سوره
نام سوره
نوع0
کتاب0
مذهب0
زبان0
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
سُورَةٌ أَنزَلۡنَٰهَا وَفَرَضۡنَٰهَا وَأَنزَلۡنَا فِيهَآ ءَايَٰتِۭ بَيِّنَٰتࣲ لَّعَلَّكُمۡ تَذَكَّرُونَ1
ٱلزَّانِيَةُ وَٱلزَّانِي فَٱجۡلِدُواْ كُلَّ وَٰحِدࣲ مِّنۡهُمَا مِاْئَةَ جَلۡدَةࣲۖ وَلَا تَأۡخُذۡكُم بِهِمَا رَأۡفَةࣱ فِي دِينِ ٱللَّهِ إِن كُنتُمۡ تُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِۖ وَلۡيَشۡهَدۡ عَذَابَهُمَا طَآئِفَةࣱ مِّنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ2
ٱلزَّانِي لَا يَنكِحُ إِلَّا زَانِيَةً أَوۡ مُشۡرِكَةࣰ وَٱلزَّانِيَةُ لَا يَنكِحُهَآ إِلَّا زَانٍ أَوۡ مُشۡرِكࣱۚ وَحُرِّمَ ذَٰلِكَ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ3
وَٱلَّذِينَ يَرۡمُونَ ٱلۡمُحۡصَنَٰتِ ثُمَّ لَمۡ يَأۡتُواْ بِأَرۡبَعَةِ شُهَدَآءَ فَٱجۡلِدُوهُمۡ ثَمَٰنِينَ جَلۡدَةࣰ وَلَا تَقۡبَلُواْ لَهُمۡ شَهَٰدَةً أَبَدࣰاۚ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡفَٰسِقُونَ4
إِلَّا ٱلَّذِينَ تَابُواْ مِنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَ وَأَصۡلَحُواْ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَفُورࣱ رَّحِيمࣱ5
وَٱلَّذِينَ يَرۡمُونَ أَزۡوَٰجَهُمۡ وَلَمۡ يَكُن لَّهُمۡ شُهَدَآءُ إِلَّآ أَنفُسُهُمۡ فَشَهَٰدَةُ أَحَدِهِمۡ أَرۡبَعُ شَهَٰدَٰتِۭ بِٱللَّهِۙ إِنَّهُۥ لَمِنَ ٱلصَّـٰدِقِينَ6
وَٱلۡخَٰمِسَةُ أَنَّ لَعۡنَتَ ٱللَّهِ عَلَيۡهِ إِن كَانَ مِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ7
وَيَدۡرَؤُاْ عَنۡهَا ٱلۡعَذَابَ أَن تَشۡهَدَ أَرۡبَعَ شَهَٰدَٰتِۭ بِٱللَّهِۙ إِنَّهُۥ لَمِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ8
وَٱلۡخَٰمِسَةَ أَنَّ غَضَبَ ٱللَّهِ عَلَيۡهَآ إِن كَانَ مِنَ ٱلصَّـٰدِقِينَ9
وَلَوۡلَا فَضۡلُ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ وَرَحۡمَتُهُۥ وَأَنَّ ٱللَّهَ تَوَّابٌ حَكِيمٌ10
إِنَّ ٱلَّذِينَ جَآءُو بِٱلۡإِفۡكِ عُصۡبَةࣱ مِّنكُمۡۚ لَا تَحۡسَبُوهُ شَرࣰّا لَّكُمۖ بَلۡ هُوَ خَيۡرࣱ لَّكُمۡۚ لِكُلِّ ٱمۡرِيࣲٕ مِّنۡهُم مَّا ٱكۡتَسَبَ مِنَ ٱلۡإِثۡمِۚ وَٱلَّذِي تَوَلَّىٰ كِبۡرَهُۥ مِنۡهُمۡ لَهُۥ عَذَابٌ عَظِيمࣱ11
لَّوۡلَآ إِذۡ سَمِعۡتُمُوهُ ظَنَّ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتُ بِأَنفُسِهِمۡ خَيۡرࣰا وَقَالُواْ هَٰذَآ إِفۡكࣱ مُّبِينࣱ12
لَّوۡلَا جَآءُو عَلَيۡهِ بِأَرۡبَعَةِ شُهَدَآءَۚ فَإِذۡ لَمۡ يَأۡتُواْ بِٱلشُّهَدَآءِ فَأُوْلَـٰٓئِكَ عِندَ ٱللَّهِ هُمُ ٱلۡكَٰذِبُونَ13
وَلَوۡلَا فَضۡلُ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ وَرَحۡمَتُهُۥ فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِ لَمَسَّكُمۡ فِي مَآ أَفَضۡتُمۡ فِيهِ عَذَابٌ عَظِيمٌ14
إِذۡ تَلَقَّوۡنَهُۥ بِأَلۡسِنَتِكُمۡ وَتَقُولُونَ بِأَفۡوَاهِكُم مَّا لَيۡسَ لَكُم بِهِۦ عِلۡمࣱ وَتَحۡسَبُونَهُۥ هَيِّنࣰا وَهُوَ عِندَ ٱللَّهِ عَظِيمࣱ15
وَلَوۡلَآ إِذۡ سَمِعۡتُمُوهُ قُلۡتُم مَّا يَكُونُ لَنَآ أَن نَّتَكَلَّمَ بِهَٰذَا سُبۡحَٰنَكَ هَٰذَا بُهۡتَٰنٌ عَظِيمࣱ16
يَعِظُكُمُ ٱللَّهُ أَن تَعُودُواْ لِمِثۡلِهِۦٓ أَبَدًا إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ17
وَيُبَيِّنُ ٱللَّهُ لَكُمُ ٱلۡأٓيَٰتِۚ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ18
إِنَّ ٱلَّذِينَ يُحِبُّونَ أَن تَشِيعَ ٱلۡفَٰحِشَةُ فِي ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمࣱ فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِۚ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ وَأَنتُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ19
وَلَوۡلَا فَضۡلُ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ وَرَحۡمَتُهُۥ وَأَنَّ ٱللَّهَ رَءُوفࣱ رَّحِيمࣱ20
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَتَّبِعُواْ خُطُوَٰتِ ٱلشَّيۡطَٰنِۚ وَمَن يَتَّبِعۡ خُطُوَٰتِ ٱلشَّيۡطَٰنِ فَإِنَّهُۥ يَأۡمُرُ بِٱلۡفَحۡشَآءِ وَٱلۡمُنكَرِۚ وَلَوۡلَا فَضۡلُ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ وَرَحۡمَتُهُۥ مَا زَكَىٰ مِنكُم مِّنۡ أَحَدٍ أَبَدࣰا وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ يُزَكِّي مَن يَشَآءُۗ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمࣱ21
وَلَا يَأۡتَلِ أُوْلُواْ ٱلۡفَضۡلِ مِنكُمۡ وَٱلسَّعَةِ أَن يُؤۡتُوٓاْ أُوْلِي ٱلۡقُرۡبَىٰ وَٱلۡمَسَٰكِينَ وَٱلۡمُهَٰجِرِينَ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِۖ وَلۡيَعۡفُواْ وَلۡيَصۡفَحُوٓاْۗ أَلَا تُحِبُّونَ أَن يَغۡفِرَ ٱللَّهُ لَكُمۡۚ وَٱللَّهُ غَفُورࣱ رَّحِيمٌ22
إِنَّ ٱلَّذِينَ يَرۡمُونَ ٱلۡمُحۡصَنَٰتِ ٱلۡغَٰفِلَٰتِ ٱلۡمُؤۡمِنَٰتِ لُعِنُواْ فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِ وَلَهُمۡ عَذَابٌ عَظِيمࣱ23
يَوۡمَ تَشۡهَدُ عَلَيۡهِمۡ أَلۡسِنَتُهُمۡ وَأَيۡدِيهِمۡ وَأَرۡجُلُهُم بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ24
يَوۡمَئِذࣲ يُوَفِّيهِمُ ٱللَّهُ دِينَهُمُ ٱلۡحَقَّ وَيَعۡلَمُونَ أَنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلۡحَقُّ ٱلۡمُبِينُ25
ٱلۡخَبِيثَٰتُ لِلۡخَبِيثِينَ وَٱلۡخَبِيثُونَ لِلۡخَبِيثَٰتِۖ وَٱلطَّيِّبَٰتُ لِلطَّيِّبِينَ وَٱلطَّيِّبُونَ لِلطَّيِّبَٰتِۚ أُوْلَـٰٓئِكَ مُبَرَّءُونَ مِمَّا يَقُولُونَۖ لَهُم مَّغۡفِرَةࣱ وَرِزۡقࣱ كَرِيمࣱ26
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَدۡخُلُواْ بُيُوتًا غَيۡرَ بُيُوتِكُمۡ حَتَّىٰ تَسۡتَأۡنِسُواْ وَتُسَلِّمُواْ عَلَىٰٓ أَهۡلِهَاۚ ذَٰلِكُمۡ خَيۡرࣱ لَّكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تَذَكَّرُونَ27
فَإِن لَّمۡ تَجِدُواْ فِيهَآ أَحَدࣰا فَلَا تَدۡخُلُوهَا حَتَّىٰ يُؤۡذَنَ لَكُمۡۖ وَإِن قِيلَ لَكُمُ ٱرۡجِعُواْ فَٱرۡجِعُواْۖ هُوَ أَزۡكَىٰ لَكُمۡۚ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ عَلِيمࣱ28
لَّيۡسَ عَلَيۡكُمۡ جُنَاحٌ أَن تَدۡخُلُواْ بُيُوتًا غَيۡرَ مَسۡكُونَةࣲ فِيهَا مَتَٰعࣱ لَّكُمۡۚ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ مَا تُبۡدُونَ وَمَا تَكۡتُمُونَ29
قُل لِّلۡمُؤۡمِنِينَ يَغُضُّواْ مِنۡ أَبۡصَٰرِهِمۡ وَيَحۡفَظُواْ فُرُوجَهُمۡۚ ذَٰلِكَ أَزۡكَىٰ لَهُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ خَبِيرُۢ بِمَا يَصۡنَعُونَ30
وَقُل لِّلۡمُؤۡمِنَٰتِ يَغۡضُضۡنَ مِنۡ أَبۡصَٰرِهِنَّ وَيَحۡفَظۡنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا يُبۡدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنۡهَاۖ وَلۡيَضۡرِبۡنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَىٰ جُيُوبِهِنَّۖ وَلَا يُبۡدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوۡ ءَابَآئِهِنَّ أَوۡ ءَابَآءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوۡ أَبۡنَآئِهِنَّ أَوۡ أَبۡنَآءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوۡ إِخۡوَٰنِهِنَّ أَوۡ بَنِيٓ إِخۡوَٰنِهِنَّ أَوۡ بَنِيٓ أَخَوَٰتِهِنَّ أَوۡ نِسَآئِهِنَّ أَوۡ مَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُهُنَّ أَوِ ٱلتَّـٰبِعِينَ غَيۡرِ أُوْلِي ٱلۡإِرۡبَةِ مِنَ ٱلرِّجَالِ أَوِ ٱلطِّفۡلِ ٱلَّذِينَ لَمۡ يَظۡهَرُواْ عَلَىٰ عَوۡرَٰتِ ٱلنِّسَآءِۖ وَلَا يَضۡرِبۡنَ بِأَرۡجُلِهِنَّ لِيُعۡلَمَ مَا يُخۡفِينَ مِن زِينَتِهِنَّۚ وَتُوبُوٓاْ إِلَى ٱللَّهِ جَمِيعًا أَيُّهَ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ لَعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ31
وَأَنكِحُواْ ٱلۡأَيَٰمَىٰ مِنكُمۡ وَٱلصَّـٰلِحِينَ مِنۡ عِبَادِكُمۡ وَإِمَآئِكُمۡۚ إِن يَكُونُواْ فُقَرَآءَ يُغۡنِهِمُ ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦۗ وَٱللَّهُ وَٰسِعٌ عَلِيمࣱ32
وَلۡيَسۡتَعۡفِفِ ٱلَّذِينَ لَا يَجِدُونَ نِكَاحًا حَتَّىٰ يُغۡنِيَهُمُ ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦۗ وَٱلَّذِينَ يَبۡتَغُونَ ٱلۡكِتَٰبَ مِمَّا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُكُمۡ فَكَاتِبُوهُمۡ إِنۡ عَلِمۡتُمۡ فِيهِمۡ خَيۡرࣰاۖ وَءَاتُوهُم مِّن مَّالِ ٱللَّهِ ٱلَّذِيٓ ءَاتَىٰكُمۡۚ وَلَا تُكۡرِهُواْ فَتَيَٰتِكُمۡ عَلَى ٱلۡبِغَآءِ إِنۡ أَرَدۡنَ تَحَصُّنࣰا لِّتَبۡتَغُواْ عَرَضَ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۚ وَمَن يُكۡرِههُّنَّ فَإِنَّ ٱللَّهَ مِنۢ بَعۡدِ إِكۡرَٰهِهِنَّ غَفُورࣱ رَّحِيمࣱ33
وَلَقَدۡ أَنزَلۡنَآ إِلَيۡكُمۡ ءَايَٰتࣲ مُّبَيِّنَٰتࣲ وَمَثَلࣰا مِّنَ ٱلَّذِينَ خَلَوۡاْ مِن قَبۡلِكُمۡ وَمَوۡعِظَةࣰ لِّلۡمُتَّقِينَ34
