السورة
اسم السورة
الکتاب0
الفئات0
المذهب0
اللغة0
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
طسٓۚ تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡقُرۡءَانِ وَكِتَابࣲ مُّبِينٍ1
هُدࣰى وَبُشۡرَىٰ لِلۡمُؤۡمِنِينَ2
ٱلَّذِينَ يُقِيمُونَ ٱلصَّلَوٰةَ وَيُؤۡتُونَ ٱلزَّكَوٰةَ وَهُم بِٱلۡأٓخِرَةِ هُمۡ يُوقِنُونَ3
إِنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ زَيَّنَّا لَهُمۡ أَعۡمَٰلَهُمۡ فَهُمۡ يَعۡمَهُونَ4
أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ لَهُمۡ سُوٓءُ ٱلۡعَذَابِ وَهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ هُمُ ٱلۡأَخۡسَرُونَ5
وَإِنَّكَ لَتُلَقَّى ٱلۡقُرۡءَانَ مِن لَّدُنۡ حَكِيمٍ عَلِيمٍ6
إِذۡ قَالَ مُوسَىٰ لِأَهۡلِهِۦٓ إِنِّيٓ ءَانَسۡتُ نَارࣰا سَـَٔاتِيكُم مِّنۡهَا بِخَبَرٍ أَوۡ ءَاتِيكُم بِشِهَابࣲ قَبَسࣲ لَّعَلَّكُمۡ تَصۡطَلُونَ7
فَلَمَّا جَآءَهَا نُودِيَ أَنۢ بُورِكَ مَن فِي ٱلنَّارِ وَمَنۡ حَوۡلَهَا وَسُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ8
يَٰمُوسَىٰٓ إِنَّهُۥٓ أَنَا ٱللَّهُ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ9
وَأَلۡقِ عَصَاكَۚ فَلَمَّا رَءَاهَا تَهۡتَزُّ كَأَنَّهَا جَآنࣱّ وَلَّىٰ مُدۡبِرࣰا وَلَمۡ يُعَقِّبۡۚ يَٰمُوسَىٰ لَا تَخَفۡ إِنِّي لَا يَخَافُ لَدَيَّ ٱلۡمُرۡسَلُونَ10
إِلَّا مَن ظَلَمَ ثُمَّ بَدَّلَ حُسۡنَۢا بَعۡدَ سُوٓءࣲ فَإِنِّي غَفُورࣱ رَّحِيمࣱ11
وَأَدۡخِلۡ يَدَكَ فِي جَيۡبِكَ تَخۡرُجۡ بَيۡضَآءَ مِنۡ غَيۡرِ سُوٓءࣲۖ فِي تِسۡعِ ءَايَٰتٍ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ وَقَوۡمِهِۦٓۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَوۡمࣰا فَٰسِقِينَ12
فَلَمَّا جَآءَتۡهُمۡ ءَايَٰتُنَا مُبۡصِرَةࣰ قَالُواْ هَٰذَا سِحۡرࣱ مُّبِينࣱ13
وَجَحَدُواْ بِهَا وَٱسۡتَيۡقَنَتۡهَآ أَنفُسُهُمۡ ظُلۡمࣰا وَعُلُوࣰّاۚ فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُفۡسِدِينَ14
وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا دَاوُۥدَ وَسُلَيۡمَٰنَ عِلۡمࣰاۖ وَقَالَا ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِي فَضَّلَنَا عَلَىٰ كَثِيرࣲ مِّنۡ عِبَادِهِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ15
وَوَرِثَ سُلَيۡمَٰنُ دَاوُۥدَۖ وَقَالَ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ عُلِّمۡنَا مَنطِقَ ٱلطَّيۡرِ وَأُوتِينَا مِن كُلِّ شَيۡءٍۖ إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡفَضۡلُ ٱلۡمُبِينُ16
وَحُشِرَ لِسُلَيۡمَٰنَ جُنُودُهُۥ مِنَ ٱلۡجِنِّ وَٱلۡإِنسِ وَٱلطَّيۡرِ فَهُمۡ يُوزَعُونَ17
حَتَّىٰٓ إِذَآ أَتَوۡاْ عَلَىٰ وَادِ ٱلنَّمۡلِ قَالَتۡ نَمۡلَةࣱ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّمۡلُ ٱدۡخُلُواْ مَسَٰكِنَكُمۡ لَا يَحۡطِمَنَّكُمۡ سُلَيۡمَٰنُ وَجُنُودُهُۥ وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ18
فَتَبَسَّمَ ضَاحِكࣰا مِّن قَوۡلِهَا وَقَالَ رَبِّ أَوۡزِعۡنِيٓ أَنۡ أَشۡكُرَ نِعۡمَتَكَ ٱلَّتِيٓ أَنۡعَمۡتَ عَلَيَّ وَعَلَىٰ وَٰلِدَيَّ وَأَنۡ أَعۡمَلَ صَٰلِحࣰا تَرۡضَىٰهُ وَأَدۡخِلۡنِي بِرَحۡمَتِكَ فِي عِبَادِكَ ٱلصَّـٰلِحِينَ19
وَتَفَقَّدَ ٱلطَّيۡرَ فَقَالَ مَا لِيَ لَآ أَرَى ٱلۡهُدۡهُدَ أَمۡ كَانَ مِنَ ٱلۡغَآئِبِينَ20
لَأُعَذِّبَنَّهُۥ عَذَابࣰا شَدِيدًا أَوۡ لَأَاْذۡبَحَنَّهُۥٓ أَوۡ لَيَأۡتِيَنِّي بِسُلۡطَٰنࣲ مُّبِينࣲ21
فَمَكَثَ غَيۡرَ بَعِيدࣲ فَقَالَ أَحَطتُ بِمَا لَمۡ تُحِطۡ بِهِۦ وَجِئۡتُكَ مِن سَبَإِۭ بِنَبَإࣲ يَقِينٍ22
إِنِّي وَجَدتُّ ٱمۡرَأَةࣰ تَمۡلِكُهُمۡ وَأُوتِيَتۡ مِن كُلِّ شَيۡءࣲ وَلَهَا عَرۡشٌ عَظِيمࣱ23
وَجَدتُّهَا وَقَوۡمَهَا يَسۡجُدُونَ لِلشَّمۡسِ مِن دُونِ ٱللَّهِ وَزَيَّنَ لَهُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ أَعۡمَٰلَهُمۡ فَصَدَّهُمۡ عَنِ ٱلسَّبِيلِ فَهُمۡ لَا يَهۡتَدُونَ24
أَلَّاۤ يَسۡجُدُواْۤ لِلَّهِ ٱلَّذِي يُخۡرِجُ ٱلۡخَبۡءَ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَيَعۡلَمُ مَا تُخۡفُونَ وَمَا تُعۡلِنُونَ25
ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ ٱلۡعَرۡشِ ٱلۡعَظِيمِ26
قَالَ سَنَنظُرُ أَصَدَقۡتَ أَمۡ كُنتَ مِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ27
