السورة
اسم السورة
الکتاب0
الفئات0
المذهب0
اللغة0
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
صٓۚ وَٱلۡقُرۡءَانِ ذِي ٱلذِّكۡرِ1
بَلِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فِي عِزَّةࣲ وَشِقَاقࣲ2
كَمۡ أَهۡلَكۡنَا مِن قَبۡلِهِم مِّن قَرۡنࣲ فَنَادَواْ وَّلَاتَ حِينَ مَنَاصࣲ3
وَعَجِبُوٓاْ أَن جَآءَهُم مُّنذِرࣱ مِّنۡهُمۡۖ وَقَالَ ٱلۡكَٰفِرُونَ هَٰذَا سَٰحِرࣱ كَذَّابٌ4
أَجَعَلَ ٱلۡأٓلِهَةَ إِلَٰهࣰا وَٰحِدًاۖ إِنَّ هَٰذَا لَشَيۡءٌ عُجَابࣱ5
وَٱنطَلَقَ ٱلۡمَلَأُ مِنۡهُمۡ أَنِ ٱمۡشُواْ وَٱصۡبِرُواْ عَلَىٰٓ ءَالِهَتِكُمۡۖ إِنَّ هَٰذَا لَشَيۡءࣱ يُرَادُ6
مَا سَمِعۡنَا بِهَٰذَا فِي ٱلۡمِلَّةِ ٱلۡأٓخِرَةِ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا ٱخۡتِلَٰقٌ7
أَءُنزِلَ عَلَيۡهِ ٱلذِّكۡرُ مِنۢ بَيۡنِنَاۚ بَلۡ هُمۡ فِي شَكࣲّ مِّن ذِكۡرِيۚ بَل لَّمَّا يَذُوقُواْ عَذَابِ8
أَمۡ عِندَهُمۡ خَزَآئِنُ رَحۡمَةِ رَبِّكَ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡوَهَّابِ9
أَمۡ لَهُم مُّلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَاۖ فَلۡيَرۡتَقُواْ فِي ٱلۡأَسۡبَٰبِ10
جُندࣱ مَّا هُنَالِكَ مَهۡزُومࣱ مِّنَ ٱلۡأَحۡزَابِ11
كَذَّبَتۡ قَبۡلَهُمۡ قَوۡمُ نُوحࣲ وَعَادࣱ وَفِرۡعَوۡنُ ذُو ٱلۡأَوۡتَادِ12
وَثَمُودُ وَقَوۡمُ لُوطࣲ وَأَصۡحَٰبُ لۡـَٔيۡكَةِۚ أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلۡأَحۡزَابُ13
إِن كُلٌّ إِلَّا كَذَّبَ ٱلرُّسُلَ فَحَقَّ عِقَابِ14
وَمَا يَنظُرُ هَـٰٓؤُلَآءِ إِلَّا صَيۡحَةࣰ وَٰحِدَةࣰ مَّا لَهَا مِن فَوَاقࣲ15
وَقَالُواْ رَبَّنَا عَجِّل لَّنَا قِطَّنَا قَبۡلَ يَوۡمِ ٱلۡحِسَابِ16
ٱصۡبِرۡ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَٱذۡكُرۡ عَبۡدَنَا دَاوُۥدَ ذَا ٱلۡأَيۡدِۖ إِنَّهُۥٓ أَوَّابٌ17
إِنَّا سَخَّرۡنَا ٱلۡجِبَالَ مَعَهُۥ يُسَبِّحۡنَ بِٱلۡعَشِيِّ وَٱلۡإِشۡرَاقِ18
وَٱلطَّيۡرَ مَحۡشُورَةࣰۖ كُلࣱّ لَّهُۥٓ أَوَّابࣱ19
وَشَدَدۡنَا مُلۡكَهُۥ وَءَاتَيۡنَٰهُ ٱلۡحِكۡمَةَ وَفَصۡلَ ٱلۡخِطَابِ20
وَهَلۡ أَتَىٰكَ نَبَؤُاْ ٱلۡخَصۡمِ إِذۡ تَسَوَّرُواْ ٱلۡمِحۡرَابَ21
إِذۡ دَخَلُواْ عَلَىٰ دَاوُۥدَ فَفَزِعَ مِنۡهُمۡۖ قَالُواْ لَا تَخَفۡۖ خَصۡمَانِ بَغَىٰ بَعۡضُنَا عَلَىٰ بَعۡضࣲ فَٱحۡكُم بَيۡنَنَا بِٱلۡحَقِّ وَلَا تُشۡطِطۡ وَٱهۡدِنَآ إِلَىٰ سَوَآءِ ٱلصِّرَٰطِ22
إِنَّ هَٰذَآ أَخِي لَهُۥ تِسۡعࣱ وَتِسۡعُونَ نَعۡجَةࣰ وَلِيَ نَعۡجَةࣱ وَٰحِدَةࣱ فَقَالَ أَكۡفِلۡنِيهَا وَعَزَّنِي فِي ٱلۡخِطَابِ23
قَالَ لَقَدۡ ظَلَمَكَ بِسُؤَالِ نَعۡجَتِكَ إِلَىٰ نِعَاجِهِۦۖ وَإِنَّ كَثِيرࣰا مِّنَ ٱلۡخُلَطَآءِ لَيَبۡغِي بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٍ إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ وَقَلِيلࣱ مَّا هُمۡۗ وَظَنَّ دَاوُۥدُ أَنَّمَا فَتَنَّـٰهُ فَٱسۡتَغۡفَرَ رَبَّهُۥ وَخَرَّۤ رَاكِعࣰاۤ وَأَنَابَ24
فَغَفَرۡنَا لَهُۥ ذَٰلِكَۖ وَإِنَّ لَهُۥ عِندَنَا لَزُلۡفَىٰ وَحُسۡنَ مَـَٔابࣲ25
يَٰدَاوُۥدُ إِنَّا جَعَلۡنَٰكَ خَلِيفَةࣰ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَٱحۡكُم بَيۡنَ ٱلنَّاسِ بِٱلۡحَقِّ وَلَا تَتَّبِعِ ٱلۡهَوَىٰ فَيُضِلَّكَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱلَّذِينَ يَضِلُّونَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ لَهُمۡ عَذَابࣱ شَدِيدُۢ بِمَا نَسُواْ يَوۡمَ ٱلۡحِسَابِ26
