الصَّدْر للإِنسان و غيره: معروف.شمس العلوم و دواء کلام العرب من الکلوم ، جلد6 ، صفحه3687
صدر: سينه. جمع آن صدور است.قاموس قرآن ، جلد4 ، صفحه113
مراد از صدر در اين آيه و آیات نظیر آن چیست؟ آيا سينه است يا قلب و باعتبار حال و محل قلب را صدر خوانده است؟ بنظر ميايد: منظور سعه و ضيق قلب است و باعتبار آنكه قلب در سينه است صدر گفته شده و اينكه بعضى‌ها قلب را بمعنى نفس گرفته‌اند بدليل اينكه درك و فهم و غيره مال نفس است نه قلب.قاموس قرآن ، جلد4 ، صفحه114
اَلصَّدْرُ: الجارحة و جمعه: صُدُورٌ . ثم استعير لمقدّم الشيء كَصَدْرِ المجلس، و الكتاب.مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه477
قال بعض الحكماء: حيثما ذكر اللّه تعالى القلب فإشارة إلى العقل و العلم نحو: إِنَّ فِي ذٰلِكَ لَذِكْرىٰ لِمَنْ كٰانَ لَهُ قَلْبٌ [ق/ 37]، و حيثما ذكر اَلصَّدْرَ فإشارة إلى ذلك، و إلى سائر القوى من الشّهوة و الهوى و الغضب و نحوها، و قوله: رَبِّ اِشْرَحْ لِي صَدْرِي [طه/ 25]، فسؤال لإصلاح قواه.مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه477
اَلصَّدْر: سينه، كه عضوى است از بدن، جمعش - صُدُور - است واژه - صَدْر - بعدا به طور استعاره براى پيش و جلوى هر چيزى به كار رفته است، مثل: صدر المجلس: جلوى مجلس(كه در فارسى بالاى مجلس را صدر مجلس - گويند). صدر الكتاب - پيشگفتار كتاب.ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن ، جلد2 ، صفحه379