ٱذۡهَب بِّكِتَٰبِي هَٰذَا فَأَلۡقِهۡ إِلَيۡهِمۡ ثُمَّ تَوَلَّ عَنۡهُمۡ فَٱنظُرۡ مَاذَا يَرۡجِعُونَ28
قَالَتۡ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلۡمَلَؤُاْ إِنِّيٓ أُلۡقِيَ إِلَيَّ كِتَٰبࣱ كَرِيمٌ29
إِنَّهُۥ مِن سُلَيۡمَٰنَ وَإِنَّهُۥ بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ30
أَلَّا تَعۡلُواْ عَلَيَّ وَأۡتُونِي مُسۡلِمِينَ31
قَالَتۡ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلۡمَلَؤُاْ أَفۡتُونِي فِيٓ أَمۡرِي مَا كُنتُ قَاطِعَةً أَمۡرًا حَتَّىٰ تَشۡهَدُونِ32
قَالُواْ نَحۡنُ أُوْلُواْ قُوَّةࣲ وَأُوْلُواْ بَأۡسࣲ شَدِيدࣲ وَٱلۡأَمۡرُ إِلَيۡكِ فَٱنظُرِي مَاذَا تَأۡمُرِينَ33
قَالَتۡ إِنَّ ٱلۡمُلُوكَ إِذَا دَخَلُواْ قَرۡيَةً أَفۡسَدُوهَا وَجَعَلُوٓاْ أَعِزَّةَ أَهۡلِهَآ أَذِلَّةࣰۚ وَكَذَٰلِكَ يَفۡعَلُونَ34
وَإِنِّي مُرۡسِلَةٌ إِلَيۡهِم بِهَدِيَّةࣲ فَنَاظِرَةُۢ بِمَ يَرۡجِعُ ٱلۡمُرۡسَلُونَ35
فَلَمَّا جَآءَ سُلَيۡمَٰنَ قَالَ أَتُمِدُّونَنِ بِمَالࣲ فَمَآ ءَاتَىٰنِۦَ ٱللَّهُ خَيۡرࣱ مِّمَّآ ءَاتَىٰكُمۚ بَلۡ أَنتُم بِهَدِيَّتِكُمۡ تَفۡرَحُونَ36
ٱرۡجِعۡ إِلَيۡهِمۡ فَلَنَأۡتِيَنَّهُم بِجُنُودࣲ لَّا قِبَلَ لَهُم بِهَا وَلَنُخۡرِجَنَّهُم مِّنۡهَآ أَذِلَّةࣰ وَهُمۡ صَٰغِرُونَ37
قَالَ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلۡمَلَؤُاْ أَيُّكُمۡ يَأۡتِينِي بِعَرۡشِهَا قَبۡلَ أَن يَأۡتُونِي مُسۡلِمِينَ38
قَالَ عِفۡرِيتࣱ مِّنَ ٱلۡجِنِّ أَنَا۠ ءَاتِيكَ بِهِۦ قَبۡلَ أَن تَقُومَ مِن مَّقَامِكَۖ وَإِنِّي عَلَيۡهِ لَقَوِيٌّ أَمِينࣱ39
قَالَ ٱلَّذِي عِندَهُۥ عِلۡمࣱ مِّنَ ٱلۡكِتَٰبِ أَنَا۠ ءَاتِيكَ بِهِۦ قَبۡلَ أَن يَرۡتَدَّ إِلَيۡكَ طَرۡفُكَۚ فَلَمَّا رَءَاهُ مُسۡتَقِرًّا عِندَهُۥ قَالَ هَٰذَا مِن فَضۡلِ رَبِّي لِيَبۡلُوَنِيٓ ءَأَشۡكُرُ أَمۡ أَكۡفُرُۖ وَمَن شَكَرَ فَإِنَّمَا يَشۡكُرُ لِنَفۡسِهِۦۖ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ رَبِّي غَنِيࣱّ كَرِيمࣱ40
قَالَ نَكِّرُواْ لَهَا عَرۡشَهَا نَنظُرۡ أَتَهۡتَدِيٓ أَمۡ تَكُونُ مِنَ ٱلَّذِينَ لَا يَهۡتَدُونَ41
فَلَمَّا جَآءَتۡ قِيلَ أَهَٰكَذَا عَرۡشُكِۖ قَالَتۡ كَأَنَّهُۥ هُوَۚ وَأُوتِينَا ٱلۡعِلۡمَ مِن قَبۡلِهَا وَكُنَّا مُسۡلِمِينَ42
وَصَدَّهَا مَا كَانَت تَّعۡبُدُ مِن دُونِ ٱللَّهِۖ إِنَّهَا كَانَتۡ مِن قَوۡمࣲ كَٰفِرِينَ43
قِيلَ لَهَا ٱدۡخُلِي ٱلصَّرۡحَۖ فَلَمَّا رَأَتۡهُ حَسِبَتۡهُ لُجَّةࣰ وَكَشَفَتۡ عَن سَاقَيۡهَاۚ قَالَ إِنَّهُۥ صَرۡحࣱ مُّمَرَّدࣱ مِّن قَوَارِيرَۗ قَالَتۡ رَبِّ إِنِّي ظَلَمۡتُ نَفۡسِي وَأَسۡلَمۡتُ مَعَ سُلَيۡمَٰنَ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ44
وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَآ إِلَىٰ ثَمُودَ أَخَاهُمۡ صَٰلِحًا أَنِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ فَإِذَا هُمۡ فَرِيقَانِ يَخۡتَصِمُونَ45
قَالَ يَٰقَوۡمِ لِمَ تَسۡتَعۡجِلُونَ بِٱلسَّيِّئَةِ قَبۡلَ ٱلۡحَسَنَةِۖ لَوۡلَا تَسۡتَغۡفِرُونَ ٱللَّهَ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ46
قَالُواْ ٱطَّيَّرۡنَا بِكَ وَبِمَن مَّعَكَۚ قَالَ طَـٰٓئِرُكُمۡ عِندَ ٱللَّهِۖ بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمࣱ تُفۡتَنُونَ47
وَكَانَ فِي ٱلۡمَدِينَةِ تِسۡعَةُ رَهۡطࣲ يُفۡسِدُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا يُصۡلِحُونَ48
قَالُواْ تَقَاسَمُواْ بِٱللَّهِ لَنُبَيِّتَنَّهُۥ وَأَهۡلَهُۥ ثُمَّ لَنَقُولَنَّ لِوَلِيِّهِۦ مَا شَهِدۡنَا مَهۡلِكَ أَهۡلِهِۦ وَإِنَّا لَصَٰدِقُونَ49
وَمَكَرُواْ مَكۡرࣰا وَمَكَرۡنَا مَكۡرࣰا وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ50
فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ مَكۡرِهِمۡ أَنَّا دَمَّرۡنَٰهُمۡ وَقَوۡمَهُمۡ أَجۡمَعِينَ51
فَتِلۡكَ بُيُوتُهُمۡ خَاوِيَةَۢ بِمَا ظَلَمُوٓاْۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةࣰ لِّقَوۡمࣲ يَعۡلَمُونَ52
وَأَنجَيۡنَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَكَانُواْ يَتَّقُونَ53
وَلُوطًا إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِۦٓ أَتَأۡتُونَ ٱلۡفَٰحِشَةَ وَأَنتُمۡ تُبۡصِرُونَ54
أَئِنَّكُمۡ لَتَأۡتُونَ ٱلرِّجَالَ شَهۡوَةࣰ مِّن دُونِ ٱلنِّسَآءِۚ بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمࣱ تَجۡهَلُونَ55
فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوۡمِهِۦٓ إِلَّآ أَن قَالُوٓاْ أَخۡرِجُوٓاْ ءَالَ لُوطࣲ مِّن قَرۡيَتِكُمۡۖ إِنَّهُمۡ أُنَاسࣱ يَتَطَهَّرُونَ56
فَأَنجَيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ إِلَّا ٱمۡرَأَتَهُۥ قَدَّرۡنَٰهَا مِنَ ٱلۡغَٰبِرِينَ57
وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهِم مَّطَرࣰاۖ فَسَآءَ مَطَرُ ٱلۡمُنذَرِينَ58
قُلِ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ وَسَلَٰمٌ عَلَىٰ عِبَادِهِ ٱلَّذِينَ ٱصۡطَفَىٰٓۗ ءَآللَّهُ خَيۡرٌ أَمَّا يُشۡرِكُونَ59
أَمَّنۡ خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَأَنزَلَ لَكُم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءࣰ فَأَنۢبَتۡنَا بِهِۦ حَدَآئِقَ ذَاتَ بَهۡجَةࣲ مَّا كَانَ لَكُمۡ أَن تُنۢبِتُواْ شَجَرَهَآۗ أَءِلَٰهࣱ مَّعَ ٱللَّهِۚ بَلۡ هُمۡ قَوۡمࣱ يَعۡدِلُونَ60
أَمَّن جَعَلَ ٱلۡأَرۡضَ قَرَارࣰا وَجَعَلَ خِلَٰلَهَآ أَنۡهَٰرࣰا وَجَعَلَ لَهَا رَوَٰسِيَ وَجَعَلَ بَيۡنَ ٱلۡبَحۡرَيۡنِ حَاجِزًاۗ أَءِلَٰهࣱ مَّعَ ٱللَّهِۚ بَلۡ أَكۡثَرُهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ61
أَمَّن يُجِيبُ ٱلۡمُضۡطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكۡشِفُ ٱلسُّوٓءَ وَيَجۡعَلُكُمۡ خُلَفَآءَ ٱلۡأَرۡضِۗ أَءِلَٰهࣱ مَّعَ ٱللَّهِۚ قَلِيلࣰا مَّا تَذَكَّرُونَ62
أَمَّن يَهۡدِيكُمۡ فِي ظُلُمَٰتِ ٱلۡبَرِّ وَٱلۡبَحۡرِ وَمَن يُرۡسِلُ ٱلرِّيَٰحَ بُشۡرَۢا بَيۡنَ يَدَيۡ رَحۡمَتِهِۦٓۗ أَءِلَٰهࣱ مَّعَ ٱللَّهِۚ تَعَٰلَى ٱللَّهُ عَمَّا يُشۡرِكُونَ63
أَمَّن يَبۡدَؤُاْ ٱلۡخَلۡقَ ثُمَّ يُعِيدُهُۥ وَمَن يَرۡزُقُكُم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِۗ أَءِلَٰهࣱ مَّعَ ٱللَّهِۚ قُلۡ هَاتُواْ بُرۡهَٰنَكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ64
قُل لَّا يَعۡلَمُ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ ٱلۡغَيۡبَ إِلَّا ٱللَّهُۚ وَمَا يَشۡعُرُونَ أَيَّانَ يُبۡعَثُونَ65
بَلِ ٱدَّـٰرَكَ عِلۡمُهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِۚ بَلۡ هُمۡ فِي شَكࣲّ مِّنۡهَاۖ بَلۡ هُم مِّنۡهَا عَمُونَ66
وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَءِذَا كُنَّا تُرَٰبࣰا وَءَابَآؤُنَآ أَئِنَّا لَمُخۡرَجُونَ67
لَقَدۡ وُعِدۡنَا هَٰذَا نَحۡنُ وَءَابَآؤُنَا مِن قَبۡلُ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّآ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ68
قُلۡ سِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَٱنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُجۡرِمِينَ69
وَلَا تَحۡزَنۡ عَلَيۡهِمۡ وَلَا تَكُن فِي ضَيۡقࣲ مِّمَّا يَمۡكُرُونَ70
وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا ٱلۡوَعۡدُ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ71
قُلۡ عَسَىٰٓ أَن يَكُونَ رَدِفَ لَكُم بَعۡضُ ٱلَّذِي تَسۡتَعۡجِلُونَ72
وَإِنَّ رَبَّكَ لَذُو فَضۡلٍ عَلَى ٱلنَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَشۡكُرُونَ73
وَإِنَّ رَبَّكَ لَيَعۡلَمُ مَا تُكِنُّ صُدُورُهُمۡ وَمَا يُعۡلِنُونَ74
وَمَا مِنۡ غَآئِبَةࣲ فِي ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ إِلَّا فِي كِتَٰبࣲ مُّبِينٍ75
إِنَّ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانَ يَقُصُّ عَلَىٰ بَنِيٓ إِسۡرَـٰٓءِيلَ أَكۡثَرَ ٱلَّذِي هُمۡ فِيهِ يَخۡتَلِفُونَ76
وَإِنَّهُۥ لَهُدࣰى وَرَحۡمَةࣱ لِّلۡمُؤۡمِنِينَ77
إِنَّ رَبَّكَ يَقۡضِي بَيۡنَهُم بِحُكۡمِهِۦۚ وَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡعَلِيمُ78
فَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱللَّهِۖ إِنَّكَ عَلَى ٱلۡحَقِّ ٱلۡمُبِينِ79
إِنَّكَ لَا تُسۡمِعُ ٱلۡمَوۡتَىٰ وَلَا تُسۡمِعُ ٱلصُّمَّ ٱلدُّعَآءَ إِذَا وَلَّوۡاْ مُدۡبِرِينَ80
وَمَآ أَنتَ بِهَٰدِي ٱلۡعُمۡيِ عَن ضَلَٰلَتِهِمۡۖ إِن تُسۡمِعُ إِلَّا مَن يُؤۡمِنُ بِـَٔايَٰتِنَا فَهُم مُّسۡلِمُونَ81
وَإِذَا وَقَعَ ٱلۡقَوۡلُ عَلَيۡهِمۡ أَخۡرَجۡنَا لَهُمۡ دَآبَّةࣰ مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ تُكَلِّمُهُمۡ أَنَّ ٱلنَّاسَ كَانُواْ بِـَٔايَٰتِنَا لَا يُوقِنُونَ82
وَيَوۡمَ نَحۡشُرُ مِن كُلِّ أُمَّةࣲ فَوۡجࣰا مِّمَّن يُكَذِّبُ بِـَٔايَٰتِنَا فَهُمۡ يُوزَعُونَ83
حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءُو قَالَ أَكَذَّبۡتُم بِـَٔايَٰتِي وَلَمۡ تُحِيطُواْ بِهَا عِلۡمًا أَمَّاذَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ84
وَوَقَعَ ٱلۡقَوۡلُ عَلَيۡهِم بِمَا ظَلَمُواْ فَهُمۡ لَا يَنطِقُونَ85
أَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّا جَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ لِيَسۡكُنُواْ فِيهِ وَٱلنَّهَارَ مُبۡصِرًاۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتࣲ لِّقَوۡمࣲ يُؤۡمِنُونَ86
وَيَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِ فَفَزِعَ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَن فِي ٱلۡأَرۡضِ إِلَّا مَن شَآءَ ٱللَّهُۚ وَكُلٌّ أَتَوۡهُ دَٰخِرِينَ87
وَتَرَى ٱلۡجِبَالَ تَحۡسَبُهَا جَامِدَةࣰ وَهِيَ تَمُرُّ مَرَّ ٱلسَّحَابِۚ صُنۡعَ ٱللَّهِ ٱلَّذِيٓ أَتۡقَنَ كُلَّ شَيۡءٍۚ إِنَّهُۥ خَبِيرُۢ بِمَا تَفۡعَلُونَ88
مَن جَآءَ بِٱلۡحَسَنَةِ فَلَهُۥ خَيۡرࣱ مِّنۡهَا وَهُم مِّن فَزَعࣲ يَوۡمَئِذٍ ءَامِنُونَ89
وَمَن جَآءَ بِٱلسَّيِّئَةِ فَكُبَّتۡ وُجُوهُهُمۡ فِي ٱلنَّارِ هَلۡ تُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ90
إِنَّمَآ أُمِرۡتُ أَنۡ أَعۡبُدَ رَبَّ هَٰذِهِ ٱلۡبَلۡدَةِ ٱلَّذِي حَرَّمَهَا وَلَهُۥ كُلُّ شَيۡءࣲۖ وَأُمِرۡتُ أَنۡ أَكُونَ مِنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ91
وَأَنۡ أَتۡلُوَاْ ٱلۡقُرۡءَانَۖ فَمَنِ ٱهۡتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهۡتَدِي لِنَفۡسِهِۦۖ وَمَن ضَلَّ فَقُلۡ إِنَّمَآ أَنَا۠ مِنَ ٱلۡمُنذِرِينَ92
وَقُلِ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ سَيُرِيكُمۡ ءَايَٰتِهِۦ فَتَعۡرِفُونَهَاۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَٰفِلٍ عَمَّا تَعۡمَلُونَ93
الترجمة
التفسير
الحديث
المفردات
الأعلام والأسماء
المواضيع
الإعراب
الآيات المتعلقة
الآيات في الكتب
العرض حسب الکتاب
الکتاب
ترجمة باينده1
ترجمة كاويان بور1
ترجمة مشكيني1
ترجمة مكارم1
ترجمة إلهي قمشئي1
ترجمة آيتي1
ترجمة معزي1
ترجمة أنصاريان1
ترجمة رضائي1
ترجمة مصباح زاده1
ترجمة تشكري1
ترجمة کرمارودي1
ترجمة رهنما1
ترجمة فارسي1
ترجمة صلواتي1
ترجمة مركز الثقافة والمعارف1
ترجمة أمينيان1
الترجمة المقتبسة من تفسير أحسن الحديث1
الترجمة المقتبسة من ترجمة تفسير الطبري1
الترجمة المقتبسة من ترجمة تفسیر الميزان1
ترجمة دهلوي1
ترجمة طاهري1
ترجمة ياسري1
ترجمة شعراني1
ترجمة سراج1
الترجمة المقتبسة من تفسير الصفي1
الترجمة المقتبسة من بيان السعادة1
ترجمة مجد1
الترجمة المقتبسة من تفسير آسان1
الترجمة المقتبسة من تفسير جامع1
الترجمة المقتبسة من تفسیر حجة التفاسير1
الترجمة المقتبسة من تفسير خسروي1
الترجمة المقتبسة من تفسير عاملي1
الترجمة المقتبسة من روان جاويد1
ترجمة حجّتي1
ترجمة برزي1
الترجمة المقتبسة من تفسير النسفي1
ترجمة أنصاري1
ترجمة أرفع1
ترجمة فيض الإسلام1
ترجمة حلبي1
ترجمة بور جوادي1
ترجمة صادق نوبري1
ترجمة مجتبوي1
ترجمة صفارزاده1
ترجمة خواجوي1
ترجمة أشرفي1
ترجمة بهرام بور1
ترجمة القرآن (القرن العاشر الهجري)1
الترجمة المقتبسة من تفسير جوامع الجامع1
الترجمة المقتبسة من ترجمان فرقان1
الترجمة المقتبسة من تفسير نور (خرم دل)1
ترجمة كرمي1
الترجمة المقتبسة من تفسير كاشف1
الترجمة المقتبسة من كلمة الله العليا1
ترجمة يزدي1
الترجمة المقتبسة من تفسير نور (قرائتي)1
ترجمة صفوي1
ترجمة حداد عادل1
أردي - جالندهري1
صيني - محمد مكين1
بلغاري - تيوفانوف1
ياباني - مجموعة من المترجمين1
روسي - كراجكوفسكي1
روسي - عثمانف1
روسي - والريا1
أذربيجاني - مهديوف و جعفرلى1
بولوني - بيلاوسكى1
بوسني - كوركوت1
الهوسا - محمود غومي1
بنغالي - ظهور الحق1
تاميلي - المدني و المبارك1
هندي - فاروق‌خان و ندوى1
كوري - يونغ كيل1
أردي - جوادي1
روسي - كوليف1
أردي - نجفي1
