آيا ديدى و شناختى آن‌كسى را (يا محمّد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) كه دين و جزاء و حساب را دروغ مى‌پندارد و تكذيب مى‌كند و با وضوح امر و قيام حجج و دلايل بر صحّت آن منكر بعث و روز شمار است (و اينكه خداى تعالى بلفظ استفهام و تعجب فرموده مقصود مبالغه در فهمانيدن مضار تكذيب بجزاء است كه زيان آن براى صاحبش از هر چيز زيادتر است زيرا كسى كه عقيده بروز جزاء ندارد اكثر دواعى خير از او سلب و بيشتر متمايل به كارهاى شر مى‌گردد و او را براى شتاب به شرّى كه طبع او او را مى‌كشاند به هلاكت مى‌اندازد زيرا از ضرر عواقبى كه در آن است نمى‌ترسد - (مجمع). مفسرين بعضى گفته‌اند سوره درباره (عاص بن وائل السهمى) است بعض ديگر گفته‌اند درباره (وليد بن مغيره) نازل شده و بعضى درباره أبو سفيان حرب گفته‌اند كه در هر هفته دو گوسفند مى‌كشت و يتيمى آمد و از او چيزى خواست و او آن يتيم را به عصاى خود بزد و بقهر و غلبه دور كرد و حق او را نداد
