هلال بن امیه

نام یکی از سه نفری بود که از حضور در جنگ تبوک از دستور رسول الله(ص) تخلف کردند و آیه 118 سوره توبه درباره آنان نازل شده است؛ «وَ عَلَى الثَّلاثَةِ الَّذِينَ خُلِّفُوا حَتَّى إِذا ضاقَتْ عَلَيْهِمُ الْأَرْضُ بِما رَحُبَتْ وَ ضاقَتْ عَلَيْهِمْ أَنْفُسُهُمْ وَ ظَنُّوا أَنْ لا مَلْجَأَ مِنَ اللَّهِ إِلاَّ إِلَيْهِ ثُمَّ تابَ عَلَيْهِمْ لِيَتُوبُوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ»[1] . و نیز گفته شده که آیه 106 سوره توبه نیز در باره همین سه نفر نازل شده است؛ «وَ آخَرُونَ مُرْجَوْنَ لِأَمْرِ اللَّهِ إِمَّا يُعَذِّبُهُمْ وَ إِمَّا يَتُوبُ عَلَيْهِمْ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ»[2]

منابع:

جامع البيان في تفسير القرآن، ج 11، صص17 و 41

الدر المنثور في تفسير المأثور، ج 3، صص276 و 286

[1]توبه: آیه118

[2]توبه: آیه106