ذمّ: نكوهش. خلاف مدح. در اقرب گويد: ذمّ خلاف مدح و عيب است. و آن مصدر و اسم هر دو بكار رفته است.قاموس قرآن ، جلد3 ، صفحه23
يقال: ذَمَمْتُهُ أَذُمُّهُ ذَمّاً، فهو مَذْمُومٌ و ذَمِيمٌ.مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه331
مذموما: ملوما.مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه331
سرزنش و ملامت مى‌گويند: ذَمَمْتُه، أَذُمُّه، ذَمّا - كه اسم آن، مذموم و ذميم - است. يعنى ملامت و سرزنش شده.ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن ، جلد2 ، صفحه19