غَسل: (بر وزن فلس) شستن. در قاموس گويد: آن بفتح اول مصدر و بضمّ آن اسم است (از اغتسال) در اقرب الموارد هر دو را مصدر خوانده و قول قاموس را بلفظ «قيل» آورده ايضا در قاموس گفته گاهى مصدر آن بضمّ اول آيد.قاموس قرآن ، جلد5 ، صفحه100
غَسَلْتُ الشيء غَسْلاً: أَسَلْتُ عليه الماءَ فأَزَلْتُ دَرَنَهُ.مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه607
غَسَلْتُ الشّىء غَسْلاً: آب برآن ريختم و پليدى و چركش را از او زدودم.ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن ، جلد2 ، صفحه697