بنظر من مراد از صدور در این قسم از آیات «قلوب» است و باعتبار حال و محل صدور بكار رفته است و اللّه اعلم.قاموس قرآن ، جلد4 ، صفحه115
الصُّدُورُ جمع صَدْر، و المراد وساوسها.مجمع البحرين ، جلد3 ، صفحه362
صدر: سينه. جمع آن صدور است.قاموس قرآن ، جلد4 ، صفحه113
اَلصَّدْر: سينه، كه عضوى است از بدن، جمعش - صُدُور - است واژه - صَدْر - بعدا به طور استعاره براى پيش و جلوى هر چيزى به كار رفته است، مثل: صدر المجلس: جلوى مجلس(كه در فارسى بالاى مجلس را صدر مجلس - گويند). صدر الكتاب - پيشگفتار كتاب.ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن ، جلد2 ، صفحه379
الصَّدْر: أَعلى مقدَّم كل شيء و أَوَّله، حتى إِنهم ليقولون: صَدْر النهار و الليل، و صَدْر الشتاء و الصيف و ما أَشبه ذلك مذكّراً و الصَّدْر: واحد الصُّدُور، و هو مذكر، و صَدْر الأَمر: أَوّله. و صَدْر كل شيء: أَوّله. و كلُّ ما واجهك: صَدْرٌ، و صدر الإِِنسان منه مذكَّر; عن اللحياني، و جمعه صُدُور و لا يكسَّر على غير ذلك.لسان العرب ، جلد4 ، صفحه445
بعضى از حكماء گفته‌اند، يعنى عقلهاى ضعيفى كه در ميان ساير قواى بدنى است، و هدايتگر نيست. (و اللّه اعلم بذلك)ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن ، جلد2 ، صفحه381
بعضى از حكماء گفته‌اند، آنجائى كه خداى تعالى در قرآن از قلب نام برده است اشاره به عقل و علم است، مثل آيه: (إِنَّ فِي ذٰلِكَ لَذِكْرىٰ لِمَنْ كٰانَ لَهُ قَلْبٌ - 37 /ق). و هرجا كه از صدر - نامبرده، اشاره به سينه و ساير نيروهاى شهوانى و خشم و هوى و هوس و مانند آنهاست.ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن ، جلد2 ، صفحه380
قال بعض الحكماء: حيثما ذكر اللّه تعالى القلب فإشارة إلى العقل و العلم نحو: إِنَّ فِي ذٰلِكَ لَذِكْرىٰ لِمَنْ كٰانَ لَهُ قَلْبٌ [ق/ 37]، و حيثما ذكر اَلصَّدْرَ فإشارة إلى ذلك، و إلى سائر القوى من الشّهوة و الهوى و الغضب و نحوها.مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه477
اَلصَّدْرُ: الجارحة و جمعه: صُدُورٌ . ثم استعير لمقدّم الشيء كَصَدْرِ المجلس، و الكتاب.مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه477
قال بعض الحکماء ای: إشارة إلى اشتفائهم.مفردات ألفاظ القرآن ، جلد1 ، صفحه478
بعضى از حكماء گفته‌اند، آنجائى كه خداى تعالى در قرآن از قلب نام برده است اشاره به عقل و علم است، مثل آيه: (إِنَّ فِي ذٰلِكَ لَذِكْرىٰ لِمَنْ كٰانَ لَهُ قَلْبٌ - 37 /ق). و هرجا كه از صدر - نامبرده، اشاره به سينه و ساير نيروهاى شهوانى و خشم و هوى و هوس و مانند آنهاست. آيه: (رَبِّ اِشْرَحْ لِي صَدْرِي - 25 /طه) تقاضائى است از خداى براى به صلاح آوردن قواى او و همچنين آيه: (وَ يَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنِينَ - 14 /توبه) اشاره به شفا يافتن آنهاست.ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن با تفسیر لغوی و ادبی قرآن ، جلد2 ، صفحه380
الصَّدرُ: أعْلَى مُقدَّم كل شىءٍ و أوّلُه حتى إنَّهُم لَيَقُولونَ: صَدْرُ النَّهارِ و اللَّيْلِ، و صَدْرُ الشِّتاءِ و الصَّيْفِ و ما أشْبَه ذلك مذكَّر، و كل ما واجَهَكَ صَدْرٌ . و صَدْرٌ الإِنسانِ منه مُذكَّرٌ، عن اللحيانىِّ، و جمعُه صُدورٌ، و لا يُكَسَّر على غير ذلك.المحکم و المحیط الأعظم ، جلد8 ، صفحه282