السورة
اسم السورة
الکتاب0
الفئات0
المذهب0
اللغة0
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
الٓمٓرۚ تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِۗ وَٱلَّذِيٓ أُنزِلَ إِلَيۡكَ مِن رَّبِّكَ ٱلۡحَقُّ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يُؤۡمِنُونَ1
ٱللَّهُ ٱلَّذِي رَفَعَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ بِغَيۡرِ عَمَدࣲ تَرَوۡنَهَاۖ ثُمَّ ٱسۡتَوَىٰ عَلَى ٱلۡعَرۡشِۖ وَسَخَّرَ ٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَۖ كُلࣱّ يَجۡرِي لِأَجَلࣲ مُّسَمࣰّىۚ يُدَبِّرُ ٱلۡأَمۡرَ يُفَصِّلُ ٱلۡأٓيَٰتِ لَعَلَّكُم بِلِقَآءِ رَبِّكُمۡ تُوقِنُونَ2
وَهُوَ ٱلَّذِي مَدَّ ٱلۡأَرۡضَ وَجَعَلَ فِيهَا رَوَٰسِيَ وَأَنۡهَٰرࣰاۖ وَمِن كُلِّ ٱلثَّمَرَٰتِ جَعَلَ فِيهَا زَوۡجَيۡنِ ٱثۡنَيۡنِۖ يُغۡشِي ٱلَّيۡلَ ٱلنَّهَارَۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتࣲ لِّقَوۡمࣲ يَتَفَكَّرُونَ3
وَفِي ٱلۡأَرۡضِ قِطَعࣱ مُّتَجَٰوِرَٰتࣱ وَجَنَّـٰتࣱ مِّنۡ أَعۡنَٰبࣲ وَزَرۡعࣱ وَنَخِيلࣱ صِنۡوَانࣱ وَغَيۡرُ صِنۡوَانࣲ يُسۡقَىٰ بِمَآءࣲ وَٰحِدࣲ وَنُفَضِّلُ بَعۡضَهَا عَلَىٰ بَعۡضࣲ فِي ٱلۡأُكُلِۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتࣲ لِّقَوۡمࣲ يَعۡقِلُونَ4
وَإِن تَعۡجَبۡ فَعَجَبࣱ قَوۡلُهُمۡ أَءِذَا كُنَّا تُرَٰبًا أَءِنَّا لَفِي خَلۡقࣲ جَدِيدٍۗ أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِمۡۖ وَأُوْلَـٰٓئِكَ ٱلۡأَغۡلَٰلُ فِيٓ أَعۡنَاقِهِمۡۖ وَأُوْلَـٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ5
وَيَسۡتَعۡجِلُونَكَ بِٱلسَّيِّئَةِ قَبۡلَ ٱلۡحَسَنَةِ وَقَدۡ خَلَتۡ مِن قَبۡلِهِمُ ٱلۡمَثُلَٰتُۗ وَإِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغۡفِرَةࣲ لِّلنَّاسِ عَلَىٰ ظُلۡمِهِمۡۖ وَإِنَّ رَبَّكَ لَشَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ6
وَيَقُولُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَوۡلَآ أُنزِلَ عَلَيۡهِ ءَايَةࣱ مِّن رَّبِّهِۦٓۗ إِنَّمَآ أَنتَ مُنذِرࣱۖ وَلِكُلِّ قَوۡمٍ هَادٍ7
ٱللَّهُ يَعۡلَمُ مَا تَحۡمِلُ كُلُّ أُنثَىٰ وَمَا تَغِيضُ ٱلۡأَرۡحَامُ وَمَا تَزۡدَادُۚ وَكُلُّ شَيۡءٍ عِندَهُۥ بِمِقۡدَارٍ8
عَٰلِمُ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِ ٱلۡكَبِيرُ ٱلۡمُتَعَالِ9
سَوَآءࣱ مِّنكُم مَّنۡ أَسَرَّ ٱلۡقَوۡلَ وَمَن جَهَرَ بِهِۦ وَمَنۡ هُوَ مُسۡتَخۡفِۭ بِٱلَّيۡلِ وَسَارِبُۢ بِٱلنَّهَارِ10
لَهُۥ مُعَقِّبَٰتࣱ مِّنۢ بَيۡنِ يَدَيۡهِ وَمِنۡ خَلۡفِهِۦ يَحۡفَظُونَهُۥ مِنۡ أَمۡرِ ٱللَّهِۗ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوۡمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِمۡۗ وَإِذَآ أَرَادَ ٱللَّهُ بِقَوۡمࣲ سُوٓءࣰا فَلَا مَرَدَّ لَهُۥۚ وَمَا لَهُم مِّن دُونِهِۦ مِن وَالٍ11
هُوَ ٱلَّذِي يُرِيكُمُ ٱلۡبَرۡقَ خَوۡفࣰا وَطَمَعࣰا وَيُنشِئُ ٱلسَّحَابَ ٱلثِّقَالَ12
وَيُسَبِّحُ ٱلرَّعۡدُ بِحَمۡدِهِۦ وَٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ مِنۡ خِيفَتِهِۦ وَيُرۡسِلُ ٱلصَّوَٰعِقَ فَيُصِيبُ بِهَا مَن يَشَآءُ وَهُمۡ يُجَٰدِلُونَ فِي ٱللَّهِ وَهُوَ شَدِيدُ ٱلۡمِحَالِ13
لَهُۥ دَعۡوَةُ ٱلۡحَقِّۚ وَٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ مِن دُونِهِۦ لَا يَسۡتَجِيبُونَ لَهُم بِشَيۡءٍ إِلَّا كَبَٰسِطِ كَفَّيۡهِ إِلَى ٱلۡمَآءِ لِيَبۡلُغَ فَاهُ وَمَا هُوَ بِبَٰلِغِهِۦۚ وَمَا دُعَآءُ ٱلۡكَٰفِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَٰلࣲ14
وَلِلَّهِۤ يَسۡجُدُۤ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ طَوۡعࣰا وَكَرۡهࣰا وَظِلَٰلُهُم بِٱلۡغُدُوِّ وَٱلۡأٓصَالِ15
قُلۡ مَن رَّبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ قُلِ ٱللَّهُۚ قُلۡ أَفَٱتَّخَذۡتُم مِّن دُونِهِۦٓ أَوۡلِيَآءَ لَا يَمۡلِكُونَ لِأَنفُسِهِمۡ نَفۡعࣰا وَلَا ضَرࣰّاۚ قُلۡ هَلۡ يَسۡتَوِي ٱلۡأَعۡمَىٰ وَٱلۡبَصِيرُ أَمۡ هَلۡ تَسۡتَوِي ٱلظُّلُمَٰتُ وَٱلنُّورُۗ أَمۡ جَعَلُواْ لِلَّهِ شُرَكَآءَ خَلَقُواْ كَخَلۡقِهِۦ فَتَشَٰبَهَ ٱلۡخَلۡقُ عَلَيۡهِمۡۚ قُلِ ٱللَّهُ خَٰلِقُ كُلِّ شَيۡءࣲ وَهُوَ ٱلۡوَٰحِدُ ٱلۡقَهَّـٰرُ16
أَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءࣰ فَسَالَتۡ أَوۡدِيَةُۢ بِقَدَرِهَا فَٱحۡتَمَلَ ٱلسَّيۡلُ زَبَدࣰا رَّابِيࣰاۖ وَمِمَّا يُوقِدُونَ عَلَيۡهِ فِي ٱلنَّارِ ٱبۡتِغَآءَ حِلۡيَةٍ أَوۡ مَتَٰعࣲ زَبَدࣱ مِّثۡلُهُۥۚ كَذَٰلِكَ يَضۡرِبُ ٱللَّهُ ٱلۡحَقَّ وَٱلۡبَٰطِلَۚ فَأَمَّا ٱلزَّبَدُ فَيَذۡهَبُ جُفَآءࣰۖ وَأَمَّا مَا يَنفَعُ ٱلنَّاسَ فَيَمۡكُثُ فِي ٱلۡأَرۡضِۚ كَذَٰلِكَ يَضۡرِبُ ٱللَّهُ ٱلۡأَمۡثَالَ17
لِلَّذِينَ ٱسۡتَجَابُواْ لِرَبِّهِمُ ٱلۡحُسۡنَىٰۚ وَٱلَّذِينَ لَمۡ يَسۡتَجِيبُواْ لَهُۥ لَوۡ أَنَّ لَهُم مَّا فِي ٱلۡأَرۡضِ جَمِيعࣰا وَمِثۡلَهُۥ مَعَهُۥ لَٱفۡتَدَوۡاْ بِهِۦٓۚ أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمۡ سُوٓءُ ٱلۡحِسَابِ وَمَأۡوَىٰهُمۡ جَهَنَّمُۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمِهَادُ18
أَفَمَن يَعۡلَمُ أَنَّمَآ أُنزِلَ إِلَيۡكَ مِن رَّبِّكَ ٱلۡحَقُّ كَمَنۡ هُوَ أَعۡمَىٰٓۚ إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُوْلُواْ ٱلۡأَلۡبَٰبِ19
ٱلَّذِينَ يُوفُونَ بِعَهۡدِ ٱللَّهِ وَلَا يَنقُضُونَ ٱلۡمِيثَٰقَ20
وَٱلَّذِينَ يَصِلُونَ مَآ أَمَرَ ٱللَّهُ بِهِۦٓ أَن يُوصَلَ وَيَخۡشَوۡنَ رَبَّهُمۡ وَيَخَافُونَ سُوٓءَ ٱلۡحِسَابِ21
وَٱلَّذِينَ صَبَرُواْ ٱبۡتِغَآءَ وَجۡهِ رَبِّهِمۡ وَأَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَأَنفَقُواْ مِمَّا رَزَقۡنَٰهُمۡ سِرࣰّا وَعَلَانِيَةࣰ وَيَدۡرَءُونَ بِٱلۡحَسَنَةِ ٱلسَّيِّئَةَ أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمۡ عُقۡبَى ٱلدَّارِ22
جَنَّـٰتُ عَدۡنࣲ يَدۡخُلُونَهَا وَمَن صَلَحَ مِنۡ ءَابَآئِهِمۡ وَأَزۡوَٰجِهِمۡ وَذُرِّيَّـٰتِهِمۡۖ وَٱلۡمَلَـٰٓئِكَةُ يَدۡخُلُونَ عَلَيۡهِم مِّن كُلِّ بَابࣲ23
سَلَٰمٌ عَلَيۡكُم بِمَا صَبَرۡتُمۡۚ فَنِعۡمَ عُقۡبَى ٱلدَّارِ24
وَٱلَّذِينَ يَنقُضُونَ عَهۡدَ ٱللَّهِ مِنۢ بَعۡدِ مِيثَٰقِهِۦ وَيَقۡطَعُونَ مَآ أَمَرَ ٱللَّهُ بِهِۦٓ أَن يُوصَلَ وَيُفۡسِدُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِۙ أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُمُ ٱللَّعۡنَةُ وَلَهُمۡ سُوٓءُ ٱلدَّارِ25
ٱللَّهُ يَبۡسُطُ ٱلرِّزۡقَ لِمَن يَشَآءُ وَيَقۡدِرُۚ وَفَرِحُواْ بِٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَمَا ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَا فِي ٱلۡأٓخِرَةِ إِلَّا مَتَٰعࣱ26
وَيَقُولُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَوۡلَآ أُنزِلَ عَلَيۡهِ ءَايَةࣱ مِّن رَّبِّهِۦۚ قُلۡ إِنَّ ٱللَّهَ يُضِلُّ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِيٓ إِلَيۡهِ مَنۡ أَنَابَ27
ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَتَطۡمَئِنُّ قُلُوبُهُم بِذِكۡرِ ٱللَّهِۗ أَلَا بِذِكۡرِ ٱللَّهِ تَطۡمَئِنُّ ٱلۡقُلُوبُ28
ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ طُوبَىٰ لَهُمۡ وَحُسۡنُ مَـَٔابࣲ29
كَذَٰلِكَ أَرۡسَلۡنَٰكَ فِيٓ أُمَّةࣲ قَدۡ خَلَتۡ مِن قَبۡلِهَآ أُمَمࣱ لِّتَتۡلُوَاْ عَلَيۡهِمُ ٱلَّذِيٓ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ وَهُمۡ يَكۡفُرُونَ بِٱلرَّحۡمَٰنِۚ قُلۡ هُوَ رَبِّي لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ عَلَيۡهِ تَوَكَّلۡتُ وَإِلَيۡهِ مَتَابِ30
وَلَوۡ أَنَّ قُرۡءَانࣰا سُيِّرَتۡ بِهِ ٱلۡجِبَالُ أَوۡ قُطِّعَتۡ بِهِ ٱلۡأَرۡضُ أَوۡ كُلِّمَ بِهِ ٱلۡمَوۡتَىٰۗ بَل لِّلَّهِ ٱلۡأَمۡرُ جَمِيعًاۗ أَفَلَمۡ يَاْيۡـَٔسِ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَن لَّوۡ يَشَآءُ ٱللَّهُ لَهَدَى ٱلنَّاسَ جَمِيعࣰاۗ وَلَا يَزَالُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ تُصِيبُهُم بِمَا صَنَعُواْ قَارِعَةٌ أَوۡ تَحُلُّ قَرِيبࣰا مِّن دَارِهِمۡ حَتَّىٰ يَأۡتِيَ وَعۡدُ ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُخۡلِفُ ٱلۡمِيعَادَ31
وَلَقَدِ ٱسۡتُهۡزِئَ بِرُسُلࣲ مِّن قَبۡلِكَ فَأَمۡلَيۡتُ لِلَّذِينَ كَفَرُواْ ثُمَّ أَخَذۡتُهُمۡۖ فَكَيۡفَ كَانَ عِقَابِ32
أَفَمَنۡ هُوَ قَآئِمٌ عَلَىٰ كُلِّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡۗ وَجَعَلُواْ لِلَّهِ شُرَكَآءَ قُلۡ سَمُّوهُمۡۚ أَمۡ تُنَبِّـُٔونَهُۥ بِمَا لَا يَعۡلَمُ فِي ٱلۡأَرۡضِ أَم بِظَٰهِرࣲ مِّنَ ٱلۡقَوۡلِۗ بَلۡ زُيِّنَ لِلَّذِينَ كَفَرُواْ مَكۡرُهُمۡ وَصُدُّواْ عَنِ ٱلسَّبِيلِۗ وَمَن يُضۡلِلِ ٱللَّهُ فَمَا لَهُۥ مِنۡ هَادࣲ33
