أَفَكَهُ يَأْفِكُهُ: إذا صرفه عن الشيء و قلبه.مجمع البحرين ، جلد5 ، صفحه256
قَالَ اَلشَّيْخُ عَلِيُّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ رَحِمَهُ اَللَّهُ: إِنَّ اَلْعَامَّةِ رَوَتْ أَنَّهَا نَزَلَتْ فِي عَائِشَةَ وَ مَارِيَةَ فِي غَزْوَةِ بَنِي اَلْمُصْطَلَقِ مِنْ خُزَاعَةَ. وَ أَمَّا اَلْخَاصَّةُ فَإِنَّهُمْ رَوَوْا أَنَّهَا نَزَلَتْ فِي مَارِيَةَ اَلْقِبْطِيَّةِ وَ مَا رَمَتْهَا بِهِ عَائِشَةَ.مجمع البحرين ، جلد5 ، صفحه254
قَالَ اَلشَّيْخُ أَبُو عَلِيٍّ رَحِمَهُ اَللَّهِ: اَلْمُرَادُ بِالْإِفْكِ مَا أُفِكَ بِهِ عَلَى عَائِشَةَ وَ صَفْوَانَ بْنِ الْمِعَطَّلِ.مجمع البحرين ، جلد5 ، صفحه255
دروغ را از آن افك گويند كه از واقعيّتش برگردانده شده در جوامع الجامع فرموده، «اَلْإِفْكُ: أَبْلَغُ اَلْكِذْبِ» و اصل آن از افك بمعنى برگرداندن است. در قرآن كريم بمعنى ساخته، دروغ و برگرداندن بكار رفته. مصدر و فعل آن بمعنى برگرداندن و اسم مصدرش بمعنى برگردانده شده (ساخته) است و فعل آن لازم و متعدّى هر دو آمده است.قاموس قرآن ، جلد1 ، صفحه89
إِفك: ساخته. برگرداندن چيزى از حقيقتش در نهايه گفته است: «أَفَكَهُ يَأْفِكُهُ إِفْكاً: اذا صرفه عن الشيء و قلّبه» و در مفردات گويد: إفك چيزى است كه از حقيقتش برگردانده شده باشد (ساخته) نا گفته نماند اين معنى جامع همه‌ى معانى است.قاموس قرآن ، جلد1 ، صفحه89
أَفَكَ الرجلُ: إِذا كذب، إِفْكَاً، بكسر الهمزة، فهو أَفَّاكٌ.شمس العلوم و دواء کلام العرب من الکلوم ، جلد1 ، صفحه289
اَلْإِفْكُ: كل مصروف عن وجهه الذي يحق أن يكون عليه.مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه79
الإفْك: الكذب.المحکم و المحیط الأعظم ، جلد7 ، صفحه95
إفك: هر چيزى كه وجهۀ شايسته و نيكويش كه بحقّ سزاوار آن است تغيير يافته.ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن ، جلد1 ، صفحه178
فاستعمل الإفک في الكذب لما قلنا [لاعتقاد أنّه صرف من الحق إلى الباطل]مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه79