السورة
اسم السورة
الکتاب0
الفئات0
المذهب0
اللغة0
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَصَدُّواْ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ أَضَلَّ أَعۡمَٰلَهُمۡ1
وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ وَءَامَنُواْ بِمَا نُزِّلَ عَلَىٰ مُحَمَّدࣲ وَهُوَ ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّهِمۡۙ كَفَّرَ عَنۡهُمۡ سَيِّـَٔاتِهِمۡ وَأَصۡلَحَ بَالَهُمۡ2
ذَٰلِكَ بِأَنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ ٱتَّبَعُواْ ٱلۡبَٰطِلَ وَأَنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّبَعُواْ ٱلۡحَقَّ مِن رَّبِّهِمۡۚ كَذَٰلِكَ يَضۡرِبُ ٱللَّهُ لِلنَّاسِ أَمۡثَٰلَهُمۡ3
فَإِذَا لَقِيتُمُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فَضَرۡبَ ٱلرِّقَابِ حَتَّىٰٓ إِذَآ أَثۡخَنتُمُوهُمۡ فَشُدُّواْ ٱلۡوَثَاقَ فَإِمَّا مَنَّۢا بَعۡدُ وَإِمَّا فِدَآءً حَتَّىٰ تَضَعَ ٱلۡحَرۡبُ أَوۡزَارَهَاۚ ذَٰلِكَۖ وَلَوۡ يَشَآءُ ٱللَّهُ لَٱنتَصَرَ مِنۡهُمۡ وَلَٰكِن لِّيَبۡلُوَاْ بَعۡضَكُم بِبَعۡضࣲۗ وَٱلَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ فَلَن يُضِلَّ أَعۡمَٰلَهُمۡ4
سَيَهۡدِيهِمۡ وَيُصۡلِحُ بَالَهُمۡ5
وَيُدۡخِلُهُمُ ٱلۡجَنَّةَ عَرَّفَهَا لَهُمۡ6
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِن تَنصُرُواْ ٱللَّهَ يَنصُرۡكُمۡ وَيُثَبِّتۡ أَقۡدَامَكُمۡ7
وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فَتَعۡسࣰا لَّهُمۡ وَأَضَلَّ أَعۡمَٰلَهُمۡ8
ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ كَرِهُواْ مَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ فَأَحۡبَطَ أَعۡمَٰلَهُمۡ9
أَفَلَمۡ يَسِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَيَنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡۖ دَمَّرَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِمۡۖ وَلِلۡكَٰفِرِينَ أَمۡثَٰلُهَا10
ذَٰلِكَ بِأَنَّ ٱللَّهَ مَوۡلَى ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَأَنَّ ٱلۡكَٰفِرِينَ لَا مَوۡلَىٰ لَهُمۡ11
إِنَّ ٱللَّهَ يُدۡخِلُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ جَنَّـٰتࣲ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُۖ وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يَتَمَتَّعُونَ وَيَأۡكُلُونَ كَمَا تَأۡكُلُ ٱلۡأَنۡعَٰمُ وَٱلنَّارُ مَثۡوࣰى لَّهُمۡ12
وَكَأَيِّن مِّن قَرۡيَةٍ هِيَ أَشَدُّ قُوَّةࣰ مِّن قَرۡيَتِكَ ٱلَّتِيٓ أَخۡرَجَتۡكَ أَهۡلَكۡنَٰهُمۡ فَلَا نَاصِرَ لَهُمۡ13
أَفَمَن كَانَ عَلَىٰ بَيِّنَةࣲ مِّن رَّبِّهِۦ كَمَن زُيِّنَ لَهُۥ سُوٓءُ عَمَلِهِۦ وَٱتَّبَعُوٓاْ أَهۡوَآءَهُم14
مَّثَلُ ٱلۡجَنَّةِ ٱلَّتِي وُعِدَ ٱلۡمُتَّقُونَۖ فِيهَآ أَنۡهَٰرࣱ مِّن مَّآءٍ غَيۡرِ ءَاسِنࣲ وَأَنۡهَٰرࣱ مِّن لَّبَنࣲ لَّمۡ يَتَغَيَّرۡ طَعۡمُهُۥ وَأَنۡهَٰرࣱ مِّنۡ خَمۡرࣲ لَّذَّةࣲ لِّلشَّـٰرِبِينَ وَأَنۡهَٰرࣱ مِّنۡ عَسَلࣲ مُّصَفࣰّىۖ وَلَهُمۡ فِيهَا مِن كُلِّ ٱلثَّمَرَٰتِ وَمَغۡفِرَةࣱ مِّن رَّبِّهِمۡۖ كَمَنۡ هُوَ خَٰلِدࣱ فِي ٱلنَّارِ وَسُقُواْ مَآءً حَمِيمࣰا فَقَطَّعَ أَمۡعَآءَهُمۡ15
وَمِنۡهُم مَّن يَسۡتَمِعُ إِلَيۡكَ حَتَّىٰٓ إِذَا خَرَجُواْ مِنۡ عِندِكَ قَالُواْ لِلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡعِلۡمَ مَاذَا قَالَ ءَانِفًاۚ أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ طَبَعَ ٱللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ وَٱتَّبَعُوٓاْ أَهۡوَآءَهُمۡ16
وَٱلَّذِينَ ٱهۡتَدَوۡاْ زَادَهُمۡ هُدࣰى وَءَاتَىٰهُمۡ تَقۡوَىٰهُمۡ17