لَّهُمۡ عَذَابࣱ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۖ وَلَعَذَابُ ٱلۡأٓخِرَةِ أَشَقُّۖ وَمَا لَهُم مِّنَ ٱللَّهِ مِن وَاقࣲ34
مَّثَلُ ٱلۡجَنَّةِ ٱلَّتِي وُعِدَ ٱلۡمُتَّقُونَۖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُۖ أُكُلُهَا دَآئِمࣱ وَظِلُّهَاۚ تِلۡكَ عُقۡبَى ٱلَّذِينَ ٱتَّقَواْۚ وَّعُقۡبَى ٱلۡكَٰفِرِينَ ٱلنَّارُ35
وَٱلَّذِينَ ءَاتَيۡنَٰهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ يَفۡرَحُونَ بِمَآ أُنزِلَ إِلَيۡكَۖ وَمِنَ ٱلۡأَحۡزَابِ مَن يُنكِرُ بَعۡضَهُۥۚ قُلۡ إِنَّمَآ أُمِرۡتُ أَنۡ أَعۡبُدَ ٱللَّهَ وَلَآ أُشۡرِكَ بِهِۦٓۚ إِلَيۡهِ أَدۡعُواْ وَإِلَيۡهِ مَـَٔابِ36
وَكَذَٰلِكَ أَنزَلۡنَٰهُ حُكۡمًا عَرَبِيࣰّاۚ وَلَئِنِ ٱتَّبَعۡتَ أَهۡوَآءَهُم بَعۡدَ مَا جَآءَكَ مِنَ ٱلۡعِلۡمِ مَا لَكَ مِنَ ٱللَّهِ مِن وَلِيࣲّ وَلَا وَاقࣲ37
وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا رُسُلࣰا مِّن قَبۡلِكَ وَجَعَلۡنَا لَهُمۡ أَزۡوَٰجࣰا وَذُرِّيَّةࣰۚ وَمَا كَانَ لِرَسُولٍ أَن يَأۡتِيَ بِـَٔايَةٍ إِلَّا بِإِذۡنِ ٱللَّهِۗ لِكُلِّ أَجَلࣲ كِتَابࣱ38
يَمۡحُواْ ٱللَّهُ مَا يَشَآءُ وَيُثۡبِتُۖ وَعِندَهُۥٓ أُمُّ ٱلۡكِتَٰبِ39
وَإِن مَّا نُرِيَنَّكَ بَعۡضَ ٱلَّذِي نَعِدُهُمۡ أَوۡ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِنَّمَا عَلَيۡكَ ٱلۡبَلَٰغُ وَعَلَيۡنَا ٱلۡحِسَابُ40
أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّا نَأۡتِي ٱلۡأَرۡضَ نَنقُصُهَا مِنۡ أَطۡرَافِهَاۚ وَٱللَّهُ يَحۡكُمُ لَا مُعَقِّبَ لِحُكۡمِهِۦۚ وَهُوَ سَرِيعُ ٱلۡحِسَابِ41
وَقَدۡ مَكَرَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ فَلِلَّهِ ٱلۡمَكۡرُ جَمِيعࣰاۖ يَعۡلَمُ مَا تَكۡسِبُ كُلُّ نَفۡسࣲۗ وَسَيَعۡلَمُ ٱلۡكُفَّـٰرُ لِمَنۡ عُقۡبَى ٱلدَّارِ42
وَيَقُولُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَسۡتَ مُرۡسَلࣰاۚ قُلۡ كَفَىٰ بِٱللَّهِ شَهِيدَۢا بَيۡنِي وَبَيۡنَكُمۡ وَمَنۡ عِندَهُۥ عِلۡمُ ٱلۡكِتَٰبِ43
الترجمة
التفسير
الحديث
المفردات
الأعلام والأسماء
المواضيع
الإعراب
الآيات المتعلقة
الآيات في الكتب
العرض حسب الکتاب
الکتاب
ترجمة باينده1
ترجمة كاويان بور1
ترجمة مشكيني1
ترجمة مكارم1
ترجمة إلهي قمشئي1
ترجمة آيتي1
ترجمة معزي1
ترجمة أنصاريان1
ترجمة رضائي1
ترجمة مصباح زاده1
ترجمة تشكري1
ترجمة کرمارودي1
ترجمة رهنما1
ترجمة فارسي1
ترجمة صلواتي1
ترجمة مركز الثقافة والمعارف1
ترجمة أمينيان1
الترجمة المقتبسة من تفسير أحسن الحديث1
الترجمة المقتبسة من ترجمة تفسير الطبري1
الترجمة المقتبسة من ترجمة تفسیر الميزان1
ترجمة دهلوي1
ترجمة طاهري1
ترجمة ياسري1
ترجمة شعراني1
ترجمة سراج1
الترجمة المقتبسة من تفسير الصفي1
الترجمة المقتبسة من بيان السعادة1
ترجمة مجد1
الترجمة المقتبسة من تفسير آسان1
الترجمة المقتبسة من تفسير جامع1
الترجمة المقتبسة من تفسیر حجة التفاسير1
الترجمة المقتبسة من تفسير خسروي1
الترجمة المقتبسة من تفسير عاملي1
الترجمة المقتبسة من روان جاويد1
الترجمة المقتبسة من تفسیر تاج التراجم1
ترجمة حجّتي1
ترجمة برزي1
الترجمة المقتبسة من تفسير النسفي1
ترجمة أنصاري1
ترجمة أرفع1
ترجمة فيض الإسلام1
ترجمة حلبي1
ترجمة بور جوادي1
ترجمة صادق نوبري1
ترجمة مجتبوي1
ترجمة صفارزاده1
ترجمة خواجوي1
ترجمة أشرفي1
ترجمة بهرام بور1
ترجمة القرآن (القرن العاشر الهجري)1
الترجمة المقتبسة من تفسير جوامع الجامع1
الترجمة المقتبسة من ترجمان فرقان1
الترجمة المقتبسة من تفسير نور (خرم دل)1
ترجمة كرمي1
الترجمة المقتبسة من تفسير كاشف1
الترجمة المقتبسة من كلمة الله العليا1
ترجمة يزدي1
الترجمة المقتبسة من تفسير نور (قرائتي)1
ترجمة صفوي1
ترجمة حداد عادل1
أردي - جالندهري1
صيني - محمد مكين1
بلغاري - تيوفانوف1
ياباني - مجموعة من المترجمين1
روسي - كراجكوفسكي1
روسي - عثمانف1
روسي - والريا1
أذربيجاني - مهديوف و جعفرلى1
بولوني - بيلاوسكى1
بوسني - كوركوت1
الهوسا - محمود غومي1
بنغالي - ظهور الحق1
تاميلي - المدني و المبارك1
هندي - فاروق‌خان و ندوى1
كوري - يونغ كيل1
أردي - جوادي1
روسي - كوليف1
أردي - نجفي1
إنجليزي - شاكر1
إنجليزي - إيروينغ1
إنجليزي - صفارزاده1
إنجليزي - قرائي1
إنجليزي - بيكتال1
إنجليزي - محمد وسميرا1
إنجليزي - المسلمون المتفوقون1
إنجليزي - يوسف علي1
إنجليزي - آربري1
ألباني - شريف الأحمدي1
ألماني - أحمدية1
ألماني - الأزهر1
ألماني - زيدان1
ألماني - محمد رسول1