وَمَا خَلَقۡنَا ٱلسَّمَآءَ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَا بَٰطِلࣰاۚ ذَٰلِكَ ظَنُّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْۚ فَوَيۡلࣱ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ مِنَ ٱلنَّارِ27
أَمۡ نَجۡعَلُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ كَٱلۡمُفۡسِدِينَ فِي ٱلۡأَرۡضِ أَمۡ نَجۡعَلُ ٱلۡمُتَّقِينَ كَٱلۡفُجَّارِ28
كِتَٰبٌ أَنزَلۡنَٰهُ إِلَيۡكَ مُبَٰرَكࣱ لِّيَدَّبَّرُوٓاْ ءَايَٰتِهِۦ وَلِيَتَذَكَّرَ أُوْلُواْ ٱلۡأَلۡبَٰبِ29
وَوَهَبۡنَا لِدَاوُۥدَ سُلَيۡمَٰنَۚ نِعۡمَ ٱلۡعَبۡدُ إِنَّهُۥٓ أَوَّابٌ30
إِذۡ عُرِضَ عَلَيۡهِ بِٱلۡعَشِيِّ ٱلصَّـٰفِنَٰتُ ٱلۡجِيَادُ31
فَقَالَ إِنِّيٓ أَحۡبَبۡتُ حُبَّ ٱلۡخَيۡرِ عَن ذِكۡرِ رَبِّي حَتَّىٰ تَوَارَتۡ بِٱلۡحِجَابِ32
رُدُّوهَا عَلَيَّۖ فَطَفِقَ مَسۡحَۢا بِٱلسُّوقِ وَٱلۡأَعۡنَاقِ33
وَلَقَدۡ فَتَنَّا سُلَيۡمَٰنَ وَأَلۡقَيۡنَا عَلَىٰ كُرۡسِيِّهِۦ جَسَدࣰا ثُمَّ أَنَابَ34
قَالَ رَبِّ ٱغۡفِرۡ لِي وَهَبۡ لِي مُلۡكࣰا لَّا يَنۢبَغِي لِأَحَدࣲ مِّنۢ بَعۡدِيٓۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡوَهَّابُ35
فَسَخَّرۡنَا لَهُ ٱلرِّيحَ تَجۡرِي بِأَمۡرِهِۦ رُخَآءً حَيۡثُ أَصَابَ36
وَٱلشَّيَٰطِينَ كُلَّ بَنَّآءࣲ وَغَوَّاصࣲ37
وَءَاخَرِينَ مُقَرَّنِينَ فِي ٱلۡأَصۡفَادِ38
هَٰذَا عَطَآؤُنَا فَٱمۡنُنۡ أَوۡ أَمۡسِكۡ بِغَيۡرِ حِسَابࣲ39
وَإِنَّ لَهُۥ عِندَنَا لَزُلۡفَىٰ وَحُسۡنَ مَـَٔابࣲ40
وَٱذۡكُرۡ عَبۡدَنَآ أَيُّوبَ إِذۡ نَادَىٰ رَبَّهُۥٓ أَنِّي مَسَّنِيَ ٱلشَّيۡطَٰنُ بِنُصۡبࣲ وَعَذَابٍ41
ٱرۡكُضۡ بِرِجۡلِكَۖ هَٰذَا مُغۡتَسَلُۢ بَارِدࣱ وَشَرَابࣱ42
وَوَهَبۡنَا لَهُۥٓ أَهۡلَهُۥ وَمِثۡلَهُم مَّعَهُمۡ رَحۡمَةࣰ مِّنَّا وَذِكۡرَىٰ لِأُوْلِي ٱلۡأَلۡبَٰبِ43
وَخُذۡ بِيَدِكَ ضِغۡثࣰا فَٱضۡرِب بِّهِۦ وَلَا تَحۡنَثۡۗ إِنَّا وَجَدۡنَٰهُ صَابِرࣰاۚ نِّعۡمَ ٱلۡعَبۡدُ إِنَّهُۥٓ أَوَّابࣱ44
وَٱذۡكُرۡ عِبَٰدَنَآ إِبۡرَٰهِيمَ وَإِسۡحَٰقَ وَيَعۡقُوبَ أُوْلِي ٱلۡأَيۡدِي وَٱلۡأَبۡصَٰرِ45
إِنَّآ أَخۡلَصۡنَٰهُم بِخَالِصَةࣲ ذِكۡرَى ٱلدَّارِ46
وَإِنَّهُمۡ عِندَنَا لَمِنَ ٱلۡمُصۡطَفَيۡنَ ٱلۡأَخۡيَارِ47
وَٱذۡكُرۡ إِسۡمَٰعِيلَ وَٱلۡيَسَعَ وَذَا ٱلۡكِفۡلِۖ وَكُلࣱّ مِّنَ ٱلۡأَخۡيَارِ48
هَٰذَا ذِكۡرࣱۚ وَإِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ لَحُسۡنَ مَـَٔابࣲ49
جَنَّـٰتِ عَدۡنࣲ مُّفَتَّحَةࣰ لَّهُمُ ٱلۡأَبۡوَٰبُ50
مُتَّكِـِٔينَ فِيهَا يَدۡعُونَ فِيهَا بِفَٰكِهَةࣲ كَثِيرَةࣲ وَشَرَابࣲ51
وَعِندَهُمۡ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ أَتۡرَابٌ52
هَٰذَا مَا تُوعَدُونَ لِيَوۡمِ ٱلۡحِسَابِ53
إِنَّ هَٰذَا لَرِزۡقُنَا مَا لَهُۥ مِن نَّفَادٍ54
هَٰذَاۚ وَإِنَّ لِلطَّـٰغِينَ لَشَرَّ مَـَٔابࣲ55
جَهَنَّمَ يَصۡلَوۡنَهَا فَبِئۡسَ ٱلۡمِهَادُ56
هَٰذَا فَلۡيَذُوقُوهُ حَمِيمࣱ وَغَسَّاقࣱ57
وَءَاخَرُ مِن شَكۡلِهِۦٓ أَزۡوَٰجٌ58
هَٰذَا فَوۡجࣱ مُّقۡتَحِمࣱ مَّعَكُمۡ لَا مَرۡحَبَۢا بِهِمۡۚ إِنَّهُمۡ صَالُواْ ٱلنَّارِ59
قَالُواْ بَلۡ أَنتُمۡ لَا مَرۡحَبَۢا بِكُمۡۖ أَنتُمۡ قَدَّمۡتُمُوهُ لَنَاۖ فَبِئۡسَ ٱلۡقَرَارُ60
قَالُواْ رَبَّنَا مَن قَدَّمَ لَنَا هَٰذَا فَزِدۡهُ عَذَابࣰا ضِعۡفࣰا فِي ٱلنَّارِ61
وَقَالُواْ مَا لَنَا لَا نَرَىٰ رِجَالࣰا كُنَّا نَعُدُّهُم مِّنَ ٱلۡأَشۡرَارِ62
أَتَّخَذۡنَٰهُمۡ سِخۡرِيًّا أَمۡ زَاغَتۡ عَنۡهُمُ ٱلۡأَبۡصَٰرُ63
إِنَّ ذَٰلِكَ لَحَقࣱّ تَخَاصُمُ أَهۡلِ ٱلنَّارِ64
قُلۡ إِنَّمَآ أَنَا۠ مُنذِرࣱۖ وَمَا مِنۡ إِلَٰهٍ إِلَّا ٱللَّهُ ٱلۡوَٰحِدُ ٱلۡقَهَّارُ65
رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡغَفَّـٰرُ66
قُلۡ هُوَ نَبَؤٌاْ عَظِيمٌ67
أَنتُمۡ عَنۡهُ مُعۡرِضُونَ68
مَا كَانَ لِيَ مِنۡ عِلۡمِۭ بِٱلۡمَلَإِ ٱلۡأَعۡلَىٰٓ إِذۡ يَخۡتَصِمُونَ69
إِن يُوحَىٰٓ إِلَيَّ إِلَّآ أَنَّمَآ أَنَا۠ نَذِيرࣱ مُّبِينٌ70
إِذۡ قَالَ رَبُّكَ لِلۡمَلَـٰٓئِكَةِ إِنِّي خَٰلِقُۢ بَشَرࣰا مِّن طِينࣲ71
فَإِذَا سَوَّيۡتُهُۥ وَنَفَخۡتُ فِيهِ مِن رُّوحِي فَقَعُواْ لَهُۥ سَٰجِدِينَ72
فَسَجَدَ ٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ كُلُّهُمۡ أَجۡمَعُونَ73
إِلَّآ إِبۡلِيسَ ٱسۡتَكۡبَرَ وَكَانَ مِنَ ٱلۡكَٰفِرِينَ74
قَالَ يَـٰٓإِبۡلِيسُ مَا مَنَعَكَ أَن تَسۡجُدَ لِمَا خَلَقۡتُ بِيَدَيَّۖ أَسۡتَكۡبَرۡتَ أَمۡ كُنتَ مِنَ ٱلۡعَالِينَ75
قَالَ أَنَا۠ خَيۡرࣱ مِّنۡهُ خَلَقۡتَنِي مِن نَّارࣲ وَخَلَقۡتَهُۥ مِن طِينࣲ76
قَالَ فَٱخۡرُجۡ مِنۡهَا فَإِنَّكَ رَجِيمࣱ77
وَإِنَّ عَلَيۡكَ لَعۡنَتِيٓ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلدِّينِ78
قَالَ رَبِّ فَأَنظِرۡنِيٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ79
قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ ٱلۡمُنظَرِينَ80
إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡوَقۡتِ ٱلۡمَعۡلُومِ81
قَالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغۡوِيَنَّهُمۡ أَجۡمَعِينَ82
إِلَّا عِبَادَكَ مِنۡهُمُ ٱلۡمُخۡلَصِينَ83
قَالَ فَٱلۡحَقُّ وَٱلۡحَقَّ أَقُولُ84
لَأَمۡلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنكَ وَمِمَّن تَبِعَكَ مِنۡهُمۡ أَجۡمَعِينَ85
قُلۡ مَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرࣲ وَمَآ أَنَا۠ مِنَ ٱلۡمُتَكَلِّفِينَ86
إِنۡ هُوَ إِلَّا ذِكۡرࣱ لِّلۡعَٰلَمِينَ87
وَلَتَعۡلَمُنَّ نَبَأَهُۥ بَعۡدَ حِينِۭ88
الترجمة
التفسير
الحديث
المفردات
الأعلام والأسماء
المواضيع
الإعراب
الآيات المتعلقة
الآيات في الكتب
العرض حسب الکتاب
الکتاب
ترجمة باينده1
ترجمة كاويان بور1
ترجمة مشكيني1
ترجمة مكارم1
ترجمة إلهي قمشئي1
ترجمة آيتي1
ترجمة معزي1
ترجمة أنصاريان1
ترجمة رضائي1
ترجمة مصباح زاده1
ترجمة تشكري1
ترجمة کرمارودي1
ترجمة رهنما1
ترجمة فارسي1
ترجمة صلواتي1
ترجمة مركز الثقافة والمعارف1
ترجمة أمينيان1
الترجمة المقتبسة من تفسير أحسن الحديث1
الترجمة المقتبسة من ترجمة تفسير الطبري1
الترجمة المقتبسة من ترجمة تفسیر الميزان1
ترجمة دهلوي1
ترجمة طاهري1
ترجمة ياسري1
ترجمة شعراني1
ترجمة سراج1
الترجمة المقتبسة من تفسير الصفي1
الترجمة المقتبسة من بيان السعادة1
ترجمة مجد1
الترجمة المقتبسة من تفسير آسان1
الترجمة المقتبسة من تفسير جامع1
الترجمة المقتبسة من تفسیر حجة التفاسير1