فَهَلۡ يَنظُرُونَ إِلَّا ٱلسَّاعَةَ أَن تَأۡتِيَهُم بَغۡتَةࣰۖ فَقَدۡ جَآءَ أَشۡرَاطُهَاۚ فَأَنَّىٰ لَهُمۡ إِذَا جَآءَتۡهُمۡ ذِكۡرَىٰهُمۡ18
فَٱعۡلَمۡ أَنَّهُۥ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱللَّهُ وَٱسۡتَغۡفِرۡ لِذَنۢبِكَ وَلِلۡمُؤۡمِنِينَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتِۗ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ مُتَقَلَّبَكُمۡ وَمَثۡوَىٰكُمۡ19
وَيَقُولُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَوۡلَا نُزِّلَتۡ سُورَةࣱۖ فَإِذَآ أُنزِلَتۡ سُورَةࣱ مُّحۡكَمَةࣱ وَذُكِرَ فِيهَا ٱلۡقِتَالُۙ رَأَيۡتَ ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضࣱ يَنظُرُونَ إِلَيۡكَ نَظَرَ ٱلۡمَغۡشِيِّ عَلَيۡهِ مِنَ ٱلۡمَوۡتِۖ فَأَوۡلَىٰ لَهُمۡ20
طَاعَةࣱ وَقَوۡلࣱ مَّعۡرُوفࣱۚ فَإِذَا عَزَمَ ٱلۡأَمۡرُ فَلَوۡ صَدَقُواْ ٱللَّهَ لَكَانَ خَيۡرࣰا لَّهُمۡ21
فَهَلۡ عَسَيۡتُمۡ إِن تَوَلَّيۡتُمۡ أَن تُفۡسِدُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَتُقَطِّعُوٓاْ أَرۡحَامَكُمۡ22
أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ لَعَنَهُمُ ٱللَّهُ فَأَصَمَّهُمۡ وَأَعۡمَىٰٓ أَبۡصَٰرَهُمۡ23
أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ ٱلۡقُرۡءَانَ أَمۡ عَلَىٰ قُلُوبٍ أَقۡفَالُهَآ24
إِنَّ ٱلَّذِينَ ٱرۡتَدُّواْ عَلَىٰٓ أَدۡبَٰرِهِم مِّنۢ بَعۡدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ ٱلۡهُدَىۙ ٱلشَّيۡطَٰنُ سَوَّلَ لَهُمۡ وَأَمۡلَىٰ لَهُمۡ25
ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ قَالُواْ لِلَّذِينَ كَرِهُواْ مَا نَزَّلَ ٱللَّهُ سَنُطِيعُكُمۡ فِي بَعۡضِ ٱلۡأَمۡرِۖ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ إِسۡرَارَهُمۡ26
فَكَيۡفَ إِذَا تَوَفَّتۡهُمُ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ يَضۡرِبُونَ وُجُوهَهُمۡ وَأَدۡبَٰرَهُمۡ27
ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ ٱتَّبَعُواْ مَآ أَسۡخَطَ ٱللَّهَ وَكَرِهُواْ رِضۡوَٰنَهُۥ فَأَحۡبَطَ أَعۡمَٰلَهُمۡ28
أَمۡ حَسِبَ ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ أَن لَّن يُخۡرِجَ ٱللَّهُ أَضۡغَٰنَهُمۡ29
وَلَوۡ نَشَآءُ لَأَرَيۡنَٰكَهُمۡ فَلَعَرَفۡتَهُم بِسِيمَٰهُمۡۚ وَلَتَعۡرِفَنَّهُمۡ فِي لَحۡنِ ٱلۡقَوۡلِۚ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ أَعۡمَٰلَكُمۡ30
وَلَنَبۡلُوَنَّكُمۡ حَتَّىٰ نَعۡلَمَ ٱلۡمُجَٰهِدِينَ مِنكُمۡ وَٱلصَّـٰبِرِينَ وَنَبۡلُوَاْ أَخۡبَارَكُمۡ31
إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَصَدُّواْ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ وَشَآقُّواْ ٱلرَّسُولَ مِنۢ بَعۡدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ ٱلۡهُدَىٰ لَن يَضُرُّواْ ٱللَّهَ شَيۡـࣰٔا وَسَيُحۡبِطُ أَعۡمَٰلَهُمۡ32
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُواْ ٱلرَّسُولَ وَلَا تُبۡطِلُوٓاْ أَعۡمَٰلَكُمۡ33
إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَصَدُّواْ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ ثُمَّ مَاتُواْ وَهُمۡ كُفَّارࣱ فَلَن يَغۡفِرَ ٱللَّهُ لَهُمۡ34
فَلَا تَهِنُواْ وَتَدۡعُوٓاْ إِلَى ٱلسَّلۡمِ وَأَنتُمُ ٱلۡأَعۡلَوۡنَ وَٱللَّهُ مَعَكُمۡ وَلَن يَتِرَكُمۡ أَعۡمَٰلَكُمۡ35
إِنَّمَا ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَا لَعِبࣱ وَلَهۡوࣱۚ وَإِن تُؤۡمِنُواْ وَتَتَّقُواْ يُؤۡتِكُمۡ أُجُورَكُمۡ وَلَا يَسۡـَٔلۡكُمۡ أَمۡوَٰلَكُمۡ36
إِن يَسۡـَٔلۡكُمُوهَا فَيُحۡفِكُمۡ تَبۡخَلُواْ وَيُخۡرِجۡ أَضۡغَٰنَكُمۡ37