ألماني - بارت1
ألماني - كوري1
أسباني - خوليو كورتس1
أندونيسي - مجموعة من المترجمين1
إيطالي - بيكاردو1
برتغالي - سمير الحائك1
تركي - قدري جليك1
تركي - كلبنارلي1
سواحلي - علي البرواني1
فرنسي - فخري1
فرنسي - حميد الله1
فرنسي - ماسون1
كردي - وارلي1
ملائي - باسميح1
إنجليزي - سرور1
إسبرانتو - فاضل التیموري1
بشتو - عبد الولي خان1
ترکي - کاويان‌بور1
إنجليزي - میر احمد علي1
الطاجکیة - میرزا ملا احمد1
أردي - میر احمد علی1
أوزبکي - علاء الدین منصور1
فرنسي - گلتون1
فرنسي - حمزه بوبکر1
کردي- باموکي1
ترجمة ابراهیمی1
السویدي - برنستروم1
ترجمة ملكي1
أردی - جونا کرهی1
ترجمة میبدي1
ترجمة أستاد ولي1
ترجمة آیت اللهي1
ترجمة الرسولي المحلاتي1
ترجمة «مصحف قدس»1
ترجمة شاهین1
ترجمة «مصحف ماهان»1
ترجمة موزونة لجزئین من القرآن الکریم1
ترجمة نور الدین الکاشاني1
تركي - سعات ییلدریم1
ترجمة شیخ الهند1
الترجمة المقتبسة من تفسیر روض الجنان1
الترجمة المقتبسة من ترجمة تفسیر مجمع البیان1
الترجمة المقتبسة من تفسیر مخزن العرفان1
الترجمة المقتبسة من تفسیر نسیم رحمت1
ترجمة فاضلي1
ترجمة یزدان بناه1
ترجمة إمامي1
ترجمة ایران بناه1
الترجمة المقتبسة من تفسير ابو بکر عتیق نیشابوري1
ترجمة شیرواني1
الترجمة المقتبسة من تفسير کوثر1
ترجمة مكارم1
أذربیجاني - بونیاتوف1
إنجلیزی - فروتن1
ألماني - بوبنهايم1
ترجمة رياعي1
نوع الترجمة
ترجمة معنویة119
الترجمة المقتبسة25
ترجمة حرفیة16
ترجمة حرة10
ترجمة قدیمة9
ترجمة موزونة3
ترجمة منظومة3
المذهب
شيعي93
سني47
مسيحي8
اللغة
فارسي85
إنجليزي12
ألماني7
أردي5
فرنسي5
روسي4
تركي3
أذربيجاني2
صيني1
بلغاري1
ياباني1
بولوني1
بوسني1
هوسا1
بنغالي1
تاميلي1
هندي1
كوري1
ألباني1
إسباني1
إسبرانتو1
أندونيسي1
إيطالي1
برتغالي1
سواحلي1
ملائي1
كردي1
بشتوي1
ترکي آذري1
طاجکي1
أوزبکي1
کردي(لاتین)1
سویدي1
تم العثور على 148 مورد

الترتيب:

افتراضيالقرن
ترجمة ابراهیمی
اگر قرآنى مى‌بود كه كوه ها به وسيلۀ آن به حركت مى‌افتاد، يا زمين به وسيلۀ آن پاره پاره مى‌شد، يا به وسيلۀ آن مردگان به سخن گفتن وادار مى‌شدند [بازهم كفّاّر ايمان نمى‌آوردند و البتّه نه تنها ايمان آوردن بندگان] بلكه [اختيار] تمام كارها از آنِ خداست، پس آيا كسانى كه ايمان آورده اند، به اين حقيقت نرسيده اند كه اگر خدا بخواهد قطعاً تمام مردم را [به اجبار] هدايت مى‌كند؟ [ولى سنتّ خدا بر اساس اختيار است] و [اما] كسانى كه كفر ورزيده اند، به سزاى آنچه كرده اند، مصيبتى كوبنده به آنها مى‌رسد يا بلايى نزديك خانه هايشان فرود مى‌آيد تا وعده نهايى خدا برسد بى گمان، خدا در وعدۀ خويش تخلّفّ نمى‌ورزد
ترجمة أرفع
و اگر به وسيلۀ قرآن كوه‌ها به حركت درآيند و زمين قطعه‌قطعه گردد و مردگان به حرف آيند، همۀ اين كارها در اختيار خداست. آيا اهل ايمان از ايمان آوردن كافران مأيوس نشده‌اند كه اگر خدا مى‌خواست، همۀ مردم را هدايت مى‌كرد و كافران به خاطر كارهايشان پى در پى مورد هجوم حوادث كوبنده خواهند بود. يا آن حوادث، نزديك خانه‌هايشان اتفاق خواهد افتاد تا فرمان خدا فرارسد كه خداوند خلف وعده نخواهد كرد
ترجمة أستاد ولي
أستاد ولي، حسين, غطاء 1, صفحة 253
و اگر قرآنى بود كه كوه‌ها با آن به حركت مى‌آمد يا زمين با آن پاره پاره مى‌گشت يا با مردگان بدان وسيله گفتگو مى‌شد [باز هم بى‌خواست خداوند ايمان نمى‌آوردند، كار ايمان آنها به‌دست شما نيست] بلكه كار، همه‌اش به دست خداست، پس آيا كسانى‌كه ايمان آورده‌اند هنوز [از ايمان آوردن كافران] نااميد نشده‌اند [و ندانسته‌اند] كه اگر خدا بخواهد همۀ مردم را هدايت خواهد كرد؟! و كسانى‌كه كافر شدند به‌خاطر آن‌چه كرده‌اند پيوسته رويدادى سركوب‌كننده به آنان مى‌رسد يا نزديك خانۀ آنها فرود مى‌آيد، تا وعدۀ خداوند فرارسد، كه خداوند خلف وعده نمى‌كند
ترجمة أشرفي
محمود أشرفي التبریزي, غطاء 1, صفحة 418
و اگر آنكه مى‌بود قرآنى كه به راه افتادى به آن كوه‌ها يا پاره پاره شدى به آن زمين يا به سخن درآورده شدى به آن مردگان بلكه خدا راست امر همگى آيا پس نوميد نشدند آنان كه گرويدند كه اگر مى‌خواست خدا هرآينه هدايت كرده بود مردمان را همه و هميشه آنان كه كافر شدند مى‌رسد ايشان را بسبب آنچه كردند مصيبتى سخت يا فرود مى‌آئى نزديك به خانه ايشان تا بيايد وعده خدا به‌درستى كه خدا خلاف نمى‌كند وعده را
ترجمة إلهي قمشئي
