سوره
نام سوره
نوع0
کتاب0
مذهب0
زبان0
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
الٓمٓ1
غُلِبَتِ ٱلرُّومُ2
فِيٓ أَدۡنَى ٱلۡأَرۡضِ وَهُم مِّنۢ بَعۡدِ غَلَبِهِمۡ سَيَغۡلِبُونَ3
فِي بِضۡعِ سِنِينَۗ لِلَّهِ ٱلۡأَمۡرُ مِن قَبۡلُ وَمِنۢ بَعۡدُۚ وَيَوۡمَئِذࣲ يَفۡرَحُ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ4
بِنَصۡرِ ٱللَّهِۚ يَنصُرُ مَن يَشَآءُۖ وَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ5
وَعۡدَ ٱللَّهِۖ لَا يُخۡلِفُ ٱللَّهُ وَعۡدَهُۥ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعۡلَمُونَ6
يَعۡلَمُونَ ظَٰهِرࣰا مِّنَ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَهُمۡ عَنِ ٱلۡأٓخِرَةِ هُمۡ غَٰفِلُونَ7
أَوَلَمۡ يَتَفَكَّرُواْ فِيٓ أَنفُسِهِمۗ مَّا خَلَقَ ٱللَّهُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَآ إِلَّا بِٱلۡحَقِّ وَأَجَلࣲ مُّسَمࣰّىۗ وَإِنَّ كَثِيرࣰا مِّنَ ٱلنَّاسِ بِلِقَآيِٕ رَبِّهِمۡ لَكَٰفِرُونَ8
أَوَلَمۡ يَسِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَيَنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡۚ كَانُوٓاْ أَشَدَّ مِنۡهُمۡ قُوَّةࣰ وَأَثَارُواْ ٱلۡأَرۡضَ وَعَمَرُوهَآ أَكۡثَرَ مِمَّا عَمَرُوهَا وَجَآءَتۡهُمۡ رُسُلُهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِۖ فَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيَظۡلِمَهُمۡ وَلَٰكِن كَانُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ يَظۡلِمُونَ9
ثُمَّ كَانَ عَٰقِبَةَ ٱلَّذِينَ أَسَـٰٓـُٔواْ ٱلسُّوٓأَىٰٓ أَن كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ وَكَانُواْ بِهَا يَسۡتَهۡزِءُونَ10
ٱللَّهُ يَبۡدَؤُاْ ٱلۡخَلۡقَ ثُمَّ يُعِيدُهُۥ ثُمَّ إِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ11
وَيَوۡمَ تَقُومُ ٱلسَّاعَةُ يُبۡلِسُ ٱلۡمُجۡرِمُونَ12
وَلَمۡ يَكُن لَّهُم مِّن شُرَكَآئِهِمۡ شُفَعَـٰٓؤُاْ وَكَانُواْ بِشُرَكَآئِهِمۡ كَٰفِرِينَ13
وَيَوۡمَ تَقُومُ ٱلسَّاعَةُ يَوۡمَئِذࣲ يَتَفَرَّقُونَ14
فَأَمَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ فَهُمۡ فِي رَوۡضَةࣲ يُحۡبَرُونَ15
وَأَمَّا ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَكَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا وَلِقَآيِٕ ٱلۡأٓخِرَةِ فَأُوْلَـٰٓئِكَ فِي ٱلۡعَذَابِ مُحۡضَرُونَ16
فَسُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ حِينَ تُمۡسُونَ وَحِينَ تُصۡبِحُونَ17
وَلَهُ ٱلۡحَمۡدُ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَعَشِيࣰّا وَحِينَ تُظۡهِرُونَ18
يُخۡرِجُ ٱلۡحَيَّ مِنَ ٱلۡمَيِّتِ وَيُخۡرِجُ ٱلۡمَيِّتَ مِنَ ٱلۡحَيِّ وَيُحۡيِ ٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ مَوۡتِهَاۚ وَكَذَٰلِكَ تُخۡرَجُونَ19