هَـٰٓأَنتُمۡ هَـٰٓؤُلَآءِ تُدۡعَوۡنَ لِتُنفِقُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ فَمِنكُم مَّن يَبۡخَلُۖ وَمَن يَبۡخَلۡ فَإِنَّمَا يَبۡخَلُ عَن نَّفۡسِهِۦۚ وَٱللَّهُ ٱلۡغَنِيُّ وَأَنتُمُ ٱلۡفُقَرَآءُۚ وَإِن تَتَوَلَّوۡاْ يَسۡتَبۡدِلۡ قَوۡمًا غَيۡرَكُمۡ ثُمَّ لَا يَكُونُوٓاْ أَمۡثَٰلَكُم38
الترجمة
التفسير
الحديث
المفردات
الأعلام والأسماء
المواضيع
الإعراب
الآيات المتعلقة
الآيات في الكتب
العرض حسب الکتاب
الکتاب
ترجمة باينده1
ترجمة كاويان بور1
ترجمة مشكيني1
ترجمة مكارم1
ترجمة إلهي قمشئي1
ترجمة آيتي1
ترجمة معزي1
ترجمة أنصاريان1
ترجمة رضائي1
ترجمة مصباح زاده1
ترجمة تشكري1
ترجمة کرمارودي1
ترجمة رهنما1
ترجمة فارسي1
ترجمة صلواتي1
ترجمة مركز الثقافة والمعارف1
ترجمة أمينيان1
الترجمة المقتبسة من تفسير أحسن الحديث1
الترجمة المقتبسة من ترجمة تفسير الطبري1
الترجمة المقتبسة من ترجمة تفسیر الميزان1
ترجمة دهلوي1
ترجمة طاهري1
ترجمة ياسري1
ترجمة شعراني1
ترجمة سراج1
الترجمة المقتبسة من تفسير الصفي1
الترجمة المقتبسة من بيان السعادة1
ترجمة مجد1
الترجمة المقتبسة من تفسير آسان1
الترجمة المقتبسة من تفسير جامع1
الترجمة المقتبسة من تفسیر حجة التفاسير1
الترجمة المقتبسة من تفسير خسروي1
الترجمة المقتبسة من تفسير عاملي1
الترجمة المقتبسة من روان جاويد1
ترجمة حجّتي1
ترجمة برزي1
الترجمة المقتبسة من تفسير النسفي1
ترجمة أنصاري1
ترجمة أرفع1
ترجمة فيض الإسلام1
ترجمة حلبي1
ترجمة بور جوادي1
ترجمة صادق نوبري1
ترجمة مجتبوي1
ترجمة صفارزاده1
ترجمة خواجوي1
ترجمة أشرفي1
ترجمة بهرام بور1
ترجمة القرآن (القرن العاشر الهجري)1
الترجمة المقتبسة من تفسير جوامع الجامع1
الترجمة المقتبسة من ترجمان فرقان1
الترجمة المقتبسة من تفسير نور (خرم دل)1
ترجمة كرمي1
الترجمة المقتبسة من تفسير كاشف1
الترجمة المقتبسة من كلمة الله العليا1
ترجمة يزدي1
الترجمة المقتبسة من تفسير نور (قرائتي)1
ترجمة صفوي1
ترجمة حداد عادل1
أردي - جالندهري1
صيني - محمد مكين1
بلغاري - تيوفانوف1
ياباني - مجموعة من المترجمين1
روسي - كراجكوفسكي1
روسي - عثمانف1
روسي - والريا1
أذربيجاني - مهديوف و جعفرلى1
بولوني - بيلاوسكى1
بوسني - كوركوت1
الهوسا - محمود غومي1
بنغالي - ظهور الحق1
تاميلي - المدني و المبارك1
هندي - فاروق‌خان و ندوى1
كوري - يونغ كيل1
أردي - جوادي1
روسي - كوليف1
أردي - نجفي1
إنجليزي - شاكر1
إنجليزي - إيروينغ1
إنجليزي - صفارزاده1
إنجليزي - قرائي1
إنجليزي - بيكتال1
إنجليزي - محمد وسميرا1
إنجليزي - المسلمون المتفوقون1
إنجليزي - يوسف علي1
إنجليزي - آربري1
ألباني - شريف الأحمدي1
ألماني - أحمدية1
ألماني - الأزهر1
ألماني - زيدان1
ألماني - محمد رسول1
ألماني - بارت1
ألماني - كوري1
أسباني - خوليو كورتس1
أندونيسي - مجموعة من المترجمين1
إيطالي - بيكاردو1
برتغالي - سمير الحائك1
تركي - قدري جليك1
تركي - كلبنارلي1
سواحلي - علي البرواني1
فرنسي - فخري1
فرنسي - حميد الله1
فرنسي - ماسون1
كردي - وارلي1
ملائي - باسميح1
إنجليزي - سرور1
إسبرانتو - فاضل التیموري1
بشتو - عبد الولي خان1
ترکي - کاويان‌بور1
إنجليزي - میر احمد علي1
الطاجکیة - میرزا ملا احمد1
أردي - میر احمد علی1
أوزبکي - علاء الدین منصور1
فرنسي - گلتون1
فرنسي - حمزه بوبکر1
کردي- باموکي1
ترجمة ابراهیمی1
السویدي - برنستروم1
ترجمة ملكي1
أردی - جونا کرهی1
ترجمة میبدي1
ترجمة أستاد ولي1
ترجمة آیت اللهي1
ترجمة الرسولي المحلاتي1
ترجمة «مصحف قدس»1
ترجمة شاهین1
ترجمة نور الدین الکاشاني1
تركي - سعات ییلدریم1
ترجمة شیخ الهند1
الترجمة المقتبسة من تفسیر روض الجنان1
الترجمة المقتبسة من ترجمة تفسیر مجمع البیان1
الترجمة المقتبسة من تفسیر مخزن العرفان1
الترجمة المقتبسة من تفسیر نسیم رحمت1
ترجمة فاضلي1
ترجمة یزدان بناه1
ترجمة إمامي1
ترجمة ایران بناه1
الترجمة المقتبسة من تفسير ابو بکر عتیق نیشابوري1
ترجمة شیرواني1
الترجمة المقتبسة من تفسير کوثر1
ترجمة مكارم1
أذربیجاني - بونیاتوف1
إنجلیزی - فروتن1
ألماني - بوبنهايم1
ترجمة رياعي1
نوع الترجمة
ترجمة معنویة119
الترجمة المقتبسة24
ترجمة حرفیة14
ترجمة حرة10
ترجمة قدیمة6
ترجمة منظومة3
ترجمة موزونة2
المذهب
شيعي91
سني46
مسيحي8
اللغة
فارسي82
إنجليزي12
ألماني7
أردي5
فرنسي5
روسي4
تركي3
أذربيجاني2
صيني1
بلغاري1
ياباني1
بولوني1
بوسني1
هوسا1
بنغالي1
تاميلي1
هندي1
كوري1
ألباني1
إسباني1
إسبرانتو1
أندونيسي1
إيطالي1
برتغالي1
سواحلي1
ملائي1
كردي1
بشتوي1
ترکي آذري1
طاجکي1
أوزبکي1
کردي(لاتین)1
سویدي1
تم العثور على 145 مورد

الترتيب:

افتراضيالقرن
ترجمة ابراهیمی
پس [اى مؤمنان،] هرگاه با كسانى كه كفر ورزيدند برخورد كرديد، تا آنگاه كه زمين گيرشان كرديد [و اسير شدند،] بندهايشان را محكم ببنديد و پس از آن، يا با منّت نهادن [آنها را آزاد كنيد] و يا با فديه (عوض) گرفتن [آنها را رها كنيد]، تا جنگ بارهاى گران خود را فرو نهد (شعله جنگ فرو نشيند)، [فرمان] اين چنين است و اگر خدا بخواهد، قطعاً [خود] از آنان انتقام مى‌گيرد ولى [چنين نمى‌كند] تا برخى از شما را به وسيلۀ برخى ديگر بيازمايد و [بدانيد] كسانى كه در راه خدا كشته شدند ،[خدا] هرگز عمل هاى [خير] شان را تباه نمى‌كند
ترجمة أرفع
و هنگامى كه با كافران روبرو شديد، گردنهايشان را بزنيد تا به اندازۀ كافى دشمن را سركوب كنيد و اسيران را محكم ببنديد. آنگاه يا بر آنها منت گذاريد و يا براى آزاد كردن آنها فديه بگيريد تا جنگ، بار سنگين خود را بر زمين گذارد. اين حكم فعلى است و اگر خدا مى‌خواست از كافران انتقام مى‌گرفت؛ ولى امر خداست تا شما را به وسيلۀ يكديگر امتحان كند و آنهايى كه در راه خدا كشته شده‌اند، كارهايشان ضايع نخواهد شد
ترجمة أستاد ولي
أستاد ولي، حسين, غطاء 1, صفحة 507
پس هرگاه [در ميدان جنگ] با كافران روبه‌رو شديد گردن‌ها را بزنيد، تا چون در خونشان غلتانديد [اسيران را ببنديد و] بندها را محكم كنيد، پس از آن يا منّت گذاريد (بدون عوض آزادشان كنيد) يا عوض بگيريد (مال يا تبادل اسيران) تا آن‌كه جنگ، بار سنگين خود را فرونهد (كفار تسليم شوند يا دست از فتنه بردارند). [حكم] چنين است، و اگر خدا مى‌خواست از آنان [بدون جنگ] انتقام مى‌گرفت ولى [فرمان جنگ داد] تا شما را به يكديگر بيازمايد؛ و آنان كه در راه خدا كشته شدند، خداوند اعمالشان را گم و بى‌اثر نمى‌سازد
ترجمة أشرفي
محمود أشرفي التبریزي, غطاء 1, صفحة 855
پس چون ملاقات كنيد آنان را كه كافر شدند پس زدن گردنها تا وقتى كه بسيار بكشيد ايشان را پس سخت كنيد بند را پس يا منت نهادنى بعد از آن و يا فداگرفتنى تا بنهد كارزار آلاتش را اينست و اگر مى‌خواست خدا هرآينه انتقام كشيده بود از ايشان و ليكن تا بيازمايد بعضى از شما را ببعضى و آنان كه كشته شدند در راه خدا پس هرگز ضايع نمى‌گرداند كردارهاشان را
ترجمة إلهي قمشئي
شما مؤمنان چون (در ميدان جنگ) با كافران رو به رو شويد بايد (شجاعانه) آنها را گردن زنيد تا آن گاه كه از خونريزى بسيار دشمن را از پا در آورديد پس از آن، اسيران جنگ را محكم به بند كشيد كه بعدا يا بر آنها منّت نهيد (و آنها را آزاد گردانيد) يا فدا گيريد تا در نتيجه جنگ سختيهاى خود را فروگذارد. اين حكم فعلى است، و اگر خدا بخواهد خود از كافران انتقام مى‌كشد (و همه را بى زحمت جنگ شما هلاك مى‌كند) و ليكن (با اين جنگ كفر و ايمان) مى‌خواهد شما را به يكديگر امتحان كند، و آنان كه در راه خدا كشته شدند خدا هرگز اعمالشان را ضايع نگرداند
ترجمة إمامي
