان سفرهاى ما را دور گردان، به خودشان ظلم كردند، آنها را داستانهاى تازه گردانديم، و به طور كامل تار و مارشان نموديم در اين قصه عبرتهاست بر هر صابر و شاكر
ترجمه برگرفته از تفسیر آسان
نجفی، محمدجواد, جلد 16, صفحه 171
بعدا (ناشكرى كردند) و گفتند: پروردگارا! بين مسافرت‌هاى ما دورى افكن، آنان (به اين علت) در حق خويشتن ظلم كردند. بعدا ما جمعيت ايشان را به نحوى متلاشى كرديم كه (براى ديگران) ضرب المثل و عبرت شدند! به راستى كه اين‌گونه كيفرها براى انسان صبور و سپاسگزارى عبرتهائى خواهد بود
ترجمه برگرفته از تفسیر جامع
مردم آن قراء گفتند سفرهاى ما را دورتر گردان و با اين درخواست بى‌مورد بر خود ستم نمودند و ما هم آنها را ضرب المثل ديگران قرار داده و بطور كلى ايشان را پراكنده و متفرق ساختيم و خود اين پراكندگى جمعيت مزبور براى مردمان شاكر و بردبار آيات عبرت حق است
ترجمه برگرفته از تفسیر خسروى
و گفتند: بار پروردگارا بين سفرهاى ما دورى بينداز (يعنى بين ما و شام بيابانها و صحراها قرار ده كه ما بمركبها و راحله‌ها سوار شويم و قطع منازل كنيم تا بشام برسيم و اين سفر راحت را نمى‌خواهيم كه غنى و فقير يكسان مسافرت كنند بلكه بين توانگران و ثروتمندان فرق باشد و فقراء مثل ما نتوانند سفر كنند چنانكه بنى اسرائيل هم وقتى از نعمات سير شدند مرغ بريان و گزانگبين را نخواستند و كفران كردند و سير و پياز و عدس خواستند و باين خودپسندى و كفران و ارتكاب گناهان) به خودهاشان ستم كردند (ما هم سلب نعمات از آنها كرديم) و آنها را احاديث (يعنى وسيله قصّه و داستان براى كسانى كه بعد از آنها آمدند) قرار داديم (كه بنشينند و دربارۀ آنها حكايت كنند و بحال بدبختى آنها مثل بزنند و بگويند چگونه رشتۀ زندگانى أهل سبا از هم گسيخت) و ما آنها را متفرق و پراكنده ساختيم پراكندگى عظيمى (و هر طايفه‌اى به ديارى و شهرى دور، متفرق شدند و اجتماعشان بدل بتفرقه شد مثلا قبيله غسّان بشام پناه برد و قضاعه به مكّه و اسد ببحرين و انمار بيثرب و جذام به تهامه و ازد بعمّان) همانا در اين رفتار ما (دربارۀ اهل يمن و سبا) علامات و حجج و دلايلى است براى آنان كه (در برابر سختيها و معاصى و دواعى هوا و شهوات و بلايا و طاعات شكيبا و صبور باشند و در برابر (نعمات الهيه در تمام اوقات و حالات) سپاسگزار و شكور باشند
ترجمه برگرفته از روان جاويد
پس گفتند پروردگار ما سفرهاى ما و ستم كردند بر خودشان پراكنده نموديم آنها را نهايت پراكنده نمودن همانا در آن هرآينه نشانه‌هائى است براى هر زياد بردبار بسيار شكرگزارى
ترجمه برگرفته از تفسیر صفی
پس گفتند پروردگار ما دورى افكن ميانه سفرهاى ما و ستم كردند بر خودهاشان و گردانيديمشان حكايتها و پراكنده كرديمشان هر پراكنده كردنى بدرستى كه در آن هر آينه آيتهاست مر هر شكيباى شكرگزار
ترجمه برگرفته از تفسیر عاملى
گفتند: خدايا سفرهاى ما را دور و دراز كن و يا دور و دراز كردى و [باين سخن ناسپاس شدند و] بر خود ستم كردند و ما هم آنها را بتاريخ داستان عبرت كرديم و بهر گونه پراكندگى و بى‌سر و سامانى گرفتارشان كرديم و البتّه در اين سرگذشت نشانه‌هاى قدرت است براى هر شكيباى - سپاسگزار
ترجمه برگرفته از تفسیر كاشف
بر خويشتن ستم كردند و گفتند: اى پروردگار ما! منزلگاه‌هاى ما را از هم دور گردان. ما نيز افسانه روزگارشان گردانيديم و سخت پراكنده‌شان ساختيم و در اين عبرت‌هاست براى شكيبايان سپاسگزار
ترجمه برگرفته از تفسیر کوثر
پس گفتند:پروردگارا! ميان سفرهاى ما فاصله بينداز.و به خويشتن ستم كردند، پس آنان را داستان‌هايى (براى عبرت آيندگان) قرار داديم و آنان را سخت كوبيديم.همانا در آن نشانه‌هايى براى هر شكيباى سپاسگزار است
ترجمه برگرفته از تفسیر نور (قرائتی)
پس (به ناسپاسى) گفتند: پروردگارا! ميان سفرهاى ما فاصله بيانداز و بر خويشتن ستم كردند، پس ما آنان را موضوع داستان‌هايى (براى عبرت ديگران) قرار داديم و آنان را به كلّى پراكنده و متلاشى كرديم، همانا در اين (ناسپاسى آنان و قهر ما) نشانه‌هايى (از عبرت) براى هر صبركننده و شكرگزارى وجود دارد
ترجمه برگرفته از تفسير نور (خرم دل)
امّا ايشان (مست و مغرور نعمت و قدرت گشتند و همچون بنى اسرائيل از خوشيها سير شدند و) گفتند: پروردگارا! فاصله‌هاى (منازل) سفرهاى ما را زياد بفرما (تا فقراى بى‌سروپا نتوانند همچون ما اغنياء سفر كنند.) و بدين‌وسيله به خود ستم كردند و (ما چنان زندگانى ايشان را پريشان كرديم و درهم پيچيديم كه) آنان را سخنانى (بر سر زبانها) نموديم، و سخت متلاشى‌شان ساختيم (و هركدام را به گوشه‌اى از جهان پرت كرديم). قطعا در اين سرگذشت، نشانه‌هاى عبرت براى همۀ شكيبايان سپاسگزار است