وَمِنۡ ءَايَٰتِهِۦٓ أَنۡ خَلَقَكُم مِّن تُرَابࣲ ثُمَّ إِذَآ أَنتُم بَشَرࣱ تَنتَشِرُونَ20
وَمِنۡ ءَايَٰتِهِۦٓ أَنۡ خَلَقَ لَكُم مِّنۡ أَنفُسِكُمۡ أَزۡوَٰجࣰا لِّتَسۡكُنُوٓاْ إِلَيۡهَا وَجَعَلَ بَيۡنَكُم مَّوَدَّةࣰ وَرَحۡمَةًۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتࣲ لِّقَوۡمࣲ يَتَفَكَّرُونَ21
وَمِنۡ ءَايَٰتِهِۦ خَلۡقُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَٱخۡتِلَٰفُ أَلۡسِنَتِكُمۡ وَأَلۡوَٰنِكُمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتࣲ لِّلۡعَٰلِمِينَ22
وَمِنۡ ءَايَٰتِهِۦ مَنَامُكُم بِٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ وَٱبۡتِغَآؤُكُم مِّن فَضۡلِهِۦٓۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتࣲ لِّقَوۡمࣲ يَسۡمَعُونَ23
وَمِنۡ ءَايَٰتِهِۦ يُرِيكُمُ ٱلۡبَرۡقَ خَوۡفࣰا وَطَمَعࣰا وَيُنَزِّلُ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءࣰ فَيُحۡيِۦ بِهِ ٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ مَوۡتِهَآۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتࣲ لِّقَوۡمࣲ يَعۡقِلُونَ24
وَمِنۡ ءَايَٰتِهِۦٓ أَن تَقُومَ ٱلسَّمَآءُ وَٱلۡأَرۡضُ بِأَمۡرِهِۦۚ ثُمَّ إِذَا دَعَاكُمۡ دَعۡوَةࣰ مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ إِذَآ أَنتُمۡ تَخۡرُجُونَ25
وَلَهُۥ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ كُلࣱّ لَّهُۥ قَٰنِتُونَ26
وَهُوَ ٱلَّذِي يَبۡدَؤُاْ ٱلۡخَلۡقَ ثُمَّ يُعِيدُهُۥ وَهُوَ أَهۡوَنُ عَلَيۡهِۚ وَلَهُ ٱلۡمَثَلُ ٱلۡأَعۡلَىٰ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ وَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ27
ضَرَبَ لَكُم مَّثَلࣰا مِّنۡ أَنفُسِكُمۡۖ هَل لَّكُم مِّن مَّا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُكُم مِّن شُرَكَآءَ فِي مَا رَزَقۡنَٰكُمۡ فَأَنتُمۡ فِيهِ سَوَآءࣱ تَخَافُونَهُمۡ كَخِيفَتِكُمۡ أَنفُسَكُمۡۚ كَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ ٱلۡأٓيَٰتِ لِقَوۡمࣲ يَعۡقِلُونَ28
بَلِ ٱتَّبَعَ ٱلَّذِينَ ظَلَمُوٓاْ أَهۡوَآءَهُم بِغَيۡرِ عِلۡمࣲۖ فَمَن يَهۡدِي مَنۡ أَضَلَّ ٱللَّهُۖ وَمَا لَهُم مِّن نَّـٰصِرِينَ29
فَأَقِمۡ وَجۡهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفࣰاۚ فِطۡرَتَ ٱللَّهِ ٱلَّتِي فَطَرَ ٱلنَّاسَ عَلَيۡهَاۚ لَا تَبۡدِيلَ لِخَلۡقِ ٱللَّهِۚ ذَٰلِكَ ٱلدِّينُ ٱلۡقَيِّمُ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعۡلَمُونَ30
مُنِيبِينَ إِلَيۡهِ وَٱتَّقُوهُ وَأَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَلَا تَكُونُواْ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ31
مِنَ ٱلَّذِينَ فَرَّقُواْ دِينَهُمۡ وَكَانُواْ شِيَعࣰاۖ كُلُّ حِزۡبِۭ بِمَا لَدَيۡهِمۡ فَرِحُونَ32
وَإِذَا مَسَّ ٱلنَّاسَ ضُرࣱّ دَعَوۡاْ رَبَّهُم مُّنِيبِينَ إِلَيۡهِ ثُمَّ إِذَآ أَذَاقَهُم مِّنۡهُ رَحۡمَةً إِذَا فَرِيقࣱ مِّنۡهُم بِرَبِّهِمۡ يُشۡرِكُونَ33
لِيَكۡفُرُواْ بِمَآ ءَاتَيۡنَٰهُمۡۚ فَتَمَتَّعُواْ فَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَ34
أَمۡ أَنزَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ سُلۡطَٰنࣰا فَهُوَ يَتَكَلَّمُ بِمَا كَانُواْ بِهِۦ يُشۡرِكُونَ35
وَإِذَآ أَذَقۡنَا ٱلنَّاسَ رَحۡمَةࣰ فَرِحُواْ بِهَاۖ وَإِن تُصِبۡهُمۡ سَيِّئَةُۢ بِمَا قَدَّمَتۡ أَيۡدِيهِمۡ إِذَا هُمۡ يَقۡنَطُونَ36
أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّ ٱللَّهَ يَبۡسُطُ ٱلرِّزۡقَ لِمَن يَشَآءُ وَيَقۡدِرُۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتࣲ لِّقَوۡمࣲ يُؤۡمِنُونَ37
فَـَٔاتِ ذَا ٱلۡقُرۡبَىٰ حَقَّهُۥ وَٱلۡمِسۡكِينَ وَٱبۡنَ ٱلسَّبِيلِۚ ذَٰلِكَ خَيۡرࣱ لِّلَّذِينَ يُرِيدُونَ وَجۡهَ ٱللَّهِۖ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ38
وَمَآ ءَاتَيۡتُم مِّن رِّبࣰا لِّيَرۡبُوَاْ فِيٓ أَمۡوَٰلِ ٱلنَّاسِ فَلَا يَرۡبُواْ عِندَ ٱللَّهِۖ وَمَآ ءَاتَيۡتُم مِّن زَكَوٰةࣲ تُرِيدُونَ وَجۡهَ ٱللَّهِ فَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُضۡعِفُونَ39
ٱللَّهُ ٱلَّذِي خَلَقَكُمۡ ثُمَّ رَزَقَكُمۡ ثُمَّ يُمِيتُكُمۡ ثُمَّ يُحۡيِيكُمۡۖ هَلۡ مِن شُرَكَآئِكُم مَّن يَفۡعَلُ مِن ذَٰلِكُم مِّن شَيۡءࣲۚ سُبۡحَٰنَهُۥ وَتَعَٰلَىٰ عَمَّا يُشۡرِكُونَ40
ظَهَرَ ٱلۡفَسَادُ فِي ٱلۡبَرِّ وَٱلۡبَحۡرِ بِمَا كَسَبَتۡ أَيۡدِي ٱلنَّاسِ لِيُذِيقَهُم بَعۡضَ ٱلَّذِي عَمِلُواْ لَعَلَّهُمۡ يَرۡجِعُونَ41
قُلۡ سِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَٱنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلُۚ كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّشۡرِكِينَ42
فَأَقِمۡ وَجۡهَكَ لِلدِّينِ ٱلۡقَيِّمِ مِن قَبۡلِ أَن يَأۡتِيَ يَوۡمࣱ لَّا مَرَدَّ لَهُۥ مِنَ ٱللَّهِۖ يَوۡمَئِذࣲ يَصَّدَّعُونَ43
مَن كَفَرَ فَعَلَيۡهِ كُفۡرُهُۥۖ وَمَنۡ عَمِلَ صَٰلِحࣰا فَلِأَنفُسِهِمۡ يَمۡهَدُونَ44
لِيَجۡزِيَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ مِن فَضۡلِهِۦٓۚ إِنَّهُۥ لَا يُحِبُّ ٱلۡكَٰفِرِينَ45
وَمِنۡ ءَايَٰتِهِۦٓ أَن يُرۡسِلَ ٱلرِّيَاحَ مُبَشِّرَٰتࣲ وَلِيُذِيقَكُم مِّن رَّحۡمَتِهِۦ وَلِتَجۡرِيَ ٱلۡفُلۡكُ بِأَمۡرِهِۦ وَلِتَبۡتَغُواْ مِن فَضۡلِهِۦ وَلَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ46
وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا مِن قَبۡلِكَ رُسُلًا إِلَىٰ قَوۡمِهِمۡ فَجَآءُوهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ فَٱنتَقَمۡنَا مِنَ ٱلَّذِينَ أَجۡرَمُواْۖ وَكَانَ حَقًّا عَلَيۡنَا نَصۡرُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ47
ٱللَّهُ ٱلَّذِي يُرۡسِلُ ٱلرِّيَٰحَ فَتُثِيرُ سَحَابࣰا فَيَبۡسُطُهُۥ فِي ٱلسَّمَآءِ كَيۡفَ يَشَآءُ وَيَجۡعَلُهُۥ كِسَفࣰا فَتَرَى ٱلۡوَدۡقَ يَخۡرُجُ مِنۡ خِلَٰلِهِۦۖ فَإِذَآ أَصَابَ بِهِۦ مَن يَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦٓ إِذَا هُمۡ يَسۡتَبۡشِرُونَ48
وَإِن كَانُواْ مِن قَبۡلِ أَن يُنَزَّلَ عَلَيۡهِم مِّن قَبۡلِهِۦ لَمُبۡلِسِينَ49
فَٱنظُرۡ إِلَىٰٓ ءَاثَٰرِ رَحۡمَتِ ٱللَّهِ كَيۡفَ يُحۡيِ ٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ مَوۡتِهَآۚ إِنَّ ذَٰلِكَ لَمُحۡيِ ٱلۡمَوۡتَىٰۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءࣲ قَدِيرࣱ50
وَلَئِنۡ أَرۡسَلۡنَا رِيحࣰا فَرَأَوۡهُ مُصۡفَرࣰّا لَّظَلُّواْ مِنۢ بَعۡدِهِۦ يَكۡفُرُونَ51
فَإِنَّكَ لَا تُسۡمِعُ ٱلۡمَوۡتَىٰ وَلَا تُسۡمِعُ ٱلصُّمَّ ٱلدُّعَآءَ إِذَا وَلَّوۡاْ مُدۡبِرِينَ52
وَمَآ أَنتَ بِهَٰدِ ٱلۡعُمۡيِ عَن ضَلَٰلَتِهِمۡۖ إِن تُسۡمِعُ إِلَّا مَن يُؤۡمِنُ بِـَٔايَٰتِنَا فَهُم مُّسۡلِمُونَ53
ٱللَّهُ ٱلَّذِي خَلَقَكُم مِّن ضَعۡفࣲ ثُمَّ جَعَلَ مِنۢ بَعۡدِ ضَعۡفࣲ قُوَّةࣰ ثُمَّ جَعَلَ مِنۢ بَعۡدِ قُوَّةࣲ ضَعۡفࣰا وَشَيۡبَةࣰۚ يَخۡلُقُ مَا يَشَآءُۚ وَهُوَ ٱلۡعَلِيمُ ٱلۡقَدِيرُ54
وَيَوۡمَ تَقُومُ ٱلسَّاعَةُ يُقۡسِمُ ٱلۡمُجۡرِمُونَ مَا لَبِثُواْ غَيۡرَ سَاعَةࣲۚ كَذَٰلِكَ كَانُواْ يُؤۡفَكُونَ55
وَقَالَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡعِلۡمَ وَٱلۡإِيمَٰنَ لَقَدۡ لَبِثۡتُمۡ فِي كِتَٰبِ ٱللَّهِ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡبَعۡثِۖ فَهَٰذَا يَوۡمُ ٱلۡبَعۡثِ وَلَٰكِنَّكُمۡ كُنتُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ56
فَيَوۡمَئِذࣲ لَّا يَنفَعُ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ مَعۡذِرَتُهُمۡ وَلَا هُمۡ يُسۡتَعۡتَبُونَ57
وَلَقَدۡ ضَرَبۡنَا لِلنَّاسِ فِي هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانِ مِن كُلِّ مَثَلࣲۚ وَلَئِن جِئۡتَهُم بِـَٔايَةࣲ لَّيَقُولَنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِنۡ أَنتُمۡ إِلَّا مُبۡطِلُونَ58
كَذَٰلِكَ يَطۡبَعُ ٱللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِ ٱلَّذِينَ لَا يَعۡلَمُونَ59
فَٱصۡبِرۡ إِنَّ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقࣱّۖ وَلَا يَسۡتَخِفَّنَّكَ ٱلَّذِينَ لَا يُوقِنُونَ60
ترجمه
تفسیر
حدیث
واژه‌نامه
اعلام و اسما
موضوعات
اعراب قرآن
آیات مرتبط
آیات در کتب
فیلتر بر اساس کتاب
نوع ترجمه
ترجمه معنایی قرآن120
ترجمه برگرفته24
ترجمه لفظی قرآن14
ترجمه آزاد قرآن10
ترجمه کهن قرآن7
ترجمه منظوم قرآن3
ترجمه آهنگین قرآن2
کتاب
ترجمه پاینده1
ترجمه کاویان‌پور1
ترجمه مشکینی1
ترجمه مکارم (مطابق صوت)1
ترجمه الهى قمشه‌اى1
ترجمه آیتی1
ترجمه معزی1
ترجمه انصاریان1
ترجمه رضایی1
ترجمه مصباح‌زاده1
ترجمه تشکری1
ترجمه گرمارودی1
ترجمه رهنما1
ترجمه فارسی1
ترجمه صلواتی1
ترجمه مرکز فرهنگ و معارف1
ترجمه امینیان1
ترجمه برگرفته از تفسیر أحسن‌الحديث1
ترجمه برگرفته از ترجمه ‌تفسیر طبرى1
ترجمه برگرفته از ترجمه‌ تفسیر الميزان1
ترجمه دهلوی1
ترجمه طاهری1
ترجمه یاسری1
ترجمه شعرانی1
ترجمه سراج1
ترجمه برگرفته از تفسیر صفی1
ترجمه برگرفته از بيان السعادة1
ترجمه مجد1
ترجمه برگرفته از تفسیر آسان1
ترجمه برگرفته از تفسیر جامع1
ترجمه برگرفته از تفسیر حجة التفاسير1
ترجمه برگرفته از تفسیر خسروى1
ترجمه برگرفته از تفسیر عاملى1
ترجمه برگرفته از روان جاويد1
ترجمه حجتی1
ترجمه برزی1
ترجمه برگرفته از تفسیر نسفى1
ترجمه انصاری1
ترجمه ارفع1
ترجمه فیض‌الاسلام1
ترجمه حلبی1
ترجمه پورجوادی1
ترجمه صادق نوبری1
ترجمه مجتبوی1
ترجمه صفارزاده1
ترجمه خواجوی1
ترجمه اشرفی1
ترجمه بهرام پور1
ترجمه قرآن (دهم هجری)1
ترجمه برگرفته از تفسیر جوامع الجامع1
ترجمه برگرفته از ترجمان فرقان1
ترجمه برگرفته از تفسير نور (خرم دل)1
ترجمه کرمی1
ترجمه برگرفته از تفسیر كاشف1
ترجمه برگرفته از کلمة الله العلیا1
ترجمه یزدی1
ترجمه برگرفته از تفسیر نور (قرائتی)1
ترجمه صفوی1
ترجمه حدادعادل1
اردو- جالندهرى1
چينى - محمد مكين1
بلغارى - تيوفانوف1
ژاپنى - ترجمه گروهی1
روسى - كراچكوفسكى1
روسى - عثمانف1
روسى - والريا1
آذربايجانى - مهدى‌اف و جعفرلى1
لهستانى - بيلاوسكى1
بوسنيايى - كوركوت1
هوسا - محمود غومي1
بنگالى - ظهورالحق1
تاميلى - مدنى و مبارك1
هندى - فاروق‌خان و ندوى1
كره‌اى - يونغ كيل1
اردو - جوادى1
روسى - كوليف1
اردو - نجفى1
انگليسى - شاكر1
انگليسى - ايروينگ1
انگليسى - صفارزاده1
انگليسى - قرايى1
انگليسى - پيكتال1
انگليسى - محمد و سميرا1
انگليسى - مسلمانان مترقى1
انگليسى - يوسف على1
انگليسى - آربرى1
آلبانيايى - شريف احمدى1
آلمانى - احمديه1
آلمانى - الازهر1
آلمانى - زيدان1
آلمانى - محمد رسول1
آلمانى - پارت1
آلمانى - كورى1
اسپانيايى - خوليو كورتس1
اندونزيايى - ترجمه گروهی1
ايتاليايى - پيكاردو1
پرتغالى - سمير الحائك1
تركى - قدرى چليك1
تركى - گلپنارلى1
سواحلى - على بروانى1
فرانسه - فخرى1
فرانسه - حميدالله1
فرانسه - ماسون1
كردى - وارلى1
مالايى - باسميح1
انگليسى - سرور1
اسپرانتو - فاضل تیموری1
پشتو - عبدالولي خان1
ترکی - کاویان‌پور1
انگلیسی - میر احمد علی1
تاجیکی - میرزا ملا احمد1
اردو - میر احمد علی1
ازبکی - علاء الدین منصور1
فرانسه - گلتون1
فرانسه - حمزه بوبکر1
کردی - باموکی1
ترجمه ابراهیمی1
سوئدی - برنستروم1
ترجمه ملکی1
اردو - جونا کرهی1
ترجمه میبدی1
ترجمه استادولی1
ترجمه آیت اللهی1
ترجمه رسولی محلاتی1
ترجمه قرآن موزه پارس1
ترجمه قرآن قدس1
ترجمه شاهین1
ترجمه نور الدین کاشانی1
ترکی - سعات ییلدیریم1
ترجمه شیخ الهند1
ترجمه برگرفته از تفسیر روض الجنان1
ترجمه برگرفته از ترجمه تفسیر مجمع البیان1
ترجمه برگرفته از تفسیر مخزن العرفان1
ترجمه برگرفته از تفسیر نسیم رحمت1
ترجمه فاضلی1
ترجمه یزدان پناه1
ترجمه امامی1
ترجمه ایران پناه1
ترجمه برگرفته از تفسیر ابو بکر عتیق نیشابوری1
ترجمه شیروانی1
ترجمه برگرفته از تفسیر کوثر1
ترجمه مکارم (ویرایش جدید)1
آذربایجانی - بنیادوف1
انگلیسي - فروتن1
آلمانی - بوبنهایم1
ترجمه ریاعی1
مذهب
شيعه92
سني46
مسيحى8
زبان
فارسی83
انگليسى12
آلمانی7
اردو5
فرانسوی5
روسى4
تركى استانبولى 3
آذربايجانى2
چينى1
بلغارى1
ژاپنى1
لهستانى1
بوسنيايى1
هوسا1
بنگالى1
تاميلى1
هندى1
كره‌اى1
آلبانیایی1
اسپانیایی1
اسپرانتو1
اندونزیایی1
ایتالیایی1
پرتغالی1
سواحلی1
مالزیایی1
کردی1
پشتو1
ترکی آذری1
تاجیکی1
ازبکی1
کردی(لاتین)1
سوئدی1
146 مورد یافت شد

مرتب سازی:

پیش فرضقرن
ترجمه ابراهیمی
هنگاميكه بهمردم آسيبى برسد، پروردگارشان را مى‌خوانند، در حالى كه پيوسته به سوى او بازگشت مى‌كنند، سپس هنگامى كه [خدا] رحمتى از جانب خود به آنان بچشاند، ناگاه عده اى از آنان به پروردگارشان شرك مى‌ورزند
ترجمه ارفع
وقتى ضررى به انسانها مى‌رسد، پروردگار خود را مى‌خوانند و به سوى او انابه مى‌نمايند، و هنگامى كه خداوند رحمتى از جانب خود به آنها مى‌چشاند گروهى از آنان به خداى خويش مشرك مى‌شوند
ترجمه استادولی
استادولی، حسین, جلد 1, صفحه 408
و هرگاه مردم را رنج و زيانى رسد پروردگارشان را با توبه و زارى مى‌خوانند، و چون رحمت و آسايشى از سوى خود به آنان بچشاند ناگاه پاره‌اى از آنان به پروردگارشان شرك مى‌ورزند
ترجمه اشرفی
اشرفی تبریزی، محمود, جلد 1, صفحه 684
و چون مس كند مردم را ضررى بخوانند پروردگارشان را بازگشت‌كنندگان بسوى او پس چون چشانيدشان از خود رحمتى آنگاه پاره‌اى از ايشان بپروردگارشان شرك مى‌آورند
ترجمه الهى قمشه‌اى
و مردم (عادتشان اين است كه) هر گاه رنج و المى سخت به آنها رسد در آن حال خداى خود را به دعا مى‌خوانند و به درگاه او با تضرع و اخلاص روى مى‌كنند و پس از آنكه خدا به آنها رحمت خود را چشانيد (و از آن سختى نجاتشان داد) آن گاه باز گروهى از آنها به خداى خود مشرك مى‌شوند
ترجمه امامی
چون به كسان آسيبى رسد،پروردگارشان را خوانند و به سوى او بازگردند.سپس،چون خدا مهرى از خويش بچشانيدشان،ناگاه گروهى‌شان براى خدا انباز آرند
ترجمه امینیان
بلايى چو يابند [اندر زمان]
انابت‌كنان [و بدون امان]
خداوند خود را بخوانند و پس
چو از سوى خود [داور دادرس]،
به ايشان چشاند يكى رحمتى
گروهى از ايشان [چنين نعمتى]،
بيابند و آنگاه بر ربّ خويش
ره شرك و كفران بگيرند پيش
ترجمه انصاریان
هنگامى كه به مردم آسيب و گزندى برسد، پروردگارشان را در حالى كه به سوى او روى آورده‌اند، مى‌خوانند، سپس زمانى كه رحمتى از سوى خود [چون نعمت، ثروت، اولاد و امنيت] به آنان بچشاند، ناگهان گروهى از آنان به پروردگارشان شرك مى‌ورزند
ترجمه انصاری
انصاری، مسعود, جلد 1, صفحه 408
و چون به مردم رنجى رسد،پروردگارشان را انابت‌كنان بخوانند،سپس چون از[سوى]خود رحمتى به آنان بچشاند آنگاه گروهى از آنان به پروردگارشان شرك مى‌آورند
ترجمه ایران پناه
چون بر آدميان زيانى برسد،خدايشان را بخوانند،و به درگاه او توبه مى‌كنند،و چون رحمت خويش بر آنها برسد،گروهى را خواهى ديد كه به خدايشان مشرك مى‌شوند
ترجمه آیت اللهی
و چون ضررى به مردم برسد به‌سوى خدا برگشته او را مى‌خوانند ولى همين‌كه رحمتى از خود به ايشان مى‌چشاند باز دسته‌اى از آنان شرك مى‌ورزند
ترجمه آیتی
آیتی، عبدالمحمد, جلد 1, صفحه 409
چون بر آدميان زيانى رسد، پروردگارشان را بخوانند و به درگاه او توبه كنند؛ و چون رحمت خويش به آنها بچشاند، گروهى را بينى كه به پروردگارشان شرك مى‌آورند
ترجمه برزی
برزی، اصغر, جلد 1, صفحه 408
و هرگه بلايى به مردم رسد، پروردگارشان را نالان و زارى كنان مى‌خوانند، سپس هرگه رحمتى از جانب خود به آنان بچشاند، ناگهان گروهى از آنان به پروردگارشان شرك مى‌ورزند
ترجمه برگرفته از بيان السعادة
سلطان علی‌شاه، سلطان محمد بن حیدر, جلد 11, صفحه 326
و چون بلايى به مردم رسد انابت كنان پروردگارشان را مى‌خوانند سپس چون رحمتى از سوى خويش به ايشان بچشاند آنگاه است كه گروهى از آنان به پروردگارشان شرك مى‌آورند
ترجمه برگرفته از ترجمان فرقان
و هنگامى كه مردمان را زيانى دررسد، پروردگارشان را - در حالى كه به درگاه او برگشت مى‌كنند - مى‌خوانند. سپس آن‌گاه كه از خود رحمتى به آنان چشاند، به ناگاه دسته‌اى از ايشان به (آن با) پروردگارشان شريك مى‌گيرند
ترجمه برگرفته از ترجمه‌ تفسیر الميزان
و چون ضررى به مردم برسد به سوى خدا برگشته او را همى خوانند، ولى همين كه رحمتى از خود به ايشان مى‌چشاند باز دسته‌اى از آنان شرك مى‌ورزند
ترجمه برگرفته از ترجمه ‌تفسیر طبرى
و آن‌گاه كه برسد بمردمان سختى بخوانند خداوند خويش باز آيندگان سوى او، پس آن‌گاه چون بچشند ايشان را ازو رحمتى آن هنگام گروهى از ايشان بخداوندشان همى انباز گيرند
ترجمه برگرفته از ترجمه تفسیر مجمع البیان
و اما به هنگامى كه بمردم رنجى رسد خداوند خود را خوانده و بسوى او شكوه و زارى مينمايند سپس زمانى كه از او رحمتى بسويشان آمد ناگاه گروهى بپروردگار شرك مى‌ورزند
ترجمه برگرفته از تفسیر ابو بکر عتیق نیشابوری
و چون برسد بمردمان گزندى بخوانند خداى خويش را بازگرندگان بدل با وى پس چون بچشاند ايشان را [يعنى برساند]از خود بخشايشى[و نيكو داشتى] همى گروه ازيشان بخداى ايشان انباز مى‌آرند
ترجمه برگرفته از تفسیر أحسن‌الحديث
چون به مردم ضررى برسد، پروردگارشان را در حال انابه مى‌خوانند، سپس چون رحمتى از خويش به آنها چشاند، آن گاه به پروردگارشان مشرك مى‌شوند
ترجمه برگرفته از تفسیر آسان
نجفی، محمدجواد, جلد 15, صفحه 353
