سوره
نام سوره
نوع0
کتاب0
مذهب0
زبان0
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
الٓمٓرۚ تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِۗ وَٱلَّذِيٓ أُنزِلَ إِلَيۡكَ مِن رَّبِّكَ ٱلۡحَقُّ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يُؤۡمِنُونَ1
ٱللَّهُ ٱلَّذِي رَفَعَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ بِغَيۡرِ عَمَدࣲ تَرَوۡنَهَاۖ ثُمَّ ٱسۡتَوَىٰ عَلَى ٱلۡعَرۡشِۖ وَسَخَّرَ ٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَۖ كُلࣱّ يَجۡرِي لِأَجَلࣲ مُّسَمࣰّىۚ يُدَبِّرُ ٱلۡأَمۡرَ يُفَصِّلُ ٱلۡأٓيَٰتِ لَعَلَّكُم بِلِقَآءِ رَبِّكُمۡ تُوقِنُونَ2
وَهُوَ ٱلَّذِي مَدَّ ٱلۡأَرۡضَ وَجَعَلَ فِيهَا رَوَٰسِيَ وَأَنۡهَٰرࣰاۖ وَمِن كُلِّ ٱلثَّمَرَٰتِ جَعَلَ فِيهَا زَوۡجَيۡنِ ٱثۡنَيۡنِۖ يُغۡشِي ٱلَّيۡلَ ٱلنَّهَارَۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتࣲ لِّقَوۡمࣲ يَتَفَكَّرُونَ3
وَفِي ٱلۡأَرۡضِ قِطَعࣱ مُّتَجَٰوِرَٰتࣱ وَجَنَّـٰتࣱ مِّنۡ أَعۡنَٰبࣲ وَزَرۡعࣱ وَنَخِيلࣱ صِنۡوَانࣱ وَغَيۡرُ صِنۡوَانࣲ يُسۡقَىٰ بِمَآءࣲ وَٰحِدࣲ وَنُفَضِّلُ بَعۡضَهَا عَلَىٰ بَعۡضࣲ فِي ٱلۡأُكُلِۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتࣲ لِّقَوۡمࣲ يَعۡقِلُونَ4
وَإِن تَعۡجَبۡ فَعَجَبࣱ قَوۡلُهُمۡ أَءِذَا كُنَّا تُرَٰبًا أَءِنَّا لَفِي خَلۡقࣲ جَدِيدٍۗ أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِمۡۖ وَأُوْلَـٰٓئِكَ ٱلۡأَغۡلَٰلُ فِيٓ أَعۡنَاقِهِمۡۖ وَأُوْلَـٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ5
وَيَسۡتَعۡجِلُونَكَ بِٱلسَّيِّئَةِ قَبۡلَ ٱلۡحَسَنَةِ وَقَدۡ خَلَتۡ مِن قَبۡلِهِمُ ٱلۡمَثُلَٰتُۗ وَإِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغۡفِرَةࣲ لِّلنَّاسِ عَلَىٰ ظُلۡمِهِمۡۖ وَإِنَّ رَبَّكَ لَشَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ6
وَيَقُولُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَوۡلَآ أُنزِلَ عَلَيۡهِ ءَايَةࣱ مِّن رَّبِّهِۦٓۗ إِنَّمَآ أَنتَ مُنذِرࣱۖ وَلِكُلِّ قَوۡمٍ هَادٍ7
ٱللَّهُ يَعۡلَمُ مَا تَحۡمِلُ كُلُّ أُنثَىٰ وَمَا تَغِيضُ ٱلۡأَرۡحَامُ وَمَا تَزۡدَادُۚ وَكُلُّ شَيۡءٍ عِندَهُۥ بِمِقۡدَارٍ8
عَٰلِمُ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِ ٱلۡكَبِيرُ ٱلۡمُتَعَالِ9
سَوَآءࣱ مِّنكُم مَّنۡ أَسَرَّ ٱلۡقَوۡلَ وَمَن جَهَرَ بِهِۦ وَمَنۡ هُوَ مُسۡتَخۡفِۭ بِٱلَّيۡلِ وَسَارِبُۢ بِٱلنَّهَارِ10
لَهُۥ مُعَقِّبَٰتࣱ مِّنۢ بَيۡنِ يَدَيۡهِ وَمِنۡ خَلۡفِهِۦ يَحۡفَظُونَهُۥ مِنۡ أَمۡرِ ٱللَّهِۗ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوۡمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِمۡۗ وَإِذَآ أَرَادَ ٱللَّهُ بِقَوۡمࣲ سُوٓءࣰا فَلَا مَرَدَّ لَهُۥۚ وَمَا لَهُم مِّن دُونِهِۦ مِن وَالٍ11
هُوَ ٱلَّذِي يُرِيكُمُ ٱلۡبَرۡقَ خَوۡفࣰا وَطَمَعࣰا وَيُنشِئُ ٱلسَّحَابَ ٱلثِّقَالَ12
وَيُسَبِّحُ ٱلرَّعۡدُ بِحَمۡدِهِۦ وَٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ مِنۡ خِيفَتِهِۦ وَيُرۡسِلُ ٱلصَّوَٰعِقَ فَيُصِيبُ بِهَا مَن يَشَآءُ وَهُمۡ يُجَٰدِلُونَ فِي ٱللَّهِ وَهُوَ شَدِيدُ ٱلۡمِحَالِ13
لَهُۥ دَعۡوَةُ ٱلۡحَقِّۚ وَٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ مِن دُونِهِۦ لَا يَسۡتَجِيبُونَ لَهُم بِشَيۡءٍ إِلَّا كَبَٰسِطِ كَفَّيۡهِ إِلَى ٱلۡمَآءِ لِيَبۡلُغَ فَاهُ وَمَا هُوَ بِبَٰلِغِهِۦۚ وَمَا دُعَآءُ ٱلۡكَٰفِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَٰلࣲ14
وَلِلَّهِۤ يَسۡجُدُۤ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ طَوۡعࣰا وَكَرۡهࣰا وَظِلَٰلُهُم بِٱلۡغُدُوِّ وَٱلۡأٓصَالِ15
