سوره
نام سوره
نوع0
کتاب0
مذهب0
زبان0
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
سُورَةٌ أَنزَلۡنَٰهَا وَفَرَضۡنَٰهَا وَأَنزَلۡنَا فِيهَآ ءَايَٰتِۭ بَيِّنَٰتࣲ لَّعَلَّكُمۡ تَذَكَّرُونَ1
ٱلزَّانِيَةُ وَٱلزَّانِي فَٱجۡلِدُواْ كُلَّ وَٰحِدࣲ مِّنۡهُمَا مِاْئَةَ جَلۡدَةࣲۖ وَلَا تَأۡخُذۡكُم بِهِمَا رَأۡفَةࣱ فِي دِينِ ٱللَّهِ إِن كُنتُمۡ تُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِۖ وَلۡيَشۡهَدۡ عَذَابَهُمَا طَآئِفَةࣱ مِّنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ2
ٱلزَّانِي لَا يَنكِحُ إِلَّا زَانِيَةً أَوۡ مُشۡرِكَةࣰ وَٱلزَّانِيَةُ لَا يَنكِحُهَآ إِلَّا زَانٍ أَوۡ مُشۡرِكࣱۚ وَحُرِّمَ ذَٰلِكَ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ3
وَٱلَّذِينَ يَرۡمُونَ ٱلۡمُحۡصَنَٰتِ ثُمَّ لَمۡ يَأۡتُواْ بِأَرۡبَعَةِ شُهَدَآءَ فَٱجۡلِدُوهُمۡ ثَمَٰنِينَ جَلۡدَةࣰ وَلَا تَقۡبَلُواْ لَهُمۡ شَهَٰدَةً أَبَدࣰاۚ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡفَٰسِقُونَ4
إِلَّا ٱلَّذِينَ تَابُواْ مِنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَ وَأَصۡلَحُواْ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَفُورࣱ رَّحِيمࣱ5
وَٱلَّذِينَ يَرۡمُونَ أَزۡوَٰجَهُمۡ وَلَمۡ يَكُن لَّهُمۡ شُهَدَآءُ إِلَّآ أَنفُسُهُمۡ فَشَهَٰدَةُ أَحَدِهِمۡ أَرۡبَعُ شَهَٰدَٰتِۭ بِٱللَّهِۙ إِنَّهُۥ لَمِنَ ٱلصَّـٰدِقِينَ6
وَٱلۡخَٰمِسَةُ أَنَّ لَعۡنَتَ ٱللَّهِ عَلَيۡهِ إِن كَانَ مِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ7
وَيَدۡرَؤُاْ عَنۡهَا ٱلۡعَذَابَ أَن تَشۡهَدَ أَرۡبَعَ شَهَٰدَٰتِۭ بِٱللَّهِۙ إِنَّهُۥ لَمِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ8
وَٱلۡخَٰمِسَةَ أَنَّ غَضَبَ ٱللَّهِ عَلَيۡهَآ إِن كَانَ مِنَ ٱلصَّـٰدِقِينَ9
وَلَوۡلَا فَضۡلُ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ وَرَحۡمَتُهُۥ وَأَنَّ ٱللَّهَ تَوَّابٌ حَكِيمٌ10
إِنَّ ٱلَّذِينَ جَآءُو بِٱلۡإِفۡكِ عُصۡبَةࣱ مِّنكُمۡۚ لَا تَحۡسَبُوهُ شَرࣰّا لَّكُمۖ بَلۡ هُوَ خَيۡرࣱ لَّكُمۡۚ لِكُلِّ ٱمۡرِيࣲٕ مِّنۡهُم مَّا ٱكۡتَسَبَ مِنَ ٱلۡإِثۡمِۚ وَٱلَّذِي تَوَلَّىٰ كِبۡرَهُۥ مِنۡهُمۡ لَهُۥ عَذَابٌ عَظِيمࣱ11
لَّوۡلَآ إِذۡ سَمِعۡتُمُوهُ ظَنَّ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتُ بِأَنفُسِهِمۡ خَيۡرࣰا وَقَالُواْ هَٰذَآ إِفۡكࣱ مُّبِينࣱ12
لَّوۡلَا جَآءُو عَلَيۡهِ بِأَرۡبَعَةِ شُهَدَآءَۚ فَإِذۡ لَمۡ يَأۡتُواْ بِٱلشُّهَدَآءِ فَأُوْلَـٰٓئِكَ عِندَ ٱللَّهِ هُمُ ٱلۡكَٰذِبُونَ13
وَلَوۡلَا فَضۡلُ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ وَرَحۡمَتُهُۥ فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِ لَمَسَّكُمۡ فِي مَآ أَفَضۡتُمۡ فِيهِ عَذَابٌ عَظِيمٌ14
إِذۡ تَلَقَّوۡنَهُۥ بِأَلۡسِنَتِكُمۡ وَتَقُولُونَ بِأَفۡوَاهِكُم مَّا لَيۡسَ لَكُم بِهِۦ عِلۡمࣱ وَتَحۡسَبُونَهُۥ هَيِّنࣰا وَهُوَ عِندَ ٱللَّهِ عَظِيمࣱ15
وَلَوۡلَآ إِذۡ سَمِعۡتُمُوهُ قُلۡتُم مَّا يَكُونُ لَنَآ أَن نَّتَكَلَّمَ بِهَٰذَا سُبۡحَٰنَكَ هَٰذَا بُهۡتَٰنٌ عَظِيمࣱ16
يَعِظُكُمُ ٱللَّهُ أَن تَعُودُواْ لِمِثۡلِهِۦٓ أَبَدًا إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ17
وَيُبَيِّنُ ٱللَّهُ لَكُمُ ٱلۡأٓيَٰتِۚ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ18
إِنَّ ٱلَّذِينَ يُحِبُّونَ أَن تَشِيعَ ٱلۡفَٰحِشَةُ فِي ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمࣱ فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِۚ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ وَأَنتُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ19
وَلَوۡلَا فَضۡلُ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ وَرَحۡمَتُهُۥ وَأَنَّ ٱللَّهَ رَءُوفࣱ رَّحِيمࣱ20
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَتَّبِعُواْ خُطُوَٰتِ ٱلشَّيۡطَٰنِۚ وَمَن يَتَّبِعۡ خُطُوَٰتِ ٱلشَّيۡطَٰنِ فَإِنَّهُۥ يَأۡمُرُ بِٱلۡفَحۡشَآءِ وَٱلۡمُنكَرِۚ وَلَوۡلَا فَضۡلُ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ وَرَحۡمَتُهُۥ مَا زَكَىٰ مِنكُم مِّنۡ أَحَدٍ أَبَدࣰا وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ يُزَكِّي مَن يَشَآءُۗ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمࣱ21
وَلَا يَأۡتَلِ أُوْلُواْ ٱلۡفَضۡلِ مِنكُمۡ وَٱلسَّعَةِ أَن يُؤۡتُوٓاْ أُوْلِي ٱلۡقُرۡبَىٰ وَٱلۡمَسَٰكِينَ وَٱلۡمُهَٰجِرِينَ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِۖ وَلۡيَعۡفُواْ وَلۡيَصۡفَحُوٓاْۗ أَلَا تُحِبُّونَ أَن يَغۡفِرَ ٱللَّهُ لَكُمۡۚ وَٱللَّهُ غَفُورࣱ رَّحِيمٌ22
إِنَّ ٱلَّذِينَ يَرۡمُونَ ٱلۡمُحۡصَنَٰتِ ٱلۡغَٰفِلَٰتِ ٱلۡمُؤۡمِنَٰتِ لُعِنُواْ فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِ وَلَهُمۡ عَذَابٌ عَظِيمࣱ23
