سوره
نام سوره
نوع0
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
أَلۡهَىٰكُمُ ٱلتَّكَاثُرُ1
حَتَّىٰ زُرۡتُمُ ٱلۡمَقَابِرَ2
كَلَّا سَوۡفَ تَعۡلَمُونَ3
ثُمَّ كَلَّا سَوۡفَ تَعۡلَمُونَ4
كَلَّا لَوۡ تَعۡلَمُونَ عِلۡمَ ٱلۡيَقِينِ5
لَتَرَوُنَّ ٱلۡجَحِيمَ6
ثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَيۡنَ ٱلۡيَقِينِ7
ثُمَّ لَتُسۡـَٔلُنَّ يَوۡمَئِذٍ عَنِ ٱلنَّعِيمِ8
ترجمه
تفسیر
حدیث
واژه‌نامه
اعلام و اسما
موضوعات
اعراب قرآن
آیات مرتبط
آیات در کتب
نوع
گروه ها و قبایل3
جای ها2
اشخاص1
6 مورد یافت شد
لَتَرَوُنَّ اَلْجَحِيمَ
علی بن أبی طالب علیه السلام
گروه: اشخاص, نوع: ضمير
{علی علیه السلام} حضرت اميرالمؤمنين على عليه السلام، وى فرزند ابوطالب؛ شيخ بنى هاشم، عموى پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله بود كه پيغمبر اكرم را سرپرستى نموده ودر خانه خود جاى داده و بزرگ كرده بود و پس از بعثت نيز تا زنده بود از آن حضرت حمايت كرد و شر كفار عرب و خاصه قريش را از وى دفع نمود. على...
لَتَرَوُنَّ
یهودیان
گروه: گروه ها و قبایل, نوع: ضمير
{يهودیان} یهود به پیروان حضرت موسی -سلام الله علیه- گویند. اين واژه، مشتق و از ريشه «هود» به معناى حركت آرام و آهسته است. يهوديان نيز به هنگام قرائت تورات به آرامى حركت مى كردند. پس از آن درباره توبه به كار رفته است، چنان كه آيه شريفه از قول يهوديان مى فرمايد: «إِنَّا هُدْنا إِلَيك»[1] ؛ يعنى ما...
لَتَرَوُنَّ
قریش
گروه: گروه ها و قبایل, نوع: ضمير
{قريش} قريش، قبيله اى از كنانه بود و نامگذارى آنان به اين نام بر اساس نام پدرشان مى باشد، گرچه برخى قريش را همان فِهر بن مالك دانسته اند. بنابراين قريش به كسانى گفته مى شود كه از فرزندان فهر باشند.[1] برخى گفته اند: قريش در جاهليّت گروههاى پراكنده اى بودند كه قصى بن كلاب آنان را از نواحى مختلف...
لَتَرَوُنَّ
أنصار
گروه: گروه ها و قبایل, نوع: ضمير
{انصار} واژه «انصار» از واژه ها و اصطلاحات مشهور تاريخ صدر اسلام است و در قرآن و بسيارى از متون روايى، تاريخى و تفسيرى بكار رفته است. اين واژه جمع كلمه ناصر و برگرفته از ريشه «ن- ص- ر» است كه به مفهوم كمك كردن، يارى رسانيدن و دستگيرى كردن است.[1] آنچه مفهوم اين واژه را از مفهوم «اعوان» متمايز مى...
اَلْجَحِيمَ
آتش بزرگ، دوزخ
گروه: جای ها, نوع: علم
{جحیم} جحیم، به آتش بزرگ گفته می شود. این واژه در قرآن کریم بیست و شش مرتبه ذکر شده است. که یکبار منظور آتشی است که نمرودیان برای سوزاندن ابراهیم(ع) آماده کردند(سوره صافات، آیه97) و بقیه مربوط به آتش جهنم است. منابع: تفسير أحسن الحديث، ج 12، ص118 مجمع البحرين، ج 6، ص26
اَلْجَحِيمَ
جهنّم، دوزخ
گروه: جای ها, نوع: صفت
{جهنّم} جهنّم: معروف ترين نام دوزخ، آتش افروخته شده خدا، نام مكانى كه كافران، منافقان، مشرکان، دشمنان خدا و ظالمان در آن عذاب مى شوند. این کلمه، بيش از هفتاد بار در قرآن کریم تكرار شده است. محقّقان اماميه تأكيد دارند كه بهشت و جهنّم هم اكنون موجود است.[1] ادله عقلي نيز نه تنها مناقض اين نظر نيست،...