و قسم به زاينده و آنچه بزايد (بقولى يعنى آدم و ذريۀ او - و بقولى يعنى آدم و اولاد او از انبياء و اوصياء عليهم السلام مروى از ابى عبد اللّه عليه السّلام - و بقولى مراد حضرت ابراهيم و پسرش اسماعيل عليه السّلام و ذريۀ او كه پس از قسم ببلد مكّه قسم به بانى آن‌كه حضرت ابراهيم بوده و اولاد او كه عرب باشند ياد فرموده است چون آنها اختصاص ببلد مكّه دارند - و بقولى مقصود هر پدر و فرزندى است). (در تفسير روح البيان گويد كه خلاصه ترجمه آن اين است كه: والد پيامبر عليه السّلام است و ما ولد امّت مرحومۀ اوست چنانكه فرمود إنّما انا لكم مثل الوالد اعلّمكم امر دينكم. و بعلى عليه السّلام فرمود: انا و أنت أبوا هذه الامة - و به‌همين‌جهت ناظر است فرمايش او كه فرمود: هر سبب و نسبى در روز قيامت منقطع مى‌گردد جز سبب و نسب من و آن سبب دين و نسب تقوى است و نيز آيه مباركه النّبي اولى بالمؤمنين من أنفسهم و أزواجه امّهاتهم مادر بودن زنان آن حضرت اقتضا دارد كه خود آن حضرت پدر باشد)