يَوۡمَ تَشۡهَدُ عَلَيۡهِمۡ أَلۡسِنَتُهُمۡ وَأَيۡدِيهِمۡ وَأَرۡجُلُهُم بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ24
يَوۡمَئِذࣲ يُوَفِّيهِمُ ٱللَّهُ دِينَهُمُ ٱلۡحَقَّ وَيَعۡلَمُونَ أَنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلۡحَقُّ ٱلۡمُبِينُ25
ٱلۡخَبِيثَٰتُ لِلۡخَبِيثِينَ وَٱلۡخَبِيثُونَ لِلۡخَبِيثَٰتِۖ وَٱلطَّيِّبَٰتُ لِلطَّيِّبِينَ وَٱلطَّيِّبُونَ لِلطَّيِّبَٰتِۚ أُوْلَـٰٓئِكَ مُبَرَّءُونَ مِمَّا يَقُولُونَۖ لَهُم مَّغۡفِرَةࣱ وَرِزۡقࣱ كَرِيمࣱ26
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَدۡخُلُواْ بُيُوتًا غَيۡرَ بُيُوتِكُمۡ حَتَّىٰ تَسۡتَأۡنِسُواْ وَتُسَلِّمُواْ عَلَىٰٓ أَهۡلِهَاۚ ذَٰلِكُمۡ خَيۡرࣱ لَّكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تَذَكَّرُونَ27
فَإِن لَّمۡ تَجِدُواْ فِيهَآ أَحَدࣰا فَلَا تَدۡخُلُوهَا حَتَّىٰ يُؤۡذَنَ لَكُمۡۖ وَإِن قِيلَ لَكُمُ ٱرۡجِعُواْ فَٱرۡجِعُواْۖ هُوَ أَزۡكَىٰ لَكُمۡۚ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ عَلِيمࣱ28
لَّيۡسَ عَلَيۡكُمۡ جُنَاحٌ أَن تَدۡخُلُواْ بُيُوتًا غَيۡرَ مَسۡكُونَةࣲ فِيهَا مَتَٰعࣱ لَّكُمۡۚ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ مَا تُبۡدُونَ وَمَا تَكۡتُمُونَ29
قُل لِّلۡمُؤۡمِنِينَ يَغُضُّواْ مِنۡ أَبۡصَٰرِهِمۡ وَيَحۡفَظُواْ فُرُوجَهُمۡۚ ذَٰلِكَ أَزۡكَىٰ لَهُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ خَبِيرُۢ بِمَا يَصۡنَعُونَ30
وَقُل لِّلۡمُؤۡمِنَٰتِ يَغۡضُضۡنَ مِنۡ أَبۡصَٰرِهِنَّ وَيَحۡفَظۡنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا يُبۡدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنۡهَاۖ وَلۡيَضۡرِبۡنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَىٰ جُيُوبِهِنَّۖ وَلَا يُبۡدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوۡ ءَابَآئِهِنَّ أَوۡ ءَابَآءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوۡ أَبۡنَآئِهِنَّ أَوۡ أَبۡنَآءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوۡ إِخۡوَٰنِهِنَّ أَوۡ بَنِيٓ إِخۡوَٰنِهِنَّ أَوۡ بَنِيٓ أَخَوَٰتِهِنَّ أَوۡ نِسَآئِهِنَّ أَوۡ مَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُهُنَّ أَوِ ٱلتَّـٰبِعِينَ غَيۡرِ أُوْلِي ٱلۡإِرۡبَةِ مِنَ ٱلرِّجَالِ أَوِ ٱلطِّفۡلِ ٱلَّذِينَ لَمۡ يَظۡهَرُواْ عَلَىٰ عَوۡرَٰتِ ٱلنِّسَآءِۖ وَلَا يَضۡرِبۡنَ بِأَرۡجُلِهِنَّ لِيُعۡلَمَ مَا يُخۡفِينَ مِن زِينَتِهِنَّۚ وَتُوبُوٓاْ إِلَى ٱللَّهِ جَمِيعًا أَيُّهَ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ لَعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ31
وَأَنكِحُواْ ٱلۡأَيَٰمَىٰ مِنكُمۡ وَٱلصَّـٰلِحِينَ مِنۡ عِبَادِكُمۡ وَإِمَآئِكُمۡۚ إِن يَكُونُواْ فُقَرَآءَ يُغۡنِهِمُ ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦۗ وَٱللَّهُ وَٰسِعٌ عَلِيمࣱ32
وَلۡيَسۡتَعۡفِفِ ٱلَّذِينَ لَا يَجِدُونَ نِكَاحًا حَتَّىٰ يُغۡنِيَهُمُ ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦۗ وَٱلَّذِينَ يَبۡتَغُونَ ٱلۡكِتَٰبَ مِمَّا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُكُمۡ فَكَاتِبُوهُمۡ إِنۡ عَلِمۡتُمۡ فِيهِمۡ خَيۡرࣰاۖ وَءَاتُوهُم مِّن مَّالِ ٱللَّهِ ٱلَّذِيٓ ءَاتَىٰكُمۡۚ وَلَا تُكۡرِهُواْ فَتَيَٰتِكُمۡ عَلَى ٱلۡبِغَآءِ إِنۡ أَرَدۡنَ تَحَصُّنࣰا لِّتَبۡتَغُواْ عَرَضَ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۚ وَمَن يُكۡرِههُّنَّ فَإِنَّ ٱللَّهَ مِنۢ بَعۡدِ إِكۡرَٰهِهِنَّ غَفُورࣱ رَّحِيمࣱ33
وَلَقَدۡ أَنزَلۡنَآ إِلَيۡكُمۡ ءَايَٰتࣲ مُّبَيِّنَٰتࣲ وَمَثَلࣰا مِّنَ ٱلَّذِينَ خَلَوۡاْ مِن قَبۡلِكُمۡ وَمَوۡعِظَةࣰ لِّلۡمُتَّقِينَ34

ٱللَّهُ نُورُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ مَثَلُ نُورِهِۦ كَمِشۡكَوٰةࣲ فِيهَا مِصۡبَاحٌۖ ٱلۡمِصۡبَاحُ فِي زُجَاجَةٍۖ ٱلزُّجَاجَةُ كَأَنَّهَا كَوۡكَبࣱ دُرِّيࣱّ يُوقَدُ مِن شَجَرَةࣲ مُّبَٰرَكَةࣲ زَيۡتُونَةࣲ لَّا شَرۡقِيَّةࣲ وَلَا غَرۡبِيَّةࣲ يَكَادُ زَيۡتُهَا يُضِيٓءُ وَلَوۡ لَمۡ تَمۡسَسۡهُ نَارࣱۚ نُّورٌ عَلَىٰ نُورࣲۚ يَهۡدِي ٱللَّهُ لِنُورِهِۦ مَن يَشَآءُۚ وَيَضۡرِبُ ٱللَّهُ ٱلۡأَمۡثَٰلَ لِلنَّاسِۗ وَٱللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمࣱ35

فِي بُيُوتٍ أَذِنَ ٱللَّهُ أَن تُرۡفَعَ وَيُذۡكَرَ فِيهَا ٱسۡمُهُۥ يُسَبِّحُ لَهُۥ فِيهَا بِٱلۡغُدُوِّ وَٱلۡأٓصَالِ36
رِجَالࣱ لَّا تُلۡهِيهِمۡ تِجَٰرَةࣱ وَلَا بَيۡعٌ عَن ذِكۡرِ ٱللَّهِ وَإِقَامِ ٱلصَّلَوٰةِ وَإِيتَآءِ ٱلزَّكَوٰةِۙ يَخَافُونَ يَوۡمࣰا تَتَقَلَّبُ فِيهِ ٱلۡقُلُوبُ وَٱلۡأَبۡصَٰرُ37
لِيَجۡزِيَهُمُ ٱللَّهُ أَحۡسَنَ مَا عَمِلُواْ وَيَزِيدَهُم مِّن فَضۡلِهِۦۗ وَٱللَّهُ يَرۡزُقُ مَن يَشَآءُ بِغَيۡرِ حِسَابࣲ38
وَٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَعۡمَٰلُهُمۡ كَسَرَابِۭ بِقِيعَةࣲ يَحۡسَبُهُ ٱلظَّمۡـَٔانُ مَآءً حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءَهُۥ لَمۡ يَجِدۡهُ شَيۡـࣰٔا وَوَجَدَ ٱللَّهَ عِندَهُۥ فَوَفَّىٰهُ حِسَابَهُۥۗ وَٱللَّهُ سَرِيعُ ٱلۡحِسَابِ39