الترجمة المقتبسة من تفسير خسروي1
الترجمة المقتبسة من تفسير عاملي1
الترجمة المقتبسة من روان جاويد1
ترجمة حجّتي1
ترجمة برزي1
الترجمة المقتبسة من تفسير النسفي1
ترجمة أنصاري1
ترجمة أرفع1
ترجمة فيض الإسلام1
ترجمة حلبي1
ترجمة بور جوادي1
ترجمة صادق نوبري1
ترجمة مجتبوي1
ترجمة صفارزاده1
ترجمة خواجوي1
ترجمة أشرفي1
ترجمة بهرام بور1
ترجمة القرآن (القرن العاشر الهجري)1
الترجمة المقتبسة من تفسير جوامع الجامع1
الترجمة المقتبسة من ترجمان فرقان1
الترجمة المقتبسة من تفسير نور (خرم دل)1
ترجمة كرمي1
الترجمة المقتبسة من تفسير كاشف1
الترجمة المقتبسة من كلمة الله العليا1
ترجمة يزدي1
الترجمة المقتبسة من تفسير نور (قرائتي)1
ترجمة صفوي1
ترجمة حداد عادل1
أردي - جالندهري1
صيني - محمد مكين1
بلغاري - تيوفانوف1
ياباني - مجموعة من المترجمين1
روسي - كراجكوفسكي1
روسي - عثمانف1
روسي - والريا1
أذربيجاني - مهديوف و جعفرلى1
بولوني - بيلاوسكى1
بوسني - كوركوت1
الهوسا - محمود غومي1
بنغالي - ظهور الحق1
تاميلي - المدني و المبارك1
هندي - فاروق‌خان و ندوى1
كوري - يونغ كيل1
أردي - جوادي1
روسي - كوليف1
أردي - نجفي1
إنجليزي - شاكر1
إنجليزي - إيروينغ1
إنجليزي - صفارزاده1
إنجليزي - قرائي1
إنجليزي - بيكتال1
إنجليزي - محمد وسميرا1
إنجليزي - المسلمون المتفوقون1
إنجليزي - يوسف علي1
إنجليزي - آربري1
ألباني - شريف الأحمدي1
ألماني - أحمدية1
ألماني - الأزهر1
ألماني - زيدان1
ألماني - محمد رسول1
ألماني - بارت1
ألماني - كوري1
أسباني - خوليو كورتس1
أندونيسي - مجموعة من المترجمين1
إيطالي - بيكاردو1
برتغالي - سمير الحائك1
تركي - قدري جليك1
تركي - كلبنارلي1
سواحلي - علي البرواني1
فرنسي - فخري1
فرنسي - حميد الله1
فرنسي - ماسون1
كردي - وارلي1
ملائي - باسميح1
إنجليزي - سرور1
إسبرانتو - فاضل التیموري1
بشتو - عبد الولي خان1
ترکي - کاويان‌بور1
إنجليزي - میر احمد علي1
الطاجکیة - میرزا ملا احمد1
أردي - میر احمد علی1
أوزبکي - علاء الدین منصور1
فرنسي - گلتون1
فرنسي - حمزه بوبکر1
کردي- باموکي1
ترجمة ابراهیمی1
السویدي - برنستروم1
ترجمة ملكي1
أردی - جونا کرهی1
ترجمة میبدي1
ترجمة أستاد ولي1
ترجمة آیت اللهي1
ترجمة الرسولي المحلاتي1
ترجمة «مصحف قدس»1
ترجمة شاهین1
ترجمة نور الدین الکاشاني1
تركي - سعات ییلدریم1
ترجمة شیخ الهند1
الترجمة المقتبسة من تفسیر روض الجنان1
الترجمة المقتبسة من ترجمة تفسیر مجمع البیان1
الترجمة المقتبسة من تفسیر مخزن العرفان1
الترجمة المقتبسة من تفسیر نسیم رحمت1
الترجمة المقتبسة من تفسیر همگام با وحی1
ترجمة فاضلي1
ترجمة یزدان بناه1
ترجمة إمامي1
ترجمة ایران بناه1
الترجمة المقتبسة من تفسير ابو بکر عتیق نیشابوري1
ترجمة شیرواني1
الترجمة المقتبسة من تفسير کوثر1
ترجمة مكارم1
أذربیجاني - بونیاتوف1
إنجلیزی - فروتن1
ألماني - بوبنهايم1
ترجمة رياعي1
نوع الترجمة
ترجمة معنویة120
الترجمة المقتبسة25
ترجمة حرفیة14
ترجمة حرة10
ترجمة قدیمة6
ترجمة منظومة3
ترجمة موزونة2
المذهب
شيعي92
سني46
مسيحي8
اللغة
فارسي83
إنجليزي12
ألماني7
أردي5
فرنسي5
روسي4
تركي3
أذربيجاني2
صيني1
بلغاري1
ياباني1
بولوني1
بوسني1
هوسا1
بنغالي1
تاميلي1
هندي1
كوري1
ألباني1
إسباني1
إسبرانتو1
أندونيسي1
إيطالي1
برتغالي1
سواحلي1
ملائي1
كردي1
بشتوي1
