کردم بن زید

وی از احبار یهود معاصر با پیامبر صلی الله علیه و اله است.

طبری از ابن عباس روایت می کند: « كردم بن زيد همپیمان كعب بن الأشرف، و أسامة بن حبيب، و نافع بن أبي نافع، و بحري بن عمرو، وحيي بن أخطب، و رفاعة بن زيد بن التابوت، با جمعى از انصار معاشرت نزديك داشته و با تظاهر به خيرخواهى، به آنان مى گفتند: اموال خود را به اطرافيان رسول خدا انفاق نكنيد چون مى ترسيم فقير شويد و در انفاق شتاب نكنيد زيرا نمى دانيد آينده چه خواهد شد پس این آیه درباره آنان نازل شد: «الذين يبخلون و يأمرون الناس بالبخل و يكتمون ما آتاهم الله من فضله ... و كان الله بهم عليما».[1] آنان كه بخل مى ورزند و مردم را به بخل وامى دارند و آنچه را خداوند از فضل خويش بدانها ارزانى داشته پوشيده مى دارند و براى كافران عذابى خواركننده آماده كرده ايم» (نساء 37).

منبع:

جامع البيان فى تفسير القرآن، ج 5، ص 55

[1]جامع البيان فى تفسير القرآن، ج 5، ص 55