ٱللَّهُ نُورُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ مَثَلُ نُورِهِۦ كَمِشۡكَوٰةࣲ فِيهَا مِصۡبَاحٌۖ ٱلۡمِصۡبَاحُ فِي زُجَاجَةٍۖ ٱلزُّجَاجَةُ كَأَنَّهَا كَوۡكَبࣱ دُرِّيࣱّ يُوقَدُ مِن شَجَرَةࣲ مُّبَٰرَكَةࣲ زَيۡتُونَةࣲ لَّا شَرۡقِيَّةࣲ وَلَا غَرۡبِيَّةࣲ يَكَادُ زَيۡتُهَا يُضِيٓءُ وَلَوۡ لَمۡ تَمۡسَسۡهُ نَارࣱۚ نُّورٌ عَلَىٰ نُورࣲۚ يَهۡدِي ٱللَّهُ لِنُورِهِۦ مَن يَشَآءُۚ وَيَضۡرِبُ ٱللَّهُ ٱلۡأَمۡثَٰلَ لِلنَّاسِۗ وَٱللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمࣱ35
فِي بُيُوتٍ أَذِنَ ٱللَّهُ أَن تُرۡفَعَ وَيُذۡكَرَ فِيهَا ٱسۡمُهُۥ يُسَبِّحُ لَهُۥ فِيهَا بِٱلۡغُدُوِّ وَٱلۡأٓصَالِ36
رِجَالࣱ لَّا تُلۡهِيهِمۡ تِجَٰرَةࣱ وَلَا بَيۡعٌ عَن ذِكۡرِ ٱللَّهِ وَإِقَامِ ٱلصَّلَوٰةِ وَإِيتَآءِ ٱلزَّكَوٰةِۙ يَخَافُونَ يَوۡمࣰا تَتَقَلَّبُ فِيهِ ٱلۡقُلُوبُ وَٱلۡأَبۡصَٰرُ37
لِيَجۡزِيَهُمُ ٱللَّهُ أَحۡسَنَ مَا عَمِلُواْ وَيَزِيدَهُم مِّن فَضۡلِهِۦۗ وَٱللَّهُ يَرۡزُقُ مَن يَشَآءُ بِغَيۡرِ حِسَابࣲ38
وَٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَعۡمَٰلُهُمۡ كَسَرَابِۭ بِقِيعَةࣲ يَحۡسَبُهُ ٱلظَّمۡـَٔانُ مَآءً حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءَهُۥ لَمۡ يَجِدۡهُ شَيۡـࣰٔا وَوَجَدَ ٱللَّهَ عِندَهُۥ فَوَفَّىٰهُ حِسَابَهُۥۗ وَٱللَّهُ سَرِيعُ ٱلۡحِسَابِ39
أَوۡ كَظُلُمَٰتࣲ فِي بَحۡرࣲ لُّجِّيࣲّ يَغۡشَىٰهُ مَوۡجࣱ مِّن فَوۡقِهِۦ مَوۡجࣱ مِّن فَوۡقِهِۦ سَحَابࣱۚ ظُلُمَٰتُۢ بَعۡضُهَا فَوۡقَ بَعۡضٍ إِذَآ أَخۡرَجَ يَدَهُۥ لَمۡ يَكَدۡ يَرَىٰهَاۗ وَمَن لَّمۡ يَجۡعَلِ ٱللَّهُ لَهُۥ نُورࣰا فَمَا لَهُۥ مِن نُّورٍ40
أَلَمۡ تَرَ أَنَّ ٱللَّهَ يُسَبِّحُ لَهُۥ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَٱلطَّيۡرُ صَـٰٓفَّـٰتࣲۖ كُلࣱّ قَدۡ عَلِمَ صَلَاتَهُۥ وَتَسۡبِيحَهُۥۗ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِمَا يَفۡعَلُونَ41
وَلِلَّهِ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ وَإِلَى ٱللَّهِ ٱلۡمَصِيرُ42
أَلَمۡ تَرَ أَنَّ ٱللَّهَ يُزۡجِي سَحَابࣰا ثُمَّ يُؤَلِّفُ بَيۡنَهُۥ ثُمَّ يَجۡعَلُهُۥ رُكَامࣰا فَتَرَى ٱلۡوَدۡقَ يَخۡرُجُ مِنۡ خِلَٰلِهِۦ وَيُنَزِّلُ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مِن جِبَالࣲ فِيهَا مِنۢ بَرَدࣲ فَيُصِيبُ بِهِۦ مَن يَشَآءُ وَيَصۡرِفُهُۥ عَن مَّن يَشَآءُۖ يَكَادُ سَنَا بَرۡقِهِۦ يَذۡهَبُ بِٱلۡأَبۡصَٰرِ43
يُقَلِّبُ ٱللَّهُ ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبۡرَةࣰ لِّأُوْلِي ٱلۡأَبۡصَٰرِ44
وَٱللَّهُ خَلَقَ كُلَّ دَآبَّةࣲ مِّن مَّآءࣲۖ فَمِنۡهُم مَّن يَمۡشِي عَلَىٰ بَطۡنِهِۦ وَمِنۡهُم مَّن يَمۡشِي عَلَىٰ رِجۡلَيۡنِ وَمِنۡهُم مَّن يَمۡشِي عَلَىٰٓ أَرۡبَعࣲۚ يَخۡلُقُ ٱللَّهُ مَا يَشَآءُۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءࣲ قَدِيرࣱ45
لَّقَدۡ أَنزَلۡنَآ ءَايَٰتࣲ مُّبَيِّنَٰتࣲۚ وَٱللَّهُ يَهۡدِي مَن يَشَآءُ إِلَىٰ صِرَٰطࣲ مُّسۡتَقِيمࣲ46
وَيَقُولُونَ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَبِٱلرَّسُولِ وَأَطَعۡنَا ثُمَّ يَتَوَلَّىٰ فَرِيقࣱ مِّنۡهُم مِّنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَۚ وَمَآ أُوْلَـٰٓئِكَ بِٱلۡمُؤۡمِنِينَ47
وَإِذَا دُعُوٓاْ إِلَى ٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ لِيَحۡكُمَ بَيۡنَهُمۡ إِذَا فَرِيقࣱ مِّنۡهُم مُّعۡرِضُونَ48
وَإِن يَكُن لَّهُمُ ٱلۡحَقُّ يَأۡتُوٓاْ إِلَيۡهِ مُذۡعِنِينَ49
أَفِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ أَمِ ٱرۡتَابُوٓاْ أَمۡ يَخَافُونَ أَن يَحِيفَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِمۡ وَرَسُولُهُۥۚ بَلۡ أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلظَّـٰلِمُونَ50
إِنَّمَا كَانَ قَوۡلَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ إِذَا دُعُوٓاْ إِلَى ٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ لِيَحۡكُمَ بَيۡنَهُمۡ أَن يَقُولُواْ سَمِعۡنَا وَأَطَعۡنَاۚ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ51
وَمَن يُطِعِ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ وَيَخۡشَ ٱللَّهَ وَيَتَّقۡهِ فَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡفَآئِزُونَ52
وَأَقۡسَمُواْ بِٱللَّهِ جَهۡدَ أَيۡمَٰنِهِمۡ لَئِنۡ أَمَرۡتَهُمۡ لَيَخۡرُجُنَّۖ قُل لَّا تُقۡسِمُواْۖ طَاعَةࣱ مَّعۡرُوفَةٌۚ إِنَّ ٱللَّهَ خَبِيرُۢ بِمَا تَعۡمَلُونَ53
قُلۡ أَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُواْ ٱلرَّسُولَۖ فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَإِنَّمَا عَلَيۡهِ مَا حُمِّلَ وَعَلَيۡكُم مَّا حُمِّلۡتُمۡۖ وَإِن تُطِيعُوهُ تَهۡتَدُواْۚ وَمَا عَلَى ٱلرَّسُولِ إِلَّا ٱلۡبَلَٰغُ ٱلۡمُبِينُ54
وَعَدَ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مِنكُمۡ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ لَيَسۡتَخۡلِفَنَّهُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ كَمَا ٱسۡتَخۡلَفَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمۡ دِينَهُمُ ٱلَّذِي ٱرۡتَضَىٰ لَهُمۡ وَلَيُبَدِّلَنَّهُم مِّنۢ بَعۡدِ خَوۡفِهِمۡ أَمۡنࣰاۚ يَعۡبُدُونَنِي لَا يُشۡرِكُونَ بِي شَيۡـࣰٔاۚ وَمَن كَفَرَ بَعۡدَ ذَٰلِكَ فَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡفَٰسِقُونَ55
وَأَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتُواْ ٱلزَّكَوٰةَ وَأَطِيعُواْ ٱلرَّسُولَ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ56
لَا تَحۡسَبَنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مُعۡجِزِينَ فِي ٱلۡأَرۡضِۚ وَمَأۡوَىٰهُمُ ٱلنَّارُۖ وَلَبِئۡسَ ٱلۡمَصِيرُ57
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لِيَسۡتَـٔۡذِنكُمُ ٱلَّذِينَ مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُكُمۡ وَٱلَّذِينَ لَمۡ يَبۡلُغُواْ ٱلۡحُلُمَ مِنكُمۡ ثَلَٰثَ مَرَّـٰتࣲۚ مِّن قَبۡلِ صَلَوٰةِ ٱلۡفَجۡرِ وَحِينَ تَضَعُونَ ثِيَابَكُم مِّنَ ٱلظَّهِيرَةِ وَمِنۢ بَعۡدِ صَلَوٰةِ ٱلۡعِشَآءِۚ ثَلَٰثُ عَوۡرَٰتࣲ لَّكُمۡۚ لَيۡسَ عَلَيۡكُمۡ وَلَا عَلَيۡهِمۡ جُنَاحُۢ بَعۡدَهُنَّۚ طَوَّـٰفُونَ عَلَيۡكُم بَعۡضُكُمۡ عَلَىٰ بَعۡضࣲۚ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ ٱللَّهُ لَكُمُ ٱلۡأٓيَٰتِۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمࣱ58
وَإِذَا بَلَغَ ٱلۡأَطۡفَٰلُ مِنكُمُ ٱلۡحُلُمَ فَلۡيَسۡتَـٔۡذِنُواْ كَمَا ٱسۡتَـٔۡذَنَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡۚ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ ٱللَّهُ لَكُمۡ ءَايَٰتِهِۦۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمࣱ59
وَٱلۡقَوَٰعِدُ مِنَ ٱلنِّسَآءِ ٱلَّـٰتِي لَا يَرۡجُونَ نِكَاحࣰا فَلَيۡسَ عَلَيۡهِنَّ جُنَاحٌ أَن يَضَعۡنَ ثِيَابَهُنَّ غَيۡرَ مُتَبَرِّجَٰتِۭ بِزِينَةࣲۖ وَأَن يَسۡتَعۡفِفۡنَ خَيۡرࣱ لَّهُنَّۗ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمࣱ60
لَّيۡسَ عَلَى ٱلۡأَعۡمَىٰ حَرَجࣱ وَلَا عَلَى ٱلۡأَعۡرَجِ حَرَجࣱ وَلَا عَلَى ٱلۡمَرِيضِ حَرَجࣱ وَلَا عَلَىٰٓ أَنفُسِكُمۡ أَن تَأۡكُلُواْ مِنۢ بُيُوتِكُمۡ أَوۡ بُيُوتِ ءَابَآئِكُمۡ أَوۡ بُيُوتِ أُمَّهَٰتِكُمۡ أَوۡ بُيُوتِ إِخۡوَٰنِكُمۡ أَوۡ بُيُوتِ أَخَوَٰتِكُمۡ أَوۡ بُيُوتِ أَعۡمَٰمِكُمۡ أَوۡ بُيُوتِ عَمَّـٰتِكُمۡ أَوۡ بُيُوتِ أَخۡوَٰلِكُمۡ أَوۡ بُيُوتِ خَٰلَٰتِكُمۡ أَوۡ مَا مَلَكۡتُم مَّفَاتِحَهُۥٓ أَوۡ صَدِيقِكُمۡۚ لَيۡسَ عَلَيۡكُمۡ جُنَاحٌ أَن تَأۡكُلُواْ جَمِيعًا أَوۡ أَشۡتَاتࣰاۚ فَإِذَا دَخَلۡتُم بُيُوتࣰا فَسَلِّمُواْ عَلَىٰٓ أَنفُسِكُمۡ تَحِيَّةࣰ مِّنۡ عِندِ ٱللَّهِ مُبَٰرَكَةࣰ طَيِّبَةࣰۚ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ ٱللَّهُ لَكُمُ ٱلۡأٓيَٰتِ لَعَلَّكُمۡ تَعۡقِلُونَ61
إِنَّمَا ٱلۡمُؤۡمِنُونَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ وَإِذَا كَانُواْ مَعَهُۥ عَلَىٰٓ أَمۡرࣲ جَامِعࣲ لَّمۡ يَذۡهَبُواْ حَتَّىٰ يَسۡتَـٔۡذِنُوهُۚ إِنَّ ٱلَّذِينَ يَسۡتَـٔۡذِنُونَكَ أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ يُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦۚ فَإِذَا ٱسۡتَـٔۡذَنُوكَ لِبَعۡضِ شَأۡنِهِمۡ فَأۡذَن لِّمَن شِئۡتَ مِنۡهُمۡ وَٱسۡتَغۡفِرۡ لَهُمُ ٱللَّهَۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورࣱ رَّحِيمࣱ62
لَّا تَجۡعَلُواْ دُعَآءَ ٱلرَّسُولِ بَيۡنَكُمۡ كَدُعَآءِ بَعۡضِكُم بَعۡضࣰاۚ قَدۡ يَعۡلَمُ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ يَتَسَلَّلُونَ مِنكُمۡ لِوَاذࣰاۚ فَلۡيَحۡذَرِ ٱلَّذِينَ يُخَالِفُونَ عَنۡ أَمۡرِهِۦٓ أَن تُصِيبَهُمۡ فِتۡنَةٌ أَوۡ يُصِيبَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٌ63
أَلَآ إِنَّ لِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ قَدۡ يَعۡلَمُ مَآ أَنتُمۡ عَلَيۡهِ وَيَوۡمَ يُرۡجَعُونَ إِلَيۡهِ فَيُنَبِّئُهُم بِمَا عَمِلُواْۗ وَٱللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمُۢ64
ترجمه
تفسیر
حدیث
واژه‌نامه
اعلام و اسما
موضوعات
اعراب قرآن
آیات مرتبط
آیات در کتب
فیلتر بر اساس کتاب
نوع ترجمه
ترجمه معنایی قرآن121
ترجمه برگرفته25
ترجمه لفظی قرآن14
ترجمه آزاد قرآن10
ترجمه کهن قرآن7
ترجمه منظوم قرآن3
ترجمه آهنگین قرآن2
کتاب
ترجمه پاینده1
ترجمه کاویان‌پور1
ترجمه مشکینی1
ترجمه مکارم (مطابق صوت)1
ترجمه الهى قمشه‌اى1
ترجمه آیتی1
ترجمه معزی1
ترجمه انصاریان1
ترجمه رضایی1
ترجمه مصباح‌زاده1
ترجمه تشکری1
ترجمه گرمارودی1
ترجمه رهنما1
ترجمه فارسی1
ترجمه صلواتی1
ترجمه مرکز فرهنگ و معارف1
ترجمه امینیان1
ترجمه برگرفته از تفسیر أحسن‌الحديث1
ترجمه برگرفته از ترجمه ‌تفسیر طبرى1
ترجمه برگرفته از ترجمه‌ تفسیر الميزان1
ترجمه دهلوی1
ترجمه طاهری1
ترجمه یاسری1
ترجمه شعرانی1
ترجمه سراج1
ترجمه برگرفته از تفسیر صفی1
ترجمه برگرفته از بيان السعادة1
ترجمه مجد1
ترجمه برگرفته از تفسیر آسان1
ترجمه برگرفته از تفسیر جامع1
ترجمه برگرفته از تفسیر حجة التفاسير1
ترجمه برگرفته از تفسیر خسروى1
ترجمه برگرفته از تفسیر عاملى1
ترجمه برگرفته از روان جاويد1
ترجمه حجتی1
ترجمه برزی1
ترجمه برگرفته از تفسیر نسفى1
ترجمه انصاری1
ترجمه ارفع1
ترجمه فیض‌الاسلام1
ترجمه حلبی1
ترجمه پورجوادی1
ترجمه صادق نوبری1
ترجمه مجتبوی1
ترجمه صفارزاده1
ترجمه خواجوی1
ترجمه اشرفی1
ترجمه بهرام پور1
ترجمه قرآن (دهم هجری)1
ترجمه برگرفته از تفسیر جوامع الجامع1
ترجمه برگرفته از ترجمان فرقان1
ترجمه برگرفته از تفسير نور (خرم دل)1
ترجمه کرمی1
ترجمه برگرفته از تفسیر كاشف1
ترجمه برگرفته از کلمة الله العلیا1
ترجمه یزدی1
ترجمه برگرفته از تفسیر نور (قرائتی)1
ترجمه صفوی1
ترجمه حدادعادل1
اردو- جالندهرى1
چينى - محمد مكين1
بلغارى - تيوفانوف1
ژاپنى - ترجمه گروهی1
روسى - كراچكوفسكى1
روسى - عثمانف1
روسى - والريا1
آذربايجانى - مهدى‌اف و جعفرلى1
لهستانى - بيلاوسكى1
بوسنيايى - كوركوت1
هوسا - محمود غومي1
بنگالى - ظهورالحق1
تاميلى - مدنى و مبارك1
هندى - فاروق‌خان و ندوى1
كره‌اى - يونغ كيل1
اردو - جوادى1
روسى - كوليف1
اردو - نجفى1
انگليسى - شاكر1
انگليسى - ايروينگ1
انگليسى - صفارزاده1
انگليسى - قرايى1
انگليسى - پيكتال1
انگليسى - محمد و سميرا1
انگليسى - مسلمانان مترقى1
انگليسى - يوسف على1
انگليسى - آربرى1
آلبانيايى - شريف احمدى1
آلمانى - احمديه1
آلمانى - الازهر1
آلمانى - زيدان1
آلمانى - محمد رسول1
آلمانى - پارت1
آلمانى - كورى1
اسپانيايى - خوليو كورتس1
اندونزيايى - ترجمه گروهی1
ايتاليايى - پيكاردو1
پرتغالى - سمير الحائك1
تركى - قدرى چليك1
تركى - گلپنارلى1
سواحلى - على بروانى1
فرانسه - فخرى1
فرانسه - حميدالله1
فرانسه - ماسون1
كردى - وارلى1
مالايى - باسميح1
انگليسى - سرور1
اسپرانتو - فاضل تیموری1
پشتو - عبدالولي خان1
ترکی - کاویان‌پور1
انگلیسی - میر احمد علی1
تاجیکی - میرزا ملا احمد1
اردو - میر احمد علی1
ازبکی - علاء الدین منصور1
فرانسه - گلتون1
فرانسه - حمزه بوبکر1
کردی - باموکی1
ترجمه ابراهیمی1
سوئدی - برنستروم1
ترجمه ملکی1
اردو - جونا کرهی1
ترجمه میبدی1
ترجمه استادولی1
ترجمه آیت اللهی1
ترجمه رسولی محلاتی1
ترجمه قرآن موزه پارس1
ترجمه قرآن قدس1
ترجمه شاهین1
ترجمه نور الدین کاشانی1
ترکی - سعات ییلدیریم1
ترجمه شیخ الهند1
ترجمه برگرفته از تفسیر روض الجنان1
ترجمه برگرفته از ترجمه تفسیر مجمع البیان1
ترجمه برگرفته از تفسیر مخزن العرفان1
ترجمه برگرفته از تفسیر نسیم رحمت1
ترجمه برگرفته از تفسیر تذکار وحی1
ترجمه فاضلی1
ترجمه یزدان پناه1
ترجمه امامی1
ترجمه ایران پناه1
ترجمه برگرفته از تفسیر ابو بکر عتیق نیشابوری1
ترجمه شیروانی1
ترجمه برگرفته از تفسیر کوثر1
ترجمه مکارم (ویرایش جدید)1
آذربایجانی - بنیادوف1
انگلیسي - فروتن1
آلمانی - بوبنهایم1
ترجمه ریاعی1
مذهب
شيعه93
سني46
مسيحى8
زبان
فارسی84
انگليسى12
آلمانی7
اردو5
فرانسوی5
روسى4
تركى استانبولى 3
آذربايجانى2
چينى1
بلغارى1
ژاپنى1
لهستانى1
بوسنيايى1
هوسا1
بنگالى1
تاميلى1
هندى1
كره‌اى1
آلبانیایی1
اسپانیایی1
اسپرانتو1
اندونزیایی1
ایتالیایی1
پرتغالی1
سواحلی1
مالزیایی1
کردی1
پشتو1
ترکی آذری1
تاجیکی1
ازبکی1
کردی(لاتین)1
سوئدی1
147 مورد یافت شد

مرتب سازی:

پیش فرضقرن
ترجمه ابراهیمی
آيا نديده اى كه خدا ابرى را به آرامى حركت مى‌دهد، سپس ميان آن [را با ديگر ابرها] پيوند مى‌دهد، بعد آن [ابرها] را متراكم مى‌سازد [و] آن وقت باران را مى‌بينى كه از لابه لاى آن [ابرها] بيرون مى‌ريزد و [نيز خدا] از آسمان، از كوه هاى [متشكّلّ از ابرهاى يخ زده] كه در آنجاست، دانه هاى تگرگ فرو مى‌ريزد و به وسيلۀ آن، به هر كس بخواهد آسيب مى‌رساند و آن را از هر كس بخواهد، برمى‌گرداند و [در هنگام رعد و برق] نزديك استروشنى برقش، چشم ها را [از بين] ببرد
ترجمه ارفع
آيا نديدى كه خداوند ابرها را به حركت درمى‌آورد؟ آنگاه آنها را با هم پيوند مى‌دهد و بعد آن را متراكم مى‌سازد و مى‌بينى كه باران از لابلاى آنها خارج مى‌شود و از آسمان و كوه‌هايى كه در آسمانند، دانه‌هاى تگرگ نازل مى‌نمايد، و به هر كه بخواهد مى‌رساند و از هر كه بخواهد بازدارد، كه نزديك است از درخشندگى برق آن، ديدگان از كار بيفتند
ترجمه استادولی
استادولی، حسین, جلد 1, صفحه 355
آيا نديده‌اى كه خداوند ابرى را به آرامى مى‌راند، سپس ميان پاره‌هاى آن پيوند مى‌دهد، سپس آن را بر روى هم انباشته مى‌سازد، آن‌گاه دانه‌هاى باران را بينى كه از لابه‌لاى آن بيرون مى‌آيد، و از آسمان از كوه‌هايى از يخ كه در آن است تگرگى فرومى‌فرستد، پس آن را به هركه خواهد مى‌رساند (مى‌زند) و از هركه خواهد باز مى‌برد، نزديك است كه درخشش برقش نور ديدگان را ببرد؟!
ترجمه اشرفی
اشرفی تبریزی، محمود, جلد 1, صفحه 594
آيا نديدى كه خدا آهسته مى‌راند ابرى را پس فراهم مى‌سازد ميانش را پس مى‌گرداند آن را بالاى هم پس مى‌بينى باران را كه بيرون مى‌آيد از ميانش و فرومى‌فرستد از آسمان از كوه‌هائى كه باشد در آن از تگرگ پس ضرر مى‌رساند به آن كسى را كه مى‌خواهد و مى‌گرداند آن را از كسى كه مى‌خواهد نزديكست تابش برقش ببرد چشمها را
ترجمه الهى قمشه‌اى
آيا نديدى كه خدا ابر را (از هر طرف) براند و به هم در پيوندد و باز انبوه و متراكم سازد آن گاه بنگرى قطرات باران از ميان ابر فرو ريزد؟ و نيز از آسمان، از كوه‌هايى (از ابرهاى منجمد شده) كه در آن است تگرگ فرو بارد و زيان آن را به هر كه خود خواهد برساند (و اشجار و كشتزار او را تباه گرداند) و آن را از هر كه خواهد باز دارد (تا تگرگش زيان نرساند) و روشنى برق آن چنان بتابد كه خواهد روشنى ديده‌ها را از بين ببرد
ترجمه امامی
آيا نديده‌اى كه خداوند ابرها را مى‌راند و سپس گردشان كند و آن‌گاه توده‌شان سازد.باران را بينى كه از ميان آن برون آيد و از آسمان،از كوههايى كه در آن است تگرگ فرستد و هر كه را كه خواهد بدان آسيب زند و از هر كه خواهد بازاش دارد. درخشش آذرخش آن نزديك است كه بينايى‌ها ببرد
ترجمه امینیان
آيا ندانستى خداوند ابرها را
راند، سپس [پيوندشان برهم نمايد]؟
و آنگاهشان درهم بيفشارد كه بينى
از لابلاى [ابر] باران تُند آيد
از آسمان و آنگاه ابرى كوه‌مانند
بفرستد از آنجا تگرگ [و حىّ دادار]
بر هركسى خواهد زند [آن دانه‌ها را]
وز هركه خواهد ردّ كند [آن رمى و آزار]
نزديك شد تا پرتو رخشان آن برق
از بين بردارد [فروغ جمله] اَبصار
ترجمه انصاریان
آيا ندانسته‌اى كه خدا ابرى را [به آرامى] مى‌راند، آن گاه ميان [اجزاى] آن پيوند برقرار مى‌كند، سپس آن را انبوه و متراكم مى‌سازد، پس مى‌بينى كه باران از لابلاى آن بيرون مى‌آيد، و از آسمان از كوه‌هايى از ابر يخ زده كه در آن است، تگرگى فرو مى‌ريزد، پس آسيب آن را به هر كه بخواهد مى‌رساند، و از هر كه بخواهد برطرف مى‌كند، نزديك است درخشندگى برقش ديده‌ها را كور كند
ترجمه انصاری
انصاری، مسعود, جلد 1, صفحه 355
آيا نديده‌اى كه خداوند ابرى را روان مى‌سازد، آنگاه بين[اجزاى]آن به هم مى‌آورد.سپس آن را درهم مى‌فشرد، آنگاه قطره را مى‌بينى كه از لابه‌لايش بيرون مى‌آيد و از[سوى]آسمان از كوه‌هايى كه در آنجاست تگرگ فرود مى‌آورد، آنگاه آن را به هركس بخواهد مى‌رساند و آن را از هركس كه بخواهد بازمى‌دارد .نزديك است درخشش برقش ديدگان را از بين ببرد
ترجمه ایران پناه
آيا نديده‌اى كه خدا ابرها را به آهستگى از هر سو پراكنده مى‌كند،و آنها به هم مى‌پيوندند،و ابرى انبوه پديد مى‌آورند،از خلال آن قطرات باران به زمين فرو مى‌ريزد.و در كوهپايه‌ها برق و تگرگ آورد و به هركه خواهد اصابت نمايد،(كشتزارش را تباه سازد)و از هركه خواهد باز مى‌دارد،نور برقش نزديك باشد كه ديدگان را كور سازد
ترجمه آیت اللهی
آيا ندانسته‌اى كه خدا ابرى براند و سپس ميان آن پيوستگى دهد و سپس آن را فشرده كند و باران را مى‌بينى كه از خلال آن بيرون مى‌آيد و از كوههاى ابر متراكم، تگرگ فرومى‌ريزد و آن را به هر ديارى كه بخواهد مى‌رساند و از هر ديارى كه بخواهد دور مى‌كند و نزديك باشد كه شعاع برق آن، چشمها را بزند