قُلۡ مَن رَّبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ قُلِ ٱللَّهُۚ قُلۡ أَفَٱتَّخَذۡتُم مِّن دُونِهِۦٓ أَوۡلِيَآءَ لَا يَمۡلِكُونَ لِأَنفُسِهِمۡ نَفۡعࣰا وَلَا ضَرࣰّاۚ قُلۡ هَلۡ يَسۡتَوِي ٱلۡأَعۡمَىٰ وَٱلۡبَصِيرُ أَمۡ هَلۡ تَسۡتَوِي ٱلظُّلُمَٰتُ وَٱلنُّورُۗ أَمۡ جَعَلُواْ لِلَّهِ شُرَكَآءَ خَلَقُواْ كَخَلۡقِهِۦ فَتَشَٰبَهَ ٱلۡخَلۡقُ عَلَيۡهِمۡۚ قُلِ ٱللَّهُ خَٰلِقُ كُلِّ شَيۡءࣲ وَهُوَ ٱلۡوَٰحِدُ ٱلۡقَهَّـٰرُ16
أَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءࣰ فَسَالَتۡ أَوۡدِيَةُۢ بِقَدَرِهَا فَٱحۡتَمَلَ ٱلسَّيۡلُ زَبَدࣰا رَّابِيࣰاۖ وَمِمَّا يُوقِدُونَ عَلَيۡهِ فِي ٱلنَّارِ ٱبۡتِغَآءَ حِلۡيَةٍ أَوۡ مَتَٰعࣲ زَبَدࣱ مِّثۡلُهُۥۚ كَذَٰلِكَ يَضۡرِبُ ٱللَّهُ ٱلۡحَقَّ وَٱلۡبَٰطِلَۚ فَأَمَّا ٱلزَّبَدُ فَيَذۡهَبُ جُفَآءࣰۖ وَأَمَّا مَا يَنفَعُ ٱلنَّاسَ فَيَمۡكُثُ فِي ٱلۡأَرۡضِۚ كَذَٰلِكَ يَضۡرِبُ ٱللَّهُ ٱلۡأَمۡثَالَ17
لِلَّذِينَ ٱسۡتَجَابُواْ لِرَبِّهِمُ ٱلۡحُسۡنَىٰۚ وَٱلَّذِينَ لَمۡ يَسۡتَجِيبُواْ لَهُۥ لَوۡ أَنَّ لَهُم مَّا فِي ٱلۡأَرۡضِ جَمِيعࣰا وَمِثۡلَهُۥ مَعَهُۥ لَٱفۡتَدَوۡاْ بِهِۦٓۚ أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمۡ سُوٓءُ ٱلۡحِسَابِ وَمَأۡوَىٰهُمۡ جَهَنَّمُۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمِهَادُ18
أَفَمَن يَعۡلَمُ أَنَّمَآ أُنزِلَ إِلَيۡكَ مِن رَّبِّكَ ٱلۡحَقُّ كَمَنۡ هُوَ أَعۡمَىٰٓۚ إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُوْلُواْ ٱلۡأَلۡبَٰبِ19
ٱلَّذِينَ يُوفُونَ بِعَهۡدِ ٱللَّهِ وَلَا يَنقُضُونَ ٱلۡمِيثَٰقَ20
وَٱلَّذِينَ يَصِلُونَ مَآ أَمَرَ ٱللَّهُ بِهِۦٓ أَن يُوصَلَ وَيَخۡشَوۡنَ رَبَّهُمۡ وَيَخَافُونَ سُوٓءَ ٱلۡحِسَابِ21
وَٱلَّذِينَ صَبَرُواْ ٱبۡتِغَآءَ وَجۡهِ رَبِّهِمۡ وَأَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَأَنفَقُواْ مِمَّا رَزَقۡنَٰهُمۡ سِرࣰّا وَعَلَانِيَةࣰ وَيَدۡرَءُونَ بِٱلۡحَسَنَةِ ٱلسَّيِّئَةَ أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمۡ عُقۡبَى ٱلدَّارِ22
جَنَّـٰتُ عَدۡنࣲ يَدۡخُلُونَهَا وَمَن صَلَحَ مِنۡ ءَابَآئِهِمۡ وَأَزۡوَٰجِهِمۡ وَذُرِّيَّـٰتِهِمۡۖ وَٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ يَدۡخُلُونَ عَلَيۡهِم مِّن كُلِّ بَابࣲ23
سَلَٰمٌ عَلَيۡكُم بِمَا صَبَرۡتُمۡۚ فَنِعۡمَ عُقۡبَى ٱلدَّارِ24
وَٱلَّذِينَ يَنقُضُونَ عَهۡدَ ٱللَّهِ مِنۢ بَعۡدِ مِيثَٰقِهِۦ وَيَقۡطَعُونَ مَآ أَمَرَ ٱللَّهُ بِهِۦٓ أَن يُوصَلَ وَيُفۡسِدُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِۙ أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمُ ٱللَّعۡنَةُ وَلَهُمۡ سُوٓءُ ٱلدَّارِ25
ٱللَّهُ يَبۡسُطُ ٱلرِّزۡقَ لِمَن يَشَآءُ وَيَقۡدِرُۚ وَفَرِحُواْ بِٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَمَا ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَا فِي ٱلۡأٓخِرَةِ إِلَّا مَتَٰعࣱ26
وَيَقُولُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَوۡلَآ أُنزِلَ عَلَيۡهِ ءَايَةࣱ مِّن رَّبِّهِۦۚ قُلۡ إِنَّ ٱللَّهَ يُضِلُّ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِيٓ إِلَيۡهِ مَنۡ أَنَابَ27
ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَتَطۡمَئِنُّ قُلُوبُهُم بِذِكۡرِ ٱللَّهِۗ أَلَا بِذِكۡرِ ٱللَّهِ تَطۡمَئِنُّ ٱلۡقُلُوبُ28
ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ طُوبَىٰ لَهُمۡ وَحُسۡنُ مَـَٔابࣲ29
كَذَٰلِكَ أَرۡسَلۡنَٰكَ فِيٓ أُمَّةࣲ قَدۡ خَلَتۡ مِن قَبۡلِهَآ أُمَمࣱ لِّتَتۡلُوَاْ عَلَيۡهِمُ ٱلَّذِيٓ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ وَهُمۡ يَكۡفُرُونَ بِٱلرَّحۡمَٰنِۚ قُلۡ هُوَ رَبِّي لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ عَلَيۡهِ تَوَكَّلۡتُ وَإِلَيۡهِ مَتَابِ30