إنجليزي - شاكر1
إنجليزي - إيروينغ1
إنجليزي - صفارزاده1
إنجليزي - قرائي1
إنجليزي - بيكتال1
إنجليزي - محمد وسميرا1
إنجليزي - المسلمون المتفوقون1
إنجليزي - يوسف علي1
إنجليزي - آربري1
ألباني - شريف الأحمدي1
ألماني - أحمدية1
ألماني - الأزهر1
ألماني - زيدان1
ألماني - محمد رسول1
ألماني - بارت1
ألماني - كوري1
أسباني - خوليو كورتس1
أندونيسي - مجموعة من المترجمين1
إيطالي - بيكاردو1
برتغالي - سمير الحائك1
تركي - قدري جليك1
تركي - كلبنارلي1
سواحلي - علي البرواني1
فرنسي - فخري1
فرنسي - حميد الله1
فرنسي - ماسون1
كردي - وارلي1
ملائي - باسميح1
إنجليزي - سرور1
إسبرانتو - فاضل التیموري1
بشتو - عبد الولي خان1
ترکي - کاويان‌بور1
إنجليزي - میر احمد علي1
الطاجکیة - میرزا ملا احمد1
أردي - میر احمد علی1
أوزبکي - علاء الدین منصور1
فرنسي - گلتون1
فرنسي - حمزه بوبکر1
کردي- باموکي1
ترجمة ابراهیمی1
السویدي - برنستروم1
ترجمة ملكي1
أردی - جونا کرهی1
ترجمة میبدي1
ترجمة أستاد ولي1
ترجمة آیت اللهي1
ترجمة الرسولي المحلاتي1
ترجمة «مصحف متحف بارس»1
ترجمة «مصحف قدس»1
ترجمة شاهین1
ترجمة نور الدین الکاشاني1
تركي - سعات ییلدریم1
ترجمة شیخ الهند1
الترجمة المقتبسة من تفسیر روض الجنان1
الترجمة المقتبسة من ترجمة تفسیر مجمع البیان1
الترجمة المقتبسة من تفسیر مخزن العرفان1
الترجمة المقتبسة من تفسیر نسیم رحمت1
الترجمة المقتبسة من تفسیر همگام با وحی1
ترجمة فاضلي1
ترجمة یزدان بناه1
ترجمة إمامي1
ترجمة ایران بناه1
الترجمة المقتبسة من تفسير ابو بکر عتیق نیشابوري1
ترجمة شیرواني1
الترجمة المقتبسة من تفسير کوثر1
ترجمة مكارم1
أذربیجاني - بونیاتوف1
إنجلیزی - فروتن1
ألماني - بوبنهايم1
ترجمة رياعي1
نوع الترجمة
ترجمة معنویة121
الترجمة المقتبسة25
ترجمة حرفیة14
ترجمة حرة10
ترجمة قدیمة7
ترجمة منظومة3
ترجمة موزونة2
المذهب
شيعي93
سني46
مسيحي8
اللغة
فارسي84
إنجليزي12
ألماني7
أردي5
فرنسي5
روسي4
تركي3
أذربيجاني2
صيني1
بلغاري1
ياباني1
بولوني1
بوسني1
هوسا1
بنغالي1
تاميلي1
هندي1
كوري1
ألباني1
إسباني1
إسبرانتو1
أندونيسي1
إيطالي1
برتغالي1
سواحلي1
ملائي1
كردي1
بشتوي1
ترکي آذري1
طاجکي1
أوزبکي1
کردي(لاتین)1
سویدي1
تم العثور على 147 مورد

الترتيب:

افتراضيالقرن
ترجمة ابراهیمی
كسى كه در نزد او دانشى از كتاب [آسمانى] بود - آصف بن برخيا، وزير سليمان - گفت:من آن [تخت ملكه] را پيش از آنكه گوشه چشمت برهم زنى، نزد تو مى‌آورم. پس چون (سليمان) آن [تخت ] را، در حالى كه استقرار يافته بود نزد خود ديد، گفت:اين از فضل پروردگار من است تا [بدين وسيله] مرا بيازمايد كه آيا شكر گزارم يا ناسپاسى مى‌كنم‌؟ و حال آنكه هر كس سپاس گزارد از اين رو تنها به سود خويش شكر مى‌گزارد و هر كس كفر بورزد، پس بدون شك پروردگار من بى نيازى گرامى است
ترجمة أرفع
ديگرى كه علم كتاب الهى را داشت، گفت: من تخت او را قبل از آنكه چشم بر هم زنى، نزد تو خواهم آورد. همين‌كه سليمان تخت را مقابل خود حاضر ديد، گفت: اين از فضل پروردگار من است تا مرا امتحان كند كه آيا شكر نعمت او را بجا مى‌آورم يا كفران مى‌كنم‌؟! كه البته هركس شكر كند، به سود خود اوست و هركس كفران نمايد، پروردگارم بى‌نياز و بزرگوار است
ترجمة أستاد ولي
أستاد ولي، حسين, غطاء 1, صفحة 380
آن‌كه دانشى از كتاب [آسمانى يا كتاب آفرينش] نزد خود داشت [به نام آصف بن برخيا] گفت: من آن را برايت مى‌آورم پيش از آن‌كه چشمت به‌هم خورد [و همين كار را كرد]، چون سليمان آن را نزد خود مستقر ديد گفت: اين از فضل و بخشش پروردگار من است، تا مرا بيازمايد كه آيا سپاس مى‌گزارم يا ناسپاسى مى‌كنم؛ و هركه سپاس گزارد جز اين نيست كه به‌سود خويش سپاس مى‌گزارد، و هركه ناسپاسى مى‌كند همانا پروردگار من بى‌نياز و بخشنده است
ترجمة أشرفي
محمود أشرفي التبریزي, غطاء 1, صفحة 637
گفت آنكه نزد او علمى از كتاب بود من مى‌آورم آن را پيش از آنكه برگردد بسوى تو چشم تو پس چون ديدش قرار يافته به نزد خود گفت اين از فضل پروردگار منست تا بيازمايد مرا آيا شكر مى‌گويم يا ناسپاسى مى‌كنم و كسى كه شكر كند پس حتما شكر مى‌كنيد براى خود و كسى كه ناسپاسى كند پس به‌درستى كه پروردگار من بى‌نياز كريمست
ترجمة إلهي قمشئي