ترجمه آیتی
آیتی، عبدالمحمد, جلد 1, صفحه 356
آيا نديده‌اى كه خدا ابرهايى را به آهستگى مى‌راند، آن گاه آنها را به هم مى‌پيوندد و ابرى انبوه پديد مى‌آورد و باران را بينى كه از خلال آن بيرون مى‌آيد. و از آسمان، از آن كوه‌ها كه در آنجاست تگرگ مى‌فرستد و هر كه را خواهد با آن مى‌زند و از هر كه مى‌خواهد بازش مى‌دارد. روشنايى برقش نزديك باشد كه ديدگان را كور سازد
ترجمه برزی
برزی، اصغر, جلد 1, صفحه 355
آيا نديده‌اى كه خداوند ابرها را به آرامى مى‌راند، سپس در بين آن‌ها پيوند مى‌دهد، سپس آن را متراكم مى‌كند، آن‌گاه دانه‌ى باران درشت را مى‌بينى كه از شكاف آن بيرون مى‌آيد، و خداوند از آسمان از كوه‌هايى كه در آنجاست، تگرگ فرومى‌فرستد و به هركس كه بخواهد بدان گزند مى‌رساند و از هركس كه بخواهد آن را بازمى‌دارد، نزديك است كه تابش برقش [بينايى] چشم‌ها را از بين ببرد
ترجمه برگرفته از بيان السعادة
سلطان علی‌شاه، سلطان محمد بن حیدر, جلد 10, صفحه 362
آيا ندانسته‌اى كه خداوند ابرها را مى‌راند، سپس بين آنان را پيوند مى‌دهد، سپس درهم‌فشرده‌اش مى‌كند، آنگاه باران درشت را مى‌بينى كه از لابه‌لاى آن بيرون مى‌آيد، و سپس از آسمان، از ابرى كه به كوه مى‌ماند تگرگ فرومى‌فرستد و به هر كس كه بخواهد آن را مى‌زند و آن را از هر كس كه بخواهد برمى‌گرداند، نزديك است كه درخشش برق آن، ديدگان را از بين ببرد
ترجمه برگرفته از ترجمان فرقان
آيا نديدى [: ندانستى] كه خدا ابر را (از بخار) بر مى‌كَنَد (و) سپس ميان (اجزاى) آن پيوند مى‌دهد. سپس آن را روى هم انباشته و متراكم مى‌سازد. پس قطره‌هاى نخستين باران را مى‌بينى كه از خلال آن بيرون مى‌آيد. و از آسمان از كوه‌هايى (از يخ) كه در آنجاست تگرگى فرومى‌ريزد؛ پس هركس را بخواهد به‌وسيله به‌وسيلۀ آن گزندى مى‌رساند، و آن را از هركه بخواهد بازمى‌دارد. نزديك است روشنى آذرخش، بلنداى برقش ديدگان را (از بينششان) بِبَرَد
ترجمه برگرفته از ترجمه‌ تفسیر الميزان
مگر ندانى كه خدا ابرى براند و سپس ميان آن پيوستگى دهد و سپس آن را فشرده كند و باران را بينى كه از خلال آن برون شود و از كوه‌هايى كه در آسمان هست تگرگى نازل كند و آن را به هر ديارى كه بخواهد مى‌رساند و از هر ديارى كه بخواهد دور مى‌كند و نزديك باشد كه شعاع برق آن چشم‌ها را بزند
ترجمه برگرفته از ترجمه ‌تفسیر طبرى
همى نه بينى كه خداى عزّ و جلّ براند ميغى، پس فراهم كند ميان آن، پس بپراكند يك بار ديگر، و بينى باران كه همى بيرون آيد از ميان آن ميغ، و فرو فرستد از آسمان از كوه‌ها اندران [از ژاله]؛ و برساند بدان آن را كه خواهد، و بگرداند آن از ان كه خواهد، خواهد روشنى برق آن كه ببرد بچشمها
ترجمه برگرفته از ترجمه تفسیر مجمع البیان
آيا نمى‌بينى كه خداوند ابرى را سوق ميدهد و قطعات آن را بيكديگر ضميمه ميكند؟ آن گاه آن را متراكم ميكند و مى‌بينى كه قطرات باران از خلال آن خارج مى‌شوند و از ابرهاى متراكمى كه در آسمان است تگرگ نازل ميكند و بهر كه بخواهد مى‌رساند و از هر كه بخواهد منصرف مى‌گرداند. نزديك است كه درخشش برق آسمان چشمها را ببرد
ترجمه برگرفته از تفسیر ابو بکر عتیق نیشابوری
اى نگه نكردى[تا بدانى]كه خداى[عزّ و جلّ‌]مى‌راند ابرى را پس فراهم آرد ميان آن پس كند آن را برهم نشسته بينى تو باران را كه بيرون مى‌آيد از ميان آن و فرومى‌فرستد از آسمان از كوههائى كه در انست از تگرگ برساند آن[تگرگ] بدانكه خواهد و بگرداند[ضرر و صاعقۀ آن ]از انكه خواهد .نزديك بودى كه روشنائى بخنوه آن [يعنى كرذ ]ببردى چشمها را
ترجمه برگرفته از تفسیر أحسن‌الحديث
آيا نمى‌دانى كه خدا ابرى را مى‌راند سپس آن را جمع مى‌كند و آن گاه متراكم مى‌گرداند، مى‌بينى كه باران از وسطهاى آن خارج مى‌شود و تگرگ را از آسمان از جبالى كه در آنست نازل مى‌كند به هر كه خواهد آن را مى‌رساند و از هر كه خواهد برمى‌گرداند نزديك است نور برق آن چشمها را كور كند
ترجمه برگرفته از تفسیر آسان
نجفی، محمدجواد, جلد 14, صفحه 115
يا محمّد (ص) آيا نديدى كه خداى توانا ابرها را آهسته و آرام مى‌راند؟ بعدا آنها را به هم پيوسته مى‌كند. سپس آنها را انبوه و متراكم مى‌نمايد. و در اين حال است كه مى‌بينى قطره‌هاى باران از لابلاى ابرها خارج مى‌شوند. و تگرگ را از آن كوه‌هاى تگرگى كه در آسمان است نازل مى‌كند. و هركس را كه بخواهد به‌وسيلۀ آن تگرگ، زيان مى‌رساند، و زيان آن را از هركسى كه بخواهد و صلاح بداند برطرف مى‌كند. نزديك است كه درخشندگى برق آن ابرها چشم‌ها - (ى بينندگان) را از بين ببرد
ترجمه برگرفته از تفسیر تذکار وحی
آيا نديده‌اى كه خداوند ابرهايى را به‌آرامى مى‌راند، سپس ميان آنها پيوند مى‌دهد، سپس آنها را متراكم مى‌سازد؛ پس باران را مى‌بينى كه از لابه‌لاى آن بيرون مى‌آيد، و از آسمان از ابرهايى كه در آن است و به‌سان كوه‌هايى است، تگرگ فرو مى‌ريزد؛ پس آن را به هركه بخواهد مى‌رساند و از هركه بخواهد برمى‌گرداند؛ نزديك است روشنى برقش چشم‌ها را از بين ببرد
ترجمه برگرفته از تفسیر جامع
آيا نديدى كه خداوند ابرها را از هر طرف مى‌راند تا بتدريج بهم پيوسته و فشرده و متراكم سازد آنگاه از ميان ابرها قطرات باران فروريزد و از آسمان به پائين سرازير شود و يا در كوهپايه‌ها برق و تگرگ بيايد و بعضى از آنها را بپوشاند و اگر نخواهد آب شده و از بين مى‌رود و از تصادم دو قطعه ابر بعضى اوقات چنان برقى ايجاد شود كه روشنى ديده‌ها را از بين مى‌برد
ترجمه برگرفته از تفسیر خسروى
(خطاب به پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و مراد جميع مكلّفين است) آيا نديده‌اى و ندانسته‌اى كه خداوند ابر را به آرامى (بهر جهتى اراده كند) مى‌راند و سپس بعض آن را ببعض ديگر منضمّ مى‌سازد (تا از قطعه‌هاى متفرقه قطعه واحده‌اى تشكيل شود) و سپس آنها را متراكم (و بعضى را روى بعضى) قرار مى‌دهد پس از آن مى‌نگرى كه باران از خلل و فرج ابر بيرون مى‌ريزد و همچنين از آسمان (يعنى از ابر) از كوه‌هاى يخى كه در ابر قرار داده شده تگرگ فرومى‌ريزد و آن تگرگ بهر كس خدا بخواهد زيان مى‌رساند (و زراعت و مالش را از بين مى‌برد) و از هركس مشيتش تعلّق بگيرد ضرر آن را منصرف و دور مى‌سازد (بنابرين اصابه آن نقمت و صرف آن نعمت مى‌باشد) و روشنائى برقى كه از ابر خارج مى‌شود (از شدت لمعان و درخشش) نزديك مى‌شود چشمها را خيره كند و از ديدن بيندازد
ترجمه برگرفته از روان جاويد
آيا نديدى كه خدا بتدريج مى‌راند ابر را پس تأليف مى‌كند ميان آن پس مى‌گرداند آن را متراكم بر روى هم پس مى‌بينى باران را كه بيرون مى‌آيد از لابلايش و فرومى‌فرستد از آسمان از كوههائى كه باشد در آن از تگرگ پس صدمه مى‌رساند به آن كسى را كه بخواهد و بر مى‌گرداند آن را از كسى كه بخواهد نزديك مى‌شود تابش برقش ببرد چشمها را مى‌گرداند
ترجمه برگرفته از تفسیر صفی
آيا نديدى كه خدا آهسته ميراند ابرى را پس فراهم مى‌آورد ميانش را پس مى‌گرداند آن را بالاى هم آينده پس مى‌بينى باران را كه بيرون مى‌آيد از ميانش و فرو مى‌فرستد از آسمان از كوه‌هايى كه در آن از تگرگ پس ضرر نمى‌رساند بآن كسى را كه مى‌خواهد و مى‌گرداند او را از كسى كه مى‌خواهد نزديكست تابش برقش ببرد چشم‌ها را
ترجمه برگرفته از تفسیر عاملى
مگر نمى‌بينى خداوند ابر را جلو مى‌برد و پاره‌هاى آن را فراهم كرده و بر هم انباشته مى‌كند پس مى‌بينى كه باران از لاى آن بيرون مى‌آيد و از كوههاى آسمانى تگرگ فرومى‌ريزد و مى‌رسد بهر كس كه در سرنوشت او است و از آنكه نبايدش برمى‌گرداند و چنان از آن ابر برقى روشن است كه ممكن است چشمها را خيره كند
ترجمه برگرفته از تفسیر كاشف
آيا نديده‌اى كه خدا ابرهايى را به آهستگى مى‌راند، آن‌گاه آنها را به هم مى‌پيوندد و ابرى انبوه پديد مى‌آورد و باران را بينى كه از خلال آن بيرون مى‌آيد. و از آسمان، از آن كوه‌ها كه در آنجاست تگرگ مى‌فرستد و هركه را خواهد با آن مى‌زند و از هركه مى‌خواهد بازش مى‌دارد. روشنايى برقش نزديك باشد كه ديدگان را كور سازد
ترجمه برگرفته از تفسیر کوثر
آيا نديدى كه خداوند خداوند ابرى را به آرامى مى‌راند، سپس ميان آن پيوند مى‌دهد، سپس آن را متراكم مى‌سازد، پس باران را مى‌بينى كه از لابه لاى آن بيرون مى‌آيد و از آسمان از ابرهاى كوه‌آسا كه در آن است تگرگى فرو مى‌فرستد، پس هركس را بخواهد با آن آسيب مى‌رساند و از هركس كه بخواهد آن را باز مى‌دارد، نزديك است درخشش برق آن، ديدگان را از بين ببرد
ترجمه برگرفته از تفسیر نور (قرائتی)
آيا نديدى كه خداوند ابرها را به آرامى مى‌راند. سپس بين آنها پيوند برقرار مى‌كند. آن‌گاه آن را متراكم مى‌سازد. پس مى‌بينى كه باران از ميان آن بيرون مى‌آيد و (همچنين) از آسمان از كوه‌هايى كه در آنجاست، تگرگ فرومى‌فرستد. پس آن را به هركس بخواهد مى‌رساند و از هركس بخواهد بازمى‌دارد. نزديك است درخشندگى برقش، چشم‌ها را كور كند