نعیم بن مسعود أشجعي

نعيم بن مسعود بن عامر از قبيله غطفان بود. وى در غزوه خندق اسلام آورد[1] او با توجّه به سابقه و گذشته خويش در كفر، توانست در اين غزوه بين قبايل يهود و مشركان جدايى بيندازد.[2] بنا بر نقل برخى مفسّران، مقصود از «النّاس» در آيه 173 سوره آل عمران وى دانسته شده است كه پس از غزوه احُد با شايعه سازى و ترساندن سپاه اسلام قصد تضعيف روحيّه آنان را داشت.[3] نيز آيه 91 سوره نساء درباره فتنه انگيزى وى دانسته شده است.[4]

منبع: فرهنگ قرآن، ج 30، ص603

[1] . السيرة النبويّه، ابن هشام، ج 3، ص 229؛ اسدالغابه، ج 5، ص 328.

[2] . مجمع البيان، ج 7-/ 8، ص 539.

[3] . مجمع البيان، ج 1-/ 2، ص 889؛ الجامع لاحكام القرآن، قرطبى، ج 4، ص 178؛ الاتقان، ج 2، ص 325.

[4] . مجمع البيان، ج 3-/ 4، ص 136؛ الجامع لاحكام القرآن، قرطبى، ج 5، ص 200.