آن كس كه به علمى از كتاب الهى دانا بود (يعنى آصف بن برخيا يا خضر كه داراى اسم اعظم و علم غيب بود) گفت كه من پيش از آنكه چشم بر هم زنى تخت را بدين جا آرم (و همان دم حاضر نمود)، چون سليمان سرير را نزد خود مشاهده كرد گفت: اين توانايى از فضل خداى من است تا مرا بيازمايد كه (نعمتش را) شكر مى‌گويم يا كفران مى‌كنم، و هر كه شكر كند شكر به نفع خويش كرده و هر كه كفران كند همانا خدا (از شكر خلق) بى‌نياز و (بر كافر هم به لطف عميم) كريم است
ترجمة إمامي
آن كه از كتاب دانشى داشت،گفت:من،پيش از آن كه چشم بر هم زنى،آن را به نزد تو آرم.پس چون آن را در نزد خود نهاده ديد،گفت:اين از بخشش پروردگار من است.تا مرا بيازمايد كه سپاس گزارم،يا ناسپاسى كنم.هر كه سپاس بدارد براى خويش مى‌دارد و هر كه ناسپاسى كند،پس پروردگار من بى‌نياز و بزرگوار است
ترجمة أمينيان
آنكه از علم كتابش بهره بود
گفت: آرم نزدت آن را [هرچه زود]
پيش‌تر از آنكه چشمت را به هم
برزنى، آن را به نزدت مى‌نهم
[پس پذيرفت و فرود آورد آن]
چون سليمان ديد آن را [با لعيان]
مستقرّ در پيشگاه خويشتن
گفت: اين باشد ز فضل ربّ من
امتحانم مى‌كند [ربّ غفور]
تا خدا را شاكرم من يا كفور؟
هركه ورزد شكر جز اين نيست [حال]
كاو به سود خويش گويد [اين مقال]
وانكه كفران كرد [با ربّ رحيم]
كردگار من غنى هست و كريم
ترجمة أنصاريان
كسى كه دانشى از كتاب [لوح محفوظ] نزد او بود گفت: من آن را پيش از آنكه پلك ديده‌ات به هم بخورد، نزد تو مى‌آورم. [و آن را در همان لحظه آورد]. پس هنگامى كه سليمان تخت را نزد خود پابرجا ديد، گفت: اين از فضل و احسان پروردگار من است، تا مرا بيازمايد كه آيا سپاس گزارم يا بنده‌اى ناسپاسم‌؟ و هر كس كه سپاس گزارى كند به سود خود سپاس گزارى مى‌كند و هر كس ناسپاسى ورزد [زيانى به خدا نمى‌رساند]؛ زيرا پروردگارم بى‌نياز و كريم است
ترجمة أنصاري
مسعود الأنصاري, غطاء 1, صفحة 380
كسى كه به نزدش علمى از كتاب[الهى]داشت،گفت:من پيش از[يك]چشم به هم زدنت آن را نزد تو مى‌آورم.و چون آن را در نزد خود مستقر يافت،گفت:اين از فضل پروردگار من است تا مرا بيازمايد كه آيا سپاس مى‌گزارم يا اينكه ناسپاسى مى‌كنم و هركس سپاس گزارد،تنها براى[سود]خود سپاس مى‌گزارد.و هركس ناسپاسى كند[بداند]كه پروردگارم بى‌نياز بخشنده است
ترجمة ایران بناه
و آن كه دانش كتاب الهى داشت،گفت: من پيش از آنكه چشم برهم زنى،آن را نزد تو مى‌آورم،وقتى آن را نزد خود ديد گفت:اين بخشش خداى من است،تا مرا بيازمايد،كه سپاسگزارم يا كفران نعمت.پس هركه سپاس گويد براى خود است و هركه كفران ورزد خدايم بى نياز و كريم است
ترجمة آیت اللهي
و آن كسى كه از كتاب اطّلاعى داشت (عاصف بن برخيا) گفت در يك چشم به هم زدن نزدت مى‌آورم و چون تخت را نزد خويش پابرجا ديد گفت: اين از كرم پروردگار من است تا مرا بيازمايد كه آيا سپاس مى‌دارم يا كفران مى‌كنم، هركس سپاس گويد براى خويش مى‌كند و هركس كفران كند پروردگارم بى‌نياز و كريم است
ترجمة آيتي
عبد المحمد الآيتي, غطاء 1, صفحة 381
و آن كس كه از علم كتاب بهره‌اى داشت گفت: من، پيش از آنكه چشم بر هم زنى، آن را نزد تو مى‌آورم. چون آن را نزد خود ديد، گفت: اين بخشش پروردگار من است، تا مرا بيازمايد كه سپاسگزارم يا كافر نعمت. پس هر كه سپاس گويد براى خود گفته است و هر كه كفران ورزد پروردگار من بى‌نياز و كريم است
ترجمة برزي
أصغر برزي, غطاء 1, صفحة 380
كسى [آصف بن برخيا] كه از علم كتاب [الهى] بهره‌اى داشت، گفت: «من قبل از يك چشم بر هم زدن، آن را براى تو مى‌آورم.» پس وقتى كه [سليمان] آن [تخت بلقيس] را در نزد خود حاضر ديد، گفت: «اين از فضل پروردگار من است، تا آن كه مرا بيازمايد كه شكر مى‌كنم يا كفر مى‌ورزم. و هركس شكر ورزد، جز اين نيست كه به نفع خودش شكر ورزيده است، و هركس كفر ورزد، به يقين پروردگارم بى‌نياز و بخشنده است
الترجمة المقتبسة من بيان السعادة
محمد رضا خاني و حشمت الله الریاضي, غطاء 11, صفحة 56
كسى كه از [علم كتاب] بهره‌اى داشت گفت من پيش از آن كه چشمت را بر هم زنى آن را به نزدت مى‌آورم [پذيرفت و آورد] و چون [سليمان] آن ار در نزد خويش مستقر ديد، گفت اين از فضل پروردگار من است تا مرا بيازمايد كه آيا شكر مى‌ورزم يا كفران، و هر كس شكر ورزد جز اين نيست كه به سود خويش شكر ورزيده است و هر كس كفران كند، [بداند كه] پروردگارم بى‌نياز [و] بخشنده است
الترجمة المقتبسة من ترجمان فرقان
كسى كه نزد او دانشى از كتاب (ربانى تكوين) بود، گفت: «من آن را پيش از آنكه چشم خود را بر هم زنى برايت آورنده‌ام.» پس چون (سليمان) آن (تخت) را نزد خود مستقر ديد، گفت: «اين از فضل پروردگار من است، تا مرا بيازمايد (كه) آيا شكر مى‌گزارم يا كفران مى‌ورزم. و هركه سپاس گزارد، تنها به سود خويش سپاس مى‌گزارد، و هركه ناسپاسى كند، پس همانا پروردگارم بسى بى‌نياز كريم است
الترجمة المقتبسة من ترجمة تفسیر الميزان
و آن كسى كه از كتاب اطلاعى داشت گفت: من آن را قبل از آنكه نگاهت برگردد (در يك چشم بهم زدن) نزدت مى‌آورم و چون تخت را نزد خويش پا بر جا ديد گفت: اين از كرم پروردگار من است تا بيازمايدم كه آيا سپاس مى‌دارم يا كفران مى‌كنم، هر كه سپاس دارد براى خويش مى‌دارد و هر كه كفران كند پروردگارم بى نياز و كريم است
الترجمة المقتبسة من ترجمة تفسير الطبري
گفت آنك نزديك او بود دانش از كتاب كه: من بيارم بتو آن را پيش از آن كه باز آيد سوى تو چشم تو. چون ديد آن را آرام گرفته نزديك او، گفت سليمان: اين هست از فضل خداوند من تا بيازمايد مرا كه شكر كنم يا نكنم‌؟ و هر كى شكر كند كه آن شكر كند تن خويش را، و هر كى ناسپاسى كند حقّا كه خداوند من بى‌نياز است و بزرگوار
الترجمة المقتبسة من ترجمة تفسیر مجمع البیان
آنكه علمى از كتاب پيشش بود، گفت: من تخت او را پيش از آنكه چشمت بتو باز گردد نزد تو مى‌آورم. چون سليمان تخت را پيش خود بر سر پا ديد، گفت: اين از فضل خداى من است تا مرا بيازمايد كه شكر ميكنم يا كفر مى‌ورزم‌؟ هر كه شكر كند، براى خود شكر ميكند و هر كه كفر بورزد، خدايم بى‌نياز و كريم است
الترجمة المقتبسة من تفسير ابو بکر عتیق نیشابوري
گفت آنكه بنزديك او بود دانشى از كتاب من آن بتو آرم پيش از آن‌كه چشم تو برهم آيد.چون بديد آن را آرميده نزديك او گفت اين افزونى و نيكوئى خداوند منست تا بيازمايد مرا تا سپاس‌دارى كنم يا ناسپاسى كنم.و هركه سپاس‌دار كند بدرستى كه آن سپاس‌دارى خود را كند.و هركه ناسپاسى كند بدرستى كه خداى من بى‌نيازست و بزرگوار
الترجمة المقتبسة من تفسير أحسن الحديث
آنكه علمى از كتاب در نزد او بود گفت: من پيش از آنكه نگاهت به سوى تو برگردد آن را مى‌آورم چون سليمان تخت را پيش خود حاضر ديد، گفت اين از فضل پروردگار من است تا امتحانم كند، آيا سپاس مى‌كنم يا كفران هر كه شكر كند به نفع خود مى‌كند و هر كه كفران نمايد، خداى من بى‌نياز و كريم است
الترجمة المقتبسة من تفسير آسان
محمد جواد النجفی, غطاء 15, صفحة 65
(ولى) آن كسى كه علمى از كتاب (آسمانى) داشت گفت: من تخت او را قبل از اينكه تو چشم خود را به هم بزنى نزد تو مى‌آورم. (هنگامى كه او تخت ملكۀ سبأ را كمتر از يك چشم بهم زدن حاضر نمود و) سليمان آن را نزد خويشتن مستقر ديد فرمود: اين از فضل پروردگار من است، تا مرا آزمايش نمايد كه آيا شكر نعمت را به جاى مى‌آورم، يا كفران نعمت مى‌كنم. و هركسى (در مقابل نعمت‌هاى پروردگارش) سپاسگزار باشد جز اين نيست كه براى خويشتن سپاسگزارى مى‌كند. و هركس كفران نعمت نمايد يقينا پروردگار من بى‌نياز و كريم است
الترجمة المقتبسة من تفسير جامع
شخصى كه علمى از كتاب الهى داشت عرض كرد پيش از آنكه چشم بر هم بزنى تخت را در پيشگاه شما حاضر مى‌نمايم و همين‌كه سليمان تخت بلقيس را در برابر خود حاضر ديد گفت اين فضيلت و كرامتى است كه خداوند بمن اعطا فرموده تا مرا آزمايش كند كه شكر نعمت مى‌گذارم و يا كفران احسان خواهم كرد و البته هركس شكر نعمت‌هاى خدا را كند انجام وظيفه‌اى بنفع خويش نموده و چنانچه ناسپاسى و كفران نعمت كند بايد بداند پروردگار من بى‌نياز و بخشنده است
الترجمة المقتبسة من تفسير خسروي
(سليمان گفت از اين زودتر و تندتر خواهانم كه تخت نزد من حاضر شود در اين وقت) آن‌كسى‌كه علمى از كتاب (يعنى لوح محفوظ يا كتب منزلۀ بر انبياء يا نامه‌اى كه سليمان ببلقيس نوشته) در نزد او بود (و گفته‌اند كه مقصود اسم اعظم الهى است كه او دانا بود) (و او آصف بن برخيا وزير و خواهرزاده سليمان عليه السّلام بوده است). بسليمان گفت پيش از آنكه تو پلك چشم بر هم زنى آن را نزد تو مى‌آورم (و سليمان به او دستور داد كه چنين كند و آصف به سجده افتاد و خدا را بخواند و تخت بلقيس حاضر شد) پس چون سليمان تخت را (در اين مدت كوتاه يعنى در طرفة العين بدون عيب) نزد خود حاضر و برقرار ديد