وَلَوۡ أَنَّ قُرۡءَانࣰا سُيِّرَتۡ بِهِ ٱلۡجِبَالُ أَوۡ قُطِّعَتۡ بِهِ ٱلۡأَرۡضُ أَوۡ كُلِّمَ بِهِ ٱلۡمَوۡتَىٰۗ بَل لِّلَّهِ ٱلۡأَمۡرُ جَمِيعًاۗ أَفَلَمۡ يَاْيۡـَٔسِ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَن لَّوۡ يَشَآءُ ٱللَّهُ لَهَدَى ٱلنَّاسَ جَمِيعࣰاۗ وَلَا يَزَالُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ تُصِيبُهُم بِمَا صَنَعُواْ قَارِعَةٌ أَوۡ تَحُلُّ قَرِيبࣰا مِّن دَارِهِمۡ حَتَّىٰ يَأۡتِيَ وَعۡدُ ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُخۡلِفُ ٱلۡمِيعَادَ31
وَلَقَدِ ٱسۡتُهۡزِئَ بِرُسُلࣲ مِّن قَبۡلِكَ فَأَمۡلَيۡتُ لِلَّذِينَ كَفَرُواْ ثُمَّ أَخَذۡتُهُمۡۖ فَكَيۡفَ كَانَ عِقَابِ32
أَفَمَنۡ هُوَ قَآئِمٌ عَلَىٰ كُلِّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡۗ وَجَعَلُواْ لِلَّهِ شُرَكَآءَ قُلۡ سَمُّوهُمۡۚ أَمۡ تُنَبِّـُٔونَهُۥ بِمَا لَا يَعۡلَمُ فِي ٱلۡأَرۡضِ أَم بِظَٰهِرࣲ مِّنَ ٱلۡقَوۡلِۗ بَلۡ زُيِّنَ لِلَّذِينَ كَفَرُواْ مَكۡرُهُمۡ وَصُدُّواْ عَنِ ٱلسَّبِيلِۗ وَمَن يُضۡلِلِ ٱللَّهُ فَمَا لَهُۥ مِنۡ هَادࣲ33
لَّهُمۡ عَذَابࣱ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۖ وَلَعَذَابُ ٱلۡأٓخِرَةِ أَشَقُّۖ وَمَا لَهُم مِّنَ ٱللَّهِ مِن وَاقࣲ34
مَّثَلُ ٱلۡجَنَّةِ ٱلَّتِي وُعِدَ ٱلۡمُتَّقُونَۖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُۖ أُكُلُهَا دَآئِمࣱ وَظِلُّهَاۚ تِلۡكَ عُقۡبَى ٱلَّذِينَ ٱتَّقَواْۚ وَّعُقۡبَى ٱلۡكَٰفِرِينَ ٱلنَّارُ35
وَٱلَّذِينَ ءَاتَيۡنَٰهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ يَفۡرَحُونَ بِمَآ أُنزِلَ إِلَيۡكَۖ وَمِنَ ٱلۡأَحۡزَابِ مَن يُنكِرُ بَعۡضَهُۥۚ قُلۡ إِنَّمَآ أُمِرۡتُ أَنۡ أَعۡبُدَ ٱللَّهَ وَلَآ أُشۡرِكَ بِهِۦٓۚ إِلَيۡهِ أَدۡعُواْ وَإِلَيۡهِ مَـَٔابِ36
وَكَذَٰلِكَ أَنزَلۡنَٰهُ حُكۡمًا عَرَبِيࣰّاۚ وَلَئِنِ ٱتَّبَعۡتَ أَهۡوَآءَهُم بَعۡدَ مَا جَآءَكَ مِنَ ٱلۡعِلۡمِ مَا لَكَ مِنَ ٱللَّهِ مِن وَلِيࣲّ وَلَا وَاقࣲ37
وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا رُسُلࣰا مِّن قَبۡلِكَ وَجَعَلۡنَا لَهُمۡ أَزۡوَٰجࣰا وَذُرِّيَّةࣰۚ وَمَا كَانَ لِرَسُولٍ أَن يَأۡتِيَ بِـَٔايَةٍ إِلَّا بِإِذۡنِ ٱللَّهِۗ لِكُلِّ أَجَلࣲ كِتَابࣱ38
يَمۡحُواْ ٱللَّهُ مَا يَشَآءُ وَيُثۡبِتُۖ وَعِندَهُۥٓ أُمُّ ٱلۡكِتَٰبِ39
وَإِن مَّا نُرِيَنَّكَ بَعۡضَ ٱلَّذِي نَعِدُهُمۡ أَوۡ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِنَّمَا عَلَيۡكَ ٱلۡبَلَٰغُ وَعَلَيۡنَا ٱلۡحِسَابُ40
أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّا نَأۡتِي ٱلۡأَرۡضَ نَنقُصُهَا مِنۡ أَطۡرَافِهَاۚ وَٱللَّهُ يَحۡكُمُ لَا مُعَقِّبَ لِحُكۡمِهِۦۚ وَهُوَ سَرِيعُ ٱلۡحِسَابِ41
وَقَدۡ مَكَرَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ فَلِلَّهِ ٱلۡمَكۡرُ جَمِيعࣰاۖ يَعۡلَمُ مَا تَكۡسِبُ كُلُّ نَفۡسࣲۗ وَسَيَعۡلَمُ ٱلۡكُفَّـٰرُ لِمَنۡ عُقۡبَى ٱلدَّارِ42
وَيَقُولُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَسۡتَ مُرۡسَلࣰاۚ قُلۡ كَفَىٰ بِٱللَّهِ شَهِيدَۢا بَيۡنِي وَبَيۡنَكُمۡ وَمَنۡ عِندَهُۥ عِلۡمُ ٱلۡكِتَٰبِ43
ترجمه
تفسیر
حدیث
واژه‌نامه
اعلام و اسما
موضوعات
اعراب قرآن
آیات مرتبط
آیات در کتب
فیلتر بر اساس کتاب
نوع ترجمه
ترجمه معنایی قرآن119
ترجمه برگرفته25
ترجمه لفظی قرآن16
ترجمه آزاد قرآن10
ترجمه کهن قرآن9
ترجمه آهنگین قرآن3
ترجمه منظوم قرآن3
کتاب
ترجمه پاینده1
ترجمه کاویان‌پور1
ترجمه مشکینی1
ترجمه مکارم (مطابق صوت)1
ترجمه الهى قمشه‌اى1
ترجمه آیتی1
ترجمه معزی1
ترجمه انصاریان1
ترجمه رضایی1
ترجمه مصباح‌زاده1
ترجمه تشکری1
ترجمه گرمارودی1
ترجمه رهنما1
ترجمه فارسی1
ترجمه صلواتی1
ترجمه مرکز فرهنگ و معارف1
ترجمه امینیان1
ترجمه برگرفته از تفسیر أحسن‌الحديث1
ترجمه برگرفته از ترجمه ‌تفسیر طبرى1
