عاقبة: پايان. و آن در عاقبت خوب و بدهر دو بكار ميرود. راغب گفته: عاقبة مجرد از اضافه مخصوص ثواب و در صورت مضاف بودن گاهى در عذاب بكار رود. استعمالات قرآن مؤيد اوست.قاموس قرآن ، جلد5 ، صفحه22
[عاقبة] كل شيءٍ: آخره. و الجميع: العواقب.شمس العلوم و دواء کلام العرب من الکلوم ، جلد7 ، صفحه4656
اگر بصورت استعاره و نقطۀ مقابلش و ضدّش نباشد نيز صحيح است مثل آيه: (فَبَشِّرْهُمْ بِعَذٰابٍ أَلِيمٍ - 21 /آل عمران) يعنى - عاقبة استعاره از - عذاب اليم باشد (پاداش ستمگران يعنى ابليس و كسى كه از روشهاى شيطانى پيروى مى‌كند اين است كه سرانجامش جاودانگى در دوزخ است.ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن ، جلد2 ، صفحه623
يصحّ أن يكون ذلك استعارة من ضدّه، كقوله: فَبَشِّرْهُمْ بِعَذٰابٍ أَلِيمٍ.مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه575
واژه - عَاقِبَة - اگر بدون اضافه باشد مخصوص ثواب است مثل آيه: (اَلْعٰاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ). امّا واژه - عاقبة - در حال اضافه شدن، در عقوبت و مجازات به كار مى‌رود، مثل آيه: (ثُمَّ كٰانَ عٰاقِبَةَ اَلَّذِينَ أَسٰاؤُا)ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن ، جلد2 ، صفحه623
اَلْعَاقِبَةُ إطلاقها يختصّ بالثّواب نحو: وَ اَلْعٰاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ و بالإضافة قد تستعمل في العقوبة نحو: ثُمَّ كٰانَ عٰاقِبَةَ اَلَّذِينَ أَسٰاؤُا.مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه575