قِيلَ: يُجْمَعُ بَيْنَ نَاصِيَتِهِ وَ قَدَمِهِ بِسِلْسِلَةٍ مِنْ وَرَاءِ ظَهْرِهِ. و قِيلَ: يُسْحَبُونَ تَارَةً بِأَخْذِ اَلنَّوَاصِي وَ تَارَةً بِالْأَقْدَامِ.مجمع البحرين ، جلد1 ، صفحه417
الأخذ بالنواصي تمثيل.مجمع البحرين ، جلد1 ، صفحه417
«بِالنَّوٰاصِي» نائب فاعل است براى «يؤخذ» يعنى گناهكاران با علائم خودشان شناخته شوند ناصيه‌ها و پاهاشان گرفته شده بآتش انداخته شوند.قاموس قرآن ، جلد7 ، صفحه75
ناصية: موى پيشانى. طبرسى فرموده «اَلنَّاصِيَةُ شعر مقدّم الرّأس» و آن در اصل بمعنى اتصال است و ناصيه متصل بسر است. در المنجد گويد: ناصيه قسمت جلو سر يا موى پيشانى است كه دراز شده است. ديگران و از جمله طبرسى آنرا قصاص الشعر يعنى انتهاى روئيدن موى از پيشانى گفته‌اند. اصل آن چنانكه نقل شد بمعنى اتصال است در قاموس و اقرب گفته: «نصا المفازة بالمفازة» بيابان ببيابان پيوست.قاموس قرآن ، جلد7 ، صفحه75
الناصية: مقدَّم الرأس.شمس العلوم و دواء کلام العرب من الکلوم ، جلد10 ، صفحه6616