{أبو لهب }
ابولَهَب بن عبدالمطّلب: عبدالعُزّى بن عبدالمطّلب بن هاشم، مكنى به اباعتبه عموى پيامبر اسلام (صلى الله عليه و آله) و از دشمنان سرسخت او بود. مادرش لُبنى از بنى¬خُزاعه و همسرش اروى يا عوراء، مشهور به أمّ جميل دختر حرب بن اميه و خواهر ابوسفيان بود.
در اين كه چرا ابولهب خوانده...
{أمّ جميل}
وى عوراء[1] دختر حرب بن اميه [2] ، خواهر ابوسفيان و همسر ابولهب [3] ، از دشمنان سرسخت پيامبر (صلى الله عليه و آله) [4] بود. او در پى دشمنى با بنى هاشم و همچون ديگر افراد بنى اميه و نيز به پيروى از ابولهب- كه در رقابت با تيره خويش براى دستيابى به رياست كعبه و مكه بود- به ستيز و كينه...
{أمّ جميل}
وى عوراء[1] دختر حرب بن اميه [2] ، خواهر ابوسفيان و همسر ابولهب [3] ، از دشمنان سرسخت پيامبر (صلى الله عليه و آله) [4] بود. او در پى دشمنى با بنى هاشم و همچون ديگر افراد بنى اميه و نيز به پيروى از ابولهب- كه در رقابت با تيره خويش براى دستيابى به رياست كعبه و مكه بود- به ستيز و كينه...
{گردن}
«جید»: قسمت جلوی گردن یعنی زیر چانه که جایگاه گردنبند است و به همین سبب نیز غالبا در مورد زنان کاربرد دارد. جمع آن را «أجیاد» و «جیود» گفته اند.
منابع:
جمهرة اللغة، ج1، ص453
کتاب العین، ج6، ص168
لسان اللسان، ج1، ص221
مجمع البحرین، ج3، ص33
{ريسمان}
حَبل، در لغت به معنی ريسمان بوده و جمع آن حِبال است. به ريسمان و كمند صيّاد حباله گويند که جمع آن حبائل است. به كمندهاى شيطان نیز كه وسوسه ها و اغواهاى اوست حبائل شيطان گويند.
کاربرد واژه «حبل» در قرآن:
ريسمان؛ «فِي جِيدِها حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ»[1] ، «فَأَلْقَوْا حِبالَهُمْ وَ...
{لیف خرما}
مسد، به معنى طنابى است كه از الياف بافته شده. این واژه در قرآن کریم یکبار ذکر شده است؛ «فِي جِيدِها حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ»[1] . یکصد و یازدهمین سوره قرآن نیز «مَسَد» نام دارد.
از مجاهد نقل است كه مراد از «مَسَد» آهن است.[2] عروة بن زبير مى گويد: مراد زنجيرى است كه 70 ذرع طول دارد و بر...