هر گاه با ناباوران روياروى شويد،گردنها را بزنيد.تا چون از توان ببرديدشان،بندها را سخت كنيد.سپس يا پاس نهيد يا سربها گيريد،تا جنگ بارهاى خويش بر زمين نهد.اين است.اگر خدا مى‌خواست خود كين از ايشان مى‌توخت.ليك،تا شما را به يكديگر بيازمايد.كسانى كه در راه خدا كشته شده‌اند،خداوند كارهاشان را تباه نكند
ترجمة أمينيان
چون به كفّار روبرو گشتيد
گردن [آن‌چنان كسان] بزنيد
تا به زانو درآوريد آنها
[در اسارت به بندشان فكنيد]
بندهاشان پس استوار كنيد
پس به منّت رهايشان سازيد
يا ستانيد فديه و آنگاه
به رهاييشان بپردازيد
تا كه آن اهل كارزار [تمام]
جنگ‌افزار خود بيندازد
حكم پروردگارتان اين است
[چارۀ كار، اين‌چنين سازد]
گر خدا خواستى، از آن مردم
مى‌كشيد انتقام، ليك [اين كرد]
تا كه بعض شما به بعض دگر
آزمايد [خداىِ قادرِ فرد]
و همان مردمى [ز بين شما]
كه به راه خدا شدَند قتيل
كارهاشان تبه نخواهد كرد
هيچ‌گاه [آفريدگار جليل]
ترجمة أنصاريان
پس هنگامى كه [در ميدان جنگ] با كافران روبه‌رو شديد، گردن هايشان را به شدت بزنيد تا آن گاه كه بسيارى از آنان را با سختى و غلظت از پاى درآوريد، در اين هنگام [از دشمن اسير بگيريد و] آنان را محكم ببنديد، [پس از اسير گرفتن] يا بر آنان منت نهيد [و آزادشان كنيد]، يا از آنان [در برابر آزاد كردنشان] فديه و عوض بگيريد تا آنجا كه جنگ بارهاى سنگينش را بر زمين نهد. اين است [فرمان خدا]؛ و اگر خدا مى‌خواست [خود بدون فرمان جنگ] از آنان انتقام مى‌گرفت [ولى به جنگ فرمان داد] تا برخى از شما را به وسيلۀ برخى ديگر بيازمايد، و كسانى كه در راه خدا به شهادت رسيده‌اند، خدا هرگز اعمالشان را باطل و تباه نمى‌كند
ترجمة أنصاري
مسعود الأنصاري, غطاء 1, صفحة 507
پس چون با كافران برخورديد،گردنها[ى شان]را بزنيد.تا هنگامى كه[بسيارى از]آنان را كشتيد،بند[اسارت]را استوار داريد، آنگاه پس از آن آنان را به احسان يا به فديه‌اى رها كنيد.تا[اهل]جنگ سلاحش را[بر زمين]بنهد.[حكم]اين است.و اگر خداوند مى‌خواست از آنان انتقام مى‌گرفت ولى[مى‌خواهد]برخى از شما را با برخى ديگر بيازمايد و كسانى كه در راه خدا كشته شدند اعمال آنان را نابود نمى‌كند
ترجمة ایران بناه
(در ميدان جنگ)چون با كافران روبرو شديد،و وقتى كه آنها را سخت شكست داديد، اسيرشان كنيد،سپس يا به منّت آزاد كنيد،يا به فديه رهايشان سازيد،تا آنگاه كه جنگ به پايان آيد،و اين حكم خداست،و اگر خدا مى‌خواست، از آنان انتقام مى‌گرفت،امّا خواست تا شما را به يكديگر بيازمايد و آنان كه در راه خدا كشته شده اند اعمالشان را باطل نمى‌كند
ترجمة آیت اللهي
وقتى با كفار در جنگ برخورد نموديد گردنشان را بزنيد تا كشته‌هاى آنها زياد شود آنگاه از آنها اسير گيريد و محكم آنها را به بند كشيد سپس يا بر آنها منت مى‌نهيد و آزادشان مى‌كنيد يا با فديه آزادشان مى‌سازيد و به اين وضع تا تمام شدن جنگ ادامه مى‌دهيد و اگر خدا بخواهد از كفار انتقام مى‌گيرد و هلاكشان مى‌كند ولى دستور كارزار داد تا بعضى از شما را توسط بعضى ديگر امتحان كند و كسانى كه در راه خدا كشته شدند خداوند هرگز اعمالشان را نابود نمى‌كند
ترجمة آيتي
عبد المحمد الآيتي, غطاء 1, صفحة 508
چون با كافران روبه‌رو شديد، گردنشان را بزنيد. و چون آنها را سخت فرو كوفتيد، اسيرشان كنيد و سخت ببنديد. آن گاه يا به منت آزاد كنيد يا به فديه. تا آن گاه كه جنگ به پايان آيد. و اين است حكم خدا. و اگر خدا مى‌خواست، از آنان انتقام مى‌گرفت، ولى خواست تا شما را به يكديگر بيازمايد. و آنان كه در راه خدا كشته شده‌اند اعمالشان را باطل نمى‌كند
ترجمة برزي
أصغر برزي, غطاء 1, صفحة 507
پس هرگاه با كفرورزان [در ميدان جنگ] روبه‌رو شديد، گردن‌هايشان را بزنيد تا آن كه ايشان را در هم كوبيد، آن‌گاه بندهايشان محكم بنديد، و بعد از آن يا منّت نهيد [بدون فديه رهايشان كنيد] يا فديه [غرامت ستانيد]، تا اهل جنگ بارهايش [سلاح‌هاى خويش] را بر زمين گذارد، اين است [فرمان الهى]، و اگر خداوند مى‌خواست از آنان انتقام مى‌كشيد، ولى [فرمان كارزار داد] تا بعضى از شما را به وسيله‌ى بعضى ديگر آزمايش كند، و كسانى كه در راه خدا كشته شده‌اند، هرگز [خداوند] اعمالشان را تباه نمى‌كند