و اگر قرآنى بود كه با (اعجاز بيان) آن كوه‌ها به رفتار مى‌آمد و زمين از هم مى‌شكافت و با مردگان سخن گفته مى‌شد (همين قرآن با عظمت است كه با وجود آن باز ايمان نمى‌آورند). بلكه فرمان همۀ عالم با خداست (هر چه خواهد به مشيّت ازلى مى‌كند) آيا مؤمنان هنوز ندانسته‌اند كه خدا اگر بخواهد همۀ مردم را (به الزام و جبر) هدايت مى‌كند؟ و (اين نه مصلحت است زيرا بايد) كافران پيوسته از كردار زشتشان به كيفر و سركوبى رسند يا مصيبتى نزديك ديار آنها فرود آيد تا آن گاه كه (در محشر هم) وعدۀ خدا (بر هلاك آنها) فرا رسد، كه خدا خلاف وعده نخواهد كرد
ترجمة إمامي
اگر قرآنى بود كه كوهها بدان رانده مى‌شدند، يا زمين بدان پاره‌پاره مى‌شد،يا مردگان بدان به سخن مى‌آمدند.. كار سراسر خداى راست.آيا هنوز نوميد نشده‌اند آنان كه گرويده‌اند،كه خدا اگر مى‌خواست مردمان همه را راه مى‌نموده است. كسانى كه ناباور شده‌اند،هم بدان‌چه كرده‌اند، پيوسته كوبنده‌اى به آنان خورد يا در نزديك خانه‌شان افتد،تا بيم‌داد خداى بيايد.كه خدا از سر بيم‌داد خويش نرود
ترجمة أمينيان
ور بود قرآنى [كه از فرط شكوهش]
اندر حركت آمدندى جمله كُهسار
يا [سينۀ سخت] زمين را مى‌شكافيد
يا مردگان با آن شدندى [گرم] گفتار
[آن بود اين قرآن، ولى اين مردمان باز]
[سوى خداى خويشتن] مى‌نگرويدند
سررشته هر كار بر دست خداى است
آن اهل ايمان اين ندانند [و نديدند]؟
[آيا نمى‌دانند] اگر دادار مى‌خواست
كردى هدايت مردم [و افعالشان را]؟
[آيا نمى‌دانند] دائم بهر كفّار
آيد عذابى هولناك اعمالشان را؟
يا در ضمان فتح خواهى گشت وارد
بر خانه [و كاشانه و بر شهرشان زود]
تا وعدۀ پروردگار آيد فراروى
زيرا خلاف وعده مى‌نايد [ز معبود]
ترجمة أنصاريان
و اگر قرآنى بود كه به وسيلۀ آن كوه‌ها به حركت مى‌آمدند، يا زمين پاره‌پاره مى‌گشت ، يا به وسيلۀ آن با مردگان سخن گفته مى‌شد [باز هم اين كافران لجوج، ايمان نمى‌آورند، زيرا وقتى با مشاهدۀ قرآن كه بزرگ‌ترين معجزه است ايمان نياورند با مشاهدۀ هيچ معجزه‌اى ايمان نمى‌آورند! كار هدايت و ايمان ارتباطى به معجزه ندارد] بلكه همۀ كارها فقط در اختيار خداست. پس آيا آنان كه ايمان آورده‌اند، ندانسته‌اند كه اگر خدا مى‌خواست همۀ مردم را [از روى اجبار] هدايت مى‌كرد؟! [ولى هدايت اجبارى فاقد ارزش است] و همواره به كافران به كيفر آنچه كه انجام دادند، حادثه‌اى كوبنده و بسيار سخت مى‌رسد يا حادثه نزديك خانه‌هايشان فرود مى‌آيد [كه شهر و ديارشان و اطرافش را ناامن مى‌كند] تا وعدۀ [قطعى و نهايىِ‌] خدا [كه شكست كامل كافران و معذب شدنشان به عذاب آخرت است] فرا رسد؛ بى‌ترديد خدا وعدۀ خلافى نمى‌كند
ترجمة أنصاري
مسعود الأنصاري, غطاء 1, صفحة 253
و اگر قرآنى[فرستاده مى‌شد]كه كوه‌ها به آن روان يا زمين به آن پاره پاره مى‌شد يا مردگان به آن به سخن آورده مى‌شدند[ايمان نمى‌آوردند]حقّ اين است كه[سررشتۀ]كار،همگى به دست خداوند است آيا مؤمنان ندانسته‌اند كه اگر خداوند مى‌خواست،همۀ مردم را هدايت مى‌كرد؟و كافران پيوسته[چنينند]كه به[سزاى]آنچه كرده‌اند،كيفرى سخت به آنان مى‌رسد يا[آن كيفر]نزديك خانۀ آنها فرود مى‌آيد تا آنگاه‌كه وعدۀ خداوند دررسد.كه خداوند خلف وعده نمى‌كند
ترجمة ایران بناه
اگر كتابى با اعجاز بيان،كوهها را به رفتار، و مردگان را به گفتار آرد و زمين را از هم بشكافد، همين قرآن كريم است(كه با وجود آن باز ايمان نمى‌آورند)آرى حكم در تمام جهان حكم خدا است(هرچه خواهد بمشيّت ازلى انجام مى‌دهد) آيا مؤمنان هنوز ندانسته‌اند كه اگر خدا مى‌خواست همه مردم را هدايت مى‌كرد؟و مدام كافران را بكيفر اعمالشان مى‌رساند و يا آنكه مصيبتى بر ديار و خانه‌هاى ايشان مى‌آورد تا وعده هلاك آنها از طرف خدا برسد؟و البتّه خدا خلف وعده نمى‌كند
ترجمة موزونة لجزئین من القرآن الکریم
ار قرآن را چنان بسازيم، كه تا كوهها را بدان برانند، بحرمت او زمين بَبرند؛ آنرا كز سالها بمردند بحرمت او فا سخن آيند، گوييم:قولوا...،آخر نگويند، ارچه سرهاشان را ببرند ما اين هر سه بى‌شك توانيم مؤمنان دانند،كافران ندانند. مؤمنان را بگو:يقين بدانيد كه كافران ما را عاجز نگردانند. اين ناپاكان تا زنده باشند، خود،روزبروز رنجها ياوند. شومى درسد در خان‌ومان‌شان، تا آن وقتى كه همه بميرند پس زانكه بميرند،زنده‌شان بكنند. در وعدۀ ما خلف نياوند رعد
ترجمة آیت اللهي
و اگر بوسيلۀ قرآن، كوهها از جا كنده مى‌شدند و يا زمين قطعه‌قطعه مى‌گشت و يا مردگان به سخن مى‌آمدند و وقايع را مى‌گفتند (باز هم در آنها اثر نمى‌كرد) چنين نيست بلكه همه كارها بستگى به خدا دارد آيا كسانى كه ايمان آورده‌اند ندانسته‌اند كه اگر خدا مى‌خواست همۀ مردم را هدايت مى‌كرد و پيوسته كافران به سزاى كردارشان مصيبتهاى كوبنده‌يى به سراغشان مى‌آمد و يا در نزديكى خانه‌شان فرود مى‌آمد تا آنكه عذابى را كه خداوند وعدهشان داده برسد زيرا خداوند هرگز خلف وعده نمى‌كند
ترجمة آيتي
عبد المحمد الآيتي, غطاء 1, صفحة 254
اگر قرآنى توانست بود كه كوه‌ها بدان به جنبش آيند يا زمين پاره‌پاره شود يا مردگان را به سخن آرد، جز اين قرآن نمى‌بود، كه همۀ كارها از آن خداست. آيا مؤمنان هنوز ندانسته‌اند كه اگر خدا مى‌خواست همۀ مردم را هدايت مى‌كرد؟ و كافران را پيوسته به سبب اعمالشان حادثه‌اى رسد يا آن حادثه در نزديكى خانه‌هايشان فرود آيد تا آن گاه كه وعدۀ خدا فراز آيد، زيرا خدا خلف وعده نمى‌كند
ترجمة برزي
أصغر برزي, غطاء 1, صفحة 253
و اگر قرآنى بود كه كوه‌ها از [عظمت] آن به حركت درمى‌آمدند، يا زمين به آن قطعه‌قطعه مى‌گشت، يا مردگان به آن به سخن درمى‌آمدند [بى‌شك همين قرآن بود و باز كافران ايمان نمى‌آوردند]. بلكه همه‌ى امور از آن خداوند است. آيا كسانى كه ايمان آورده‌اند، [از ايمان كافران] نوميد نشده‌اند كه اگر خداوند مى‌خواست قطعا همه‌ى مردم را هدايت مى‌كرد؟ و كسانى كه كفر ورزيده‌اند به خاطر آنچه كرده‌اند، پيوسته بلايى كوبنده به [خود] آنان مى‌رسد و يا به نزديك خانه‌هاى ايشان فرود مى‌آيد تا وعده‌ى خداوند فرارسد. به راستى خداوند در وعده خلاف نمى‌كند
الترجمة المقتبسة من بيان السعادة
محمد رضا خاني و حشمت الله الریاضي, غطاء 7, صفحة 657
و اگر كتابى با اعجاز بيان كوهها را به رفتار و مردگان را به گفتار آورد و زمين را از هم بشكافد همين قرآن با عظمت است (كه با وجود آن باز ايمان نمى‌آورند) آرى فرمان در همه‌ى عالم با خدا است (هر چه خواهد به مشيّت ازلى مى‌كند) آيا مؤمنان هنوز ندانسته‌اند كه اگر خدا بخواهد همه‌ى مردم را (به الزام و جبر) هدايت مى‌كند؟ كافران بايد پيوسته از كردار زشتشان به كيفر و سركوبى برسند يا مصيبتى برد يار آن‌ها زود فرود آيد تا آنگاه كه در محشر هم وعده‌ى خدا (بر هلاك آن‌ها) فرارسد كه خدا خلاف وعده نخواهد كرد
الترجمة المقتبسة من ترجمان فرقان
و اگر به راستى قرآنى بود كه كوه‌ها بدان بسى روان مى‌شدند، يا زمين بدان همى قطعه قطعه مى‌گرديد، يا مردگان بدان به سخن در مى‌آمدند (باز هم در آنان اثر نمى‌كرد). بلكه همه‌ى امور تنها براى خداست. پس آيا كسانى كه ايمان آوردند، مأيوس نشدند كه اگر خدا مى‌خواست همواره همه‌ى مردمان را به راه (راست) مى‌آورد؟ و كسانى كه كافر شدند پيوسته به (سزاى) آنچه كردند (مصيبت) كوبنده‌اى آنان را دررسد، يا نزديك خانه‌هايشان نفوذ كند، تا وعده‌ى خدا فرارسد. خدا هرگز وعده (ى خود) را خلاف نمى‌كند
الترجمة المقتبسة من ترجمة تفسیر الميزان
و اگر بوسيله قرآن كوه‌ها حركت داده مى‌شد، و زمين شكافته مى‌شد، و يا مردگان بوسيله آن سخن گفته مى‌شدند، سودشان نمى‌داد، كه همه كارها به اراده خداست، آيا مگر كسانى كه ايمان آورده‌اند، از ايمان اينان مايوس نشدند و ندانستند كه اگر خدا مى‌خواست همه مردم را هدايت مى‌كرد و پيوسته كافران به سزاى كردارشان به حادثه‌اى هولناك برمى‌خورند، و يا به نزديك ديارشان فرود مى‌آيد؟ تا خدا وعده خويش را بياورد، كه خدا خلاف وعده نمى‌كند
الترجمة المقتبسة من ترجمة تفسير الطبري
و اگر كه قرآن براند بدان كوه‌ها، يا بريده شد بدان زمين، يا سخن گفته شد بدان مردگان. نه كه خداى تراست فرمان همه؛ [همى نوميد باشند] آن كسها كه بگرويدند كه خواهد خداى راه نمايد مردمان را همه؛ و نه هميشه آن كسها كه كافر شدند برسد بديشان بدانچه كردند مصيبتى، يا فرود آمد نزديكى از خانۀ ايشان تا آيد وعدۀ خداى. حقّا كه خداى عزّ و جلّ نه خلاف كند وعدها
الترجمة المقتبسة من ترجمة تفسیر مجمع البیان
و اگر قرآنى باشد كه كوه‌ها را بحركت در آورد يا زمين را قطعه قطعه كند يا مردگان را به سخن در آورد، همين است. بلكه هر امرى بدست خداست. آيا مردم مؤمن ندانسته‌اند كه اگر خدا مى‌خواست، همۀ مردم را هدايت مى‌كرد. همواره مردم كافر از كردار و ساخته‌هاى خود، در معرض اصابت حوادث كوبنده‌اى هستند با اينكه آن حوادث در نزديكى خانه‌هايشان فرو مى‌آيند، تا اينكه وعدۀ خدا فرا رسد. خداوند خلاف وعده نمى‌كند
الترجمة المقتبسة من تفسير ابو بکر عتیق نیشابوري
و اگر قرآن بودى كه بدان براندى كوهها را[از جاى خويش]يا بريده و پاره پاره كردندى بدان زمين يا سخن گفتندى بدان با مردگان[آن اين قرآن بودى].بيك خداى راست[عزّ و جلّ‌]حكم و فرمان همه[أى أفلم يعلم]اى ندانسته‌اند [و قيل اى هنوز نوميد نشدند مؤمنان از برويدن ايشان]آن كسهائى كه ببرويدند كه اگر خواستى خداى راه نمودى مردمان را همه.هميشه آن كسها كه نبرويدند مى‌رسد بديشان بدانچه كردند كوبنده‌اى[يعنى قحط و غارت]يا فرو آيد نزديك بخانهاى ايشان[يعنى مكّه]تا بيابد هنگام خداى[عزّ و جلّ بفتح مكّه].بدرستى كه خداى [عزّ و جلّ‌]خلاف نكند هنگام[خويش]را
الترجمة المقتبسة من تفسير أحسن الحديث
هر گاه قرآنى نازل مى‌شد كه با آن كوه‌ها به راه مى‌افتاد و زمين تكه تكه مى‌شد و مردگان به سخن مى‌آمدند (با زايمان نمى‌آوردند) بلكه كارها همه‌اش خاص خداست آيا اهل ايمان ندانسته‌اند كه اگر خدا مى‌خواست همه مردم را هدايت مى‌كرد، پيوسته به كفار بلاى كوبنده‌اى مى‌رسد و يا در نزديكى ديار آن واقع مى‌شود تا وعدۀ خدا بيايد، خدا به وعدۀ خود تخلف نمى‌كند
الترجمة المقتبسة من تفسير آسان
محمد جواد النجفی, غطاء 8, صفحة 281
اگر قرآنى باشد كه كوه‌ها به‌وسيلۀ آن به حركت درآيند، يا به‌واسطۀ آن قطعه قطعه شوند، يا اموات بوسيلۀ آن به سخن - درآيند (اين لجبازان ايمان نمى‌آورند) بلكه امر جميع آنان در اختيار خدا مى‌باشد. آيا آن افرادى كه ايمان آوردند نمى‌دانند كه اگر خدا بخواهد مى‌تواند كليۀ مردم را (مجبور) به هدايت كند (ولى ايمان اجبارى ثمرى ندارد) و هميشه مصائب كوبنده‌اى به علت رفتارى كه كفار انجام مى‌دهند بر سر آنان وارد مى‌شود، يا اينكه نزديك خانۀ ايشان فرود مى‌آيد، تا اينكه وقت وعدۀ خدا فرارسد. يقينا خدا خلف وعده نمى‌كند
الترجمة المقتبسة من تفسیر تاج التراجم
و اگر آن بودى كه قرآنى روان گردانيدندى بدان كوهها و يا ببريدندى بدان زمين و يا سخن گفتندى بدان با مردگان بل خداى را است كار همه، هرچه خواهد آنگاه كه خواهد، كند . اى نداند آن كسانى كه ايمان آوردند كه اگر خواهد خداى راه نمايد مردمان را همه، و هموار آن كسانى كه كافر شده‌اند ها ايشان همى‌رسد به آنچه همى كردند از كفر مصيبتى از عذاب ، و يا فروآيى با محمّد به نزديك سراى ايشان - يعنى شهر ايشان - ترهيب را همچنين بود، تا آن وقتى كه ها رسد وعدۀ خداى اندر نصرت و ظهور دين و مسلمانى ، كه خداى خلاف نكند وعده را
الترجمة المقتبسة من تفسير جامع
همين قرآنست كه مى‌تواند كوه‌ها را به رفتار وادارد و اراضى را بپيمايد و يا آنكه مرده‌ها را به سخن در آورد بلكه همۀ فرمان و امر مختص بذات پروردگار است و كسانى كه ايمان آورده‌اند هرگز نااميد نبايد بشوند زيرا اگر خداوند خواسته باشد جمله عالم و همه مردم را هدايت مى‌فرمايد و پيوسته مردمى كه كافر شده‌اند به كيفر آنچه كه كرده‌اند بايد سركوبى شوند يا آنكه بزودى مصيبتى بر ديار و خانه‌هاى ايشان فرود آيد تا وعدۀ هلاك آنها از طرف خداوند برسد و محققا خداوند خلف وعده نمى‌فرمايد
الترجمة المقتبسة من تفسير خسروي
و اگر ثابت شود قرآنى بوسيلۀ آن كوه‌ها حركت كرده و از جاهاى خود تكان خورده باشند. (چنانكه كوه طور براى موسى عليه السّلام شد) يا اگر ثابت شود قرآنى بوسيلۀ آن زمين منشق گشته و نهرها و چشمه‌ها در آن جارى شده (چنانكه با عصاى موسى سنگ منشق شد) يا اگر ثابت شود قرآنى به‌وسيله آن مردگان در قبورشان سخن گفته به تلاوت آن زنده گشته‌اند (چنانكه براى عيسى عليه السّلام وقوع يافت) (اگر اين موضوع براى يكى از كتب آسمانى ثابت شده باشد براى اين قرآن نازل شده بر محمّد صلّى اللّه عليه و آله هم ثابت است زيرا قرآن محمّد مشتمل بر آيات كونيه‌ايست كه دالّ بر عظمت قدرت خداوند و بديع صنع و صنعت اوست و منطوى بر حكمتها و احكامى است كه صلاح معاد و معاش بندگان در آن است و قوانين اقتصادى و سياسى و عمرانى كه در آن است متكفّل زندگانى با سعادت جامعۀ بشريت است و مستلزم آن است كه پيروان آن «خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ‌ لِلنّٰاسِ‌» بوده باشند). و يا به اين معنى تفسير شود كه: اگر ظهور آنچه از امثال اقتراح شما مقتضى حكمت الهى باشد مظهر آن همين قرآن است كه شما آن را معجزه و آيت ندانسته‌ايد. و يا بقولى چنين تفسير شود كه: اگر به قرآنى كوه‌ها حركت كنند و زمين منشق شود و مرده به‌وسيله آن سخن گويد باز هم اين جاهلان به آن ايمان نمى‌آورند چنانكه در جاى ديگر فرمايد: (وَ لَوْ أَنَّنٰا نَزَّلْنٰا إِلَيْهِمُ اَلْمَلاٰئِكَةَ وَ كَلَّمَهُمُ اَلْمَوْتىٰ وَ حَشَرْنٰا