ترکي آذري1
طاجکي1
أوزبکي1
کردي(لاتین)1
سویدي1
تم العثور على 146 مورد

الترتيب:

افتراضيالقرن
ترجمة ابراهیمی
[داود] گفت:البتّهّ [برادرت] در مورد الحاق ميش تو به ميش هاى خود بر تو ستم نموده و همانا بسيارى از شريكان بدون شك برخى شان بر برخى ديگر ستم مى‌كنند، مگر كسانى كه ايمان آورده و عمل هاى شايسته نموده باشند، در حالى كه چنين كسانى بسيار اَندك اند.و [اينجا بود كه] داود دانست ما [با طرح اين دعواى صورى] فقط او را آزمايش كرده ايم، از اين رو از پروردگارش آمرزش خواست و ركوع كنان به رو در اُفُتاد و [بر قضاوت نادرستش] توبه نمود
ترجمة أرفع
داود گفت: او به طور قطع با درخواست ميش تو براى خودش به تو ستم كرده و همواره بيشتر شريكان به يكديگر ستم مى‌كنند، جز آنهايى كه ايمان آورده و كارهاى پسنديده مى‌كنند كه البته اينها هم كم هستند. و داود دانست كه ما او را امتحان كرده‌ايم. از خداوند طلب بخشش كرد و به ركوع افتاد و انابه كرد
ترجمة أستاد ولي
أستاد ولي، حسين, غطاء 1, صفحة 454
[داود بى‌درنگ] گفت: بى‌شك با درخواست افزودن ميش تو به ميش‌هاى خود بر تو ستم نموده، و البته بسيارى از شريكان به يكديگر ستم مى‌كنند مگر آنان‌كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كنند، و آنان اندكند! و داود [پس از اين داورى شتابزده] دانست كه ما او را آزموديم، پس از پروردگار خود آمرزش طلبيد و به خاك افتاد و انابه كرد
ترجمة أشرفي
محمود أشرفي التبریزي, غطاء 1, صفحة 765
گفت به حقيقت ستم كرده به تو به خواستن ميش تو بسوى ميشهاى خود و به‌درستى كه بسيارى از به‌هم‌آميختگان هرآينه ظلم مى‌كند بعضيشان بر ديگرى مگر آنان كه بگروند و بكنند كارهاى شايسته و اندكند ايشان و گمان برد داود كه ما آزموديم او را پس آمرزش خواست از پروردگارش و به روى درافتاد ركوع كنان و بازگشت
ترجمة إلهي قمشئي
داود گفت: البته بر تو ظلم كرده كه خواسته است يك ميش تو را به ميش‌هاى (نود و نه گانۀ) خود اضافه كند، و بسيار معاشران و شريكان در حق يكديگر ظلم و تعدى مى‌كنند مگر آنان كه اهل ايمان و عمل صالح هستند كه آنها هم بسيار كم‌اند. و (پس از اين قضاوت بى‌تأمّل و سريع) داود دانست كه ما او را سخت امتحان كرده‌ايم، در آن حال از خدا عفو و آمرزش طلبيد و به سجده افتاد و با تواضع و فروتنى (به درگاه خدا) بازگشت
ترجمة إمامي
گفت:بر تو ستم كرده است كه ميش تو را افزون بر ميش‌هاى خويش خواسته است. بسيارى از آميختگان بر يكديگر ستم كنند.مگر آنان كه گرويده‌اند و كارهاى نيك كرده‌اند و آنان چه اندك‌اند.داود بدانست كه ما وى را آزموده‌ايم. پس،از پروردگار خويش آمرزش خواست و به خاك افتاد و به سوى ما بازگشت
ترجمة أمينيان
گفت [داود]: به تحقيق [اين يار]
ظلم در حقّ تو برده است به كار
كز تو ميش تو طلب بنمايد
تاش بر گلّه‌ى خود افزايد
و فراوان باشند از شركاى
كه نمايند به هم جور و جفاى
بجز افراد يقين آورده
و نكوكارى [و احسان] كرده
و چنين مردم نيكوكردار
اندكند [از نظر جمع و شمار]
و بدانست [همان‌گه] داود
كازموديمش [در آنچه كه بود]
[از چنين حكم عجولانۀ خويش
سخت نادم شد و گرديد پريش]
پس ز ربّش طلب عفو نمود
توبه بنمود و بياورد سجود
ترجمة أنصاريان
