سوره
نام سوره
نوع0
کتاب0
مذهب0
زبان0
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
الٓرۚ كِتَٰبٌ أَنزَلۡنَٰهُ إِلَيۡكَ لِتُخۡرِجَ ٱلنَّاسَ مِنَ ٱلظُّلُمَٰتِ إِلَى ٱلنُّورِ بِإِذۡنِ رَبِّهِمۡ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡحَمِيدِ1
ٱللَّهِ ٱلَّذِي لَهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۗ وَوَيۡلࣱ لِّلۡكَٰفِرِينَ مِنۡ عَذَابࣲ شَدِيدٍ2
ٱلَّذِينَ يَسۡتَحِبُّونَ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا عَلَى ٱلۡأٓخِرَةِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ وَيَبۡغُونَهَا عِوَجًاۚ أُوْلَـٰٓئِكَ فِي ضَلَٰلِۭ بَعِيدࣲ3
وَمَآ أَرۡسَلۡنَا مِن رَّسُولٍ إِلَّا بِلِسَانِ قَوۡمِهِۦ لِيُبَيِّنَ لَهُمۡۖ فَيُضِلُّ ٱللَّهُ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُۚ وَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ4
وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا مُوسَىٰ بِـَٔايَٰتِنَآ أَنۡ أَخۡرِجۡ قَوۡمَكَ مِنَ ٱلظُّلُمَٰتِ إِلَى ٱلنُّورِ وَذَكِّرۡهُم بِأَيَّىٰمِ ٱللَّهِۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتࣲ لِّكُلِّ صَبَّارࣲ شَكُورࣲ5
وَإِذۡ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوۡمِهِ ٱذۡكُرُواْ نِعۡمَةَ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ إِذۡ أَنجَىٰكُم مِّنۡ ءَالِ فِرۡعَوۡنَ يَسُومُونَكُمۡ سُوٓءَ ٱلۡعَذَابِ وَيُذَبِّحُونَ أَبۡنَآءَكُمۡ وَيَسۡتَحۡيُونَ نِسَآءَكُمۡۚ وَفِي ذَٰلِكُم بَلَآءࣱ مِّن رَّبِّكُمۡ عَظِيمࣱ6
وَإِذۡ تَأَذَّنَ رَبُّكُمۡ لَئِن شَكَرۡتُمۡ لَأَزِيدَنَّكُمۡۖ وَلَئِن كَفَرۡتُمۡ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدࣱ7
وَقَالَ مُوسَىٰٓ إِن تَكۡفُرُوٓاْ أَنتُمۡ وَمَن فِي ٱلۡأَرۡضِ جَمِيعࣰا فَإِنَّ ٱللَّهَ لَغَنِيٌّ حَمِيدٌ8
أَلَمۡ يَأۡتِكُمۡ نَبَؤُاْ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِكُمۡ قَوۡمِ نُوحࣲ وَعَادࣲ وَثَمُودَ وَٱلَّذِينَ مِنۢ بَعۡدِهِمۡ لَا يَعۡلَمُهُمۡ إِلَّا ٱللَّهُۚ جَآءَتۡهُمۡ رُسُلُهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ فَرَدُّوٓاْ أَيۡدِيَهُمۡ فِيٓ أَفۡوَٰهِهِمۡ وَقَالُوٓاْ إِنَّا كَفَرۡنَا بِمَآ أُرۡسِلۡتُم بِهِۦ وَإِنَّا لَفِي شَكࣲّ مِّمَّا تَدۡعُونَنَآ إِلَيۡهِ مُرِيبࣲ9
قَالَتۡ رُسُلُهُمۡ أَفِي ٱللَّهِ شَكࣱّ فَاطِرِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ يَدۡعُوكُمۡ لِيَغۡفِرَ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمۡ وَيُؤَخِّرَكُمۡ إِلَىٰٓ أَجَلࣲ مُّسَمࣰّىۚ قَالُوٓاْ إِنۡ أَنتُمۡ إِلَّا بَشَرࣱ مِّثۡلُنَا تُرِيدُونَ أَن تَصُدُّونَا عَمَّا كَانَ يَعۡبُدُ ءَابَآؤُنَا فَأۡتُونَا بِسُلۡطَٰنࣲ مُّبِينࣲ10
قَالَتۡ لَهُمۡ رُسُلُهُمۡ إِن نَّحۡنُ إِلَّا بَشَرࣱ مِّثۡلُكُمۡ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ يَمُنُّ عَلَىٰ مَن يَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦۖ وَمَا كَانَ لَنَآ أَن نَّأۡتِيَكُم بِسُلۡطَٰنٍ إِلَّا بِإِذۡنِ ٱللَّهِۚ وَعَلَى ٱللَّهِ فَلۡيَتَوَكَّلِ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ11
وَمَا لَنَآ أَلَّا نَتَوَكَّلَ عَلَى ٱللَّهِ وَقَدۡ هَدَىٰنَا سُبُلَنَاۚ وَلَنَصۡبِرَنَّ عَلَىٰ مَآ ءَاذَيۡتُمُونَاۚ وَعَلَى ٱللَّهِ فَلۡيَتَوَكَّلِ ٱلۡمُتَوَكِّلُونَ12
وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لِرُسُلِهِمۡ لَنُخۡرِجَنَّكُم مِّنۡ أَرۡضِنَآ أَوۡ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنَاۖ فَأَوۡحَىٰٓ إِلَيۡهِمۡ رَبُّهُمۡ لَنُهۡلِكَنَّ ٱلظَّـٰلِمِينَ13
وَلَنُسۡكِنَنَّكُمُ ٱلۡأَرۡضَ مِنۢ بَعۡدِهِمۡۚ ذَٰلِكَ لِمَنۡ خَافَ مَقَامِي وَخَافَ وَعِيدِ14
وَٱسۡتَفۡتَحُواْ وَخَابَ كُلُّ جَبَّارٍ عَنِيدࣲ15
مِّن وَرَآئِهِۦ جَهَنَّمُ وَيُسۡقَىٰ مِن مَّآءࣲ صَدِيدࣲ16
يَتَجَرَّعُهُۥ وَلَا يَكَادُ يُسِيغُهُۥ وَيَأۡتِيهِ ٱلۡمَوۡتُ مِن كُلِّ مَكَانࣲ وَمَا هُوَ بِمَيِّتࣲۖ وَمِن وَرَآئِهِۦ عَذَابٌ غَلِيظࣱ17
مَّثَلُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِمۡۖ أَعۡمَٰلُهُمۡ كَرَمَادٍ ٱشۡتَدَّتۡ بِهِ ٱلرِّيحُ فِي يَوۡمٍ عَاصِفࣲۖ لَّا يَقۡدِرُونَ مِمَّا كَسَبُواْ عَلَىٰ شَيۡءࣲۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلضَّلَٰلُ ٱلۡبَعِيدُ18
أَلَمۡ تَرَ أَنَّ ٱللَّهَ خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ بِٱلۡحَقِّۚ إِن يَشَأۡ يُذۡهِبۡكُمۡ وَيَأۡتِ بِخَلۡقࣲ جَدِيدࣲ19
وَمَا ذَٰلِكَ عَلَى ٱللَّهِ بِعَزِيزࣲ20
وَبَرَزُواْ لِلَّهِ جَمِيعࣰا فَقَالَ ٱلضُّعَفَـٰٓؤُاْ لِلَّذِينَ ٱسۡتَكۡبَرُوٓاْ إِنَّا كُنَّا لَكُمۡ تَبَعࣰا فَهَلۡ أَنتُم مُّغۡنُونَ عَنَّا مِنۡ عَذَابِ ٱللَّهِ مِن شَيۡءࣲۚ قَالُواْ لَوۡ هَدَىٰنَا ٱللَّهُ لَهَدَيۡنَٰكُمۡۖ سَوَآءٌ عَلَيۡنَآ أَجَزِعۡنَآ أَمۡ صَبَرۡنَا مَا لَنَا مِن مَّحِيصࣲ21
وَقَالَ ٱلشَّيۡطَٰنُ لَمَّا قُضِيَ ٱلۡأَمۡرُ إِنَّ ٱللَّهَ وَعَدَكُمۡ وَعۡدَ ٱلۡحَقِّ وَوَعَدتُّكُمۡ فَأَخۡلَفۡتُكُمۡۖ وَمَا كَانَ لِيَ عَلَيۡكُم مِّن سُلۡطَٰنٍ إِلَّآ أَن دَعَوۡتُكُمۡ فَٱسۡتَجَبۡتُمۡ لِيۖ فَلَا تَلُومُونِي وَلُومُوٓاْ أَنفُسَكُمۖ مَّآ أَنَا۠ بِمُصۡرِخِكُمۡ وَمَآ أَنتُم بِمُصۡرِخِيَّ إِنِّي كَفَرۡتُ بِمَآ أَشۡرَكۡتُمُونِ مِن قَبۡلُۗ إِنَّ ٱلظَّـٰلِمِينَ لَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمࣱ22
وَأُدۡخِلَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ جَنَّـٰتࣲ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَا بِإِذۡنِ رَبِّهِمۡۖ تَحِيَّتُهُمۡ فِيهَا سَلَٰمٌ23
أَلَمۡ تَرَ كَيۡفَ ضَرَبَ ٱللَّهُ مَثَلࣰا كَلِمَةࣰ طَيِّبَةࣰ كَشَجَرَةࣲ طَيِّبَةٍ أَصۡلُهَا ثَابِتࣱ وَفَرۡعُهَا فِي ٱلسَّمَآءِ24
تُؤۡتِيٓ أُكُلَهَا كُلَّ حِينِۭ بِإِذۡنِ رَبِّهَاۗ وَيَضۡرِبُ ٱللَّهُ ٱلۡأَمۡثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمۡ يَتَذَكَّرُونَ25
وَمَثَلُ كَلِمَةٍ خَبِيثَةࣲ كَشَجَرَةٍ خَبِيثَةٍ ٱجۡتُثَّتۡ مِن فَوۡقِ ٱلۡأَرۡضِ مَا لَهَا مِن قَرَارࣲ26
يُثَبِّتُ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ بِٱلۡقَوۡلِ ٱلثَّابِتِ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَفِي ٱلۡأٓخِرَةِۖ وَيُضِلُّ ٱللَّهُ ٱلظَّـٰلِمِينَۚ وَيَفۡعَلُ ٱللَّهُ مَا يَشَآءُ27
أَلَمۡ تَرَ إِلَى ٱلَّذِينَ بَدَّلُواْ نِعۡمَتَ ٱللَّهِ كُفۡرࣰا وَأَحَلُّواْ قَوۡمَهُمۡ دَارَ ٱلۡبَوَارِ28
جَهَنَّمَ يَصۡلَوۡنَهَاۖ وَبِئۡسَ ٱلۡقَرَارُ29
وَجَعَلُواْ لِلَّهِ أَندَادࣰا لِّيُضِلُّواْ عَن سَبِيلِهِۦۗ قُلۡ تَمَتَّعُواْ فَإِنَّ مَصِيرَكُمۡ إِلَى ٱلنَّارِ30
قُل لِّعِبَادِيَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ يُقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَيُنفِقُواْ مِمَّا رَزَقۡنَٰهُمۡ سِرࣰّا وَعَلَانِيَةࣰ مِّن قَبۡلِ أَن يَأۡتِيَ يَوۡمࣱ لَّا بَيۡعࣱ فِيهِ وَلَا خِلَٰلٌ31
ٱللَّهُ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَأَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءࣰ فَأَخۡرَجَ بِهِۦ مِنَ ٱلثَّمَرَٰتِ رِزۡقࣰا لَّكُمۡۖ وَسَخَّرَ لَكُمُ ٱلۡفُلۡكَ لِتَجۡرِيَ فِي ٱلۡبَحۡرِ بِأَمۡرِهِۦۖ وَسَخَّرَ لَكُمُ ٱلۡأَنۡهَٰرَ32
وَسَخَّرَ لَكُمُ ٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَ دَآئِبَيۡنِۖ وَسَخَّرَ لَكُمُ ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَ33
وَءَاتَىٰكُم مِّن كُلِّ مَا سَأَلۡتُمُوهُۚ وَإِن تَعُدُّواْ نِعۡمَتَ ٱللَّهِ لَا تُحۡصُوهَآۗ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لَظَلُومࣱ كَفَّارࣱ34
وَإِذۡ قَالَ إِبۡرَٰهِيمُ رَبِّ ٱجۡعَلۡ هَٰذَا ٱلۡبَلَدَ ءَامِنࣰا وَٱجۡنُبۡنِي وَبَنِيَّ أَن نَّعۡبُدَ ٱلۡأَصۡنَامَ35
رَبِّ إِنَّهُنَّ أَضۡلَلۡنَ كَثِيرࣰا مِّنَ ٱلنَّاسِۖ فَمَن تَبِعَنِي فَإِنَّهُۥ مِنِّيۖ وَمَنۡ عَصَانِي فَإِنَّكَ غَفُورࣱ رَّحِيمࣱ36
رَّبَّنَآ إِنِّيٓ أَسۡكَنتُ مِن ذُرِّيَّتِي بِوَادٍ غَيۡرِ ذِي زَرۡعٍ عِندَ بَيۡتِكَ ٱلۡمُحَرَّمِ رَبَّنَا لِيُقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ فَٱجۡعَلۡ أَفۡـِٔدَةࣰ مِّنَ ٱلنَّاسِ تَهۡوِيٓ إِلَيۡهِمۡ وَٱرۡزُقۡهُم مِّنَ ٱلثَّمَرَٰتِ لَعَلَّهُمۡ يَشۡكُرُونَ37
رَبَّنَآ إِنَّكَ تَعۡلَمُ مَا نُخۡفِي وَمَا نُعۡلِنُۗ وَمَا يَخۡفَىٰ عَلَى ٱللَّهِ مِن شَيۡءࣲ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا فِي ٱلسَّمَآءِ38
ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِي وَهَبَ لِي عَلَى ٱلۡكِبَرِ إِسۡمَٰعِيلَ وَإِسۡحَٰقَۚ إِنَّ رَبِّي لَسَمِيعُ ٱلدُّعَآءِ39
رَبِّ ٱجۡعَلۡنِي مُقِيمَ ٱلصَّلَوٰةِ وَمِن ذُرِّيَّتِيۚ رَبَّنَا وَتَقَبَّلۡ دُعَآءِ40
رَبَّنَا ٱغۡفِرۡ لِي وَلِوَٰلِدَيَّ وَلِلۡمُؤۡمِنِينَ يَوۡمَ يَقُومُ ٱلۡحِسَابُ41
وَلَا تَحۡسَبَنَّ ٱللَّهَ غَٰفِلًا عَمَّا يَعۡمَلُ ٱلظَّـٰلِمُونَۚ إِنَّمَا يُؤَخِّرُهُمۡ لِيَوۡمࣲ تَشۡخَصُ فِيهِ ٱلۡأَبۡصَٰرُ42
مُهۡطِعِينَ مُقۡنِعِي رُءُوسِهِمۡ لَا يَرۡتَدُّ إِلَيۡهِمۡ طَرۡفُهُمۡۖ وَأَفۡـِٔدَتُهُمۡ هَوَآءࣱ43
وَأَنذِرِ ٱلنَّاسَ يَوۡمَ يَأۡتِيهِمُ ٱلۡعَذَابُ فَيَقُولُ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ رَبَّنَآ أَخِّرۡنَآ إِلَىٰٓ أَجَلࣲ قَرِيبࣲ نُّجِبۡ دَعۡوَتَكَ وَنَتَّبِعِ ٱلرُّسُلَۗ أَوَلَمۡ تَكُونُوٓاْ أَقۡسَمۡتُم مِّن قَبۡلُ مَا لَكُم مِّن زَوَالࣲ44
وَسَكَنتُمۡ فِي مَسَٰكِنِ ٱلَّذِينَ ظَلَمُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ وَتَبَيَّنَ لَكُمۡ كَيۡفَ فَعَلۡنَا بِهِمۡ وَضَرَبۡنَا لَكُمُ ٱلۡأَمۡثَالَ45
وَقَدۡ مَكَرُواْ مَكۡرَهُمۡ وَعِندَ ٱللَّهِ مَكۡرُهُمۡ وَإِن كَانَ مَكۡرُهُمۡ لِتَزُولَ مِنۡهُ ٱلۡجِبَالُ46
فَلَا تَحۡسَبَنَّ ٱللَّهَ مُخۡلِفَ وَعۡدِهِۦ رُسُلَهُۥٓۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَزِيزࣱ ذُو ٱنتِقَامࣲ47
يَوۡمَ تُبَدَّلُ ٱلۡأَرۡضُ غَيۡرَ ٱلۡأَرۡضِ وَٱلسَّمَٰوَٰتُۖ وَبَرَزُواْ لِلَّهِ ٱلۡوَٰحِدِ ٱلۡقَهَّارِ48
وَتَرَى ٱلۡمُجۡرِمِينَ يَوۡمَئِذࣲ مُّقَرَّنِينَ فِي ٱلۡأَصۡفَادِ49
سَرَابِيلُهُم مِّن قَطِرَانࣲ وَتَغۡشَىٰ وُجُوهَهُمُ ٱلنَّارُ50
لِيَجۡزِيَ ٱللَّهُ كُلَّ نَفۡسࣲ مَّا كَسَبَتۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ سَرِيعُ ٱلۡحِسَابِ51
هَٰذَا بَلَٰغࣱ لِّلنَّاسِ وَلِيُنذَرُواْ بِهِۦ وَلِيَعۡلَمُوٓاْ أَنَّمَا هُوَ إِلَٰهࣱ وَٰحِدࣱ وَلِيَذَّكَّرَ أُوْلُواْ ٱلۡأَلۡبَٰبِ52
ترجمه
تفسیر
حدیث
واژه‌نامه
اعلام و اسما
موضوعات
اعراب قرآن
آیات مرتبط
آیات در کتب
فیلتر بر اساس کتاب
نوع ترجمه
ترجمه معنایی قرآن119
ترجمه برگرفته25
ترجمه لفظی قرآن16
ترجمه آزاد قرآن10
ترجمه کهن قرآن9
ترجمه آهنگین قرآن3
ترجمه منظوم قرآن3
کتاب
ترجمه پاینده1
ترجمه کاویان‌پور1
ترجمه مشکینی1
ترجمه مکارم (مطابق صوت)1
ترجمه الهى قمشه‌اى1
ترجمه آیتی1
ترجمه معزی1
ترجمه انصاریان1
ترجمه رضایی1
ترجمه مصباح‌زاده1
ترجمه تشکری1
ترجمه گرمارودی1
ترجمه رهنما1
ترجمه فارسی1
ترجمه صلواتی1
ترجمه مرکز فرهنگ و معارف1
ترجمه امینیان1
ترجمه برگرفته از تفسیر أحسن‌الحديث1
ترجمه برگرفته از ترجمه ‌تفسیر طبرى1
ترجمه برگرفته از ترجمه‌ تفسیر الميزان1
ترجمه دهلوی1
ترجمه طاهری1
ترجمه یاسری1
ترجمه شعرانی1
ترجمه سراج1
ترجمه برگرفته از تفسیر صفی1
ترجمه برگرفته از بيان السعادة1
ترجمه مجد1
ترجمه برگرفته از تفسیر آسان1
ترجمه برگرفته از تفسیر جامع1
ترجمه برگرفته از تفسیر حجة التفاسير1
ترجمه برگرفته از تفسیر خسروى1
ترجمه برگرفته از تفسیر عاملى1
ترجمه برگرفته از روان جاويد1
ترجمه برگرفته از تفسیر تاج التراجم1
ترجمه حجتی1
ترجمه برزی1
ترجمه برگرفته از تفسیر نسفى1
ترجمه انصاری1
ترجمه ارفع1
ترجمه فیض‌الاسلام1
ترجمه حلبی1
ترجمه پورجوادی1
ترجمه صادق نوبری1
ترجمه مجتبوی1
ترجمه صفارزاده1
ترجمه خواجوی1
ترجمه اشرفی1
ترجمه بهرام پور1
ترجمه قرآن (دهم هجری)1
ترجمه برگرفته از تفسیر جوامع الجامع1
ترجمه برگرفته از ترجمان فرقان1
ترجمه برگرفته از تفسير نور (خرم دل)1
ترجمه کرمی1
ترجمه برگرفته از تفسیر كاشف1
ترجمه برگرفته از کلمة الله العلیا1
ترجمه یزدی1
ترجمه برگرفته از تفسیر نور (قرائتی)1
ترجمه صفوی1
ترجمه حدادعادل1
اردو- جالندهرى1
چينى - محمد مكين1
بلغارى - تيوفانوف1
ژاپنى - ترجمه گروهی1
روسى - كراچكوفسكى1
روسى - عثمانف1
روسى - والريا1
آذربايجانى - مهدى‌اف و جعفرلى1
لهستانى - بيلاوسكى1
بوسنيايى - كوركوت1
هوسا - محمود غومي1
بنگالى - ظهورالحق1
تاميلى - مدنى و مبارك1
هندى - فاروق‌خان و ندوى1
كره‌اى - يونغ كيل1
اردو - جوادى1
روسى - كوليف1
اردو - نجفى1
انگليسى - شاكر1
انگليسى - ايروينگ1
انگليسى - صفارزاده1
انگليسى - قرايى1
انگليسى - پيكتال1
انگليسى - محمد و سميرا1
انگليسى - مسلمانان مترقى1
انگليسى - يوسف على1
انگليسى - آربرى1
آلبانيايى - شريف احمدى1
آلمانى - احمديه1
آلمانى - الازهر1
آلمانى - زيدان1
آلمانى - محمد رسول1
آلمانى - پارت1
آلمانى - كورى1
اسپانيايى - خوليو كورتس1
اندونزيايى - ترجمه گروهی1
ايتاليايى - پيكاردو1
پرتغالى - سمير الحائك1
تركى - قدرى چليك1
تركى - گلپنارلى1
سواحلى - على بروانى1
فرانسه - فخرى1
فرانسه - حميدالله1
فرانسه - ماسون1
كردى - وارلى1
مالايى - باسميح1
انگليسى - سرور1
اسپرانتو - فاضل تیموری1
پشتو - عبدالولي خان1
ترکی - کاویان‌پور1
انگلیسی - میر احمد علی1
تاجیکی - میرزا ملا احمد1
اردو - میر احمد علی1
ازبکی - علاء الدین منصور1
فرانسه - گلتون1
فرانسه - حمزه بوبکر1
کردی - باموکی1
ترجمه ابراهیمی1
سوئدی - برنستروم1
ترجمه ملکی1
اردو - جونا کرهی1
ترجمه میبدی1
ترجمه استادولی1
ترجمه آیت اللهی1
ترجمه رسولی محلاتی1
ترجمه قرآن قدس1
ترجمه شاهین1
ترجمه قرآن ماهان1
ترجمه آهنگین از دو جزو قرآن مجید1
ترجمه نور الدین کاشانی1
ترکی - سعات ییلدیریم1
ترجمه شیخ الهند1
ترجمه برگرفته از تفسیر روض الجنان1
ترجمه برگرفته از ترجمه تفسیر مجمع البیان1
ترجمه برگرفته از تفسیر مخزن العرفان1
ترجمه برگرفته از تفسیر نسیم رحمت1
ترجمه فاضلی1
ترجمه یزدان پناه1
ترجمه امامی1
ترجمه ایران پناه1
ترجمه برگرفته از تفسیر ابو بکر عتیق نیشابوری1
ترجمه شیروانی1
ترجمه برگرفته از تفسیر کوثر1
ترجمه مکارم (ویرایش جدید)1
آذربایجانی - بنیادوف1
انگلیسي - فروتن1
آلمانی - بوبنهایم1
ترجمه ریاعی1
مذهب
شيعه93
سني47
مسيحى8
زبان
فارسی85
انگليسى12
آلمانی7
اردو5
فرانسوی5
روسى4
تركى استانبولى 3
آذربايجانى2
چينى1
بلغارى1
ژاپنى1
لهستانى1
بوسنيايى1
هوسا1
بنگالى1
تاميلى1
هندى1
كره‌اى1
آلبانیایی1
اسپانیایی1
اسپرانتو1
اندونزیایی1
ایتالیایی1
پرتغالی1
سواحلی1
مالزیایی1
کردی1
پشتو1
ترکی آذری1
تاجیکی1
ازبکی1
کردی(لاتین)1
سوئدی1
148 مورد یافت شد

مرتب سازی:

پیش فرضقرن
ترجمه ابراهیمی
و [ياد كن] آنگاه كه موسى به قومِ خود گفت:نعمت خدا را بر خودتان به يادآوريد، آنگاه كه شما را از فرعونيان نجات داد، همان كسانى كه بدترينعذاب را بر شما تحميل مى‌كردند.يعنى پسرانتان را مى‌كشتند و زنانتان را [براى بيگارى] زنده نگه مى‌داشتند و در اين امور بلا و آزمايشى بزرگ از جانب پروردگارتان براى شما بود
ترجمه ارفع
به ياد آور زمانى را كه موسى به مردم عصر خويش گفت: نعمت پروردگار را دربارۀ خود از نظر بگذرانيد؛ همان زمان كه شما را از چنگال فرعونيان نجات داد. آنهايى كه شما را بد مجازات مى‌كردند، پسرانتان را سر مى‌بريدند، زنانتان را زنده مى‌گذاشتند و در اين، امتحان بزرگى از پروردگارتان براى شما بود
ترجمه استادولی
استادولی، حسین, جلد 1, صفحه 256
و [ياد آر] آن‌گاه كه موسى به قوم خود گفت: نعمت خدا را بر خودتان ياد كنيد آن‌گاه كه شما را از فرعونيان رهايى داد، كه شما را سخت شكنجه مى‌دادند و پسرانتان را بى‌رحمانه سر مى‌بريدند و زنانتان را [براى خدمت و بيگارى] زنده مى‌گذاشتند، و در اين كار آزمونى بزرگ از سوى پروردگارتان [براى شما] بود
ترجمه اشرفی
اشرفی تبریزی، محمود, جلد 1, صفحه 422
و چون گفت موسى قومش را كه ياد كنيد نعمت خدا را بر شما چون نجاتتان داد از فرعونيان كه عذاب مى‌كردند شما را بدترين عذابى و مى‌كشتند پسرانتان را و باقى مى‌گذاشتند زنانتان را و در آن بلائى بود از پروردگارتان بزرگ
ترجمه الهى قمشه‌اى
و (اى رسول ما) ياد كن وقتى كه موسى به قوم خود گفت: به خاطر آوريد اين نعمت بزرگ خدا را بر خودتان كه شما را از فرعونيان نجات داد كه آنها شما را به ظلم و شكنجۀ سخت مى‌افكندند و پسرانتان را كشته و دخترانتان را (به ذلت و بيچارگى) زنده مى‌گذاشتند و در اين امور ابتلا و امتحان بزرگى از جانب خدايتان بر شما بود
ترجمه امامی
و آن‌گاه كه موسى به مردم خويش گفت: نواختهاى خدا را بر خويشتن ياد كنيد،آن‌گاه كه شما را از خاندان فرعون برهانيد كه شكنجۀ سخت مى‌چشانيدندتان.پسران‌تان را سر مى‌بريدند و زنان‌تان را زنده مى‌نهادند.كه در اين آزمونى بود بزرگ از پروردگارتان
ترجمه امینیان
بقوم خويشتن چون گفت موسى
كه ياد آريد نعمت‌هاى دادار:
رها بنمودتان از آل فرعون
كه دادندى شما را سخت آزار
بكشتندى پسرهاى شما را
و دخترها نهادندى [پى سود]
بزرگا آزمونى [اندران حال]
كه از سوى خداوند شما بود
ترجمه انصاریان
و [ياد كن] زمانى را كه موسى به قومش گفت: نعمت خدا را بر خودتان به ياد آوريد، آن گاه كه شما را از [چنگال] فرعونيان رهايى بخشيد، [همانان] كه پيوسته شما را شكنجۀ سخت مى‌دادند، و پسرانتان را سر مى‌بريدند، و زنانتان را [براى بيگارى] زنده مى‌گذاشتند، و در اين [حوادث] آزمايش بزرگى از سوى پروردگارتان بود
ترجمه انصاری
انصاری، مسعود, جلد 1, صفحه 256
و آنگاه‌كه موسى به قومش گفت:نعمت خداوند را بر خويشتن ياد كنيد،چون شما را از فرعونيان نجات داد كه سخت‌ترين عذاب را به شما مى‌رساندند و پسرانتان را سر مى‌بريدند و دخترانتان را زنده مى‌گذاشتند و در اين[كار]از[جانب]پروردگارتان آزمونى بزرگ بود
ترجمه ایران پناه
و زمانى كه موسى به قوم خود گفت: نعمتى را كه خدا بر شما ارزانى داشته بياد بياوريد، آنگاه كه شما را از فرعونيان نجات داد كه بسختى آزارتان مى‌دادند و پسرانتان را مى‌كشتند،و دخترانتان را به ذلّت و بدبختى باقى مى‌گذاشتند و اين خود از جانب پروردگار براى شما آزمايش بزرگى بود
ترجمه آهنگین از دو جزو قرآن مجید
موسى تو گفت مرقوم خود را كه وا ياد ارى نعمت ويرا برهانى تان از آل فرعون، طاقت آن نبُد عذاب ويرا. پسران‌تان را همى بكشتند، ز نينكان را به فساد خود را. بلاى اول معنيش شدت بلاى دوم پارسيش راحت. ابراهيم
ترجمه آیت اللهی
و به ياد آر، آن زمانى را، كه موسى به قوم خود گفت: نعمتهاى خدا را بر خود به ياد آوريد زمانى كه شما را از دست (گروهى از) فرعونيان و قبطيان نجات داد، كسانى كه به سختى شما را شكنجه مى‌دادند و پسرانتان را سر مى‌بريدند و زنانتان را (براى خدمتكارى) زنده نگه مى‌داشتند، و در اينها از جانب پروردگارتان آزمايش بزرگى بود
ترجمه آیتی
آیتی، عبدالمحمد, جلد 1, صفحه 257
و موسى به قوم خود گفت: نعمتى را كه خدا بر شما ارزانى داشته است به ياد آوريد، آن گاه كه شما را از فرعونيان رهانيد. به سختى آزارتان مى‌كردند و پسرانتان را مى‌كشتند و زنانتان را زنده مى‌گذاشتند و در اين از جانب پروردگارتان براى شما آزمايشى بزرگ بود
ترجمه برزی
برزی، اصغر, جلد 1, صفحه 256
و [اى پيامبر! ياد آر] زمانى را كه موسى به قوم خود گفت: نعمت خداوند را بر خودتان ياد آريد، آن‌گاه كه شما را از فرعونيان نجات داد كه عذابى سخت به شما مى‌چشانيدند و پسرانتان را سر مى‌بريدند و زنانتان را [براى خدمت] زنده نگاه مى‌داشتند، و در اين [كار] براى شما آزمونى بزرگ از جانب پروردگارتان بود
ترجمه برگرفته از بيان السعادة
سلطان علی‌شاه، سلطان محمد بن حیدر, جلد 7, صفحه 681
اى رسول ما ياد كن روزى را كه موسى به قوم خود گفت به خاطر آوريد اين نعمت بزرگ خدا را كه شما را از بيداد فرعونيان نجات داد كه آن‌ها شما را به ظلم و شكنجه سخت مى‌افكندند و پسرانتان را مى‌كشتند دخترانتان را (به ذلّت و بيچارگى) ابقاء مى‌كردند و اين ابتلاء امتحان بزرگى از جانب خدا بر شما بود
ترجمه برگرفته از ترجمان فرقان
و چون موسى به قوم خود گفت: نعمت خدا را بر خودتان به ياد آوريد، چون شما را از فرعونيان رهانيد؛ حال آنكه با اجبار و به‌ناچار شما را عذابى بس نكوهيده مى‌كردند، و پسرانتان را سر مى‌بريدند و زنانتان را زنده و بى‌حيا وامى‌گذاشتند. در حالى كه در اين (امر) براى شما از پروردگارتان آزمايشى بزرگ است
ترجمه برگرفته از ترجمه‌ تفسیر الميزان
و به ياد بياور آن زمانى را كه - موسى به قوم خود گفت نعمت‌هاى خدا را بر خود به ياد آوريد، زمانى كه (گروهى از) فرعونيان به سختى عذابتان مى‌كردند و پسرانتان را سر مى‌بريدند و زنانتان را (براى خدمتكارى) زنده نگه مى‌داشتند، نجاتتان داد و در اينها از جانب پروردگارتان آزمايش بزرگى بود
ترجمه برگرفته از ترجمه ‌تفسیر طبرى
و چون گفت موسى گروه خويش را كه: ياد كنيد نعمت خداى عزّ و جلّ بر شما كه برهانيد شما را از گروه فرعون نشان مى‌كنند شما را بدى عذاب، و مى‌كشند پسران شما را، و زنده [مى‌دارند] زنان شما را، و اندران بلائيست از خداوند شما بزرگ
ترجمه برگرفته از ترجمه تفسیر مجمع البیان
و ياد آور هنگامى كه موسى بقوم خود گفت: ياد آوريد نعمت خدا را بر خويش، هنگامى كه شما را از آل فرعون - كه شما را عذاب مى‌كردند و فرزندانتان را مى‌كشتند و زنانتان را زنده مى‌گذاشتند - نجات داد و در اينها آزمايش بزرگى است از پروردگارتان
ترجمه برگرفته از تفسیر ابو بکر عتیق نیشابوری
و[ياد كن]چون گفت موسى مر گروه او را ياد كنيد نيكوداشت خداى را بر شما كه برهانيد شما را از كسهاى فرعون مى‌چشانيدند شما را بترين عذاب مى‌كشتند پسران شما را و زنده مى‌گذاشتند زنان شما را[براى خدمت].و در آن‌تان آزمون بود از خداى شما بزرگ
ترجمه برگرفته از تفسیر أحسن‌الحديث
و آن دم كه موسى به قوم خود گفت: ياد آريد نعمت خدا را وقتى كه شما را از فرعونيان نجات داد، بر شما عذاب بد را تحميل مى‌كردند، پسران شما را مداوم ذبح كرده، دخترانتان را زنده مى‌گذاشتند و در آن آزمايش بزرگى بود از خدايتان
ترجمه برگرفته از تفسیر آسان
نجفی، محمدجواد, جلد 8, صفحه 317
و بخاطر آور آن هنگامى را كه موسى به قوم خود فرمود: يادآور آن نعمت خدا شويد كه بر شما عطا كرد. زيرا خدا شما را از (ظلم) آل فرعون نجات داد. همان آل فرعونى كه شما را شديدا مغلوب بدترين شكنجه و عذاب مى‌كردند، و پسرانتان را سر مى‌بريدند و زنانتان را (براى خدمتگزارى) زنده مى‌نهادند، و در اين (مغلوبيت) يك آزمايش بزرگى بود از طرف پروردگارتان
ترجمه برگرفته از تفسیر تاج التراجم
و ياد كن آنگاه كه گفت موسى قوم خويش را: ياد كنيد نعمت خداى بر خويشتن آنگاه كه برهانيد شما را از آل فرعون [كه] تكليف همى كردند شما را بدى عذاب، و همى بكشتند پسران شما را، و زنده همى بگذاشتند زنان شما را، و اندران شما را بلاى بود از خداى شما، بزرگ
ترجمه برگرفته از تفسیر جامع
اى پيغمبر به ياد آور وقتى را كه موسى بقوم خود گفت به ياد آوريد نعمتى را كه خداوند بشما ارزانى داشته و شما را از ظلم و بيداد فرعونيان نجات بخشيده و شكنجه‌هاى سخت كه پسرانتان را كشته و دخترانتان را بذلت و بدبختى باقى مى‌گذاشتند و اين خود بزرگترين آزمايش و ابتلايى از جانب پروردگار شما بود
ترجمه برگرفته از تفسیر خسروى
و به ياد آور زمانى را كه (موسى امتثال امر پروردگار خود را نموده و آنها را يعنى قوم خود را به ياد نعمتهاى الهى آورده و گفت:) به ياد آوريد نعمت خداى را كه بر شما انعام فرمود هنگامى كه شما را از شرّ پيروان فرعون (يعنى قبطيان) نجات بخشيد و آنها بدترين شكنجه و عذاب را بشما مى‌چشانيدند و باعمال شاقّه طاقت فرسا شما را مى‌گماشتند پسرانتان را سر مى‌بريدند و زنانتان را (براى بردگى و خدمتگزارى) زنده مى‌گذاشتند (و در اين كارها و صدماتى كه بر شما وارد مى‌شد) محنت و يا آزمايشى و اختبار بزرگى از جانب پروردگارتان بود (بلى نعم و نقم هر دو بلاء و امتحان براى آدمى هستند كه آيا شكر مى‌كند يا كفران مى‌نمايد (وَ بَلَوْنٰاهُمْ بِالْحَسَنٰاتِ وَ اَلسَّيِّئٰاتِ‌) (و نَبْلُوكُمْ بِالشَّرِّ وَ اَلْخَيْرِ فِتْنَةً
ترجمه برگرفته از روان جاويد
و چون گفت موسى مرقومش را كه ياد كنيد نعمت‌هاى خدا را بر شما وقتى كه نجات دادتان از كسان فرعون كه مى‌چشاندند بشما عذاب سخت را و سر مى‌بريدند پسرانتان را و زنده مى‌گذاردند زنانتان را و در آن براى شما آزمايشى بود از پروردگارتان بزرگ
ترجمه برگرفته از تفسیر صفی
و چون گفت موسى مر قومش را كه ياد كنيد نعمت خدا را بر شما چون نجات دادتان از فرعونيان كه عذاب مى‌كردند شما را بدترين عذابى و مى‌كشند پسرانتان را و باقى مى‌گذاشتند زنان شما را و در آن بلائى بود از پروردگار شما بزرگ
ترجمه برگرفته از تفسیر عاملى
پس به ياد بدار كه موسى به مردم خود گفت: بخشش خداوندى را بر خود فراموش نكنيد آنگاه كه شما را از شر فرعونيان آسوده كرد و آن بر سر بريدن فرزندان و به خدمت گرفتن زنان چه بلاى بزرگى بود و چه نعمتى مهم بود رهائى شما از چنگ آنها
ترجمه برگرفته از تفسیر كاشف
و موسى به قوم خود گفت: نعمتى را كه خدا بر شما ارزانى داشته است به ياد آوريد، آن‌گاه كه شما را از فرعونيان رهانيد. به سختى آزارتان مى‌كردند و پسرانتان را مى‌كشتند و زنانتان را زنده مى‌گذاشتند و در اين از جانب پروردگارتان براى شما آزمايش بزرگ بود
ترجمه برگرفته از تفسیر کوثر
و هنگامى كه موسى به قوم خود گفت:نعمت خدا را بر خودتان به ياد آوريد، آنگاه كه شما را از خاندان فرعون نجات داد كه شما را با شكنجه سختى خوار مى‌كردند و پسران شما را سر مى‌بريدند و زنانتان را زنده مى‌گذاشتند و در اين كار از سوى پروردگارتان آزمايشى بزرگ بود