ترجمه برگرفته از ترجمه‌ تفسیر الميزان1
ترجمه دهلوی1
ترجمه طاهری1
ترجمه یاسری1
ترجمه شعرانی1
ترجمه سراج1
ترجمه برگرفته از تفسیر صفی1
ترجمه برگرفته از بيان السعادة1
ترجمه مجد1
ترجمه برگرفته از تفسیر آسان1
ترجمه برگرفته از تفسیر جامع1
ترجمه برگرفته از تفسیر حجة التفاسير1
ترجمه برگرفته از تفسیر خسروى1
ترجمه برگرفته از تفسیر عاملى1
ترجمه برگرفته از روان جاويد1
ترجمه برگرفته از تفسیر تاج التراجم1
ترجمه حجتی1
ترجمه برزی1
ترجمه برگرفته از تفسیر نسفى1
ترجمه انصاری1
ترجمه ارفع1
ترجمه فیض‌الاسلام1
ترجمه حلبی1
ترجمه پورجوادی1
ترجمه صادق نوبری1
ترجمه مجتبوی1
ترجمه صفارزاده1
ترجمه خواجوی1
ترجمه اشرفی1
ترجمه بهرام پور1
ترجمه قرآن (دهم هجری)1
ترجمه برگرفته از تفسیر جوامع الجامع1
ترجمه برگرفته از ترجمان فرقان1
ترجمه برگرفته از تفسير نور (خرم دل)1
ترجمه کرمی1
ترجمه برگرفته از تفسیر كاشف1
ترجمه برگرفته از کلمة الله العلیا1
ترجمه یزدی1
ترجمه برگرفته از تفسیر نور (قرائتی)1
ترجمه صفوی1
ترجمه حدادعادل1
اردو- جالندهرى1
چينى - محمد مكين1
بلغارى - تيوفانوف1
ژاپنى - ترجمه گروهی1
روسى - كراچكوفسكى1
روسى - عثمانف1
روسى - والريا1
آذربايجانى - مهدى‌اف و جعفرلى1
لهستانى - بيلاوسكى1
بوسنيايى - كوركوت1
هوسا - محمود غومي1
بنگالى - ظهورالحق1
تاميلى - مدنى و مبارك1
هندى - فاروق‌خان و ندوى1
كره‌اى - يونغ كيل1
اردو - جوادى1
روسى - كوليف1
اردو - نجفى1
انگليسى - شاكر1
انگليسى - ايروينگ1
انگليسى - صفارزاده1
انگليسى - قرايى1
انگليسى - پيكتال1
انگليسى - محمد و سميرا1
انگليسى - مسلمانان مترقى1
انگليسى - يوسف على1
انگليسى - آربرى1
آلبانيايى - شريف احمدى1
آلمانى - احمديه1
آلمانى - الازهر1
آلمانى - زيدان1
آلمانى - محمد رسول1
آلمانى - پارت1
آلمانى - كورى1
اسپانيايى - خوليو كورتس1
اندونزيايى - ترجمه گروهی1
ايتاليايى - پيكاردو1
پرتغالى - سمير الحائك1
تركى - قدرى چليك1
تركى - گلپنارلى1
سواحلى - على بروانى1
فرانسه - فخرى1
فرانسه - حميدالله1
فرانسه - ماسون1
كردى - وارلى1
مالايى - باسميح1
انگليسى - سرور1
اسپرانتو - فاضل تیموری1
پشتو - عبدالولي خان1
ترکی - کاویان‌پور1
انگلیسی - میر احمد علی1
تاجیکی - میرزا ملا احمد1
اردو - میر احمد علی1
ازبکی - علاء الدین منصور1
فرانسه - گلتون1
فرانسه - حمزه بوبکر1
کردی - باموکی1
ترجمه ابراهیمی1
سوئدی - برنستروم1
ترجمه ملکی1
اردو - جونا کرهی1
ترجمه میبدی1
ترجمه استادولی1
ترجمه آیت اللهی1
ترجمه رسولی محلاتی1
ترجمه قرآن قدس1
ترجمه شاهین1
ترجمه قرآن ماهان1
ترجمه آهنگین از دو جزو قرآن مجید1
ترجمه نور الدین کاشانی1
ترکی - سعات ییلدیریم1
ترجمه شیخ الهند1
ترجمه برگرفته از تفسیر روض الجنان1
ترجمه برگرفته از ترجمه تفسیر مجمع البیان1
ترجمه برگرفته از تفسیر مخزن العرفان1
ترجمه برگرفته از تفسیر نسیم رحمت1
ترجمه فاضلی1
ترجمه یزدان پناه1
ترجمه امامی1
ترجمه ایران پناه1
ترجمه برگرفته از تفسیر ابو بکر عتیق نیشابوری1
ترجمه شیروانی1
ترجمه برگرفته از تفسیر کوثر1
ترجمه مکارم (ویرایش جدید)1
آذربایجانی - بنیادوف1
انگلیسي - فروتن1
آلمانی - بوبنهایم1
ترجمه ریاعی1
مذهب
شيعه93
سني47
مسيحى8
زبان
فارسی85
انگليسى12
آلمانی7
اردو5
فرانسوی5
روسى4
تركى استانبولى 3
آذربايجانى2
چينى1
بلغارى1
ژاپنى1
لهستانى1
بوسنيايى1
هوسا1
بنگالى1
تاميلى1
هندى1
كره‌اى1
آلبانیایی1
اسپانیایی1
اسپرانتو1
اندونزیایی1
ایتالیایی1
پرتغالی1
سواحلی1
مالزیایی1
کردی1
پشتو1
ترکی آذری1
تاجیکی1
ازبکی1
کردی(لاتین)1
سوئدی1
148 مورد یافت شد

مرتب سازی:

پیش فرضقرن
ترجمه ابراهیمی
[خدا] از آسمان آبى فرو فرستاد، آنگاه رود هايى به اندازۀ گنجايش خود روان گرديده و سيلاب با خود كفى انبوه بالا آورد و از آنچه (فلزّات) در آتش مى‌گُدازند تا زينتى يا كالايى به دست آورند [نيز] كفى همانند آن است ،اين چنين خدا حقّ و باطل را مثَل مى‌زند، بارى، كف در حال خشكى از بين مى‌رود و اما آنچه كه به مردم سود مى‌رساند، پس [از آن] در زمين مى‌ماند [و] خدا اين گونه مثَلَ ها را مى‌زند
ترجمه ارفع
از آسمان آبى را نازل كرد و از هر دره و رودخانه به اندازۀ آنها سيلابى جارى شد. سيل بر روى خود كفى را حمل كرد و براى به دست آوردن زينت آلات و يا وسايل زندگى آتش روى آن روشن مى‌كنند؛ نيز كفهايى مانند آن به وجود مى‌آيد و اين چنين خداوند براى حق و باطل مثال مى‌زند
ترجمه استادولی
استادولی، حسین, جلد 1, صفحه 251
از آسمان آبى فرو فرستد پس رودهايى [هريك] به اندازۀ خويش به راه افتد، و سيل كفى برآمده را بر روى خود برداشت و نيز از آن‌چه براى به‌دست آوردن زيور آلات و ديگر كالاها در آتش مى‌گدازند كفى مانند آن برآيد - خداوند حق و باطل را اين‌گونه مثل مى‌زند - اما آن كف از ميان مى‌رود و اما آن‌چه مردم را سود مى‌دهد (آب و فلزات) در زمين مى‌ماند، خداوند مثل‌ها را اين‌گونه مى‌زند [روشن و قابل فهم]
ترجمه اشرفی
اشرفی تبریزی، محمود, جلد 1, صفحه 414
فرو فرستاد از آسمان آب را پس روان شد رودخانه‌ها به‌اندازه خود پس برداشت اين آب روان كف بلند را و ازآنچه مى‌افروزند بر آن در آتش از براى طلب پيرايه يا مايه تعيش كف است مانند آن همچنين مى‌زند خدا حق و باطل را پس اما كف پس مى‌رود انداخته‌شده و اما آنچه نفع مى‌دهد مردم را پس دير مى‌ماند در زمين همچنين مى‌زند خدا آن مثلها را
ترجمه الهى قمشه‌اى
خدا از آسمان آبى نازل كرد كه در هر رودى به قدر وسعت و ظرفيتش سيل آب جارى شد و بر روى سيل كفى بر آمد چنان كه فلزاتى را نيز كه براى تجمل و زينت (مانند طلا و نقره) يا براى اثاث و ظروف (مانند آهن و مس) در آتش ذوب كنند مثل آب كفى برآورد، خدا به مثل اين (آب و فلزات و كف روى آنها) براى حق و باطل مثل مى‌زند كه (باطل چون) آن كف به زودى نابود مى‌شود و اما (حق چون) آن آب و فلز كه به خير و منفعت مردم است در زمين درنگ مى‌كند. خدا مثلها را بدين روشنى بيان مى‌كند
ترجمه امامی
از آسمان آب فروفرستاد.پس رودهايى هر يك به اندازۀ خود،روان شدند و آب كفى برآمده را با خود آورد.آن‌چه در آتش‌اش گدازند تا زيورى و كالايى كنند خود كفى است همانند آن.خداوند براى راست و تباه،چنين مثل زند.اما كف از ميان برود.اما آن‌چه كسان را سود دهد،در زمين بر جاى ماند.خداوند مثل‌ها را اين‌چنين زند
ترجمه امینیان
از آسمان آبى فروباريد [و هر رود]
بر [بسترى] در حدّ و راه خود بتازند
بسيار كف همراه خود آورد سيلاب
وز آنچه برانش فروزند [و گدازند]
تا زيورى يا آلتى با آن بسازند
و آن نيز مى‌باشد كفى مانند آن [آب]
پس حقّ و باطل را خدا [از بهر مردم]
آرد مثل اين‌گونه [چون كف آب و اسباب]
كف مى‌رود برباد [در اندك زمانى]
ليك آنچه بر مردم رساند سود [بسيار]
آن همچنان روى زمين باقى بمانَد
اين‌سان مَثَل آرد خدا [در حين گفتار]
ترجمه انصاریان
خدا از آسمان آبى نازل كرد كه در هر درّه و رودى به اندازۀ گنجايش و وسعتش [سيلابى] جارى شد، سپس سيلاب، كفى پُف كرده را به روى خود حمل كرد، و نيز از فلزاتى كه براى به دست آوردن زينت و زيور يا كالا و متاع، آتش بر آن مى‌افروزند، كفى پُف كرده مانند سيلاب بر مى‌آيد؛ اين‌گونه خدا حق و باطل را [به امور محسوس] مَثَل مى‌زند. اما آن كفِ [روى سيل و روى فلز گداخته در حالى كه كنارى رفته] به حالتى متلاشى شده از ميان مى‌رود، و اما آنچه [چون آب و فلز خالص] به مردم سود مى‌رساند، در زمين مى‌ماند. خدا مَثَل‌ها را اين‌گونه بيان مى‌كند [تا مردم‌در همۀ امور حق را از باطل بشناسند
ترجمه انصاری
انصاری، مسعود, جلد 1, صفحه 251
از آسمان آب را فروفرستاد آنگاه رودهايى به گنجايش خويش روان گشت،و آب روان كفى بالا آمده برداشت و از آنچه براى به دست آوردن زينت يا اثاثيّه در آتش مى‌گدازند كفى مانند آن[كف آب]هست.خداوند بدين‌سان حقّ و باطل را بيان مى‌كند.پس امّا كف[آب]-كنارافتاده -از ميان مى‌رود و امّا آنچه به مردم سود مى‌بخشد،در زمين مى‌ماند.خداوند بدين‌سان مثلها را بيان مى‌كند