گفت: يقيناً او با درخواست افزودن ميش تو به ميش‌هاى خود بر تو ستم روا داشته است، و قطعاً بسيارى از معاشران و شريكان به يكديگر ستم مى‌كنند، به جز كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‌اند و اينان اندك‌اند. و داود دانست كه ما او را [در اين حادثه] آزموده‌ايم، در نتيجه از پروردگارش درخواست آمرزش كرد و بى‌درنگ به حالت خضوع به رو در افتاد و به خدا بازگشت
ترجمة أنصاري
مسعود الأنصاري, غطاء 1, صفحة 454
[داود]گفت:با درخواست گوسفندت تا[آن را به]گوسفندانش[اضافه كند]به تو ستم كرده است و حقّا كه بسيارى از شريكان به همديگر ستم مى‌كنند مگر آنان كه ايمان آورده‌اند و كارهاى شايسته انجام داده‌اند و اينان اندك‌شمارند.داود دانست كه ما او را آزموديم.در نتيجه از پروردگارش آمرزش خواست و فروتنانه[به سجده]افتاد و رو[به‌سوى خدا]آورد
ترجمة ایران بناه
داود گفت:او كه ميش تو را از تو مى‌خواهد تا به ميشهاى خويش بيفزايد،بر تو ستم مى‌كند،و بسيارى از شريكان جز كسانى كه ايمان آورده‌اند،و كارهاى نيك انجام داده‌اند،و اينان نيز اندك هستند،بر يكديگر ستم مى‌كنند،و داود دانست كه او را آزموده‌ايم،پس از پروردگارش آمرزش خواست و به ركوع افتاد،و توبه كرد
ترجمة آیت اللهي
داود گفت: او در اين سخنش كه گوسفند تو را به گوسفندان خود ملحق سازد به تو ستم كرده و بسيارى از شريكها هستند كه به ديگرى ستم مى‌كنند مگر كسانى كه ايمان دارند و كار خوب مى‌كنند كه اين دسته بسيار كم‌اند. داود فهميد كه ما با اين صحنه او را بيازموديم پس طلب آمرزش كرد و به ركوع درآمد و توبه كرد
ترجمة آيتي
عبد المحمد الآيتي, غطاء 1, صفحة 455
داود گفت: او كه ميش تو را از تو مى‌خواهد تا به ميشهاى خويش بيفزايد بر تو ستم مى‌كند. و بسيارى از شريكان جز كسانى كه ايمان آورده‌اند و كارهاى شايسته كرده‌اند - و اينان نيز اندك هستند - بر يكديگر ستم مى‌كنند. و داود دانست كه او را آزموده‌ايم. پس از پروردگارش آمرزش خواست و به ركوع درافتاد و توبه كرد
ترجمة برزي
أصغر برزي, غطاء 1, صفحة 454
[داود] گفت: البتّه با خواستن ميش تو براى افزودن به ميش‌هاى خويش بر تو ستم روا داشته است و نيز بسيارى از شريكان در حق يكديگر ستم روا مى‌دارند، مگر كسانى كه ايمان آورده‌اند و اعمال شايسته انجام داده‌اند، و آنان بسيار اندكند، و داود دانست كه ما او را [با اين امر] آزموده‌ايم، آن‌گاه از پروردگارش آمرزش خواست و به سجده افتاد و توبه كرد
الترجمة المقتبسة من بيان السعادة
محمد رضا خاني و حشمت الله الریاضي, غطاء 12, صفحة 273
(داود) گفت به راستى با خواستن ميش تو و افزودنش به ميش‌هاى خود، در حقّ تو ستم كرده است، بسيارى از شريكان هستند كه در حقّ همديگر ستم مى‌كنند، مگر كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته پيش گرفته باشند، ايشان (به واقع) اندك شمارند؛ و داود دانست كه ما او را آزموده‌ايم، آنگاه به درگاه پروردگارش استغفار كرد، به سجده درافتاد و توبه كرد
الترجمة المقتبسة من ترجمان فرقان
(داود) گفت: «همانا او در مطالبه‌ى ميش تو - (اضافه) بر ميش‌هاى خودش - بر تو همواره ستم كرده. و بى‌گمان بسيارى از شريكان به همديگر بى‌چون ستم روا مى‌دارند؛ جز كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌اند و اينان اندكند.» و داود گمان (درستى) برد كه ما او را بى‌گمان سخت آزمايش كرده‌ايم. پس از پروردگارش پوشش خواست، و در حال ركوعش (به سجده) فروافتاد و (سوى پروردگار) پياپى بازگشت