الترجمة المقتبسة من بيان السعادة
محمد رضا خاني و حشمت الله الریاضي, غطاء 13, صفحة 244
پس چون با كافران [حربى] روبرو شويد، گردنهايشان را بزنيد تا آنكه ايشان را به زانو درآوريد [و در دست شما اسير شوند] آنگاه بندها [يشان] را سخت استوار كنيد؛ و پس از آن يا منت نهيد [و رها كنيد بدون فديه] يا فديه بستانيد [و رها كنيد]، تا اهل كارزار بارهاى [سلاح] خود را فروگذارد؛ چنين است [حكم الهى]؛ و اگر خداوند مى‌خواست از ايشان انتقام مى‌كشيد، ولى [چنين كرد] تا بعضى از شما را به بعضى ديگر بيازمايد؛ و كسانى كه در راه خدا كشته شده‌اند، هرگز [خداوند] اعمالشان را تباه نخواهد كرد
الترجمة المقتبسة من ترجمان فرقان
پس چون با كسانى كه كفر ورزيده‌اند برخورد كنيد، پس (بايد همتتان) زدن گردن‌هاشان [و گردن‌كشانشان] (باشد) تا هنگامى كه آنان را (در كشتار) از پاى درآورديد. پس (اسيران را) به شدت در بند كشيد؛ در نتيجه يا (بر آنان) منّت نهيد (و آزادشان كنيد) و يا فديه بگيريد (كه عوضشان را از اسيرانتان بازپس‌گيريد) تا جنگ، سنگينى‌هايش را فرونهد. اين است (دستور خدا) و اگر خدا بخواهد، از ايشان انتقام مى‌كشد، ولى (فرمان پيكار داد) تا برخى از شما را به وسيله‌ى برخى (ديگر) بيازمايد. و كسانى كه در راه خدا كشته شده‌اند، هرگز (خدا) كارهايشان را ضايع نمى‌كند
الترجمة المقتبسة من ترجمة تفسیر الميزان
وقتى به كفار برخورديد بايد با ايشان بجنگيد تا وقتى كه كشتگانتان زياد شود آن وقت است كه مى‌توانيد دست از كشتار كشيده اسير بگيريد و در باره اسيران يا اين است كه منت بر آنان نهاده آزادشان مى‌كنيد و يا اين است كه فديه مى‌گيريد و آزاد مى‌كنيد و به اين رفتار خود هم چنان ادامه مى‌دهيد تا جنگ تمام شود و اين را بدان جهت گفتيم كه اگر خدا مى‌خواست مى‌توانست از كفار انتقام بگيرد، و ليكن خواست تا بعضى از شما را به وسيله بعضى ديگر بيازمايد و كسانى كه در راه خدا كشته شدند خداوند هرگز اعمالشان را نابود نمى‌كند
الترجمة المقتبسة من ترجمة تفسير الطبري
و چون برسيد بدان كسها كه كافر شدند [ببايد زد] گردنها، تا چون سست كرده باشيد سخت كنيد بندها را، [يا منّت بايد نهادن، يعنى آزاد بايد كردن سپس آن يا باز يابد فروختن] تا بنهند گروه حرب سلاحهاى آن، و آن، اگر خواهد خداى عزّ و جلّ داد خواهد از ايشان، و لكن بيازمايد برخى از شما ببرخى، و آن كسها كه كشته شوند اندر راه خداى، خداى عزّ و جلّ نه گم كند كردار ايشان
الترجمة المقتبسة من ترجمة تفسیر مجمع البیان
و هرگاه كافران را ديديد زدن گردنها است، تا آن گاه كه كشتارى سنگين از آنان نموديد، بندهاى اسارت را محكم سازيد، از آن پس يا منّت گذاريد، و يا به فديه مبادله نمائيد، تا هنگامى كه جنگ فروكش كند، اين چنين بايد كرد، امّا اگر خدا مى‌خواست خودش بر آنان پيروز مى‌شد، ولى تا شما را بهمديگر بيازمايد، و آنان كه در راه خدا كشته شده‌اند اعمالشان از بين نمى‌رود
الترجمة المقتبسة من تفسير ابو بکر عتیق نیشابوري
چون فرارسيد[و بينيد]آن‌كسها را كه كافرانند مى‌زنيد گردنها[ى ايشان] را زدنى؛تا آنگاه كه مقهور كنيد ايشان را بكشتن آنگاه[اسير گيريد و]سخت بنديد اسير را تا آنگاه كه منّت نهيد[بريشان آزادى]و يا باز فروشيد[ايشان را همچنين مى‌كنيد]تا آنگاه كه بنهند اهل جنگ سلاحهاى ايشان[و باسلام پيش آيند يا بصلح]. (5)[فرمان خدا]اينست و اگر خواستى خداى خود كين كشيدى ازيشان [يعنى از كافران]بيك[بقتال فرمود]تا آزمون كند برخى از شما ببرخى.و آن كسانى كه كارزار كردند [قتلوا بكشتند]در راه خداى ضايع نكند[رنج]كارهاى ايشان
