دين: بفتح اوّل قرض.قاموس قرآن ، جلد2 ، صفحه379
[الدَّيْنُ]: معروف. و جمعه: ديون.شمس العلوم و دواء کلام العرب من الکلوم ، جلد4 ، صفحه2207
دَيْنٌ (وام و بدهى) دِنْتُ الرّجلَ - از او وام گرفتم. أَدَنْتُهُ - با وام دادن او را وامدار و مقروض كردم. ابو عبيده مىگويد: دِنْتُهُ يعنى به او وام دادم نه از او وام گرفته. و دِنْتُهُ - يعنى از او وام گرفتم.ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن ، جلد1 ، صفحه698
يقال: دِنْتُ الرّجل: أخذت منه دَيْناً ، و أَدَنْتُهُ : جعلته دَائِناً ، و ذلك بأن تعطيه دينا. قال (أبو عبيد): دِنْتُهُ : أقرضته، و رجل مَدِينٌ ، و مَدْيُونٌ ، و دِنْتُهُ : استقرضت منه.مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه323