قيل: كيف هنا على جهة التوبيخ و الإنكار و التعجب.مجمع البحرين ، جلد5 ، صفحه118
در اینگونه آیات ظاهرا بمعنى حال است يعنى او فكر كرد و اندازه گرفت پس ملعون است در هر حال كه اندازه گرفت.قاموس قرآن ، جلد6 ، صفحه172
كَيْفَ: اسم مبهم غير متمكن، و إنما حرك آخره لالتقاء الساكنين، و بني على الفتح دون الكسر لمكان الياء. قال الجوهري: و هو للاستفهام عن الأحوال، تقول " كَيْفَ زيدٌ" تريد السؤال عن صحته و سقمه، و عسره و يسره و إن ضممت إليه ما صح أن يجازى به تقول " كَيْفَمَا تفعل أفعل.مجمع البحرين ، جلد5 ، صفحه118
كيف غالبا اسم استفهام است مثل «كيف زيد» و در غالب آيات قرآن توأم با تنبيه و تعجّب استقاموس قرآن ، جلد6 ، صفحه172
كَيْفَ: لفظ يسأل به عمّا يصحّ أن يقال فيه: شبيه و غير شبيه، كالأبيض و الأسود، و الصحيح و السّقيم، و لهذا لا يصحّ أن يقال في اللّه عزّ و جلّ: كيف، و قد يعبّر بِكَيْفَ عن المسئول عنه كالأسود و الأبيض، فإنّا نسمّيه كيف، و كلّ ما أخبر اللّه تعالى بلفظة كَيْفَ عن نفسه فهو استخبار على طريق التنبيه للمخاطب، أو توبيخا.مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه730
كَيْفَ: اسم معناه الاستفهام; قال اللحياني: هي مؤنثة و إن ذكِّرت جاز، فأَما قولهم: كَيَّفَ الشيءَ فكلام مولّد. الأَزهري: كَيْفَ حرف أَداة و نصْبُ الفاء فراراً به من الياء الساكنة فيها لئلا يلتقي ساكنان الجوهري: كَيْفَ اسم مبهم غير متمكن و إنما حرك آخره لالتقاء الساكنين، و بني على الفتح دون الكسر لمكان الياء و هو للاستفهام عن الأَحوال، و قد يقع بمعنى التعجب.لسان العرب ، جلد9 ، صفحه312
كَيْفَ - لفظى است كه با به كار بردن آن از چگونگى چيزى پرسش مىشود كه آن را با همانند چيزي يا تا همگون با آن بدانيم، مثلاينكه از سپيدى يا سياهى، از تندرستى يا بيمارى پرسش شود، بنابراين صحيح نيست كه در مورد خداى عزّ و جلّ واژه - كيف - يعنى چگونه است - را به كار ببريم(زيرا او به چيزى شبيه نيست - لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ) گاهى سؤال از خود چيزى است كه دربارهاش پرسش مىكنيم مثل سپيدى يا سياهى آنكه به - كيف - تعبير مىشود و ما در سخن گفتن آن را - كيف مىناميم. (در معنى اول مىگوئيم چگونه است؟ و در معنى دوم بمعنى چطور چنين است؟). و تمام آياتى كه خداوند آنها را با لفظ - كيف - خبر داده است و درباره خود خدا است استخبار و آگاه نمودن مخاطب است به روش هشدار براى مخاطب يا توبيخى است بصورت پرسش.ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن ، جلد3 ، صفحه94