عَلَيْهِمْ كُلَّ شَيْ‌ءٍ‌ قُبُلاً مٰا كٰانُوا لِيُؤْمِنُوا إِلاّٰ أَنْ يَشٰاءَ اَللّٰهُ ) . بلكه تمام (آنچه شما ذكر مى‌كنيد و اقتراح مى‌نمائيد و غير آنهم) و هر امرى كه از اين قبيل باشد و شما بتصوّر آوريد بسته به ارادۀ خداى تعالى است و او قادر بر اظهار تمام آيات و معجزات است (زيرا جز او كسى مالك آن نيست و قادر برآن نيست و لكن او هرچه بخواهش بندگان باشد نكند و آنچه از آيات نازل نموده است براى اشخاص منصف حق‌شناس مقنع و كافى است و علم حق به اين كه اظهار معجزاتى كه مردم بخواهند موجب مفسده است مانع اظهار است) (و آنها على اىّ حال و بهر وضع هرچند به قرآنى كوه‌ها هم حركت كنند آنها كافر برحمان مى‌باشند...). آيا كسانى كه ايمان آورده‌اند فراموش كرده ندانسته‌اند يا مأيوس از ايمان آوردن اين كافران نشده‌اند تا بدانند كه اگر خدا بخواهد و مشيتش تعلّق بگيرد تمام مردم هدايت مى‌گردند (بدون اينكه منتظر ديدن آيات و معجزاتى باشند) (و لكن آنها را مكلّف و مختار كرده است تا برحسب استحقاقشان به راه بهشت هدايت شوند و بثواب طاعات و عبادات خود نايل گردند) و همواره كافران بوسيلۀ آنچه خود براى خود (از اعمال زشت و كفرشان) ساخته و پرداخته‌اند كوبيده و معدوم مى‌شوند و به دواهى كه آنها را ناگهان فراگيرد دچار خواهند بود و نفوس و دارائى و خانهاى آنها را فراخواهد گرفت يا آن قارعه (كه شايد بمب امروزه باشد به نزديك خانه‌شان ورود خواهد نمود) (و هميشه و ما دام گرفتار جنگها و فتنه‌ها خواهند بود و هرگز انتهائى نخواهد داشت و اگر جنگ گرم حقيقى هم نباشد جنگ سرد به كار خواهد بود) تا وعدۀ خدائى برسد و اين جهان به نهايت برسد (يا آنكه فتح مكّه برسد و اذن قتال به مؤمنان داده شود) و بدانند كه وعده خدائى تخلّف‌پذير نيست و خداوند در ميعاد و وعده خود خلاف نمى‌كند
الترجمة المقتبسة من روان جاويد
و اگر آنكه قرآنى سير داده شود به آن كوهها يا شكافته شود به آن زمين يا سخن گفته شوند بسبب آن مردگان هرآينه اين است بلكه مر خدا را است امر به تمامى آيا پس ندانستند آنان كه ايمان آوردند كه اگر بخواهد خدا هرآينه هدايت كند مردم را به تمامى و پيوسته آنان كه كافر شدند مى‌رسد آنها را براى كارهاشان بلاى سختى يا فرود مى‌آيد بليّه‌اى در نزديكى خانه آنها تا بيايد وعده خدا همانا خدا خلف نمى‌كند وعده را
الترجمة المقتبسة من تفسير الصفي
و اگر آنكه مى‌بود قرآنى كه برفتار در آورده شدى بآن كوه‌ها يا پاره پاره شدى بآن زمين يا بسخن در آورده شدى بآن مردگان بلكه مر خدا راست امر همگى آيا پس ندانستند آنان كه گرويدند كه اگر مى‌خواست خدا هر آينه هدايت كرده بود مردمان را همگى و هميشه آنان كه كافر شدند مى‌رسد ايشان را بسبب آنچه كردند مصيبتى سخت يا فرود مى‌آيى نزديك بخانه ايشان تا بيايد وعده خدا بدرستى كه خدا خلاف نمى‌كند وعده را
الترجمة المقتبسة من تفسير عاملي
[مردم بدانند] اگر قرآنى باشد كه با آيات آن كوهها را به گردش درآرند و يا مسافتهاى بسيار به آن بپيمايند و يا به آن با مردگان كسى سخن گويد [همين قرآن خواهد بود] بلكه همه‌ى كارها به قدرت خدا است [كه بايد قرآنى دگر فرستد] پس چرا مؤمنان آسوده‌دل نيستند كه اگر سرنوشت حقّ‌ باشد همه‌ى مردم را به راه راست برد 31 و كافران بسزاى كارشان بدور ز آزارى نباشند كه آنان را بكوبد و يا در نزديكى سرزمين‌شان بماند تا فرمان حقّ برسد كه وعده‌ى او بگذر ندارد
الترجمة المقتبسة من تفسير كاشف
اگر قرآنى توانسته بود كه كوه‌ها بدان به جنبش آيند يا زمين پاره‌پاره شود و يا مردگان را به سخن آرد، جز اين قرآن نمى‌بود، كه همۀ كارها از آن خداست. آيا مؤمنان هنوز ندانسته‌اند كه اگر خدا مى‌خواست همۀ مردم را هدايت مى‌كرد؟ و كافران را پيوسته به سبب اعمالشان حادثه‌اى رسد يا آن حادثه در نزديكى خانه‌هايشان فرود آيد تا آن‌گاه كه وعدۀ خدا فراز آيد؛ زيرا خدا خلف وعده نمى‌كند
الترجمة المقتبسة من تفسير کوثر
و اگر قرآنى بود كه با آن كوه‌ها جابه‌جا مى‌شد يا با آن زمين شكافته مى‌شد يا با آن مرده‌ها به سخن گفتن واداشته مى‌شدند، (باز ايمان نمى‌آوردند) بلكه كارها همگى از آنِ خداست، آيا كسانى كه ايمان آورده‌اند (از ايمان آوردن كافران) مأيوس نشده‌اند و نمى‌دانند كه اگر خدا بخواهد همه مردم را هدايت مى‌كند.و كسانى را كه كافر شده‌اند در مقابل كارى كه كرده‌اند، پيوسته بلاى كوبنده‌اى مى‌رسد و يا نزديك خانه‌هايشان فرود مى‌آيد تا وقتى كه وعده خدا برسد، همانا خداوند از وعده تخلف نمى‌كند