گفت اين از فضل و نعمت پروردگار من بر من است تا مرا آزمايش كند كه آيا شكرگزار اين فضل و نعمتم (كه آن را محض فضل خدا بدانم بدون اينكه قوّه خود را در آن دخيل بدانم) يا كفران اين نعمت مى‌كنم (كه نفس خود را در آن مدخليتى مى‌دهم و در قيام بموجبات شكر قاصرم) و هركس شكر كند (و سپاسدار نعمت ربّ‌ باشد) براى خويشتن شكر كرده است (زيرا سود آن شكر عايد خود او مى‌شود و به خود او اختصاص پيدا مى‌كند نه بغير او) و هركس كفران نعمت كند (و قدر نعمت را نداند و اداى حق آن ننمايد زيان آن عايد به خود اوست) زيراكه پروردگار من بى‌نياز (از شكر بندگان است و محتاج به آن نيست بلكه آنها نيازمند احسان و ثواب اويند) و كريم است (يعنى بر همه بندگان چه شاكر باشند يا كافر مطيع باشند يا نافرمان كفر و عصيان آنها مانع عطاء و تفضّل او نيست)
الترجمة المقتبسة من روان جاويد
گفت آن‌كس كه بود نزدش دانشى از كتاب من مى‌آورم نزد تو آن را پيش از آنكه برگردد بسوى تو نظرت پس چون ديد آن را برقرار نزدش گفت اين از فضل پروردگار من است تا بيازمايد مرا كه آيا شكر مى‌كنم يا ناشكرى مى‌نمايم و كسى كه شكر كند پس جز اين نيست كه شكر مى‌كند بر نفع خود و كسى كه ناشكرى كند پس همانا پروردگار من بى‌نياز و داراى كرم است
الترجمة المقتبسة من تفسير الصفي
گفت آنكه بود نزدش علمى از كتاب من مى‌آورم بتو آن را پيش از آنكه برگردد بسوى تو چشم تو پس چون ديد آن را قرار يافته نزدش گفت اين از تفضل پروردگار منست تا بيامرزد مرا كه آيا شكر مى‌گويم و ناسپاسى مى‌كنم و كسى كه شكر كند پس جز اين نيست كه شكر مى‌گويد براى خودش و كسى كه ناسپاس كرد پس بدرستى كه پروردگار من بى‌نياز كريم است
الترجمة المقتبسة من تفسير عاملي
ديگرى كه دانشى از كتاب الهى داشت و از لوح محفوظ خبردار بود گفت: پيش از آنكه چشم بر هم زنى آن را نزد تو آرم، چون سليمان نگاه كرد تخت را جلو خود گذارده ديد گفت: اين هم بخششى است از پروردگارم تا مرا بيازمايد كه شاكرم يا كافر نعمت و البتّه آنكه پاس نعمت بدارد براى خود شكر كرده است كه خداى من [از شكر مردم] بى‌نياز است و كريم
الترجمة المقتبسة من تفسير كاشف
آن‌كس كه از علم كتاب بهره‌اى داشت گفت: من، پيش ازآن‌كه چشم برهم زنى، آن را نزد تو مى‌آورم. چون آن را نزد خود ديد، گفت: اين بخشش پروردگار من است، مرا بيازمايد كه سپاسگزارم يا كافر نعمت. پس هركه سپاس گويد، براى خود گفته است و هركه كفران ورزد پروردگار من بى‌نياز و كريم است
الترجمة المقتبسة من تفسير کوثر
كسى كه دانشى از كتاب نزد وى بود گفت:من آن را پيش از آنكه چشم بر هم زنى نزد تو مى‌آورم.و چون (سليمان) آن تخت را نزد خود پابرجا ديد، گفت:اين از فضل پروردگار من است تا مرا آزمايش كند كه من سپاس مى‌گزارم يا ناسپاسى مى‌كنم.و هر كس سپاس بگزارد همانا براى خود سپاسگزارى كرده و هر كس ناسپاسى كند، همانا پروردگار من بى‌نياز و بزرگوار است
الترجمة المقتبسة من تفسير نور (قرائتي)
كسى (به نام آصِف بن بَرخيا) كه به بخشى از كتاب (الهى) آگاهى داشت (به سليمان) گفت: من آن (تخت) را قبل ازآن‌كه پلكِ چشمت بهم بخورد نزد تو مى‌آورم. (سليمان پذيرفت و او تخت را آورد.) همين‌كه (سليمان) آن (تخت) را نزد خود مستقرّ ديد، (به جاى غرور و تكبّر) گفت: اين (توانايى وزير من كه مقدارى از علم كتاب و اسم اعظم را مى‌داند،) از لطف پروردگار من است، تا مرا (با اين نعمت‌ها) بيازمايد كه آيا شكرگزارم يا كفران مى‌كنم‌؟ و هركس شكر كند، قطعاً به سود خويش شكر ورزيده و هركس كفران نمايد (به ضرر خويش گام نهاده، زيرا) پروردگار من (از شكر مردم) بى‌نياز و كريم است. (بى‌نيازى و كرامت، براى خداوند ذاتى است و هرگز وابسته به شكر يا كفران كسى نيست)
الترجمة المقتبسة من تفسير نور (خرم دل)
كسى كه علم و دانشى از كتاب داشت گفت: من تخت (بلقيس) را پيش ازآن‌كه چشم بر هم زنى، نزد تو خواهم آورد. هنگامى كه سليمان تخت را پيش خود آماده ديد، گفت: اين از فضل و لطف پروردگار من است. (اين‌همه قدرت و نعمت به من عطا فرموده است) تا مرا بيازمايد كه آيا شكر (نعمت) او را به جا مى‌آورم يا ناسپاسى مى‌كنم. هركس كه سپاسگزارى كند تنها به سود خويش سپاسگزارى مى‌كند، و هركس كه ناسپاسى كند، پروردگار من بى‌نياز (از سپاس او و) صاحب كرم است (و سفرۀ كريمانۀ انعام خود را از شكرگزار و ناشكر قطع نمى‌كند)