الترجمة المقتبسة من تفسير أحسن الحديث
پس چون كافران را در جنگ ملاقات كرديد گردنهايشان را بزنيد تا وقتى كه آنها را از پاى در آورديد طناب را محكم كنيد كه بعدا يا آزاد مى‌كنيد و يا عوض مى‌گيريد تا جنگ سلاحهاى خويش را به زمين گذارد، فرمان اين است، و اگر خدا مى‌خواست از آنها انتقام مى‌گرفت، آنان كه در راه خدا كشته شوند هرگز اعمالشان را هدر نخواهد كرد
الترجمة المقتبسة من تفسير آسان
محمد جواد النجفی, غطاء 18, صفحة 269
هنگامى كه (در ميدان رزم) با كافران مواجه مى‌شويد گردنهاى آنان را بزنيد! و همچنان مقاومت كنيد تا دشمن را درهم بكوبيد و دستهاى اسيرانشان را محكم ببنديد! بعدا اسيرانشان را يا با منت آزاد نمائيد، يا با گرفتن فديه، تا اينكه آتش جنگ فرونشيند برنامه همين است. و اگر خدا بخواهد كافران را مجازات مى‌كند ولى هدف اين است كه بعضى از شما را به‌وسيلۀ بعضى ديگر آزمايش نمايد و آن افرادى كه در راه خدا شهيد شوند خدا هرگز ثواب اعمال آنان را ضايع نخواهد كرد
الترجمة المقتبسة من تفسير جامع
شما مؤمنان چون در جنگ با كافران روبرو شديد بايد آنها را گردن بزنيد تا آنگاه‌كه از خون‌ريزى دشمن را از پا درآوريد پس از آن اسيران جنگ را محكم ببند كشيد تا بعدا او را آزاد گردانيد يا فدا گيريد تا در نتيجه جنگ سختيهاى خود را فروگذارد اين حكم فعلى است و اگر خدا مى‌خواست خود از كافران انتقام مى‌كشيد و همه را بى‌زحمت جنگ شما هلاك مى‌كرد و لكن اين جنگ كفر و ايمان براى امتحان خلق به يكديگر است و آنان كه در راه خدا كشته شدند خدا هرگز رنج و اعمالشان را ضايع نگرداند
الترجمة المقتبسة من تفسير خسروي
پس چون (اى معاشر مؤمنين) كافران (اهل دار الحرب) را ملاقات كرديد و به آنها برخورد نموديد گردن آنها را بزنيد (يعنى با آنها قتال كنيد و آنان را بكشيد) تا زمانى كه كار را بر آنها سخت كرده و بسيارى از آنها را كشته باشيد و ضعيف شوند (و آنچه باقى بمانند و اسير شوند) آنها را محكم ببنديد (كه نگريزند) و بعد (از آنكه اسير كرديد) يا بر آنها منّت بگذاريد (و آزادشان كنيد) يا در عوض، مالى (بنام فديه) بگيريد و به كسانشان برگردانيد تا اينكه جنگيان اثقال و اوزار حرب يعنى اسلحه خود را به زمين نهند (و جنگ تمام شود يعنى پس از ختم جنگ امام مخير است بين اينكه منّت بگذارد يا فديه بگيرد و آزاد كند و فديه هم يا در عوض مال است يا تن در عوض مى‌گيرد يعنى ديگرى خود را بعوض او اسير مى‌سازد يا باسترقاق و غلام ساختن او) (و تمام اينها در صورتيست كه مسلمان نشود و اگر اسلام بياورد در حكم ساير مسلمانان خواهد بود). اين است (امر به طورى كه ما بيان كرديم و اگر خدا بخواهد از آنها (يعنى كفّار) انتقام خواهد گرفت و لكن (شما را به جنگ و دادن جانها أمر مى‌كند تا اينكه بعضى را ببعض ديگر مبتلا و مورد امتحان سازد (و مطيع از عاصى ممتاز و جدا گردد زيرا اگر غرض فقط زوال كفر بود خداوند كفّار را هلاك مى‌ساخت بهر نوع كه اراده مى‌فرمود ولى مع‌ذلك خواست كه مردم مستحق ثواب شوند و اين جز بتعبّد و تحمّل مشّاق صورت نمى‌گيرد) و آنان كه در راه دين خدا كشته شدند (يعنى در جهاد بدر و احد شهيد شدند) اعمال آنها باطل گذارده نمى‌شود (و بثواب دائم پاداش خواهد داشت)
الترجمة المقتبسة من روان جاويد
پس چون ملاقات كرديد آنان را كه كافر شدند پس بزنيد زدنى گردنها را تا وقتى كه بسيار كشتيد آنها را پس محكم كنيد بند را پس يا منّت نهيد منّت‌نهادنى بعد از آن و يا فدا گيريد فدا گرفتنى تا بنهد كارزار آلاتش را امر ازاين‌قرار است و اگر مى‌خواست خدا هرآينه انتقام كشيده بود از آنها ولى تا بيازمايد بعضى از شما را به بعضى و آنان كه كشته شدند در راه خدا پس هرگز باطل نمى‌كند
الترجمة المقتبسة من تفسير الصفي
پس چون ملاقات كنيد آنان را كه كافر شدند پس زدن گردنها تا وقتى كه بسيار بكشيد ايشان را پس سخت كنيد بند را پس يا منت نهادنى بعد از آن و يا فدا گرفتنى تا بنهند كارزار آلاتش را اينست و اگر مى‌خواست خدا هر آينه انتقام كشيده بود از ايشان و ليكن تا بيازمايد بعضى از شما را ببعضى و آنان كه كشته شدند در راه خدا پس هرگز ضايع نمى‌گرداند كردارهاشان را
الترجمة المقتبسة من تفسير عاملي
و بدين گونه خداوند نمونۀ كار مردم را برايشان نمودار مى‌كند [كه هركه هرچه كرده سود و زيان آن مى‌برد و از همين رو است كه بايد] چو با كافران روبه‌رو شويد تا توانيد بكشيدشان چندانكه بيچاره شان كنيد و اسيران را استوار ببنديد و ازآن‌پس يا منّت نهيد و آزاد كنيد يا جانبها گيريد و رها كنيد تا آنگاه كه رنج و سنگينى جنگ نبينيد. اين است وظيفه‌ى شما با كافران، و اگر مصلحت بود خداوند [جنگ ناكرده] از كافران انتقام مى‌گرفت ولى بايستى شما را به يكدگر آزمايش كند [تا خرد و توان خود نمودار كنيد] و البتّه آنان كه در راه خدا كشته شدند كارشان نابود و بى‌سود نخواهد بود [كه خداوند به جانبازيشان]
الترجمة المقتبسة من تفسير كاشف
چون با كافران روبه‌رو شديد، گردنشان را بزنيد و چون آنها را سخت فروگرفتيد، اسيرشان كنيد و سخت ببنديد. آن‌گاه يا به منّت آزاد كنيد يا به فديه تا آن‌گاه كه جنگ به پايان آيد و اين است حكم خدا و اگر خدا مى‌خواست، از آنان انتقام مى‌گرفت، ولى خواست تا شما را به يكديگر بيازمايد و آنان كه در راه خدا كشته شده‌اند اعمالشان را باطل نمى‌كند
الترجمة المقتبسة من تفسير کوثر
پس هر گاه با كافران برخورد (مسلحانه) كرديد، گردن‌ها را بزنيد، آنگاه كه بر آنان غلبه كرديد، بند اسيران را محكم كنيد.پس از آن يا منت گذاشتن (آزاد كردن) و يا فديه و عوض گرفتن (براى آزادى آن اسير) تا اينكه جنگ فروكش كند.اين است (فرمان خدا) و اگر خدا مى‌خواست، از آنان انتقام مى‌گرفت، ولى خواست كه برخى از شما را با برخى ديگر آزمايش كند و كسانى كه در راه خدا كشته شدند، هرگز اعمال آنها را تباه نمى‌كند
الترجمة المقتبسة من تفسير نور (قرائتي)
پس هرگاه با كسانى كه كافر شدند (در ميدان جنگ) روبرو شديد، گردن‌هايشان را بزنيد تا آن‌كه آنان را از پا درآوريد (و چون در دست شما اسير شوند) پس آنان را سخت ببنديد (تا فرار نكنند) سپس، يا بر آنان منّت نهيد (و آزادشان كنيد) و يا با گرفتن فديه و عوض، رهايشان كنيد تا جنگ بار سنگين خود را بر زمين نهد. اين است (دستور خداوند) و اگر خداوند اراده مى‌كرد، (از طريق صاعقه و زلزله و ديگر بلايا) از آن كفّار انتقام مى‌كشيد، ولى خدا (فرمان جنگ داد) تا برخى از شما را به‌وسيله برخى ديگر بيازمايد و كسانى كه در راه خدا كشته شدند، هرگز خداوند اعمالشان را از بين نمى‌برد
الترجمة المقتبسة من تفسير نور (خرم دل)
هنگامى كه با كافران (در ميدان جنگ) روبه‌رو مى‌شويد، گردنهايشان را بزنيد، و همچنان ادامه دهيد تا به‌اندازۀ كافى دشمن را (با كشتن و زخمى كردن) ضعيف و درهم مى‌كوبيد. در اين هنگام (اسيران را) محكم ببنديد، بعدها يا بر آنان منّت مى‌گذاريد (و بدون عوض آزادشان مى‌كنيد) و يا (در برابر آزادى از آنان) فديه مى‌گيريد (خواه با معاوضۀ اسراء و خواه با دريافت اموال. اين وضع همچنان ادامه خواهد داشت) تا جنگ بارهاى سنگين خود را بر زمين مى‌نهد و نبرد پايان مى‌گيرد. برنامه اين است، و اگر خدا مى‌خواست خودش (از طريقهاى ديگرى همچون طوفان و زلزله و سيل و غرق و به زمين فروبردن، و ساير بلايا و مصائب، بدون جنگ شما) از آنان انتقام مى‌گرفت. امّا خدا خواسته است بعضى از شما را با بعضى ديگر بيازمايد (و مؤمنان راستين را با جهاد با كافران امتحان نمايد). كسانى كه در راه خدا كشته مى‌شوند، خداوند هرگز كارهايشان را ناديده نمى‌گيرد و بى‌مزد نمى‌گذارد