الحُزْن و الحَزَن - زمين سخت و سنگلاخى، و سختى در زمين و نيز خشونت در نفس و آنچه كه از غم و اندوه در جان آدمى حاصل مى‌شود، نقطۀ مقابل و ضدّ آن فرح و شادى است و باعتبار خشونتى كه از غم و اندوه حاصل مى‌شود حزن و اندوه انسان را فرامى‌گيرد، مى‌گويند: خشنت بصدره إذا حزنته - (وقتى كه اندوه او را گرفت، دلش سخت شد). - فعل اين واژۀ، حزن، حَزَنْتُهُ و أَحْزَنْتُهُ است.ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن ، جلد1 ، صفحه478
اَلْحُزْنُ و اَلْحَزَنُ: خشونة في الأرض و خشونة في النفس لما يحصل فيه من الغمّ، و يضادّه الفرح، و لاعتبار الخشونة بالغم قيل: خشّنت بصدره: إذا حزنته، يقال: حَزِنَ يَحْزَنُ، و حَزَنْتُهُ و أَحْزَنْتُهُ.مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه231