شفاء: بكسر (ش) بمعنى صحّت و سلامت است راغب گويد: اَلشِّفَاءُ مِنَ اَلْمَرَضِ رسيدن بكنار سلامتى است و آن اسم گرديده بصحّت. در اقرب دوا نيز گفته است از باب تسميۀ سبب باسم مسبّب كه دوا سبب صحت است.قاموس قرآن ، جلد4 ، صفحه58
اَلشِّفَاءُ من المرض: موافاة شفا السّلامة، و صار اسما للبرء.مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه459
اَلشِّفَاءُ من المرض: رسيدن و آمدن بهبودى و سلامتى است، و بعدا واژه - شِفَاء - اسمى براى بهبودى يافتن، شده است.ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن ، جلد2 ، صفحه337