أَوۡ كَظُلُمَٰتࣲ فِي بَحۡرࣲ لُّجِّيࣲّ يَغۡشَىٰهُ مَوۡجࣱ مِّن فَوۡقِهِۦ مَوۡجࣱ مِّن فَوۡقِهِۦ سَحَابࣱۚ ظُلُمَٰتُۢ بَعۡضُهَا فَوۡقَ بَعۡضٍ إِذَآ أَخۡرَجَ يَدَهُۥ لَمۡ يَكَدۡ يَرَىٰهَاۗ وَمَن لَّمۡ يَجۡعَلِ ٱللَّهُ لَهُۥ نُورࣰا فَمَا لَهُۥ مِن نُّورٍ40
أَلَمۡ تَرَ أَنَّ ٱللَّهَ يُسَبِّحُ لَهُۥ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَٱلطَّيۡرُ صَـٰٓفَّـٰتࣲۖ كُلࣱّ قَدۡ عَلِمَ صَلَاتَهُۥ وَتَسۡبِيحَهُۥۗ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِمَا يَفۡعَلُونَ41
وَلِلَّهِ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ وَإِلَى ٱللَّهِ ٱلۡمَصِيرُ42
أَلَمۡ تَرَ أَنَّ ٱللَّهَ يُزۡجِي سَحَابࣰا ثُمَّ يُؤَلِّفُ بَيۡنَهُۥ ثُمَّ يَجۡعَلُهُۥ رُكَامࣰا فَتَرَى ٱلۡوَدۡقَ يَخۡرُجُ مِنۡ خِلَٰلِهِۦ وَيُنَزِّلُ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مِن جِبَالࣲ فِيهَا مِنۢ بَرَدࣲ فَيُصِيبُ بِهِۦ مَن يَشَآءُ وَيَصۡرِفُهُۥ عَن مَّن يَشَآءُۖ يَكَادُ سَنَا بَرۡقِهِۦ يَذۡهَبُ بِٱلۡأَبۡصَٰرِ43
يُقَلِّبُ ٱللَّهُ ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبۡرَةࣰ لِّأُوْلِي ٱلۡأَبۡصَٰرِ44
وَٱللَّهُ خَلَقَ كُلَّ دَآبَّةࣲ مِّن مَّآءࣲۖ فَمِنۡهُم مَّن يَمۡشِي عَلَىٰ بَطۡنِهِۦ وَمِنۡهُم مَّن يَمۡشِي عَلَىٰ رِجۡلَيۡنِ وَمِنۡهُم مَّن يَمۡشِي عَلَىٰٓ أَرۡبَعࣲۚ يَخۡلُقُ ٱللَّهُ مَا يَشَآءُۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءࣲ قَدِيرࣱ45
لَّقَدۡ أَنزَلۡنَآ ءَايَٰتࣲ مُّبَيِّنَٰتࣲۚ وَٱللَّهُ يَهۡدِي مَن يَشَآءُ إِلَىٰ صِرَٰطࣲ مُّسۡتَقِيمࣲ46
وَيَقُولُونَ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَبِٱلرَّسُولِ وَأَطَعۡنَا ثُمَّ يَتَوَلَّىٰ فَرِيقࣱ مِّنۡهُم مِّنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَۚ وَمَآ أُوْلَـٰٓئِكَ بِٱلۡمُؤۡمِنِينَ47
وَإِذَا دُعُوٓاْ إِلَى ٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ لِيَحۡكُمَ بَيۡنَهُمۡ إِذَا فَرِيقࣱ مِّنۡهُم مُّعۡرِضُونَ48
وَإِن يَكُن لَّهُمُ ٱلۡحَقُّ يَأۡتُوٓاْ إِلَيۡهِ مُذۡعِنِينَ49
أَفِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ أَمِ ٱرۡتَابُوٓاْ أَمۡ يَخَافُونَ أَن يَحِيفَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِمۡ وَرَسُولُهُۥۚ بَلۡ أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلظَّـٰلِمُونَ50
إِنَّمَا كَانَ قَوۡلَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ إِذَا دُعُوٓاْ إِلَى ٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ لِيَحۡكُمَ بَيۡنَهُمۡ أَن يَقُولُواْ سَمِعۡنَا وَأَطَعۡنَاۚ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ51
وَمَن يُطِعِ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ وَيَخۡشَ ٱللَّهَ وَيَتَّقۡهِ فَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡفَآئِزُونَ52
وَأَقۡسَمُواْ بِٱللَّهِ جَهۡدَ أَيۡمَٰنِهِمۡ لَئِنۡ أَمَرۡتَهُمۡ لَيَخۡرُجُنَّۖ قُل لَّا تُقۡسِمُواْۖ طَاعَةࣱ مَّعۡرُوفَةٌۚ إِنَّ ٱللَّهَ خَبِيرُۢ بِمَا تَعۡمَلُونَ53
قُلۡ أَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُواْ ٱلرَّسُولَۖ فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَإِنَّمَا عَلَيۡهِ مَا حُمِّلَ وَعَلَيۡكُم مَّا حُمِّلۡتُمۡۖ وَإِن تُطِيعُوهُ تَهۡتَدُواْۚ وَمَا عَلَى ٱلرَّسُولِ إِلَّا ٱلۡبَلَٰغُ ٱلۡمُبِينُ54
وَعَدَ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مِنكُمۡ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ لَيَسۡتَخۡلِفَنَّهُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ كَمَا ٱسۡتَخۡلَفَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمۡ دِينَهُمُ ٱلَّذِي ٱرۡتَضَىٰ لَهُمۡ وَلَيُبَدِّلَنَّهُم مِّنۢ بَعۡدِ خَوۡفِهِمۡ أَمۡنࣰاۚ يَعۡبُدُونَنِي لَا يُشۡرِكُونَ بِي شَيۡـࣰٔاۚ وَمَن كَفَرَ بَعۡدَ ذَٰلِكَ فَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡفَٰسِقُونَ55
وَأَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتُواْ ٱلزَّكَوٰةَ وَأَطِيعُواْ ٱلرَّسُولَ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ56
لَا تَحۡسَبَنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مُعۡجِزِينَ فِي ٱلۡأَرۡضِۚ وَمَأۡوَىٰهُمُ ٱلنَّارُۖ وَلَبِئۡسَ ٱلۡمَصِيرُ57
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لِيَسۡتَـٔۡذِنكُمُ ٱلَّذِينَ مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُكُمۡ وَٱلَّذِينَ لَمۡ يَبۡلُغُواْ ٱلۡحُلُمَ مِنكُمۡ ثَلَٰثَ مَرَّـٰتࣲۚ مِّن قَبۡلِ صَلَوٰةِ ٱلۡفَجۡرِ وَحِينَ تَضَعُونَ ثِيَابَكُم مِّنَ ٱلظَّهِيرَةِ وَمِنۢ بَعۡدِ صَلَوٰةِ ٱلۡعِشَآءِۚ ثَلَٰثُ عَوۡرَٰتࣲ لَّكُمۡۚ لَيۡسَ عَلَيۡكُمۡ وَلَا عَلَيۡهِمۡ جُنَاحُۢ بَعۡدَهُنَّۚ طَوَّـٰفُونَ عَلَيۡكُم بَعۡضُكُمۡ عَلَىٰ بَعۡضࣲۚ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ ٱللَّهُ لَكُمُ ٱلۡأٓيَٰتِۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمࣱ58
وَإِذَا بَلَغَ ٱلۡأَطۡفَٰلُ مِنكُمُ ٱلۡحُلُمَ فَلۡيَسۡتَـٔۡذِنُواْ كَمَا ٱسۡتَـٔۡذَنَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡۚ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ ٱللَّهُ لَكُمۡ ءَايَٰتِهِۦۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمࣱ59
وَٱلۡقَوَٰعِدُ مِنَ ٱلنِّسَآءِ ٱلَّـٰتِي لَا يَرۡجُونَ نِكَاحࣰا فَلَيۡسَ عَلَيۡهِنَّ جُنَاحٌ أَن يَضَعۡنَ ثِيَابَهُنَّ غَيۡرَ مُتَبَرِّجَٰتِۭ بِزِينَةࣲۖ وَأَن يَسۡتَعۡفِفۡنَ خَيۡرࣱ لَّهُنَّۗ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمࣱ60
لَّيۡسَ عَلَى ٱلۡأَعۡمَىٰ حَرَجࣱ وَلَا عَلَى ٱلۡأَعۡرَجِ حَرَجࣱ وَلَا عَلَى ٱلۡمَرِيضِ حَرَجࣱ وَلَا عَلَىٰٓ أَنفُسِكُمۡ أَن تَأۡكُلُواْ مِنۢ بُيُوتِكُمۡ أَوۡ بُيُوتِ ءَابَآئِكُمۡ أَوۡ بُيُوتِ أُمَّهَٰتِكُمۡ أَوۡ بُيُوتِ إِخۡوَٰنِكُمۡ أَوۡ بُيُوتِ أَخَوَٰتِكُمۡ أَوۡ بُيُوتِ أَعۡمَٰمِكُمۡ أَوۡ بُيُوتِ عَمَّـٰتِكُمۡ أَوۡ بُيُوتِ أَخۡوَٰلِكُمۡ أَوۡ بُيُوتِ خَٰلَٰتِكُمۡ أَوۡ مَا مَلَكۡتُم مَّفَاتِحَهُۥٓ أَوۡ صَدِيقِكُمۡۚ لَيۡسَ عَلَيۡكُمۡ جُنَاحٌ أَن تَأۡكُلُواْ جَمِيعًا أَوۡ أَشۡتَاتࣰاۚ فَإِذَا دَخَلۡتُم بُيُوتࣰا فَسَلِّمُواْ عَلَىٰٓ أَنفُسِكُمۡ تَحِيَّةࣰ مِّنۡ عِندِ ٱللَّهِ مُبَٰرَكَةࣰ طَيِّبَةࣰۚ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ ٱللَّهُ لَكُمُ ٱلۡأٓيَٰتِ لَعَلَّكُمۡ تَعۡقِلُونَ61
إِنَّمَا ٱلۡمُؤۡمِنُونَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ وَإِذَا كَانُواْ مَعَهُۥ عَلَىٰٓ أَمۡرࣲ جَامِعࣲ لَّمۡ يَذۡهَبُواْ حَتَّىٰ يَسۡتَـٔۡذِنُوهُۚ إِنَّ ٱلَّذِينَ يَسۡتَـٔۡذِنُونَكَ أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ يُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦۚ فَإِذَا ٱسۡتَـٔۡذَنُوكَ لِبَعۡضِ شَأۡنِهِمۡ فَأۡذَن لِّمَن شِئۡتَ مِنۡهُمۡ وَٱسۡتَغۡفِرۡ لَهُمُ ٱللَّهَۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورࣱ رَّحِيمࣱ62
لَّا تَجۡعَلُواْ دُعَآءَ ٱلرَّسُولِ بَيۡنَكُمۡ كَدُعَآءِ بَعۡضِكُم بَعۡضࣰاۚ قَدۡ يَعۡلَمُ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ يَتَسَلَّلُونَ مِنكُمۡ لِوَاذࣰاۚ فَلۡيَحۡذَرِ ٱلَّذِينَ يُخَالِفُونَ عَنۡ أَمۡرِهِۦٓ أَن تُصِيبَهُمۡ فِتۡنَةٌ أَوۡ يُصِيبَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٌ63
أَلَآ إِنَّ لِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ قَدۡ يَعۡلَمُ مَآ أَنتُمۡ عَلَيۡهِ وَيَوۡمَ يُرۡجَعُونَ إِلَيۡهِ فَيُنَبِّئُهُم بِمَا عَمِلُواْۗ وَٱللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمُۢ64
ترجمه
تفسیر
حدیث
واژه‌نامه
اعلام و اسما
موضوعات
اعراب قرآن
آیات مرتبط
آیات در کتب
فیلتر بر اساس کتاب
نوع ترجمه
ترجمه معنایی قرآن121
ترجمه برگرفته25
ترجمه لفظی قرآن14
ترجمه آزاد قرآن10
ترجمه کهن قرآن7
ترجمه منظوم قرآن3
ترجمه آهنگین قرآن2
کتاب
ترجمه پاینده1
ترجمه کاویان‌پور1
ترجمه مشکینی1
ترجمه مکارم (مطابق صوت)1
ترجمه الهى قمشه‌اى1
ترجمه آیتی1
ترجمه معزی1
ترجمه انصاریان1
ترجمه رضایی1
ترجمه مصباح‌زاده1
ترجمه تشکری1
ترجمه گرمارودی1
ترجمه رهنما1
ترجمه فارسی1
ترجمه صلواتی1
ترجمه مرکز فرهنگ و معارف1
ترجمه امینیان1
ترجمه برگرفته از تفسیر أحسن‌الحديث1
ترجمه برگرفته از ترجمه ‌تفسیر طبرى1
ترجمه برگرفته از ترجمه‌ تفسیر الميزان1
ترجمه دهلوی1
ترجمه طاهری1
ترجمه یاسری1
ترجمه شعرانی1
ترجمه سراج1
ترجمه برگرفته از تفسیر صفی1
ترجمه برگرفته از بيان السعادة1
ترجمه مجد1
ترجمه برگرفته از تفسیر آسان1
ترجمه برگرفته از تفسیر جامع1
ترجمه برگرفته از تفسیر حجة التفاسير1
ترجمه برگرفته از تفسیر خسروى1
ترجمه برگرفته از تفسیر عاملى1
ترجمه برگرفته از روان جاويد1
ترجمه حجتی1
ترجمه برزی1
ترجمه برگرفته از تفسیر نسفى1
ترجمه انصاری1
ترجمه ارفع1
ترجمه فیض‌الاسلام1
ترجمه حلبی1
ترجمه پورجوادی1
ترجمه صادق نوبری1
ترجمه مجتبوی1
ترجمه صفارزاده1
ترجمه خواجوی1
ترجمه اشرفی1
ترجمه بهرام پور1
ترجمه قرآن (دهم هجری)1
ترجمه برگرفته از تفسیر جوامع الجامع1
ترجمه برگرفته از ترجمان فرقان1
ترجمه برگرفته از تفسير نور (خرم دل)1
ترجمه کرمی1
ترجمه برگرفته از تفسیر كاشف1
ترجمه برگرفته از کلمة الله العلیا1
ترجمه یزدی1
ترجمه برگرفته از تفسیر نور (قرائتی)1
ترجمه صفوی1
ترجمه حدادعادل1
اردو- جالندهرى1
چينى - محمد مكين1
بلغارى - تيوفانوف1
ژاپنى - ترجمه گروهی1
روسى - كراچكوفسكى1
روسى - عثمانف1
روسى - والريا1
آذربايجانى - مهدى‌اف و جعفرلى1
لهستانى - بيلاوسكى1
بوسنيايى - كوركوت1
هوسا - محمود غومي1
بنگالى - ظهورالحق1
تاميلى - مدنى و مبارك1
هندى - فاروق‌خان و ندوى1
كره‌اى - يونغ كيل1
اردو - جوادى1
روسى - كوليف1
اردو - نجفى1
انگليسى - شاكر1
انگليسى - ايروينگ1
انگليسى - صفارزاده1
انگليسى - قرايى1
انگليسى - پيكتال1
انگليسى - محمد و سميرا1
انگليسى - مسلمانان مترقى1
انگليسى - يوسف على1
انگليسى - آربرى1
آلبانيايى - شريف احمدى1
آلمانى - احمديه1
آلمانى - الازهر1
آلمانى - زيدان1
آلمانى - محمد رسول1
آلمانى - پارت1
آلمانى - كورى1
اسپانيايى - خوليو كورتس1
اندونزيايى - ترجمه گروهی1
ايتاليايى - پيكاردو1
پرتغالى - سمير الحائك1
تركى - قدرى چليك1
تركى - گلپنارلى1
سواحلى - على بروانى1
فرانسه - فخرى1
فرانسه - حميدالله1
فرانسه - ماسون1
كردى - وارلى1
مالايى - باسميح1
انگليسى - سرور1
اسپرانتو - فاضل تیموری1
پشتو - عبدالولي خان1
ترکی - کاویان‌پور1
انگلیسی - میر احمد علی1
تاجیکی - میرزا ملا احمد1
اردو - میر احمد علی1
ازبکی - علاء الدین منصور1
فرانسه - گلتون1
فرانسه - حمزه بوبکر1
کردی - باموکی1
ترجمه ابراهیمی1
سوئدی - برنستروم1
ترجمه ملکی1
اردو - جونا کرهی1
ترجمه میبدی1
ترجمه استادولی1
ترجمه آیت اللهی1
ترجمه رسولی محلاتی1
ترجمه قرآن موزه پارس1
ترجمه قرآن قدس1
ترجمه شاهین1
ترجمه نور الدین کاشانی1
ترکی - سعات ییلدیریم1
ترجمه شیخ الهند1
ترجمه برگرفته از تفسیر روض الجنان1
ترجمه برگرفته از ترجمه تفسیر مجمع البیان1
ترجمه برگرفته از تفسیر مخزن العرفان1
ترجمه برگرفته از تفسیر نسیم رحمت1
ترجمه برگرفته از تفسیر تذکار وحی1
ترجمه فاضلی1
ترجمه یزدان پناه1
ترجمه امامی1
ترجمه ایران پناه1
ترجمه برگرفته از تفسیر ابو بکر عتیق نیشابوری1
ترجمه شیروانی1
ترجمه برگرفته از تفسیر کوثر1
ترجمه مکارم (ویرایش جدید)1
آذربایجانی - بنیادوف1
انگلیسي - فروتن1
آلمانی - بوبنهایم1
ترجمه ریاعی1
مذهب
شيعه92
سني47
مسيحى8
زبان
فارسی84
انگليسى12
آلمانی7
اردو5
فرانسوی5
روسى4
تركى استانبولى 3
آذربايجانى2
چينى1
بلغارى1
ژاپنى1
لهستانى1
بوسنيايى1
هوسا1
بنگالى1
تاميلى1
هندى1
كره‌اى1
آلبانیایی1
اسپانیایی1
اسپرانتو1
اندونزیایی1
ایتالیایی1
پرتغالی1
سواحلی1
مالزیایی1
کردی1
پشتو1
ترکی آذری1
تاجیکی1
ازبکی1
کردی(لاتین)1
سوئدی1
147 مورد یافت شد

مرتب سازی:

پیش فرضقرن
ترجمه ابراهیمی
خدا نور آسمان ها و زمين است، نمونه نور او مانند چراغدانى است كه در آن چراغى باشد [و] آن چراغ در [ميان] شيشه اى قرار گرفته باشد كه آن شيشه ،گويى ستاره اى درخشان است كه از [روغن] درخت زيتون پر بركتى افروخته شده است [و آن درخت] نه به سمت شرق است نه به سمت غرب ،[و روغنش به گونه اى شفاف و زلال است كه] نزديك است روغن آن افروخته گردد اگر چه آتشى هم به آن نرسد.[نور خدا به صورت] نورى بر روى نور است.(يعنى لايه هايى انباشته از نور متراكم است.) خدا هر كس را بخواهد به سوى نور خود هدايت مى‌كند و خدا [اين گونه] نمونه ها را [در مورد وصف نور خود] براى مردم بيان مى‌كند خدا به هر چيزى داناست
ترجمه ارفع
خداوند، نور آسمانها و زمين است. مثل نور او چون حفاظى است كه در آن چراغى است و چراغ در شيشه‌اى است و شيشه گويى ستارۀ درخشانى است از درخت پربركت زيتون، با آنكه نه شرقى و نه غربى است، شرق و غرب جهان به آن روشن است. نزديك است بدون تماس با آتش شعله‌ور شود؛ نورى است بر فراز نور ديگر. خدا هر كه را بخواهد با نور خود هدايت مى‌كند و خداوند براى مردم مثالها مى‌زند و او به همه چيز آگاه است
ترجمه استادولی
استادولی، حسین جلد: 1صفحه: 354
خداوند نور آسمان‌ها و زمين است. داستان نور او چون چراغدانى است كه در آن چراغى باشد، آن چراغ نيز در حبابى بلورين، حبابى كه گويى ستاره‌اى است درخشان؛ چراغى كه از [روغن] درخت پربركت زيتونى كه نه شرقى است و نه غربى برمى‌افروزد، نزديك است كه روغنش [از شدت صفا و صافى] بدرخشد گرچه آتشى به آن نرسيده باشد؛ روشنى بر روشنى است، خداوند هركه را خواهد به نور خود هدايت مى‌كند، و خداوند براى مردم مثل‌ها مى‌زند، و خداوند به هر چيزى داناست
ترجمه اشرفی
اشرفی تبریزی، محمود جلد: 1صفحه: 592
خدا نور آسمانها و زمين است مثل نورش چون چراغدانيست كه در آن باشد چراغى و آن چراغ باشد در آبگينه كه آن آبگينه گويا باشد ستاره درخشان كه برافروخته مى‌شود از درخت بابركت زيتون كه نه شرقيست و نه غربى نزديك باشد روغنش كه روشنائى بخشد و اگرچه مس نكرده باشد آن را آتش نوريست بر نور هدايت مى‌كند خدا براى نورش كسى را كه مى‌خواهد و مى‌زند خدا مثلها را براى مردمان و خدا به همه چيز دانا است
ترجمه الهى قمشه‌اى
خدا نور (وجودبخش) آسمانها و زمين است، داستان نورش به مشكاتى ماند كه در آن روشن چراغى باشد و آن چراغ در ميان شيشه‌اى كه از تلألؤ آن گويى ستاره‌اى است درخشان، و روشن از درخت مبارك زيتون كه (با آنكه) شرقى و غربى نيست (شرق و غرب جهان بدان فروزان است) و بى‌آنكه آتشى زيت آن را برافروزد خود به خود (جهانى را) روشنى بخشد، پرتو آن نور (حقيقت) بر روى نور (معرفت) قرار گرفته است. و خدا هر كه را خواهد به نور خود (و اشراقات وحى خويش) هدايت كند و (اين) مثلها را خدا براى مردم (هوشمند) مى‌زند (كه به راه معرفتش هدايت يابند) و خدا به همۀ امور داناست!
ترجمه امامی
خدا فروغ آسمانها و زمين است.مثل فروغ او چون چراغ‌دانى است كه در آن چراغى است. چراغ در آبگينه‌اى و آبگينه چون اخترى تابان كه از درختى خجسته روغن‌اش دهند،از زيتون‌بنى كه نه خاورى است و نه باخترى.نزديك است روغن‌اش خود درخشد هر چند آتشى‌اش نرسد. فروغى افزون بر فروغى.خداوند هر كه را كه خواهد به سوى فروغ خويش راه نمايد.خداوند براى كسان مثل‌ها آرد.خداوند بر هر چيزى داناست
ترجمه امینیان
اللّه نور آسمانها و زمين است
چونان يكى مشكات باشد نور داور
در آن چراغى، و آن بُوَد در آبگينه‌ى
و آن آبگينه چون يكى نجم منوّر
پس، از درختى آن چراغ افرُخته گردد
كان نى بُوَد شرقىّ و نه غربى [نشان] است
نزديك باشد روغنش گردد درخشان
با آنكه آن را آتشى نى [در ميان است]
آن نور در نور است و هركس را كه خواهد
در پرتو نورش خدا ره مى‌نمايد
از بهر مردم اين مَثَل‌ها زد خداوند
داناست بر هر چيزى [و آن‌سان كه شايد]
ترجمه انصاریان
خدا نور آسمان‌ها و زمين است؛ وصف نورش مانند چراغدانى است كه در آن، چراغ پر فروغى است، و آن چراغ در ميان آبگينه بلورينى است، كه آن قنديل بلورين گويى ستارۀ تابانى است، [و آن چراغ] از [روغن] درخت زيتونى پربركت كه نه شرقى است و نه غربى افروخته مى‌شود، [و] روغن آن [از پاكى و صافى] نزديك است روشنى بدهد گرچه آتشى به آن نرسيده باشد، نورى است بر فراز نورى؛ خدا هر كس را بخواهد به سوى نور خود هدايت مى‌كند، و خدا براى مردم مثل‌ها مى‌زند [تا حقايق را بفهمند] و خدا به همه چيز داناست
ترجمه انصاری
انصاری، مسعود جلد: 1صفحه: 354
خداوند نور آسمانها و زمين است.وصف نور او[در دل مؤمنان]مانند چراغدانى است كه در آن چراغى[افروخته باشند]و آن چراغ[نيز]در آبگينه‌اى است،آن آبگينه گويى ستاره‌اى رخشان است كه از[روغن]درختى با بركت،[همان درخت]زيتون كه نه شرقى است و نه غربى،افروخته مى‌شود.نزديك است كه روغنش و اگرچه آتشى به آن نرسيده باشد،روشنى بخشد.نور در نور است.خداوند هركه را بخواهد به نورش رهنمون مى‌شود و خداوند براى مردم مثلها مى‌زند و خداوند به همه چيز داناست
ترجمه ایران پناه
خداوند نور آسمانها و زمين است،مثل نور او مانند چراغدانى است،كه در آن چراغى باشد،و آن چراغ درون آبگينه‌اى و آن آبگينه چون ستاره‌اى نورانى،از روغن زيتون كه نه شرقى و نه غربى است،افروخته باشد،روغنش نور بخشد،هرچند آتش بدان نرسيده باشد.نورى افزون بر نور ديگر.خدا هركس را بخواهد به آن نور راه يابد و بمردم مثلها مى‌زند،او بر هر چيزى آگاه است
ترجمه آیت اللهی
خدا (روشنى‌بخش) نور آسمانها و زمين است (يعنى توسط او آسمانها و زمين ظهور يافته‌اند). داستان نور او، مانند چراغدانى است كه در آن چراغى باشد و چراغ در شيشه‌اى، شيشه‌اى كه گويى ستاره‌اى است درخشان و آن چراغ با روغن درخت خجسته زيتون افروخته مى‌شود كه نه شرقى است و نه غربى، آن‌چنان صاف و خالص است كه نزديك است خودبخود بسوزد روشنى بر روى روشنى است (نورى است دوچندان) خدا هركه را خواهد (شايسته بداند) به نور خويش (كه ذاتى است نه عاريتى) هدايت مى‌كند و اين مثلها را خدا براى مردم مى‌زند همانا خداوند به هر چيزى داناست
ترجمه آیتی
آیتی، عبدالمحمد جلد: 1صفحه: 355
خدا نور آسمانها و زمين است. مثَل نور او چون چراغدانى است كه در آن چراغى باشد، آن چراغ درون آبگينه‌اى و آن آبگينه چون ستاره‌اى درخشنده. از روغن درخت پربركت زيتون كه نه خاورى است و نه باخترى افروخته باشد. روغنش روشنى بخشد هر چند آتش بدان نرسيده باشد. نورى افزون بر نور ديگر. خدا هر كس را كه بخواهد بدان نور راه مى‌نمايد و براى مردم مثَلها مى‌آورد، زيرا بر هر چيزى آگاه است
ترجمه برزی
برزی، اصغر جلد: 1صفحه: 354
خداوند نور آسمان‌ها و زمين است. مثل نورش مثل چراغدانى است كه در آن چراغى هست كه آن چراغ در شيشه‌اى است، آن شيشه گويى ستاره‌اى درخشان است كه از درخت مبارك زيتونى كه نه شرقى است و نه غربى، افروخته شود. نزديك است كه روغنش، هرچند كه آتشى بدان نرسيده است، روشنى بخشد. نور على نور است. خداوند هركس را كه خواهد با نور خويش هدايت فرمايد و خداوند براى مردم مثل‌ها مى‌زند و خداوند به هر چيزى داناست
ترجمه برگرفته از بيان السعادة
سلطان علی‌شاه، سلطان محمد بن حیدر جلد: 10صفحه: 334
خداوند نور آسمانها و زمين است. داستان نورش همچون چراغدانى است كه در آن چراغى هست، و چراغ در آبگينه‌اى هست؛ آبگينه گويى ستاره‌اى درخشان است؛ [چراغ] از درخت مبارك زيتون - كه نه شرقى است و نه غربى - افروخته شود. نزديك است كه روغنش، با آن كه آتشى به آن نرسيده است، روشنى دهد، نور در نور است؛ خداوند به نور خويش هر كس را كه خواهد هدايت كند، و خداوند براى مردم اين مثلها را مى‌زند و خداوند به هر چيزى داناست
ترجمه برگرفته از ترجمان فرقان
خدا نور آسمان‌ها و زمين است. نماينده‌ى نورش چون چراغدانى است كه در آن چراغى و آن چراغ درون شيشه‌اى است؛ آن شيشه گويى اخترى درخشان است كه از درخت خجسته‌ى زيتونى - كه نه شرقى است و نه غربى - برافروخته مى‌شود؛ نزديك است (كه) روغنش - هرچند بدان آتشى نرسيده باشد - روشنى بخشد؛ نورى است بر روى نورى (دگر). خدا هركه را بخواهد سوى خويش هدايت مى‌كند، و خدا براى مردم مَثَل‌ها مى‌زند، و خدا به هر چيزى بسى داناست
ترجمه برگرفته از ترجمه‌ تفسیر الميزان
خدا نور آسمانها و زمين است نو را و همچون محفظه‌اى است كه در آن چراغى باشد، و چراغ در شيشه‌اى، شيشه‌اى كه گويى ستاره‌اى است درخشان، و آن چراغ با روغن زيتى صاف روشن باشد كه از درخت پر بركت زيتون (سر زمين مقدس) گرفته شده باشد نه زيتون شرقى و نه غربى، در نتيجه آن چنان صاف و قابل احتراق باشد كه نزديك است خود به خود بسوزد هر چند كه آتش بدان نرسد، و معلوم است كه چنين چراغى نورش دو چندان و نورى بالاى نور است، خدا هر كه را خواهد به نور خويش هدايت كند و اين مثلها را خدا براى مردمى مى‌زند كه خدا به همه چيز دانا است
ترجمه برگرفته از ترجمه ‌تفسیر طبرى
خداى عزّ و جلّ روشن كننده آسمانها و زمين است. مثل نور او چون روزنى است كه اندران باشد چراغى. و آن چراغ باشد اندر آب‌گينه‌اى. و آن آب‌گينه باشد چنان كه گواى آن هست ستاره‌اى درخشنده و تابان. و مى‌افروزد آن چو چراغى از درختى با بركة زيتون نه پيوسته اندر آفتاب و نه پيوسته اندر سايه، خواهد زيت آن كه مى‌درخشد و اگر نه رسد بدان آتش. روشنايى باشد بر روشنايى. راه نمايد خداى عزّ و جلّ بروشنا اى خويش آن را كه خواهد، و پديد مى‌كند خداى عزّ و جلّ داستانها مردمان را، و خداى تعالى بر همه چيزى داناست
ترجمه برگرفته از ترجمه تفسیر مجمع البیان
خدا روشنى بخش آسمانها و زمين است. مثل نورش مانند چراغدانى است كه در آن چراغى است و چراغ در شيشه‌اى است. گويا شيشه ستارۀ درخشانى است كه از روغن درخت مبارك زيتون كه نه شرقى و نه غربى است فروغ مى‌گيرد كه اگر چه آتشى به آن نرسد نزديك است كه روشنى بخشد. نورى است بر نور. خدا هر كه را خواهد براى نورش هدايت كند و مثل‌ها را براى مردم مى‌زند و خدا بهر چيزى داناست
ترجمه برگرفته از تفسیر ابو بکر عتیق نیشابوری
خداست[عزّ و جلّ‌]نور آسمانها و زمين؛داستان نور او چون طاقى است كه دران چراغى بود؛آن چراغ در آبگينه‌اى بود؛آن آبگينه گوئى ستاره‌اى است درخشنده و تابنده مى‌افروزد از روغن درختى ببركت زيتونى نه بر آفتابى و نه نسرى خواهدى كه روغن آن بتابدى[از صفاوت]اگر بدان نرسد هيچ آتشى؛روشنائى بر روشنائى؛راه نمايد خداى[عزّ و جلّ‌]بنور خود آن‌را كه خواهد.و پيدا مى‌كند خداى داستانها مردمان را؛و خداى[عزّ و جلّ‌]بهر چيز داناست
ترجمه برگرفته از تفسیر أحسن‌الحديث
خدا نور آسمانها و زمين است، صفت نور هدايت خدا مانند قنديلى است كه در آن چراغى هست آن چراغ در شيشه‌ايست، آن شيشه گويى ستارۀ درخشانى است كه از درخت مبارك زيتون نه شرقى و نه غربى روشن مى‌شود، روغنش از كثرت صاف بودن) نزديك است بدون رسيدن آتش روشن شود، نورى است بالاى نورى، خدا هر كه را خواهد به نور خويش (هدايت مى‌كند) و براى مردم اين مثلها را مى‌زند، خدا به هر چيز داناست
ترجمه برگرفته از تفسیر آسان
نجفی، محمدجواد جلد: 14صفحه: 91
خداوند، نور آسمانها و زمين است. مثال نور پروردگار، نظير چراغدانى مى‌باشد كه چراغى (پرفروغ) در ميان آن، و آن چراغدان در ميان يك حباب شيشه‌اى، و آن حباب شيشه‌اى كانه ستاره‌اى فروزان باشد. و آن چراغ با روغنى روشن شود كه از شجرۀ مباركۀ زيتونى گرفته شده باشد كه نه شرقى باشد و نه غربى. (به قدرى شفاف باشد كه) نزديك است خود به خود نور دهد. و اگر آتشى با آن تماس پيدا نكند باز هم نورى است بر فراز نورى. خداوند هركس را كه (لايق باشد) بخواهد به‌سوى نور خود، هدايت مى‌كند. و خداى مهربان، مثال‌هائى براى مردم مى‌زند (تا شايد بدين‌وسيله هدايت شوند) و خداوند به هر چيزى علم دارد
ترجمه برگرفته از تفسیر تذکار وحی
خداوند نور آسمان‌ها و زمين است. داستان نور او به‌سان چراغدانى است كه در آن چراغى پرفروغ است، و آن چراغ در ميان شيشه، و آن شيشه همانند ستاره‌اى فروزان است؛ آن افروخته مى‌شود از درخت پربركت زيتونى كه نه شرقى است و نه غربى، نزديك است روغنش هرچند آتشى به آن نرسد بيفروزد. نورى است انباشته بر نورى؛ خداوند هركه را بخواهد به‌سوى نور خود راهبرى مى‌كند؛ و خداوند براى مردم مثال‌ها مى‌زند، و خدا به همه‌چيز به‌خوبى داناست
ترجمه برگرفته از تفسیر جامع
خداوند روشنايى و نور آسمانها و زمين است و كيفيت آن نور به آن مشكاتى مى‌ماند كه چراغى در درونش افروخته و آن فروزش به شيشه‌اى تابد كه تابش و تشعشع آن چون ستاره فروزان جلوه‌گر بوده كه از درخت مبارك زيتون اخگرش مشتعل باشد در صورتى كه نه شرقى و نه غربى است درخشش آن شرق و غرب گيتى را روشن و منور ساخته با آنكه ابدا آتشى بدان نرسيده نور بالاى نور واقع گشته و خداوند بنور حقيقت خود هركه را بخواهد هدايت مى‌فرمايد و اين‌گونه مثل‌ها را براى مردم عاقل جهان مى‌زند تا بحقايق امور پى ببرند و بدانند كه خداوند باسرار هستى‌ها وقوف كامل دارد
ترجمه برگرفته از تفسیر خسروى
خداوند نور آسمانها و زمين است (چنانكه امام غزالى - ره - در شرح اسم نور گويد: نور ظاهرى است كه ظهور كلاّ از اوست يعنى في نفسه ظاهر و مظهر غير خود است و هر ظاهر مظهر للغير را نور نامند و هرگاه وجود را با عدم مقابل كنند ظهور براى وجود است و از عدم تاريك‌ترى نيست پس برىء از ظلمت عدم، بظهور وجود سزاوار است كه نور ناميده شود و وجود نورى است كه از نور ذات او بر تمام اشياء افاضه شده پس خدا نور آسمانها و زمين است و چنانكه ذرّه‌اى از نور خورشيد نيست مگر اينكه دليل بر وجود شمس منير است ذرّه‌اى هم از وجود آسمانها و زمين و ما بين آنها نيست مگر اينكه بجواز وجودشان دليل بر وجوب وجود ايجادكنندۀ آنهاست. انتهى) و (اَللّٰهُ نُورُ اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضِ‌) يعنى ظاهركنندۀ آن دو از عدم بوجود است زيرا معنى نور در لغت ضياء و روشنى است و نور است كه اشياء را روشن و براى ديدن چشمها ظاهر مى‌سازد.
در ظلمت عدم همه بوديم بى‌خبر
نور وجود و سرّ شهود از تو يافتيم
يكى از بزرگان گويد: «در زمان ظلمت هيچ‌كس ساكن از متحرك نشناسد و علو از سفل تميز نكند و قبيح را از صبيح بازنداند و چون رايت نور ظهور نمود خيل ظلام روى بانهزام آرند، و وجودات و كيفيّات ظاهر گردد، و صفو از كدر و عرض از جوهر متميز شود، مدركۀ انسان داند كه استفادۀ اين دانش و تميز بنور كرده، امّا در ادراك نور متحيّر باشد. چه داند كه عالم از نور مملوّ است و او مخفي. ظاهر بدلالات و باطن بالذات. پس حق سبحانه و تعالى كه ما به دولت او ادراك يافته‌ايم و به مرتبۀ تميز اشياء رسيده‌ايم، سزاوار آن باشد كه آن را نور گويند.
همه عالم بنور اوست پيدا
كجا او گردد از عالم هويدا
زهى نادان كه او خورشيد تابان
بنور شمع جويد در بيابان
در تبيان آورده كه نور السّماوات و الأرض يعنى مدلول السّماوات و الارض چه هر دليلى از دلائل قدرت و بدائع حكمت كه در دوائر سپهر برين و مراكز زمين واقع است دلالتى واضح دارد بر وجود قدرت و بدائع حكمت او. (ففى كلّ‌ شىء له آية تدلّ على أنّه واحد) (وجود جملۀ اشيا دليل قدرت اوست) و سلطان المفسّرين ابن عباس (رض) گفته است «نُورُ اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضِ - اى - هادى اهل السماوات و الارض - فهم بنوره تعالى يهتدون و بهداه من حيرة الضلالة ينجون. يعنى بهدايت او به هستى خود راه برند و بارشاد او مصالح دين و دنيا بشناسند. (انتهى). و صاحب تفسير روح البيان گويد: «جايز است كه از نور بهدايت و از هدايت بنور تعبير شود چون حصول هريك از آن دو از ديگرى است چنانكه خداى تعالى فرمايد و بالنجم هم يهتدون زيرا چون مردم بنور ستارگان راه پيدا مى‌كنند ستاره راى مانند هادى آنها قرار داده است و مردم راى مهتدى بنور آن و به‌همين‌جهت قرآن راى نور ناميده و توراة راى نيز نور خوانده است بدين معنى كه خلايق به آنها هدايت شوند». و نيز گفته‌اند كه: «اَللّٰهُ نُورُ اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضِ‌ اى منوّر السماوات و الأرض» يعنى روشن‌كننده و نوردهنده آسمانهاست به‌وسيله آفتاب و ماه و ستارگان و نوربخش زمين است به‌وسيله انبياء و اولياء و علما و عابدان.» و باز در روح البيان گفته است: «امام زاهد فرمود كه خداى را نور توان گفت ولى روشنى نتوان گفت چه روشنى ضد تاريكى است و خداى تعالى آفريدگار هر دو ضدّ است». و نيز گفته‌اند اللّه مزيّن السّماوات بالملائكة و مزيّن الارض بالانبياء و العلماء). مثل نور او يعني صفت نور عجيبى كه از او تابش مى‌كند (و آن قرآنى است كه بقلب محمّد صلّى اللّه عليه و آله سلّم نازل مى‌گردد و مؤمنين به آن هدايت مى‌گردند). مانند مشكاتى است يعنى طاقچه يا فانوسى كه در آن چراغى نهاده باشند (يا قنديلى كه در آن فتيله‌اى نصب شده باشد) و چراغ در شيشه‌اى (يعنى در محفظۀ بلورين) باشد و آن شيشه گوئى مانند ستاره‌اى درخشان است (كه نور آن چراغ را منعكس مى‌سازد) و روغن آن چراغ از درخت پربركت و پرمنفعت يعنى درخت زيتونى است كه نه مشرقى است و نه مغربى (يعنى نه از طرف مغرب آن را سايه مى‌گيرد نه از طرف مغرب بلكه برابر خورشيد تابان است و كوه و درخت و غارى اسباب سايه آن نمى‌شود و نور آن بتمام اشياء پرتوانداز است) و روغن آن چراغ از فرط صفاء و فرط ضياء خود به خود روشنى‌بخش است هرچند به آن آتشى نرسيده باشد (يعنى درخشندگى آن بمثابه‌ايست كه بى‌آتش روشنائى‌بخش است) نوريست بر بالاى نور (يعني انقطاعى براى نور آن نيست و دائما و لا يزال نورافشان است) و خداوند بنور خويش (يعنى بدين و ايمان) هركس را بخواهد هدايت مى‌نمايد (يعنى بلطف خود او را مختار در قبول ايمان مى‌فرمايد) يا بقولى خداوند هركس را بخواهد يعنى بداند كه صلاحيت آن را دارد به نبوّت و ولايت خود برمى‌گزيند. چنانكه گفته‌اند:
قرب تو باسباب و علل نتوان يافت
بى‌سابقۀ فضل ازل نتوان يافت
و خداوند (براى فهمانيدن به مردم مثلها مى‌زند (يعنى معقولات را در صورت محسوسات بيان مى‌كند تا مردم زود دريابند و مقصود سخن برايشان واضح گردد) و خداوند بهر چيز داناست (از ضرب امثال و دقايق معقولات و محسوسات و حقايق خفيّات و جليّات)
ترجمه برگرفته از روان جاويد
خدا نور آسمانها و زمين است مثل نورش چون چراغدانى است كه در آن باشد چراغى كه آن چراغ باشد در آبگينه‌اى كه آن آبگينه گوئى باشد ستاره‌اى درخشان كه برافروخته مى‌شود از درخت با بركت زيتون كه نه شرقى است و نه غربى نزديك باشد روغنش كه روشنائى بخشد و اگرچه نرسيده باشد به آن آتشى نورى است بر نور هدايت مى‌كند خدا به نورش هركه را بخواهد و مى‌زند خدا مثلها را براى مردمان و خدا به همه چيز دانا است
ترجمه برگرفته از تفسیر صفی
خدا نور آسمانها و زمين است مثل نورش چون چراغ و اينست كه در آن باشد چراغى كه آن چراغ باشد در آبگينه كه آن آبگينه گويا باشد ستاره درخشان كه برافروخته مى‌شود از درخت با بركت زيتون كه نه شرقى است و نه غربى نزديك باشد روغنش كه روشنايى بخشد و اگر چه مس نكرده باشد آن را آتش نوريست بر نور هدايت مى‌كند خدا براى نورش كسى را كه مى‌خواهد و مى‌زند خدا مثلها را براى مردمان و خدا بهمه چيزى داناست
ترجمه برگرفته از تفسیر عاملى
پس متوجّه باشيد كه خداوند پرتو زمين و آسمان است [و موجب روشنى همه چيز] داستان نور خداوندى داستان آن چراغدانى است كه در آن چراغى است و آن چراغ به - درون شيشه نهاده و آن شيشه [از پرتو چراغ] همانند ستاره‌اى است درخشان كه افروخته بشود از ميوه‌ى درخت فرخندۀ زيتون كه [در منطقه‌ى معتدل پرورده شده است و] نه در شرق است [كه نارسيده باشد] و نه در غرب [پرورده است كه آفتاب سوخته باشد] به‌طورى‌كه انتظار مى‌رود خود زيتون آتش نديده و شعله نداشته روشنى دهد [كه چون فتيله و شعله به آن رسد] نور على نور مى‌شود [و دو روشنائى دست بهم مى‌دهند و جهانى روشن مى‌كنند] و اين چنين است كه خداوند آنكه را خواهد بنور خود رهبرى مى‌كند و براى مردم مثل مى‌زند و تشبيه - مى‌كند چون او داناى به همه چيز است
ترجمه برگرفته از تفسیر كاشف
خدا نور آسمان‌ها و زمين است. مثل نور او چون چراغدانى است كه در آن چراغى باشد، آن چراغ درون آبگينه‌اى و آن آبگينه چون ستاره‌اى درخشنده. از روغن درخت پربركت زيتون كه نه خاورى است و نه باخترى افروخته باشد. روغنش روشنى بخشد هرچند آتش بدان نرسيده باشد. نورى افزون بر نور ديگر. خدا هركس را كه بخواهد بدان نور راه مى‌نمايد و براى مردم مثل‌ها مى‌آورد؛ زيرا بر هر چيزى آگاه است
ترجمه برگرفته از تفسیر کوثر
خداوند نور آسمان‌ها و زمين است.مَثَل نور او همانند چراغدانى است كه در آن چراغى است.آن چراغ در بلورى است و آن بلور گويا ستاره‌اى فروزان است كه از درختى پر بركت زيتونى كه نه شرقى و نه غربى است، افروخته مى‌شود.نزديك است كه روغن آن بدرخشد هرچند كه به آن آتشى نرسد، نورى بالاى نورى، خداوند هر كس را كه بخواهد به سوى نور خود هدايت مى‌كند، و خدا براى مردم اين مثل‌ها را مى‌زند و خدا به هر چيزى آگاه است
ترجمه برگرفته از تفسیر نور (قرائتی)
خداوند، نور آسمان‌ها و زمين است. مَثَل نور او همچون چراغدانى است كه در آن چراغى (پرفروغ) باشد. آن چراغ در ميان حبابى شيشه‌اى و آن شيشه همچون ستاره‌اى تابان و درخشان، چراغ از روغن درخت پربركت زيتونى برافروخته شده، كه نه شرقى است و نه غربى. (روغنش به قدرى صاف و شفّاف است) كه بدون تماس آتش نزديك است (شعله‌ور شود و) روشنى دهد. نورى است بر فراز نور ديگر. هركس را خداوند بخواهد به نور خويش هدايت مى‌كند، و خداوند براى مردم مَثَل‌ها مى‌زند و خداوند به هر چيزى آگاه است