المَشْرَب: اسم الشراب، و قد يكون موضعاً و مصدراً.شمس العلوم و دواء کلام العرب من الکلوم ، جلد6 ، صفحه3422
مشرب: مصدر ميمى، اسم زمان و مكان آيد و جمع آن مشارب است.قاموس قرآن ، جلد4 ، صفحه12
أي: شرابهم.شمس العلوم و دواء کلام العرب من الکلوم ، جلد6 ، صفحه3422
مشرب در آیه قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُنٰاسٍ مَشْرَبَهُمْ بقره: 60. اسم مكان است.قاموس قرآن ، جلد4 ، صفحه12
اَلْمَشْرَبُ المصدر، و اسم زمان الشّرب، و مكانه.مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه448
مَشْرَب: مصدر است و اسم زمان و مكان از شرب.ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن ، جلد2 ، صفحه312