ترجمه ایران پناه
او از آسمان آب نازل كرد و واديها را سيل فرا گرفت و از آب روان كفى ايجاد گردد، مانند آنكه براى ساختن زيورآلات،فلزّات را در بوته‌هايى نهاده و بر روى آتش بگذارند روى فلزّات گداخته قشرى چون كف پديد آيد، خداوند در مورد حق و باطل چنين مثل مى‌زند كه آن كفهاى آب و كف فلزّ ذوب شده بزودى از بين مى‌رود،و آنچه براى مردم سودمند است در زمين باقى مى‌ماند خدا اينچنين مثل مى‌زند
ترجمه آهنگین از دو جزو قرآن مجید
بگو:بار خداى ما حكيمست. از سوى سما آبى پديد آرد، زان آب بسيار سيلها خيزد. باندازه كه وا آب پديد آيد، بازو كف بود و قُبله بود بسيار. هر دو بشوند،صافى پديد آيد. زان زر كه درگاه دارد صايغ، يا ديگر همى جوش پديد آرد. آن كف وان قبله وان سورت وان جوش بهوا درشود،باقى مكين گردد. آن زر خلاص وان ديگر آسوده وان آب زلال نفع پديد آرد. اين هرچه بماند مانند حق دان. زان چهار كه بشود،هوا پديد آيد. رعد
ترجمه آیت اللهی
خداوند از آسمان آبى نازل كرد و از هر درّه و رودخانه به‌اندازۀ هريك سيلابى جريان يافت و سپس سيل بر روى خود كفى حمل كرد بعضى چيزها كه براى ساختن زيور يا ابزار در آتش مى‌گدازند نيز كفى مانند آن دارد خدا حق و باطل را اين‌چنين مثل مى‌زند و امّا كف به كنار افتاده نابود مى‌شود ولى چيزى كه به مردم سود مى‌دهد در زمين مى‌ماند خدا مثلها را اين‌چنين مى‌زند (از اين مثلها ثابت مى‌شود كه حق مانند آب و فلزات ثابت است ولى باطل مانند كف نابودشدنى است)
ترجمه آیتی
آیتی، عبدالمحمد, جلد 1, صفحه 252
از آسمان آب فرستاد و هر رودخانه به اندازۀ خويش جارى شد، و آب روان كف بر سر آورد. و از آنچه بر آتش مى‌گدازند تا زيور و متاعى سازند نيز كفى بر سر آيد. خدا براى حق و باطل چنين مثَل زند. اما كف به كنارى افتد و نابود شود و آنچه براى مردم سودمند است در زمين پايدار بماند. خدا اين‌چنين مثَل مى‌زند
ترجمه برزی
برزی، اصغر, جلد 1, صفحه 251
[خداوندى كه] از آسمان آبى فروفرستاد، آن‌گاه رودها به اندازه‌ى [گنجايش] خود جارى شد، و سيل كفى فراوان با خود برآورد، و ازآنچه [فلزّات] به خاطر جستن زيورى يا كالايى در آتش مى‌گدازند نيز مثل آن [آب، كفى برآورد] به اين گونه خداوند حق و باطل را مثل مى‌زند. و امّا كف به كنار مى‌رود، و امّا آنچه [مثل آب] به مردم سود مى‌رساند، بر روى زمين باقى مى‌ماند. به اين‌سان خداوند مثل‌ها مى‌زند
ترجمه برگرفته از بيان السعادة
سلطان علی‌شاه، سلطان محمد بن حیدر, جلد 7, صفحه 630
خدا از آسمان، آبى نازل كرد كه در هر رودى به قدر وسعت و ظرفيّتش سيل آب جارى شد و بر روى سيل كفى برآمد چنانچه فلّزاتى را نيز كه براى تجمّل و زينت (مانند طلا و نقره) يا براى اثاث و ظروف (مانند آهن و مس) در آتش ذوب كنند. خدا اين‌گونه كفى كه بر آب ظاهر مى‌شود براى حقّ و باطل مثل مى‌زند كه (باطل آن چون) كف به زودى نابود مى‌شود و امّا آن آب و فلزّ كه به خير و سود مردم است در زمين مدّتى باقى مى‌ماند
ترجمه برگرفته از ترجمان فرقان
(همو) از آسمان آبى فرود آورد. پس (به طرف) گودى‌هايى به اندازه‌ى گنجايش‌شان روان شد، پس سيل كفى برخاسته بر خود را بسيار بار كرد. و از آنچه براى به دست آوردن زينتى يا كالايى در آتش مى‌گذارند، همانند آن كفى بر مى‌آيد. خدا حق و باطل را چنين مَثَل مى‌زند. و اما كف، پس بى‌مهابا به هدر مى‌رود، ولى آنچه به مردم سود مى‌رساند، در زمين همچنان (باقى) مى‌ماند. خدا مَثَل‌ها را چنين مى‌زند
ترجمه برگرفته از ترجمه‌ تفسیر الميزان
خداوند از آسمان آبى نازل كرد و از هر دره و رودخانه به اندازه هر يك سيلابى جريان يافت، و سپس سيل بر روى خود كفى حمل كرد، بعضى چيزها كه براى ساختن زيور يا ابزار در آتش مى‌گدازند نيز كفى مانند آن دارد، خدا حق و باطل را چنين مثل مى‌زند، و اما كف به كنار افتاده نابود مى‌شود، ولى چيزى كه به مردم سود مى‌دهد در زمين مى‌ماند، خدا مثلها را چنين مى‌زند
ترجمه برگرفته از ترجمه ‌تفسیر طبرى
فرو فرستاد از آسمان آبى، و برفت رودها باندازۀ آن، برداشت رود كفى برداشته زبر آب، و از آنچه مى‌افروزند بران اندر آتش جستن پيرايه‌اى را يا كالااى از جواهر زمين كفى هم چنان. چنان مى‌زند خداى حق و باطل. امّا كف ببرد آن را بكنارۀ دريا، و امّا آنچه منفعت كند مردمان را بماند اندر زمين. چنان زد خداى عزّ و جلّ داستانها
ترجمه برگرفته از ترجمه تفسیر مجمع البیان
خداوند از آسمان آبى نازل كرد و رودها به اندازۀ ظرفيت خود بجريان در آمدند و سيلاب بر روى خود كفى ظاهر ساخت و از آنچه بمنظور بدست آوردن زينت يا متاع، در آتش ذوب مى‌كنند، كفى مثل كف آب ظاهر ميشود. اينطور خداوند حق و باطل را مثل مى‌زند. اما كف، بر طرف و تباه ميشود و اما آنچه كه مردم را نفع مى‌دهد، در روى زمين باقى مى‌ماند، خداوند مثلها را اينطور براى مردم مى‌آورد
ترجمه برگرفته از تفسیر ابو بکر عتیق نیشابوری
فرو آورد از آسمان[از ميغ]آبى تا برفت رودكدها باندازۀ آن برگرفت آن سيل كفّ بر سر آمده.و ازانچه مى‌تابند او را بر آتش[چون آهن و مس و ديگر گوهرها و فلزّات]از براى جستن زيورى يا پيرايه و خنورى را كفّى مانند آن[كه سيلاب را بود].چنين پيدا مى‌كند خداى[عزّ و جلّ‌]سزا و ناسزا را.امّا كف بشود خشك و نابكار و خاشاك؛و امّا آنچه سود دارد مردمان را بماند در زمين[چون آب صافى و گوهر پاكيزه]چنين پيدا كند خداى[عزّ و جلّ‌]مثلها را
ترجمه برگرفته از تفسیر أحسن‌الحديث
از آسمان آبى نازل كرد، دره‌ها به وسعت خود جارى شدند، سيل، كف بالا آمده‌اى برداشت و در آنچه براى زيور يا متاعى آبش مى‌دهيد مانند سيل كفى هست. خدا حق و باطل را اين چنين ثابت مى‌كند اما كف به پراكنده شدن مى‌رود و اما آنچه به مردم نافع است در زمين مى‌ماند، بدينسان خدا مثلها را (براى مردم) مى‌زند
ترجمه برگرفته از تفسیر آسان
نجفی، محمدجواد, جلد 8, صفحه 260
خدا است كه آب را از آسمان نازل كرد (و مى‌كند) و از هر دره و رودخانه‌اى سيلابى به‌اندازۀ ظرفيتش جارى شد (و مى‌شود) بعدا سيل، كفى را بر روى خود حمل نمود (و مى‌نمايد) و نيز از آنچه كه به منظور بدست آوردن زينت آلات، يا وسائل زندگى بر روى آن آتش مى‌افروزند كف‌هائى نظير آن ايجاد كرده (و مى‌كند) آرى خدا اين‌گونه ضرب - المثل را براى حق و باطل مى‌زند. ولى كف‌ها به بيرون پرتاب مى‌شوند. اما آنچه كه نفعى به مردم مى‌رساند (يعنى آب و فلز خالص) در زمين مى‌ماند. خدا مثال‌ها را اين‌طور مى‌زند
ترجمه برگرفته از تفسیر تاج التراجم
فروفرستيد خداى از آسمان آبى تا برفت از آن واديها بر مقدار خويش، اندك و بسيار، و برداشت آن سيل كفى بر بالا استيده و نيز از آنچه شما براوروزيد برآن [در] آتش طلب ساختن پيرايه‌اى را چون زر و سيم و يا متاعى را كه بدان كفى است چون مس و روى، همچنان چون كف سيل. همچنان مثل زند خداى و بيان كند حقّ و باطل را، فأمّا آنچه كف باشد از هر دو نيست شود چون كف ديگ كه برزند اندر جوش بنشيند آن را هيچ اثر نباشد و امّا آنچه سود دارد مردمان را از آب صافى بماند اندر زمين. همچنان ياد كند خداى مثلها
ترجمه برگرفته از تفسیر جامع
خداوند از آسمان آبى نازل كرد پس وادى‌ها را سيل فراگرفت و بر روى سيل كفى ايجاد شد يا مثل آنكه براى تهيه زيورها و يا اثاثيه و لوازم فلزات را در بوته‌هايى نهاده و به روى آتش بگذارند روى فلزات گداخته قشرى چون كف پديد آيد خداوند براى ارائه حق و باطل چنين مثل مى‌زند كه آن كف‌هاى آب و كف روى فلز ذوب شده بزودى از بين مى‌رود و آنچه كه براى مردم نافع و مفيد است باقى مى‌ماند در روى زمين، براى روشن شدن اذهان مردم و در خور فهم آنها خداوند مثل‌هايى باين روشنى بيان مى‌فرمايد
ترجمه برگرفته از تفسیر خسروى
خداى تعالى آبى از آسمان (يعنى بارانى از ابر) فروفرستاد و نهرهائى از آن هريك به اندازۀ ظرفيت خود سيلان يافت و جارى گرديد (هر نهرى به اندازه خويش از آن باران برداشت نهر كوچك بقدر كوچكى خود و نهر بزرگ بقدر بزرگى خود يا به اندازه‌اى كه خداى تعالى مقرّر و مقدّر فرموده است تا محل انتفاع و سود خلق واقع شود) و پس از جريان سيل در نهرها آن آب كفى بر بالاى خود و بر روى آب با خود برداشت - و نيز از آنچه شما در آتش مى‌گدازيد و برآن آتش مى‌افروزيد (و فلزات طلا و نقره و آهن و غيره را در آتش آب مى‌كنيد) مانند همان آب سيل كفى (از فضولات و چيزهاى زائد مخلوط با آن معدن) بر روى آن فلز آب شده مشاهده مى‌كنيد و فلزّات آب شده را براى حلىّ و زينت (و براى نصب جواهر) به كار مى‌بريد يا براى متاع و انتفاع از ظروف و ادوات زندگى و جنگ و سكّه تهيه مى‌نمائيد (در موقع گداختن در بوته آن كف بر روى فلز آب شده مى‌ايستد). خداى تعالى مثل حق و باطل را هم اين‌چنين مى‌زند كه امّا آن كف بهدر مى‌رود و پوچ و باطل مى‌شود (به طورى كه انتفاعى از آن حاصل نمى‌گردد) و امّا آنچه به مردم سود مى‌دهد (يعنى اصل آب و خالص فلزّ) در روى زمين باقى مى‌ماند (يعنى مثل مؤمن و اعتقاد او مانند مثل آن آب صافى است كه گياهان زمين از آن سودمند و زندگانى هر چيز بسته به آن است و مانند مثل طلا و نقره و ساير فلزّات خالص است كه محل انتفاع خلايق است و مثل كفر و كافر مانند آن كفى است كه بر روى آب سيل است بهدر مى‌رود و پوچ مى‌شود و مانند آن فضولات فلزات است كه كسى از آن بهره‌مند نمى‌شود و دور ريخته مى‌شود - اينست مثلهائى كه خدا (در امر دين مردم) مى‌زند
ترجمه برگرفته از روان جاويد
نازل فرمود از آسمان آبى را پس جارى شد در واديهائى به گنجايششان پس برداشت سيل كفى را كه بر بالاى آنست و بعض اجناسى كه مى‌افروزند برآن در آتش براى طلب پيرايه و اثاثيه كفى است مانند آن اين چنين مى‌زند خدا مثل حقّ و باطل را امّا كف پس از ميان مى‌رود دور انداخته شده و امّا آنچه نفع مى‌دهد مردم را پس باقى مى‌ماند در زمين اين‌چنين مى‌زند خدا مثلها را
ترجمه برگرفته از تفسیر صفی
فرو فرستاد از آسمان آب را پس روان شد رودخانه‌ها از آن آب باندازه خود پس برداشت اين آب روان كف بلند را و از آنچه مى‌افروزند بر آن در آتش از براى طلب پيرايه يا مايه تعيش كف است مثل آن همچنين مى‌زند خدا مثل حق و باطل را پس اما كف پس مى‌رود انداخته شده و اما آنچه نفع مى‌دهد مردم را پس دير مى‌ماند در زمين همچنين مى‌زند خدا اين مثلها را
ترجمه برگرفته از تفسیر عاملى
[و او است كه] ز آسمان آب فرود آرد و بكنج درّه‌هاى كوه آب روان شود و برآن كفى باشد كه نپايد و نابود گردد، و نيز از آنچه در كوه مى‌گذارند تا كالاى كارفرما و يا ابزار آرايش از آن كنند بمانند سيلاب كفى بماند [كه نابود مى‌شود]. به اين گونه خدا درست و نادرست مى‌سنجد و نمودار مى‌كند كه آنچه كف روى آب - است [و يا ته‌ماندۀ كوره‌ى گداز] نابود مى‌شود [چنانكه كار بى‌دينان بود] و آنچه بسود آدميان باشد پايدار است [و بمانند آن كار خردمند دين‌دار بود] اين چنين داستانها خدا براى سنجش خوب و بد آورد
ترجمه برگرفته از تفسیر كاشف
از آسمان آب فرستاد و هر رودخانه به‌اندازۀ خويش جارى شد، و آب روان كف بر سر آورد. و از آنچه بر آتش مى‌گدازند تا زيور و متاعى سازند نيز كفى بر سر آيد. خدا براى حق و باطل چنين مثل زند. امّا كف به كنارى افتد و نابود شود و آنچه براى مردم سودمند است در زمين پايدار بماند. خدا اين‌چنين مثل مى‌زند
ترجمه برگرفته از تفسیر کوثر
از آسمان آبى فرستاد پس رودهايى به اندازه گنجايش خود جارى شد و سيل كف فراوانى برداشت و از آنچه براى به دست آوردن زينت يا كالايى آتش بر آن مى‌افروزند، كفى همانند آن به وجود مى‌آيد.اين چنين خداوند حق و باطل را مشخص مى‌كند.اما كف، به كنارى پرتاب مى‌شود و اما آنچه براى مردم سودى دارد، در زمين مى‌ماند.اين چنين خداوند مَثَل‌ها را مى‌زند