الترجمة المقتبسة من ترجمة تفسیر الميزان
داوود گفت: او در اين سخنش كه گوسفند تو را به گوسفندان خود ملحق سازد به تو ظلم كرده و بسيارى از شريكها هستند كه بعضى به بعضى ديگر ستم مى‌كنند مگر كسانى كه ايمان دارند و عمل صالح مى‌كنند كه اين دسته بسيار كمند. داوود فهميد كه ما با اين صحنه او را بيازموديم پس طلب آمرزش كرد و به ركوع درآمد و توبه كرد
الترجمة المقتبسة من ترجمة تفسير الطبري
و گفت داود: بدرستى كه ستم كرد بر تو بخواستن ميش تو سوى ميشان او و كه بسيارى از انبازان افزونى جويند برخى از ايشان بر برخى. مگر آن كسها كه بگرويدند و كردند نيكيها و اندكى‌اند از ايشان. و گمان برد داود كه ما آزموده كرديم او را، و آمرزش خواست از خداى و بيوفتاد اندر ركوع و توبه كرد
الترجمة المقتبسة من ترجمة تفسیر مجمع البیان
گفت به حقيقت تو را ستم كرده است به خواستن ميش تو بسوى ميشهاى خود، و همانا بسيارى از آميختگان هر آينه ستم ميكنند بعضى از ايشان بعض ديگر را، مگر آنان كه ايمان آوردند و عمل صالح كردند و اندكى‌اند ايشان و گمان كرد داود كه آزمايش كرديم او را پس درخواست آمرزش كرد از پروردگارش و بروى افتاد ركوع كننده و باز گرديد
الترجمة المقتبسة من تفسير ابو بکر عتیق نیشابوري
گفت[داود]بدرستى كه ستم كرد بدر خواستن يك ميش تو واميشان خويش؛و بدرستى كه بسيارى از شريكان افزونى جويند برخى ازيشان بر برخى مگر آن كسهائى كه ببرويدند و كردند كارهاى نيك و اندكى‌اند ايشان.و بيقين بدانست داود كه ما آزمون كرديم او را آمرزش خواست از خداى خويش و بيفتاد بركوع و بدل بازگشت[با خداى بتوبه،رجع بقلبه الى الله باكيا متضرّعا]
الترجمة المقتبسة من تفسير أحسن الحديث
داود گفت: با سؤال ميش تو براى افزودن به ميشهاى خود، بر تو ظلم كرده است بسيارى از شركاء بعضى بر بعضى ظلم مى‌كنند مگر آنان كه اهل ايمان و اعمال صالحند و آنها كم هستند، داود دانست كه او را امتحان كرديم آمرزش خواست، با خضوع به زمين افتاد و توبه كرد
الترجمة المقتبسة من تفسير آسان
محمد جواد النجفی, غطاء 17, صفحة 14
داود فرمود: او با اين درخواستى كه مى‌خواهد يك ميش تو را هم صاحب شود در حق تو ستم كرده است. و بسيارى از دوستان در حق يكديگر ظلم مى‌كنند مگر آنهائى كه ايمان آورده باشند و عمل نيك انجام دهند. ولى عده آنان اندك است. هنگامى كه داود با اين جريان مواجه شد گمان كرد ما او را مورد آزمايش قرار داده‌ايم. لذا از پروردگارش طلب مغفرت نمود و به سجده رفت و توبه كرد
الترجمة المقتبسة من تفسير جامع
داود گفت البته دربارۀ تو ظلم كرده كه مى‌خواسته يك ميش ترا ببرد و بسيارى از شركاء درباره يكديگر ستم مى‌كنند مگر آنكه اهل ايمان بوده و كارهاى پسنديده مى‌نمايند و عدۀ ايشان هم بسيار كم است داود دانست كه ما او را امتحان كرديم پس بركوع افتاده با تضرع و فروتنى از پيشگاه خداوند طلب آمرزش نموده و توبه كرده بدرگاه خدا بازگشت
الترجمة المقتبسة من تفسير خسروي
(داود عليه السّلام پيش از اينكه بمدعى عليه رجوع كند و حرف او را بشنود قضاوت كرد و) گفت (اگر امر چنين است كه تو ادعا مى‌كنى) برادرت به تو ستم كرده است كه از تو خواسته است كه ميش خودت را به ميشهاى او ضميمه كنى و حقا بسيارى از شركاء بعضى بر بعض ديگر تجاوز و بحق يكديگر تعدى مى‌كنند مگر كسانى كه ايمان آورده باشند و كارهاى شايسته كنند و آنها هم كمند. (پس از اين قضاوت و گفتار) داود دانست (يا پنداشت) كه ما او را امتحان و آزمايش كرديم و از خداوند طلب آمرزش كرد و به سجده افتاد و از كردۀ خود انابه و بازگشت نمود
الترجمة المقتبسة من روان جاويد
گفت بتحقيق ستم كرد بر تو به خواستن ميش تو و اضافه نمودن به ميشهاى خود و همانا بسيارى از شريك‌ها ستم مى‌كنند بعضيشان بر بعضى مگر آنان كه ايمان آوردند و كردند كارهاى شايسته و اندكند ايشان و گمان برد داود كه ما آزموديم او را پس طلب آمرزش كرد از پروردگارش و برو در افتاد در حال نماز و بازگشت نمود
الترجمة المقتبسة من تفسير الصفي
گفت بتحقيق ستم كرده بتو بخواستن ميش او بسوى ميشهاى خود و بدرستى كه بسيارى از با هم آميختگان هر آينه ستم مى‌كنند بعضيشان بر بعضى مگر آنان كه گرويدند و كردند كارهاى شايسته و اندكى‌اند ايشان و گمان برد داود كه ما آزموديم او را پس آمرزش خواست از پروردگارش و برو درافتاد ركوع‌كنان و بازگشت نمود
الترجمة المقتبسة من تفسير عاملي
داود گفت: البتّه بر تو ستم كرده است كه خواسته است ميش تو را برآن خود بيفزايد و بيشتر آنها كه با هم سروكار دارند بر يكدگر تجاوز مى‌كنند مگر آنها كه مؤمن و نيكوكارند [تجاوز نكنند] و آنها اندك هستند، داود [به خود آمد و] دانست كه آزمايشش كرديم از خداى خود آمرزش خواست و از فروتنى بر زمين افتاد و زارى كرد
الترجمة المقتبسة من تفسير كاشف
داود گفت: او كه ميش تو را از تو مى‌خواهد تا به ميش‌هاى خود بيفزايد بر تو ستم مى‌كند و بسيارى از شريكان جز كسانى كه ايمان آورده‌اند و كارهاى شايسته كرده‌اند و اينان نيز اندك هستند بر يكديگر ستم مى‌كنند و داود دانست كه او را آزموده‌ايم. پس از پروردگارش آمرزش خواست و به ركوع درافتاد و توبه كرد
الترجمة المقتبسة من تفسير کوثر
(داود) گفت:او با درخواست ميش تو براى افزودن به ميش‌هاى خود، بر تو ستم كرده و همانا بسيارى از شريكان برخى‌شان بر برخى ديگر ستم مى‌كنند، مگر آنها كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌اند، و چه اندكند آنها! و داوود فهميد كه ما او را آزموده‌ايم، پس، از پروردگار خويش آمرزش خواست و به رو افتاد و توبه كرد
الترجمة المقتبسة من تفسير نور (قرائتي)
(داود) گفت: حقّا كه او با درخواست افزودن ميش تو به ميش‌هاى خودش به تو ستم كرده است و البتّه بسيارى از شريكان، بعضى بر بعضى ستم مى‌كنند، مگر كسانى كه ايمان آورده و عمل شايسته انجام مى‌دهند و آنان كم هستند و داود متوجّه شد كه ما او را (با اين صحنه و طرح نزاع) آزمايش كرديم، پس، (از قضاوت خود قبل از شنيدن سخن طرف مقابل پشيمان شد و) از پروردگارش آمرزش خواست و به ركوع در افتاد و توبه و انابه كرد
الترجمة المقتبسة من تفسير نور (خرم دل)
(داود) گفت: مسلّما او با درخواست يگانه ميش تو براى افزودن آن به ميشهاى خود، به تو ستم روا مى‌دارد. اصلا بسيارى از آميزگاران و كسانى كه با يكديگر سروكار دارند، نسبت به همديگر ستم روا مى‌دارند، مگر آنان كه واقعا مؤمنند و كارهاى شايسته مى‌كنند، ولى چنين كسانى هم بسيار كم و اندك هستند. داود گمان برد كه ما او را آزموده‌ايم (و اندازۀ هراس او از ديگران، و نيز نحوۀ قضاوت وى را به محك آزمايش زده‌ايم). پس از پروردگار خويش آمرزش خواست و به سجده افتاد و توبه كرد