و هنگامى كه ضرر و سختى دچار مردم شود پروردگار خود را مى‌خوانند، به‌سوى او توجه و انابه مى‌نمايند. سپس هنگامى كه خداوند مهربان از رحمت خود به ايشان مى‌چشاند ناگاه فرقه‌اى از آنان نسبت به پروردگارشان مشرك مى‌گردند
ترجمه برگرفته از تفسیر جامع
رويه مردم بر آنست كه چون آسيبى به ايشان برسد بسوى پروردگار خود توجه نموده و تقاضاى يارى كنند و چون مشمول لطف و بخشايش حق شده و از مصيبت رهايى يابند باز دسته‌اى از آنها به خداوند شرك مى‌آورند
ترجمه برگرفته از تفسیر خسروى
و چون مردم را (يعنى اين‌گونه مردم مشرك را) زحمتى و زيانى فرارسد (يعنى مبتلاى بفقر يا بيمارى يا شدّتى شوند) پروردگار خود را مى‌خوانند و از همه جا منقطع بسوى او رو مى‌آورند و در دعاء با اخلاص مى‌شوند سپس چون (بلا دفع گرديد) و نعمت به آنها رسيد (يعنى از مرض عافيت يافتند و از فقر به بى‌نيازى رسيدند و از شهرت و سختى رهائى پيدا كردند) ناگهان گروهى از آنها به پروردگار خودشان شرك مى‌آورند و به پرستش غير خدا برمى‌گردند
ترجمه برگرفته از روان جاويد
و چون برسد مردم را سختيى مى‌خوانند پروردگارشان را درحالى‌كه بازگشت‌كنندگانند بسوى او پس چون چشانيد به آنان از خود رحمتى آنگاه گروهى از آنها به پروردگارشان مشرك مى‌شوند
ترجمه برگرفته از تفسیر صفی
و چون مس كند انسان را ضررى مى‌خوانند پروردگارشان را بازگشت‌كنندگان بسوى او پس چون چشانيد ايشان را از خود رحمتى آن‌گاه پاره از ايشان بپروردگارشان شرك مى‌آورند
ترجمه برگرفته از تفسیر عاملى
اين گونه مردم را اگر آزارى بپسايد با دلدادگى خداى خود را مى‌خوانند و اگر او از مهربانى خود به آنها چشاند دسته‌اى مشرك به پروردگار خود مى‌شوند
ترجمه برگرفته از تفسیر كاشف
چون بر آدميان زيانى رسد، پروردگارشان را بخوانند و به درگاه او توبه كنند؛ امّا چون رحمت خويش به آنها بچشاند، گروهى را بينى كه به پروردگارشان شرك مى‌آورند
ترجمه برگرفته از تفسیر کوثر
و چون مردم را آسيبى برسد، پروردگارشان را در حالى كه رو به سوى او آورده‌اند، مى‌خوانند؛ سپس چون رحمتى از سوى خود به آنان بچشاند، در اين هنگام گروهى از آنان به پروردگارشان شرك مى‌ورزند
ترجمه برگرفته از تفسیر نور (قرائتی)
و هرگاه زيانى به مردم رسد، توبه‌كنان پروردگار خود را مى‌خوانند و به‌سوى او بازمى‌گردند؛ امّا چون خداوند از طرف خود رحمتى به آنان بچشاند، گروهى از آنان به پروردگارشان شرك مى‌ورزند
ترجمه برگرفته از تفسير نور (خرم دل)
هر زمان كه مصائب و بلاياى بزرگى (همچون طوفانها و زلزله‌ها و شدايد ديگر) به انسانها برسد، پروردگارشان را به فرياد مى‌خوانند (و جز او را كاشف مصائب و دافع بلايا نمى‌دانند) و بدو پناهنده مى‌گردند. سپس به مجرّد اين كه (حوادث زيانبار و مصائب برطرف شد و) خداوند مرحمتى از جانب خود در حق ايشان روا ديد (و نعمتى بديشان داد) ناگهان گروهى از آنان براى پروردگارشان شريك و انباز قرار مى‌دهند (و به خدا گونه‌ها و بتها معتقد مى‌شوند و از راستاى راه به در مى‌روند)