قرب: نزديكى. و آن بتصريح راغب چند قسم است: 1 - قرب مكانى 2 - قرب زمانى. 3 - قرب نسبى. 4 - قرب مقام و منزلت 5- قرب رعایتی.قاموس قرآن ، جلد5 ، صفحه293
قال الليث: . . . و ما قَرِبت هذا الأمرَ و لا قَرَبته . قال اللّٰه تعالى: وَ لاٰ تَقْرَبٰا هٰذِهِ اَلشَّجَرَةَ [البقرة: 35]. و قال: وَ لاٰ تَقْرَبُوا اَلزِّنىٰ [الإسراء: 32]، كلّ ذلك من قَرِبْتُ أقرَبُ.تهذیب اللغة ، جلد9 ، صفحه110
الليث: القُرَب: نَقيض البُعْد.تهذیب اللغة ، جلد9 ، صفحه109
قُرْب و بُعْد - يعنى نزديكى و دورى، نقطه مقابل هم هستند، مىگويند: قَرُبَتْ منه أَقْرُبُ قَرَّبْتُهُ أُقَرِّبُهُ قُرْباً و قُرْبَاناً: [نزديكش شدم و نزديك مىشوم و او را به خود نزديك كردم او را نزديك مىكنم] كه در موارد زير بهكارمىرود: 2 - در نزديكى زمانى. 3 - در نسبت داشتن و خويشاوندى. 4 - در معنى بهرهمندى. 5 - در پاس و حرمت داشتن از سوى خدا. 6 - در معنى قدرت.ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن ، جلد3 ، صفحه158
القُرْبُ نقيضُ البُعْدِ. قَرُبَ الشيءُ، بالضم، يَقْرُبُ قُرْباً و قُرْباناً و قِرْباناً أَي دَنا، فهو قريبٌ.لسان العرب ، جلد1 ، صفحه662
اَلْقُرْبُ و البعد يتقابلان. يقال: قَرُبْتُ منه أَقْرُبُ، و قَرَّبْتُهُ أُقَرِّبُهُ قُرْباً و قُرْبَاناً، و يستعمل ذلك في المكان، و في الزمان، و في النّسبة، و في الحظوة، و الرّعاية، و القدرة.مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه663