أحضره فحضر.شمس العلوم و دواء کلام العرب من الکلوم ، جلد3 ، صفحه1489
حضر الحُضُورُ، نَقِيضُ المَغيبِ. حضَرَ يحْضُرُ حُضوراً و حِضارَةً. و يُعَدَّى فيُقال: حَضَرَه، و حَضِرَه يَحضُرُه، و هو شاذّ. و المصْدَرُ كالمصْدَرِ. أحضَرَ الشىءَ، و أحضَرَه إياه.المحکم و المحیط الأعظم ، جلد3 ، صفحه121
اَلْحَضَرُ: خلاف البدو، و اَلْحَضَارَةُ و اَلْحِضَارَةُ: السكون بالحضر، كالبداوة و البداوة، ثمّ جعل ذلك اسما لشهادة مكان أو إنسان أو غيره.مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه241
الحَضَر - شهرنشينى، نقطۀ مقابل البدو - يعنى روستانشينى است. حِضَارَة و حَضَارَة - سكونت در شهر است مانند: بداوة - و بداوة - يعنى سكونت و زندگى در روستا و بيابان، سپس واژۀ حضر - بصورت اسم براى شهادت دادن و حاضر شدن در مكانى يا گواهى دادن انسانى يا چيزى ديگر قرار داده شده و به كار رفته.ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن ، جلد1 ، صفحه506