و آن پروردگارى كه اندازه و مقدار قرار داده براى خلايق از صورتها و هيئتها و اسباب معايش آنها را از روزى مهيا ساخت سپس آنها را به‌وسيله اظهار دلالات و بينات بدين خود و معرفت توحيد خود هدايت فرمود - يا به مقتضاى حكمت آنها را تقدير فرمود و سپس هر حيوانى را به آنچه سود و زيان اوست ارشاد و رهنمائى نمود، حتى آنكه خداى سبحانه طفل را به پستان مادر هدايت كرد و جوجه را به اين كه از پدر و مادرش روزى بطلبد و دواب و پرندگان را تا اينكه بمادر خود متوسل گشته و با آه و ناله از خداى تعالى طلب معيشت كنند - و يا نرها و ماده‌ها را تقدير فرموده و نر را هدايت كرد كه چگونه بر مادينه درآيد و جفت گيرى كند و يا هدايت به راه خير و شرّ فرمود - و يا مقدر فرمود كه طفل نه ماه يا كمتر يا بيشتر در شكم مادر بماند و بعد او را براى بيرون آمدن هدايت فرمود و يا منافع را در اشياء مقدر ساخت و انسان را هدايت فرمود كه آن را استخراج كند و پاره‌اى را غذاء و پاره‌اى را دواء و بعضى را سمّ قرار داد و او را به آنچه ما يحتاج او از كوه‌ها و معادن بود هدايت فرمود كه چگونه استخراج و چگونه استعمال كند
